การแต่งกายของชาวฟิลิปปินส์ชนเผ่าเดิ

การแต่งกายของชาวฟิลิปปินส์
ชนเผ่าเดิมของฟิลิปปินส์ คือ นิโกรโตส์ (Negritos) อพยพมาจากตอนกลางของทวีปเอเชีย ต่อมาชนเผ่าอินโดนีเซียได้เข้ามาอยู่ในประเทศนี้ เป็นพวกเชื้อชาติมองโมลอยด์ ผสมคอเคเซียน ที่มีเหลืออยู่ในฟิลิปปินส์ ได้แก่ พวกอีลองโกทส์ ต่อมาชนเผ่ามาเลย์ (Melags) เข้ามาอาศัยอยู่ พวกมาเลย์ได้มีการติดต่อทางวัฒนธรรมกับพวกอินเดีย จีน อาหรับมาแล้ว จึงมีการปกครอง กฎหมาย ศาสนา วรรณคดี ศิลป วิทยาศาสตร์เป็นของตนเอง พวกมาเลย์อพยพเข้ามาฟิลิปปินส์ หลายครั้ง ครั้งที่ 2 ถือว่าเป็นบรรพบุรุษของพวกตากาล็อค วิสายัน อีโกกาโน ปอมปังโก และพวก ฟิลิปปินส์ที่นับถือศาสนาคริสต์ ส่วนพวกที่เข้ามาครั้งที่ 3 จะนับถือศาสนาพระมะหะหมัด เป็น บรรพบุรุษของพวกฟิลิปปินโน – มุสลิม อยู่ในเกาะมินดาเนา และซูลู ฟิลิปปินส์เป็นศูนย์กลางการค้าแห่งเอเซีย มีประเทศในเอเซียและตะวันออกไกลเข้ามาทำ การค้าขายด้วย จนในคริสต์ศตวรรษที่ 15 พวกแขกมะหะหมัดแผ่อิทธิพลเข้ามา การค้าขายกับ ประเทศเพื่อนบ้านในเอเซียลดน้อยลง จนกระทั่งชาวสเปนเข้ามา แล้วได้ทราบว่าวัฒนธรรมและ ความเป็นอยู่ของชาวฟิลิปปินส์ส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลมาจากอินเดีย จีน และชาวอาหรับ



การแต่งกาย ของชาวฟิลิปปินส์ในยุคนั้น นิยมใช้เครื่องประดับกาย ชาวเกาะ วิสายัน ชอบสักตามใบหน้า ร่างกาย และแขนขา ชายหญิงสวมเครื่องประดับที่ทำด้วยทองคำและเพชร พลอย ชาวพื้น เมืองนิยมใส่ปลอกแขน กำไล และสร้อยคอ ก่อนสเปนเข้าครอบครอง สังคมแบ่ง ออกเป็น 3 ชนชิ้น คือ ขุนนาง เสรีชน และทาส



ในราวคริสต์ศตวรรษที่ 14 สเปนก็พบฟิลิปปินส์เป็นชาติแรก ต่อมาเกาะทุกเกาะก็ตกอยู่ ในการปกครองของสเปน และได้รับอารยธรรมต่าง ๆ ตลอดจนประเพณี ศาสนา วัฒนธรรมการ แต่งกาย และการดำเนินชีวิต ส่วนการแต่งกายก็ไม่มีการสวมเสื้อ แต่งกายแบบชาวเกาะ นิยม ตกแต่งด้วยเครื่องประดับ และสักตามร่างกายดังกล่าวแล้ว



หลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 ฟิลิปปินส์ได้เอกราชตามสนธิสัญญา เหตุการณ์บ้านเมือง ศิลปวัฒนธรรม เครื่องแต่งกาย ก็มีการผสมผสานกันระหว่างชาวยุโรป เอเชีย และตะวันตก



