There are two traditional, indeed a

There are two traditional, indeed ancient ways of obtaining meat from animals, and they produce meats of distinctive qualities.
One method is to raise animals primarily for their value as living companions— oxen and horses for their work in the fields, laying hens for their eggs, cows and sheep and goats for their milk and for wool—and turn them into meat only when they are no longer productive. In this system, slaughtering animals for meat is the last use of a resource that is more valuable when alive. The meat comes from mature animals, and is therefore well exercised and relatively tough, lean but flavorful. This method was by far the most common one from prehistoric times until the 19th century.
The second way of obtaining meat from animals is to raise the animals exclusively for that purpose. This means feeding the animals well, sparing them unnecessary exercise, and slaughtering them young to obtain tender, mild, fatty flesh. This method also goes back to prehistory, when it was applied to pigs and to the otherwise useless male offspring of hens and dairy animals. With the rise of cities, meat animals were confined and fattened exclusively for the urban elite who could afford such a luxury, an art represented in Egyptian murals and described by Roman writers.
For many centuries, rural and urban meats coexisted, and inspired the development of two distinct styles of meat preparation: roasting for the tender, fattened meats of the wealthy, and stewing for the tough, lean meats of the peasants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีสองแบบดั้งเดิม โบราณจริง ๆ วิธีการรับเนื้อจากสัตว์ และผลิตเนื้อสัตว์ของคุณภาพที่โดดเด่นวิธีหนึ่งคือการ เลี้ยงสัตว์เป็นหลักสำหรับค่าของพวกเขาเป็นสหายอยู่ — วัวและม้าสำหรับการทำงานในฟิลด์ ไก่ไข่ วัว และแกะ และแพะนมของพวกเขา และ สำหรับผ้าขนสัตว์วาง — และเปลี่ยนเป็นเนื้อได้เมื่อพวกเขาจะไม่มีประสิทธิภาพเท่านั้น ในระบบนี้ slaughtering เนื้อสัตว์เป็นการใช้ทรัพยากรที่มีคุณค่าเมื่อมีชีวิตสุดท้าย เนื้อจากสัตว์ผู้ใหญ่ จึง ใช้ดี และค่อนข้าง ยาก lean แต่ระบุ วิธีนี้เป็นหนึ่งกันโดยทั่วไปจากยุคจนถึงศตวรรษที่ 19วิธีที่สองของการรับเนื้อจากสัตว์คือการ เลี้ยงสัตว์โดยเฉพาะสำหรับวัตถุประสงค์นั้น นี้หมายถึง อาหารสัตว์ดี sparing นั้นไม่จำเป็นออกกำลังกาย และ slaughtering พวกเขาหนุ่มสาวจะได้รับชำระเงิน ไม่รุนแรง ไขมันเนื้อ วิธีการนี้ยังกลับไปยุคก่อนประวัติศาสตร์ เมื่อใช้สุกร และลูกหลานชายไร้ประโยชน์มิฉะนั้นไก่และนมสัตว์ เพิ่มขึ้นเมือง เนื้อสัตว์ถูกขัง และอ้วนพีสำหรับยอดเมืองที่สามารถจ่ายเช่นหรู ศิลปะการแสดงในจิตรกรรมอียิปต์ และโรมันเขียนอธิบายหลายศตวรรษ เนื้อสัตว์ชนบท และในเมือง coexisted และแรงบันดาลใจจากการพัฒนาของลักษณะทั้งสองเตรียมเนื้อ: คั่วสำหรับเนื้อสัตว์อ้วนพี ชำระเงินรวย และ stewing สำหรับการทน เอนเนื้อสัตว์ของชาวนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีสองแบบดั้งเดิมวิธีโบราณที่แน่นอนของการได้รับเนื้อจากสัตว์และพวกเขาผลิตเนื้อสัตว์ที่มีคุณภาพที่โดดเด่น.
วิธีหนึ่งคือการเลี้ยงสัตว์เป็นหลักสำหรับค่าที่อยู่อาศัยของพวกเขาเป็นวัวและม้า companions- สำหรับการทำงานของพวกเขาอยู่ในทุ่งนา, ไก่ไข่ของพวกเขา ไข่วัวและแกะและแพะนมของพวกเขาและสำหรับขนสัตว์และเปิดให้เป็นเนื้อเฉพาะเมื่อพวกเขาจะไม่ผลิต ในระบบนี้การฆ่าสัตว์เนื้อคือการใช้สุดท้ายของทรัพยากรที่มีคุณค่ามากขึ้นเมื่อมีชีวิตอยู่ เนื้อสัตว์ที่มาจากผู้ใหญ่และดังนั้นจึงใช้สิทธิได้ดีและค่อนข้างยากยัน แต่รสชาติ วิธีการนี้คือโดยไกลหนึ่งที่พบมากที่สุดจากสมัยก่อนประวัติศาสตร์จนถึงศตวรรษที่ 19.
