When interviewing for jobs after gr

When interviewing for jobs after graduation, Ford said that he had attended The New School's Parsons division, but concealed that he graduated in architecture, and that his work at Chloe was a low-level public relations position. Despite his lack of experience, Ford called American designer Cathy Hardwick every day for a month in hopes of securing a job at her mid-price sportswear company. Eventually, she agreed to see him. Hardwick later recalled the incident: "I had every intention of giving him no hope. I asked him who his favorite European designers were. He said, 'Armani and Chanel.' Months later I asked him why he said that, and he said, 'Because you were wearing something Armani'. Is it any wonder he got the job?" Ford worked as a design assistant for Hardwick for two years.

In 1988, Ford moved to Perry Ellis, where he knew both Robert McDonald, the company's president, and Marc Jacobs, its designer, socially. He stayed at the company for two years, but grew tired of working in American fashion. In a later interview with the New York Times, he commented, "If I was ever going to become a good designer, I had to leave America. My own culture was inhibiting me. Too much style in America is tacky. It's looked down upon to be too stylish. Europeans, however, appreciate style." Ford would soon have the opportunity to enter the world of European fashion; Gucci, a faltering luxury goods company, was seeking to strengthen its women's ready-to-wear presence as a part of a brand overhaul. At the time, "no one would dream of wearing Gucci," said Dawn Mello, then the company's creative director. Mello hired Ford—then a near-unknown—as the brand's chief women's ready-to-wear designer in 1990. "I was talking to a lot of people, and most didn't want the job," Mello said. "For an American designer to move to Italy to join a company that was far from being a brand would have been pretty risky." Ford and his longtime partner, fashion journalist Richard Buckley, relocated to Milan that September.