เครื่องแต่งกายประจำชาติเป็นเสื้อคอกว้างแบบตะวันตก แขนยกตั้งเป็นปีกกว้าง ทำด้วยผ้า บางและแข็งอย่างไหมสับปะรด นุ่งกระโปรงติดกับเสื้อเป็นชุดเดียวกัน ส่วนตามเกาะต่าง ๆ มีการ แต่งกายแบบคล้ายชาวมลายู และอินโดนีเซีย คือ นุ่งโสร่งปาเต๊ะ สวมเสื้อผ้าไหมสับปะรดหรือแพร แขนกระบอกยาวจดข้อมือ มีผ้าพาดบ่า ส่วนผู้ชายจะสวมเสื้อแขนยาวทำจากใบสับปะรด นุ่งกางเกง แบบสากล การทอผ้าใยสับปะรดทองฟิลิปปินส์ ทอกันมากกว่า 400 ปี หรือมากกว่า การทอใย สับปะรดเป็นงานที่ละเอียดอ่อนใช้เวลามาก ใยสับปะรดเป็นเส้นใยที่มีความเหนียวดีมาก โดยเฉพาะ เส้นใยของสับปะรดที่ได้จากเมืองอะคลัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คือนิโกรโตส์ (Negritos) อพยพมาจากตอนกลางของทวีปเอเชีย เป็นพวกเชื้อชาติมองโมลอยด์ผสมคอเคเซียนที่มีเหลืออยู่ในฟิลิปปินส์ ได้แก่ พวกอีลองโกทส์ต่อมาชนเผ่ามาเลย์ (Melags) เข้ามาอาศัยอยู่ จีนอาหรับมาแล้วจึงมีการปกครองกฎหมายศาสนาวรรณคดีศิลปวิทยาศาสตร์เป็นของตนเองพวกมาเลย์อพยพเข้ามาฟิลิปปินส์หลายครั้งครั้งที่ 2 ถือว่าเป็นบรรพบุรุษของพวกตากาล็อควิสายันอีโกกาโนปอมปังโกและพวกฟิลิปปินส์ที่นับถือศาสนา คริสต์ส่วนพวกที่เข้ามาครั้งที่ 3 จะนับถือศาสนาพระมะหะหมัดเป็นบรรพบุรุษของพวกฟิลิปปินโน - มุสลิมอยู่ในเกาะมินดาเนาและซูลู การค้าขายด้วยจนในคริสต์ศตวรรษที่ 15 พวกแขกมะหะหมัดแผ่อิทธิพลเข้ามาการค้าขายกับประเทศเพื่อนบ้านในเอเซียลดน้อยลงจนกระทั่งชาวสเปนเข้ามาแล้วได้ทราบว่าวัฒนธรรมและ จีนและชาวอาหรับการแต่งกายของชาวฟิลิปปินส์ในยุคนั้นนิยมใช้เครื่องประดับกายชาวเกาะวิสายันชอบสักตามร่างกายใบหน้าและแขนขา พลอยชาวพื้นเมืองนิยมใส่ปลอกแขนกำไลและสร้อยคอก่อนสเปนเข้าครอบครองสังคมแบ่งออกเป็น 3 ชนชิ้นคือขุนนางเสรีชนและทาสในราวคริสต์ศตวรรษที่ 14 สเปนก็พบฟิลิปปินส์เป็นชาติแรกต่อมาเกาะทุกเกาะก็ตกอยู่ ในการปกครองของสเปนและได้รับอารยธรรมต่าง ๆ ตลอดจนประเพณีศาสนาวัฒนธรรมการแต่งกายและการดำเนินชีวิตส่วนการแต่งกายก็ไม่มีการสวมเสื้อแต่งกายแบบชาวเกาะนิยมตกแต่งด้วยเครื่องประดับ 2 ฟิลิปปินส์ได้เอกราชตามสนธิสัญญาเหตุการณ์บ้านเมืองศิลปวัฒนธรรมเครื่องแต่งกายก็มีการผสมผสานกันระหว่างชาวยุโรปเอเชีย แขนยกตั้งเป็นปีกกว้างทำด้วยผ้าบางและแข็งอย่างไหมสับปะรด ส่วนตามเกาะต่าง ๆ มีการแต่งกายแบบคล้ายชาวมลายูและอินโดนีเซียคือนุ่งโสร่งปาเต๊ะสวมเสื้อผ้าไหมสับปะรดหรือแพรแขนกระบอกยาวจดข้อมือมีผ้าพาดบ่า นุ่งกางเกงแบบสากลการทอผ้าใยสับปะรดทองฟิลิปปินส์ทอกันมากกว่า 400 ปีหรือมากกว่าการทอใย โดยเฉพาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแต่งกายของชาวฟิลิปปินส์
ชนเผ่าเดิมของฟิลิปปินส์ความนิโกรโตส์ ( เนกริโต ) อพยพมาจากตอนกลางของทวีปเอเชียต่อมาชนเผ่าอินโดนีเซียได้เข้ามาอยู่ในประเทศนี้เป็นพวกเชื้อชาติมองโมลอยด์ผสมคอเคเซียนที่มีเหลืออยู่ในฟิลิปปินส์ได้แก่ต่อมาชนเผ่ามาเลย์ ( melags ) เข้ามาอาศัยอยู่พวกมาเลย์ได้มีการติดต่อทางวัฒนธรรมกับพวกอินเดียจีนอาหรับมาแล้วจึงมีการปกครองกฎหมายศาสนาวรรณคดีศิลปวิทยาศาสตร์เป็นของตนเองพวกมาเลย์อพยพเข้ามาฟิลิปปินส์ครั้งที่ 2 ถือว่าเป็นบรรพบุรุษของพวกตากาล็อควิสายันอีโกกาโนปอมปังโกและพวกฟิลิปปินส์ที่นับถือศาสนาคริสต์ส่วนพวกที่เข้ามาครั้งที่ 3 จะนับถือศาสนาพระมะหะหมัดเป็นบรรพบุรุษของพวกฟิลิปปินโน–มุสลิมและซูลูฟิลิปปินส์เป็นศูนย์กลางการค้าแห่งเอเซียมีประเทศในเอเซียและตะวันออกไกลเข้ามาทำการค้าขายด้วยจนในคริสต์ศตวรรษที่ 15 พวกแขกมะหะหมัดแผ่อิทธิพลเข้ามาการค้าขายกับประเทศเพื่อนบ้านในเอเซียลดน้อยลงแล้วได้ทราบว่าวัฒนธรรมและความเป็นอยู่ของชาวฟิลิปปินส์ส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลมาจากอินเดียจีนและชาวอาหรับ



