One thousand and one hundred term p

One thousand and one hundred term pregnant women with labor pain were selected
randomly on admission to be assigned into two groups at Rajavithi Hospital from 1 February 2002 to 15 June
2002. Five -hundred and thirty-nine cases received enema and five-hundred and sixty one cases received noenema.
Seventy three women (39 and 34 cases from the enema and no-enema groups, respectively) were
excluded because of cesarean section due to obstetric indications. Five hundred cases received enema and
five -hundred and twenty -seven cases received no-enema. All cases were delivered vaginally.
Results: There was no statistical significant difference between the two groups with regards to maternal age,
gestational age, gravidity, parity, mode of delivery, type of episiotomy and degree of perineal tear. Fecal
contamination rate during the second stage of labor was significantly higher in the women who received
no-enema (34.9%) in comparision with those receiving enema (22.8% (p < 0.001). No neonatal infection
occurred in both groups. Duration of labor was significantly longer in the women who received no-enema
(459.8 min) compared with those who received enema (409.4 min) (p < 0.001).
Conclusion: No-enema methods on admission in labor had significantly more increase in fecal contamination
in the second stage of labor and longer duration of labor than the enema method. But there was no difference
in perineal wound infection and neonatal infection between both groups.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หญิงตั้งครรภ์ระยะหนึ่งพันหนึ่งร้อย ด้วยความเจ็บปวดแรงงานถูกเลือกสุ่มค่าเข้าชมที่จะกำหนดให้เป็น 2 กลุ่มที่รพราชวิถีจาก 1 2545 กุมภาพันธ์ถึง 15 มิถุนายน2002. ห้า - ร้อยสามสิบเก้ากรณีได้รับยาและห้า - ร้อย และหกสิบหนึ่งในกรณีที่ได้รับ noenemaสามเจ็ดสิบผู้หญิง (39 และ 34 กรณีจากการสวนทวารและกลุ่มสวนทวารไม่มี ตามลำดับ) ได้ไม่รวมเนื่องจากการคลอดเนื่องจากสรรพคุณสูติกรรม ยาสวนทวารหนักห้าร้อยกรณีที่ได้รับ และกรณีที่ห้า - ยี่สิบ - เจ็ดรับไม่สวนทวาร ทุกกรณีส่ง vaginallyผลลัพธ์: มีไม่ต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างสองกลุ่มเกี่ยวกับมารดาวัยอายุครรภ์ gravidity เท่าเทียมกัน จัดส่ง ประเภทของ episiotomy และระดับของการฉีกขาดของฝีเย็บ อุจจาระอัตราการปนเปื้อนระหว่างขั้นสองของแรงงานเป็นสูงในสตรีที่ได้รับ(34.9%) ไม่มีทวารใน comparision กับสวนทวารรับเหล่านั้น (22.8% (p < 0.001) ไม่ติดเชื้อทารกแรกเกิดเกิดขึ้นในทั้งสองกลุ่ม ระยะเวลาของแรงงานได้นานกว่าในผู้หญิงที่ได้รับยาไม่(459.8 นาที) เมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับยาสวนทวารหนัก (409.4 นาที) (p < 0.001)สรุป: วิธีสวนทวารไม่มีค่าเข้าชมในแรงงานได้เพิ่มขึ้นอย่างมากในการปนเปื้อนอุจจาระในขั้นสองของแรงงานและระยะเวลานานของแรงงานมากกว่าวิธีการสวนทวาร แต่มีความแตกต่างไม่ในของฝีเย็บแผลติดเชื้อและติดเชื้อทารกแรกเกิดทั้งสองกลุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งพันหนึ่งร้อยหญิงตั้งครรภ์ระยะที่มีอาการปวดแรงงานได้รับการคัดเลือก
แบบสุ่มในการรับเข้าเรียนจะได้รับมอบหมายเป็นสองกลุ่มที่โรงพยาบาลราชวิถีจาก 1 กุมภาพันธ์ 2002 เพื่อเดือนมิถุนายน 15
ปี 2002 ห้า -hundred และสามสิบเก้ากรณีได้รับสวนและห้าร้อยหกสิบเอ็ดกรณีได้รับ noenema.