Ford's role at Gucci rapidly expanded; he was designing menswear within six months, and shoes soon after that. When Richard Lambertson left as design director in 1992, Ford took over his position, heading the brand's ready-to-wear, fragrances, image, advertising, and store design. In 1993, when he was in charge of designing eleven product lines, Ford worked eighteen-hour days. During these years, there were creative tensions between Ford and Maurizio Gucci, the company's chairman and 50% owner. According to Mello, "Maurizio always wanted everything to be round and brown, and Tom wanted to make it square and black." Though Maurizio Gucci wanted to fire Ford, Domenico De Sole insisted that he remain. Nonetheless, Ford's work during the early 1990s was primarily behind the scenes; his contributions to Gucci were overshadowed by those of Mello, who was the company's public face.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนตัวสำหรับงานหลังจากจบการศึกษา ฟอร์ดกล่าวว่า เขาเข้าร่วมส่วนโรงเรียนใหม่ของพาร์สันส์ แต่ปกปิดว่า เขาจบศึกษาสถาปัตยกรรม และว่า งานของเขาที่ Chloe ถูกตำแหน่งประชาสัมพันธ์ระดับต่ำ แม้จะขาดประสบการณ์ ฟอร์ดเรียกว่านักออกแบบชาวอเมริกัน Cathy Hardwick ทุกวันเดือนไปรักษาความปลอดภัยงานบริษัทราคากลางกีฬาของเธอ ในที่สุด เธอตกลงที่จะเห็นเขา Hardwick ภายหลังยกเลิกเหตุการณ์: "ผมมีความตั้งใจให้เขาหวังไม่ ฉันถามเขาที่เขาออกแบบยุโรปที่ชื่นชอบ เขากล่าวว่า 'อามานีและชาแนล' เดือนผมถามเขาว่าเขากล่าวว่า และเขากล่าว ว่า 'เนื่องจากคุณได้สวมใส่สิ่งที่อามานี' คือมันสงสัยใด ๆ เขามีงาน ฟอร์ดทำงานเป็นผู้ช่วยออกแบบสำหรับ Hardwick สำหรับสองปีในปี 1988 ฟอร์ดย้ายไป Perry Ellis ซึ่งเขารู้ว่าโรเบิร์ตแมคโดนัลด์ ประธานบริษัท และมาร์คเจคอปส์ การออกแบบ สังคม เขาอยู่ที่บริษัท 2 ปี แต่เติบโตเหนื่อยทำงานในสหรัฐอเมริกา ในภายหลังการให้สัมภาษณ์กับเดอะนิวยอร์กไทมส์ เขา กล่าว "ถ้าผมเคยไปเป็น นักออกแบบที่ดี ฉันได้ไปอเมริกา วัฒนธรรมของตัวเองถูก inhibiting ฉัน ลักษณะมากในอเมริกาคือสองดาวจริง ๆ ครับ มันจะดูลงตามจะทันสมัยเกินไป ยุโรป ไร ขอบคุณสไตล์" ฟอร์ดจะเร็ว ๆ นี้มีโอกาสที่จะป้อนโลกของแฟชั่นยุโรป กุชชี่ faltering หรูสินค้าบริษัท มีกำลังหนุนสถานะ ready-to-wear ของสตรีเป็นส่วนหนึ่งของการยกเครื่องแบรนด์ เวลา "ไม่มีใครเหลือบสวม Gucci กล่าวว่า รุ่งอรุณ Mello แล้วสร้างสรรค์กรรมการบริษัท Mello จ้างฟอร์ด — แล้วแบบใกล้ไม่รู้จักซึ่งเป็นผู้หญิงหัวหน้าของแบรนด์ออกแบบ ready-to-wear ในปี 1990 "ฉันพูดกับผู้คนจำนวนมาก และส่วนใหญ่ไม่ได้ต้องการงาน Mello กล่าว "สำหรับนักออกแบบชาวอเมริกันที่ย้ายไปอิตาลีเข้าบริษัทที่ห่างไกลจากการ เป็นแบรนด์จะได้สวยมีความเสี่ยง" ฟอร์ดและพันธมิตรของเขา longtime นักข่าวแฟชั่นริชาร์ด Buckley ที่ย้ายไปมิลานที่กันยายนบทบาทของฟอร์ดที่กุชชี่อย่างรวดเร็วขยาย เขาได้ออกเม็นสแวร์ภายใน 6 เดือน และรองเท้าเร็ว ๆ นี้หลังจากนั้น เมื่อริชาร์ด Lambertson เป็นผู้อำนวยการฝ่ายออกแบบในปี 1992 ฟอร์ดเอาเหนือตำแหน่งของเขา หัวเรื่องของแบรนด์ ready-to-wear น้ำหอม รูปภาพ โฆษณา และออกแบบร้านค้า ในปี 1993 เมื่อเขารับผิดชอบออกแบบรายการสินค้า 11 ฟอร์ดทำวันจำนวนชั่วโมง ในช่วงปีเหล่านี้ มีความตึงเครียดความคิดสร้างสรรค์ระหว่างฟอร์ดและ Maurizio Gucci ประธานและเจ้าของ 50% ของบริษัท ตาม Mello, "Maurizio อยากทุกอย่างจะกลม และสีน้ำตาล และทอมอยากทำตาราง และสีดำ" แม้ว่า Maurizio Gucci อยากไฟฟอร์ด โดเม็นนิโคเดเล่ยืนยันว่า เขายังคง กระนั้น งานของฟอร์ดในช่วงปี 1990 ถูกหลักเบื้องหลัง ผลงานของเขากับกุชชี่ถูก overshadowed โดย Mello เจ้าของบริษัทโฉมหน้าบรรดา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อสัมภาษณ์งาน หลังจากเรียนจบ ฟอร์ด กล่าวว่า เขาได้เข้าเรียนโรงเรียนใหม่ของพาร์สัน กอง แต่ปกปิดว่าเขาจบการศึกษาด้านสถาปัตยกรรม และงานของเขาที่โคลอี้ได้ตำแหน่งประชาสัมพันธ์รวม แม้จะขาดประสบการณ์ของเขาของ ฟอร์ด เรียกว่านักออกแบบชาวอเมริกันเคธี่ ฮาร์ดวิค ทุกวันเป็นเวลา 1 เดือนในความหวังของการรักษาความปลอดภัยงานที่เธอราคากลางกีฬาบริษัทในที่สุด เธอก็ตกลงที่จะเจอเขา ฮาร์ดวิค ต่อมาเรียกเหตุการณ์ : " ผมมีเจตนาที่จะให้เขาไม่มีความหวัง ฉันถามเขาว่าใครเป็นนักออกแบบที่ชื่นชอบของเขาในยุโรปเป็น เขากล่าวว่า , ' Armani และ Chanel ' เดือนต่อมาฉันถามเขาว่า ทำไมเขาถึงพูดอย่างนั้น และเขากล่าวว่า ' เพราะคุณใส่ Armani ' มันไม่น่าแปลกใจที่เค้ามีงาน" ฟอร์ด ทำงานเป็นผู้ช่วยออกแบบฮาร์ดวิค 2 ปี

