Observational MethodsOne observer (

Observational Methods
One observer (B.W.) conducted all-occurrence sampling during 278 of the provisioning experiments (approximately 30.6 h of observation) to note the production of all ‘high-urgency’ terrestrial predator alarms (i.e. bouts consisting of at least two ‘hiccup’ calls given in quick succession; see Wheeler, 2009, Wheeler, 2010a and Wheeler, 2010b). Such calls were classified as spontaneous false alarms if no eliciting stimulus (including aggression, predators and predator-like stimuli) could be identified and if no additional antipredator behaviours (including escape responses and sudden vigilance beyond the caller's immediate substrate) were performed in conjunction with calling (see Wheeler, 2009, Wheeler, 2010a and Wheeler and Hammerschmidt, 2013). Whenever possible, the identity of the caller was noted. We used the frequency with which individuals were observed to give spontaneous false alarms to assign them to particular alarm-calling classes: 16 individuals who were never identified as producing spontaneous false alarms during feeding platform experiments were categorized as ‘noncallers’, nine individuals observed to call at least once but in fewer than 1.6% of the platform experiments in which they participated were categorized as ‘infrequent callers’, and eight individuals observed to call in at least 2.5% of the platform experiments in which they participated were classified as ‘frequent callers’. The cutoff between frequent and infrequent callers was based on a natural break in calling rates across individuals.

In addition to observations during provisioning experiments, study groups were followed continuously from the morning to evening sleeping sites every day for the entire duration of their respective study seasons. We noted all observed events considered potentially stressful, including intense aggressive interactions within or between groups, physical injuries and predator encounters (including simulated predators; see Wheeler & Hammerschmidt, 2013). All-occurrence data on the production of bouts of terrestrial predator-associated calls collected by one observer (B.W.) during approximately 593 contact hours were used to measure rates of false alarm calling in natural contexts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการสังเกตการณ์แหล่งหนึ่ง (B.W.) ดำเนินการทั้งหมดเกิดฝีมือระหว่าง 278 การทดลองเตรียมใช้งาน (ประมาณ 30.6 h เก็บข้อมูล) เพื่อสังเกตการผลิตสัญญาณภาคพื้นสัมผัส 'สูงเร่งด่วน' ทั้งหมด (เช่นใหญ่ทางธุรกิจประกอบด้วยน้อยสอง 'hiccup' เรียกให้ถี่ ดูล้อ ปี 2009 ล้อ 2010a และ ล้อ 2010b) เรียกดังกล่าวถูกจัดประเภทเป็นสัญญาณเตือน false อยู่ ถ้าไม่กระตุ้น eliciting (รวมถึงรุกราน ล่า และสิ่งเร้าเช่นพรีเดเตอร์) สามารถระบุ และ ถ้าวิญญาณไม่ antipredator เพิ่มเติม (รวมทั้งตอบสนองหนีและระมัดระวังพลันเหนือพื้นผิวทันทีของผู้เรียก) ได้ดำเนินการร่วมกับโทรศัพท์ (ดู 2009 ล้อ ล้อ 2010a และล้อ และ Hammerschmidt, 2013) หากเป็นไปได้ ตัวตนของผู้เรียกถูกตั้งข้อสังเกต เราใช้ความถี่ของการที่บุคคลถูกสังเกตเพื่อให้สัญญาณเท็จอยู่จะกำหนดให้เฉพาะสัญญาณโทรศัพท์ชั้น: 16 ผู้ที่ไม่เคยระบุผลิตสัญญาณเท็จอยู่ระหว่างอาหารแพลตฟอร์มทดลองถูกแบ่งเป็น 'noncallers' บุคคล 9 สังเกตโทรน้อยครั้ง แต่น้อยกว่า 1.6% ของแพลตฟอร์ม ที่พวกเขาเข้าร่วมการทดลองได้แบ่งเป็น 'ผู้ไม่เรียก'และสังเกตบุคคลแปดโทรน้อย 2.5% ทดลองเวทีที่พวกเขาเข้าร่วมถูกจัดประเภทเป็น 'ผู้เรียกบ่อย' ตัดระหว่างผู้เรียกบ่อย และไม่ได้ขึ้นอยู่กับตัวแบ่งธรรมชาติในอัตราค่าโทรระหว่างบุคคลนอกจากการสังเกตในระหว่างการเตรียมการทดลอง กลุ่มศึกษาตามอย่างต่อเนื่องจากตอนเช้าเย็นนอนไซต์ทุกวันตลอดทั้งช่วงเวลาของฤดูกาลการศึกษาเกี่ยวข้องกัน เราบันทึกเหตุการณ์ทั้งหมดสังเกตพิจารณาอาจเครียด รวมถึงรุนแรงก้าวร้าวโต้ตอบภายใน หรือระหว่างกลุ่ม การบาดเจ็บทางกายภาพ และพรีเดเตอร์เผชิญหน้า (รวมทั้งจำลองล่า ดูล้อ & Hammerschmidt, 2013) ข้อมูลทั้งหมดเกิดขึ้นในการผลิตใหญ่ทางธุรกิจภาคพื้นสัมผัสเชื่อมโยงเรียกเก็บ โดยแหล่งหนึ่ง (B.W.) ระหว่างประมาณ 593 ติดต่อใช้เวลาวัดอัตราการโทรในบริบทธรรมชาติเตือน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการสังเกต
ผู้สังเกตการณ์คนหนึ่ง (BW) ดำเนินการสุ่มตัวอย่างทั้งหมดที่เกิดขึ้นในช่วง 278 ของการทดลองการตั้งสำรองฯ (ประมาณ 30.6 ชั่วโมงของการสังเกต) ที่จะต้องทราบการผลิตของทุกความเร่งด่วนสูง 'สัญญาณเตือนนักล่าบก (อุบาทว์เช่นประกอบด้วยอย่างน้อยสอง' สะอึก ' สายที่กำหนดอย่างรวดเร็วดูล้อ, 2009, ล้อ 2010a และล้อ 2010b) สายดังกล่าวถูกจัดให้เป็นสัญญาณเตือนภัยที่ผิดพลาดที่เกิดขึ้นเองหากไม่มีการกระตุ้นทึ่ง (รวมถึงการรุกรานล่าและสิ่งเร้าล่าเหมือน) อาจจะมีการระบุและถ้าไม่มีพฤติกรรม antipredator เพิ่มเติม (รวมถึงการตอบสนองต่อการหลบหนีและระมัดระวังอย่างฉับพลันเกินกว่าพื้นผิวของโทรทันที) ได้ดำเนินการร่วมกับ โทร (ดูล้อ 2009, Wheeler, 2010a และล้อและ Hammerschmidt, 2013) เมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้ความเป็นตัวตนของผู้โทรที่ถูกตั้งข้อสังเกต