เจ็ดสิบสามผู้หญิง (39 และ 34 กรณีจากสวนและไม่มีสวนกลุ่มตามลำดับ) ได้รับ
การยกเว้นเนื่องจากการผ่าตัดคลอดเนื่องจากมีข้อบ่งชี้ทางสูติกรรม . ห้าร้อยกรณีได้รับสวนและ
ห้า -hundred ยี่สิบ -seven กรณีไม่ได้รับการ-สวน ทุกกรณีที่ถูกส่งมาทางช่องคลอด.
ผล: ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างสองกลุ่มที่เกี่ยวกับอายุของมารดาเป็น
อายุครรภ์ครรภ์เท่าเทียมกันโหมดของการส่งมอบชนิดของมดลูกและระดับของการฉีกขาดฝีเย็บ อุจจาระ
อัตราการปนเปื้อนในระหว่างขั้นตอนที่สองของการใช้แรงงานสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในผู้หญิงที่ได้รับ
ไม่มีสวน (34.9%) เมื่อเปรียบเทียบกับผู้ที่ได้รับสวน (22.8% (p <0.001). ไม่มีการติดเชื้อของทารกแรกเกิด
ที่เกิดขึ้นในทั้งสองกลุ่ม. ระยะเวลาของการใช้แรงงาน อย่างมีนัยสำคัญอีกต่อไปในผู้หญิงที่ได้รับไม่มีสวน
(459.8 นาที) เมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับสวน (409.4 นาที) (p <0.001).
สรุป: วิธีการไม่มีทวารหนักในการเข้าศึกษาในการใช้แรงงานมีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในการปนเปื้อนของอุจจาระ
ใน ขั้นตอนที่สองของแรงงานและระยะเวลานานของการใช้แรงงานกว่าวิธีสวน. แต่ไม่มีความแตกต่าง
ในการติดเชื้อแผลฝีเย็บและการติดเชื้อในทารกแรกเกิดระหว่างทั้งสองกลุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งพันหนึ่งร้อยคำหญิงเจ็บครรภ์ได้มาแบบสุ่มในการจะออกเป็นสองกลุ่มที่โรงพยาบาลราชวิถี ตั้งแต่วันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2545 ถึง มิถุนายน2002 ห้า - ร้อยสามสิบเก้ากรณีได้รับทวารห้าร้อยหกสิบหนึ่งกรณีได้รับ noenema .เจ็ดสิบสามหญิง ( 39 34 ราย จากสวน และไม่มีกลุ่ม ทวารตามลำดับ ) คือยกเว้นเพราะของการผ่าตัดคลอดเนื่องจากข้อบ่งชี้ทางสูติศาสตร์ . ห้าร้อยรายรับและสวนห้า - ร้อยยี่สิบ - เจ็ดกรณีได้รับทวาร . คดีทั้งหมดถูกส่งโดย .ผลลัพธ์ : ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างสองกลุ่มตามอายุของมารดาอายุครรภ์การตั้งครรภ์กันโหมดของการส่ง ประเภทของการตัดและระดับของฝีเย็บฉีกขาด ตามลำดับอัตราการปนเปื้อนในระหว่างขั้นตอนที่สองของแรงงานสูงกว่าในผู้หญิงที่ได้รับไม่สวนทวาร ( 34.9% ) ในการเปรียบเทียบกับผู้ที่ได้รับการสวนทวารหนัก ( 22.8 % ( p < 0.001 ) ไม่เกิดการติดเชื้อที่เกิดขึ้นในทั้งสองกลุ่ม ระยะเวลาของแรงงานมีความยาวในผู้หญิงที่ได้รับสวน( 459.8 มิน ) เมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับการสวนทวารหนัก ( 409.4 มิน ) ( p < 0.001 )สรุป : ไม่มีวิธีการสวนที่เข้ารับการรักษาในแรงงานมีเพิ่มขึ้นอย่างมากในการปนเปื้อนอุจจาระในขั้นตอนที่สองของแรงงาน และระยะเวลาของแรงงานกว่าการสวนทวารด้วยวิธี แต่ไม่มีความแตกต่างการติดเชื้อแผลฝีเย็บ และการติดเชื้อในทารกแรกเกิดระหว่าง 2 กลุ่ม