ใน 1988 ฟอร์ดย้ายไปเพอร์รี่เอลลิส ที่เขารู้ว่า ทั้ง โรเบิร์ต แมคโดนัลด์ ประธานของบริษัท และ มาร์ค จาคอบส์ ดีไซเนอร์ ของสังคม เขาอยู่ที่บริษัทเป็นเวลาสองปี แต่เหนื่อยกับการทำงานในวงการแฟชั่นอเมริกัน ในการสัมภาษณ์กับภายหลัง นิวยอร์กไทม์ส เขาให้ความเห็นว่า " ถ้าผมจะเป็นนักออกแบบที่ดีผมต้องไปอเมริกา วัฒนธรรมของตัวเองถูกขัดขวางฉัน สไตล์มากในอเมริกาจะเหนียว มันดูถูกต้องทันสมัยด้วย ชาวยุโรป แต่ชื่นชมสไตล์ " ฟอร์ดจะเร็ว ๆนี้จะมีโอกาสที่จะเข้าสู่โลกของแฟชั่นยุโรป กุชชี่ พลาดสินค้าหรูหรา บริษัท กำลังมองหาที่จะเสริมสร้างความสามารถของผู้หญิงพร้อมที่จะสวมใส่ตนเป็นส่วนหนึ่งของแบรนด์ overhaul ในเวลา" ไม่มีใครจะฝันใส่ Gucci , " กล่าวว่าดอนเมลโล แล้ว บริษัท ครีเอทีฟ ผู้กำกับ เมลโลจ้างฟอร์ดแล้วใกล้ที่ไม่รู้จักเป็นแบรนด์ของหัวหน้าของผู้หญิงพร้อมที่จะสวมใส่นักออกแบบใน 1990 . ผมคุยกับคนมากมาย และส่วนใหญ่ไม่ได้ต้องการงาน " เมลโล กล่าว สำหรับนักออกแบบชาวอเมริกัน ย้ายไปอิตาลีเพื่อเข้าร่วม บริษัท ที่อยู่ห่างไกลจากการเป็นแบรนด์จะต้องค่อนข้างมีความเสี่ยง" ฟอร์ดและคู่ค้ามานานของเขา นักข่าวแฟชั่น ริชาร์ด บัคลี่ย์ ย้ายไปมิลานที่กันยายน

ฟอร์ดบทบาทที่กุชชี่ขยายไปอย่างรวดเร็ว เขาออกแบบเสื้อผ้าบุรุษรองเท้าภายในหกเดือน และไม่นานหลังจากนั้น เมื่อริชาร์ด แลมเบิร์ตสันด้านซ้ายเป็นผู้อำนวยการออกแบบในปี 1992 ฟอร์ดยึดตำแหน่งหัวของแบรนด์ พร้อมที่จะสวมใส่ เครื่องหอม ภาพ โฆษณา ออกแบบร้าน ในปี พ.ศ. 2536เมื่อเขาอยู่ในค่าใช้จ่ายของการออกแบบสายผลิตภัณฑ์ฟอร์ดทำงาน 18 วัน 11 ชั่วโมง ในระหว่างปีเหล่านี้ มีความตึงเครียดอย่างสร้างสรรค์ระหว่างฟอร์ดและ มาร์คิซิโอ กุชชี่ , ประธานของ บริษัท และเจ้าของ 50% ตามเมลโล " มาร์คิซิโอต้องการให้ทุกอย่างรอบและน้ำตาล , และทอมต้องการทำให้เป็นสี่เหลี่ยมและสีดำ " แม้ว่า มาร์คิซิโอ กุชชี่ ต้องการไฟฟอร์ดโดเมนิโก เดอ เพียงผู้เดียว ยืนยันว่าเขายังคง อย่างไรก็ตาม ฟอร์ด ทำงานในช่วงต้นทศวรรษ 1990 เป็นเบื้องหลัง ; เขาให้กุชชี่เป็น overshadowed โดยของเมลโล ที่ใบหน้าของ บริษัท ที่สาธารณะ