Stretching, following submaximal ae

Stretching, following submaximal aerobic activity, has been shown to further increase range of motion (Bandy et al., 1998; Magnusson and Renström, 2006; Magnusson et al., 1996) and to enhance performance (Young and Behm, 2002) while it may also reduce the incidence of injury (Cross and Worell, 1999; Hartig and Henderson, 1999; McHugh and Cosgrave, 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยืด ต่อกิจกรรมแอโรบิก submaximal ได้รับการแสดงเพื่อเพิ่มช่วงของการเคลื่อนไหว (Bandy et al., 1998 เพิ่มเติม Magnusson และ Renström, 2006 Magnusson et al., 1996) และการเพิ่มประสิทธิภาพ (Young และ Behm, 2002) ในขณะที่มันอาจจะลดอุบัติการณ์ของการบาดเจ็บ (ข้ามและ Worell, 1999 Hartig และ Henderson, 1999 McHugh ก Cosgrave, 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การยืดกล้ามเนื้อหลังจากการออกกำลังกายแบบแอโรบิค submaximal ได้รับการแสดงที่จะเพิ่มช่วงของการเคลื่อนไหว (แพร่, et al, 1998;. แมกนัสและRenström 2006. แมกนัส, et al, 1996) และเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ (หนุ่ม Behm, 2002) ในขณะที่มัน นอกจากนี้ยังอาจลดอุบัติการณ์ของการบาดเจ็บ (ครอสและ Worell 1999; Hartig และเฮนเดอ 1999; ฮิวจ์และ Cosgrave 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยืด ต่อไปกิจกรรมแอโรบิก submaximal ได้รับการแสดงเพื่อเพิ่มช่วงของการเคลื่อนไหว ( บันดี et al . , 1998 ; แมกนัส น และ renstr ö m , 2006 ; แมกนัส น et al . , 1996 ) และเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ ( หนุ่มและเบม , 2002 ) ในขณะที่มันอาจลดอุบัติการณ์ของการบาดเจ็บ และ worell ( Cross , 2542 ; Hartig และ เฮนเดอร์สัน , 1999 ; แมคฮิวจ์ และคอสเกรฟ , 2010 )