Much of the literature on Asia's fi

Much of the literature on Asia's financial crisis has focussed on international on region-wide economic weakness in the afflicted countries. While not disagreeing with such arguments, this paper focuses our attention in another direction: domestic political constraints. Taking Thailand and Indonesia as case studies, it examines the way in which political institutions, that is, the basic structure of government, had an important bearing on the way in which
political leaders responded to the crisis and that this in turn had a powerful negative effect on investor confidence. In many respects, Thailand and Indonesia (as their political institutions were configured in prior to 1998) represent opposite ends of a spectrum, with Thailand having a highly decentralized political system which tended to produce policy paralysis and Indonesia, by contrast, having a massively centralized system which highly abritrary and variable policy behavior. At one extreme, investor confidence in Thailand was undermined by the fact timely policy reform was all but impossible, whereas at the other extreme, investor confidence in Indonesia was undermined by the fact that policy could move in any direction at a moment's notice. The key to these two diverse political maladies was the institutional framework of government then in place.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของวรรณกรรมในวิกฤตการณ์ทางการเงินในเอเชียได้เน้นนานาบนทั่วประเทศอ่อนแอทางเศรษฐกิจในประเทศเป็นโรค ในขณะที่ disagreeing ไม่มีอาร์กิวเมนต์ดังกล่าว กระดาษนี้มุ่งเน้นความสนใจของเราในทิศทางอื่น: ข้อจำกัดทางการเมืองภายในประเทศ การไทยและอินโดนีเซียเป็นกรณีศึกษา ตรวจสอบการเป็นที่สถาบันการเมือง คือ โครงสร้างพื้นฐานของรัฐบาล แบริ่งข้อสำคัญในวิธีการที่ผู้นำทางการเมืองที่ตอบสนองในภาวะวิกฤต และที่นี้จะมีผลประสิทธิภาพความเชื่อมั่นของนักลงทุน หลายประการ ไทยและอินโดนีเซีย (เป็นสถาบันทางการเมืองของพวกเขาถูกกำหนดค่าในก่อนปี 1998) แสดงตรงข้ามของสเปกตรัม กับประเทศไทยที่มีระบบการเมืองกระจายอำนาจสูงซึ่งแนวโน้มการผลิตนโยบายอัมพาตและอินโดนีเซีย โดยคมชัด มีระบบส่วนกลางอย่างหนาแน่นที่สูง abritrary และลักษณะการทำงานของนโยบายแปร ที่หนึ่งมาก มั่นใจนักลงทุนในประเทศไทยถูกทำลาย โดยความจริงเวลาปฏิรูปนโยบายถูกทั้งหมด แต่ไปไม่ได้ ในขณะที่สุดอื่น ๆ ความเชื่อมั่นของนักลงทุนในอินโดนีเซียถูกทำลาย โดยความจริงนโยบายที่อาจสามารถย้ายไปในทิศทางที่อึด คีย์การเหล่านี้สองหลากหลายการเมืองโรคภัยไข้เจ็บเป็นกรอบสถาบันของรัฐบาลแล้วในสถานที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มากของหนังสือที่เกี่ยวกับวิกฤตการณ์ทางการเงินในเอเชียที่มีการเน้นในระดับนานาชาติเกี่ยวกับความอ่อนแอทางเศรษฐกิจในภูมิภาคทั้งในประเทศที่ตกทุกข์ได้ยาก ในขณะที่ไม่เห็นด้วยกับข้อโต้แย้งดังกล่าวบทความนี้มุ่งเน้นความสนใจของเราไปในทิศทางอื่น: ข้อ จำกัด ทางการเมืองในประเทศ
การไทยและอินโดนีเซียเป็นกรณีศึกษาก็จะตรวจสอบวิธีการที่สถาบันทางการเมืองที่เป็นโครงสร้างพื้นฐานของภาครัฐมีแบริ่งที่สำคัญเกี่ยวกับวิธีการที่ผู้นำทางการเมืองตอบสนองต่อวิกฤตและในทางกลับกันมีเชิงลบที่มีประสิทธิภาพผลกระทบต่อความเชื่อมั่นของนักลงทุน ในหลายประการไทยและอินโดนีเซีย (เป็นสถาบันทางการเมืองของพวกเขาถูกกำหนดค่าในก่อนที่จะ 1998) เป็นตัวแทนปลายตรงข้ามของสเปกตรัมกับประเทศไทยที่มีระบบการเมืองการกระจายอำนาจอย่างมากซึ่งมีแนวโน้มที่จะผลิตเป็นอัมพาตนโยบายและอินโดนีเซียโดยคมชัดมีส่วนกลางขนาดใหญ่ ระบบที่สูง abritrary และพฤติกรรมนโยบายตัวแปร มีอยู่ช่วงหนึ่งที่รุนแรงเชื่อมั่นนักลงทุนในประเทศไทยถูกทำลายโดยความเป็นจริงการปฏิรูปนโยบายทันเวลาถูกทั้งหมด แต่เป็นไปไม่ได้ในขณะที่คนอื่น ๆ มากเชื่อมั่นนักลงทุนในประเทศอินโดนีเซียที่ถูกทำลายโดยความจริงที่ว่านโยบายจะไปในทิศทางใด ๆ ที่แจ้งให้ทราบช่วงเวลาที่ ที่สำคัญทั้งสองโรคภัยไข้เจ็บที่มีความหลากหลายทางการเมืองเป็นสถาบันของรัฐบาลแล้วในสถานที่