วิธีที่สองของการได้รับเนื้อจากสัตว์คือการเพิ่มสัตว์เฉพาะสำหรับวัตถุประสงค์ที่ ซึ่งหมายความว่าการให้อาหารสัตว์ที่ดีประหยัดพวกเขาออกกำลังกายไม่จำเป็นและฆ่าพวกเขาหนุ่มสาวที่จะได้รับนุ่มอ่อนเนื้อไขมัน วิธีนี้ยังกลับไปยุคก่อนประวัติศาสตร์เมื่อมันถูกนำไปใช้กับหมูและไร้ประโยชน์อย่างอื่นลูกหลานชายของแม่ไก่และสัตว์นม ด้วยการเพิ่มขึ้นของเมืองสัตว์เนื้อสัตว์ที่ถูกคุมขังและขุนเฉพาะสำหรับชนชั้นสูงในเมืองที่สามารถจ่ายดังกล่าวหรูหราเป็นศิลปะการแสดงในภาพจิตรกรรมฝาผนังอียิปต์และอธิบายโดยนักเขียนโรมัน.
เป็นเวลาหลายศตวรรษเนื้อชนบทและในเมืองพึ่งและแรงบันดาลใจในการพัฒนา ของรูปแบบที่แตกต่างกันสองของการเตรียมเนื้อย่างสำหรับซื้อ, ขุนเนื้อของเศรษฐีและ stewing สำหรับยากเนื้อสัตว์ติดมันของชาวนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มี สอง แบบ แท้โบราณวิธีของการได้รับอาหารจากสัตว์และพวกเขาผลิตเนื้อคุณภาพที่โดดเด่น .
วิธีหนึ่งคือการ เลี้ยงสัตว์เป็นหลัก สำหรับค่าของพวกเขาเป็นชีวิตสหาย - วัวและม้าสำหรับการทำงานของพวกเขาในเขตข้อมูล ไก่ไข่ไข่ของพวกเขาวัวและแกะและแพะนมของพวกเขาและสำหรับขนสัตว์และเปิดให้เป็นเนื้อเดียวเมื่อพวกเขาจะไม่มีประสิทธิภาพ ในระบบนี้ กินเนื้อสัตว์คือการใช้สุดท้ายของทรัพยากรที่มีคุณค่ามากขึ้นเมื่อยังมีชีวิตอยู่ เนื้อมาจากผู้ใหญ่ สัตว์และดังนั้นจึงเป็นสิทธิเป็นอย่างดี และค่อนข้างเหนียว ยัน แต่ รสชาติวิธีนี้คือไกลโดยที่พบมากที่สุดหนึ่ง ตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์จนถึงศตวรรษที่ 19 .
วิธีที่สองของการได้รับอาหารจากสัตว์คือยกสัตว์ โดยเฉพาะสำหรับวัตถุประสงค์ที่ นี้หมายความว่า การเลี้ยงสัตว์ก็เจียดพวกเขาออกกำลังกายที่ไม่จำเป็นและฆ่าพวกเขายังได้รับนุ่ม , อ่อน , ไขมันเนื้อ วิธีนี้ก็กลับสู่ประวัติศาสตร์เมื่อมันถูกใช้สำหรับสุกร และลูกหลานเพศชายอย่างไร้ประโยชน์ของนกและสัตว์นม ด้วยการเพิ่มขึ้นของเมือง , สัตว์เนื้อถูกกักขังและอ้วนเฉพาะสำหรับชาวเมืองผู้ดี ที่สามารถเช่นหรูหรา , ศิลปะแสดงภาพจิตรกรรมฝาผนังอียิปต์และอธิบายโดยนักเขียนโรมัน
หลายศตวรรษเมืองและชนบท coexisted เนื้อสัตว์ ,และการพัฒนาสองรูปแบบที่แตกต่างกันของการเตรียมเนื้อแรงบันดาลใจ : ไก่ย่างสำหรับนุ่มอ้วนเนื้อของคนร่ำรวย และเคี่ยวให้เหนียว เนื้อสัตว์
ของชาวนา