Buddhist ethics are not arbitrary s

Buddhist ethics are not arbitrary standards invented by man for his own practical and useful purpose. Nor are they arbitrarily imposed from without. Man-made laws and social customs do not form the basis of Buddhist ethics. For example, the styles of dress that are suitable for one climate, period or civilization may be considered indecent in another; but this is entirely a matter of social custom and does not in any way involve ethical considerations. Yet the artificialities of social conventions are continually confused with ethical principles that are valid and unchanging.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พุทธจริยธรรมไม่กำหนดมาตรฐานคิดค้น โดยมนุษย์เพื่อวัตถุประสงค์ทางปฏิบัติ และประโยชน์ของเขาเอง ไม่มีพวกเขาโดยกำหนดจากไม่มี กฎหมายที่มนุษย์สร้างขึ้นและประเพณีทางสังคมเป็นพื้นฐานของพุทธจริยธรรม ตัวอย่าง ลักษณะของเครื่องแต่งกายที่เหมาะสมกับสภาพภูมิอากาศหนึ่ง ระยะเวลาหรืออารยธรรมอาจพิจารณา indecent อีก แต่นี้เป็นเรื่องของสังคมเองทั้งหมด และในทางใด ๆ ไม่เกี่ยวข้องกับการพิจารณาจริยธรรม ยัง artificialities ของสังคมอยู่อย่างต่อเนื่องสับสนกับหลักจริยธรรมที่ถูกต้อง และเปลี่ยนแปลงไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พุทธจริยธรรมเป็นมาตรฐานโดยพลการไม่ได้คิดค้นโดยคนสำหรับวัตถุประสงค์ในทางปฏิบัติและมีประโยชน์ของตัวเอง และพวกเขาจะถูกบังคับใช้โดยพลการจากภายนอก กฎหมายที่มนุษย์สร้างขึ้นและประเพณีทางสังคมไม่ได้เป็นพื้นฐานของจริยธรรมพุทธ ตัวอย่างเช่นรูปแบบของการแต่งกายที่เหมาะสมกับสภาพภูมิอากาศในช่วงเวลาหนึ่งหรืออารยธรรมอาจมีการพิจารณาในที่ไม่เหมาะสมอีก แต่ตอนนี้มีทั้งเรื่องของการกำหนดเองสังคมและไม่ได้ในทางใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการพิจารณาด้านจริยธรรม แต่ artificialities การประชุมทางสังคมกำลังสับสนอย่างต่อเนื่องกับหลักจริยธรรมที่ถูกต้องและไม่มีการเปลี่ยนแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พุทธจริยธรรมจะไม่เปิดมาตรฐานคิดค้นโดยคนของเขาเองจริงและวัตถุประสงค์ที่เป็นประโยชน์ และพวกเขาโดยพลการบังคับจากภายนอก มนุษย์ทำให้กฎหมายและประเพณีทางสังคมไม่ได้เป็นพื้นฐานของพุทธจริยศาสตร์ ตัวอย่างเช่น รูปแบบของการแต่งกายที่เหมาะสมสำหรับสภาพภูมิอากาศในช่วงเวลาหรืออารยธรรมอาจจะถือว่าไม่เหมาะสมในอื่นแต่นี้เป็นทั้งเรื่องของสังคมเองและไม่ได้ในทางใดที่เกี่ยวข้องกับการพิจารณาด้านจริยธรรม แต่ artificialities ของการประชุมทางสังคมที่ยังคงสับสนกับหลักจริยธรรมที่ถูกต้อง และไม่เคยเปลี่ยนแปลง