การแต่งกายของชาวฟิลิปปินส์ในยุคนั้นนิยมใช้เครื่องประดับกายชาวเกาะวิสายันชอบสักตามใบหน้าร่างกายและแขนขาชายหญิงสวมเครื่องประดับที่ทำด้วยทองคำและเพชรพลอยชาวพื้นเมืองนิยมใส่ปลอกแขนกำไลและสร้อยคอสังคมแบ่งออกเป็นชนชิ้นความขุนนางเสรีชนและทาส
3


ในราวคริสต์ศตวรรษที่ 14 สเปนก็พบฟิลิปปินส์เป็นชาติแรกต่อมาเกาะทุกเกาะก็ตกอยู่ในการปกครองของสเปนและได้รับอารยธรรมต่างจะตลอดจนประเพณีศาสนาวัฒนธรรมการแต่งกายและการดำเนินชีวิตแต่งกายแบบชาวเกาะนิยมตกแต่งด้วยเครื่องประดับและสักตามร่างกายดังกล่าวแล้ว



หลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 ฟิลิปปินส์ได้เอกราชตามสนธิสัญญาเหตุการณ์บ้านเมืองศิลปวัฒนธรรมเครื่องแต่งกายก็มีการผสมผสานกันระหว่างชาวยุโรปเอเชียและตะวันตก



เครื่องแต่งกายประจำชาติเป็นเสื้อคอกว้างแบบตะวันตกแขนยกตั้งเป็นปีกกว้างทำด้วยผ้าบางและแข็งอย่างไหมสับปะรดนุ่งกระโปรงติดกับเสื้อเป็นชุดเดียวกันส่วนตามเกาะต่างจะมีการแต่งกายแบบคล้ายชาวมลายูความนุ่งโสร่งปาเต๊ะสวมเสื้อผ้าไหมสับปะรดหรือแพรแขนกระบอกยาวจดข้อมือมีผ้าพาดบ่าส่วนผู้ชายจะสวมเสื้อแขนยาวทำจากใบสับปะรดนุ่งกางเกงแบบสากลการทอผ้าใยสับปะรดทองฟิลิปปินส์ทอกันมากกว่าหรือมากกว่า 400 .สับปะรดเป็นงานที่ละเอียดอ่อนใช้เวลามากใยสับปะรดเป็นเส้นใยที่มีความเหนียวดีมากโดยเฉพาะเส้นใยของสับปะรดที่ได้จากเมืองอะคลัน