เราใช้ความถี่ที่บุคคลที่ถูกตั้งข้อสังเกตที่จะให้เตือนที่ผิดพลาดที่เกิดขึ้นเองที่จะกำหนดให้เรียกเตือนภัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเรียน: 16 บุคคลที่ไม่เคยถูกระบุว่าเป็นผู้ผลิตเตือนที่ผิดพลาดที่เกิดขึ้นเองในระหว่างการทดลองให้อาหารแพลตฟอร์มถูกแบ่งออกเป็น 'noncallers' เก้าบุคคลที่สังเกตเห็น เรียกอย่างน้อยหนึ่งครั้ง แต่น้อยกว่า 1.6% ของการทดลองแพลตฟอร์มที่พวกเขามีส่วนร่วมได้ถูกแบ่งออกเป็น 'สายที่ไม่บ่อยนัก' และแปดคนตั้งข้อสังเกตในการเรียกอย่างน้อย 2.5% ของการทดลองแพลตฟอร์มที่พวกเขามีส่วนร่วมถูกจัดให้เป็น 'บ่อย โทรติดต่อ ' ตัดระหว่างผู้ที่โทรบ่อยและไม่บ่อยนักก็ขึ้นอยู่กับการทำลายธรรมชาติในอัตราค่าโทรข้ามบุคคล. นอกเหนือจากการสังเกตในระหว่างการจัดเตรียมการทดลองกลุ่มศึกษาตามมาอย่างต่อเนื่องตั้งแต่เช้าถึงค่ำเว็บไซต์นอนทุกวันตลอดระยะเวลาของฤดูกาลการศึกษาของตน . เราตั้งข้อสังเกตเหตุการณ์ที่สังเกตพิจารณาเครียดอาจรวมถึงการมีปฏิสัมพันธ์ก้าวร้าวรุนแรงภายในหรือระหว่างกลุ่มที่ได้รับบาดเจ็บทางร่างกายและการเผชิญหน้าล่า (รวมถึงการล่าจำลองดูวีลเลอร์และ Hammerschmidt, 2013) ข้อมูลทั้งหมดที่เกิดขึ้นในการผลิตวงจรอุบาทว์ของสายนักล่าที่เกี่ยวข้องบกที่เก็บรวบรวมโดยผู้สังเกตการณ์คนหนึ่ง (BW) ในช่วงประมาณ 593 ชั่วโมงติดต่อถูกนำมาใช้ในการวัดอัตราการเตือนที่ผิดพลาดโทรในบริบทธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สังเกตวิธีการหนึ่งผู้สังเกตการณ์ ( 6 ) ดำเนินการทั้งหมดที่เกิดขึ้นในช่วงของการทดลอง ( 278 ) ( ประมาณ 30.6 H สังเกต ) หมายเหตุ การผลิตของ ' สูง ' เตือนภัยเร่งด่วนบกนักล่า ( เช่น อุบาทว์ ประกอบด้วยอย่างน้อยสองของฮิคคัพ ' เรียกร้องให้ความเสมอต้นเสมอปลาย ดูล้อ ล้อ 2010a 2009 และ ล้อ 2010b )สายดังกล่าว ถูก จัด เป็น การเตือนที่ผิดพลาดเอง ถ้าไม่ eliciting กระตุ้นเศรษฐกิจ ( รวมทั้งการรุกราน นักล่า นักล่าและชอบ stimuli ) สามารถระบุ และถ้าไม่เพิ่มเติม antipredator พฤติกรรม ( รวมทั้งการหนีและแค้นขึ้นมาเหนือพื้นผิวของผู้โทรได้ทันที ) แสดงร่วมกับ โทร ( ดูล้อ 1 ล้อ2010a และล้อและแฮมเมอร์ชมิดต์ , 2013 ) เมื่อใดก็ ตามที่เป็นไปได้ ตัวตนของผู้โทรระบุไว้ เราใช้ความถี่ที่บุคคลพบว่าให้เตือนผิดธรรมชาติจะกำหนดให้เฉพาะปลุกเรียกชั้น : 16 ผู้ที่ไม่เคยถูกระบุว่าเป็นการเตือนที่ผิดพลาดที่เกิดขึ้นในระหว่างการผลิตอาหารแพลตฟอร์มการทดลองแบ่งเป็น ' noncallers 'เก้าบุคคลสังเกตเรียกสักครั้ง แต่น้อยกว่าร้อยละ 1.6 ของแพลตฟอร์มการทดลองที่พวกเขามีส่วนร่วมจำแนกเป็น ' ' โทรไม่บ่อย และแปดบุคคลซึ่งเรียกในอย่างน้อย 2.5% ของแพลตฟอร์มการทดลองที่พวกเขามีส่วนร่วม จำแนกเป็น ' ท่าน ' บ่อยตัดระหว่างสายบ่อยและไม่บ่อย ขึ้นอยู่กับพักธรรมชาติในอัตราค่าโทรผ่านบุคคล

นอกจากสังเกตจากการทดลองในกลุ่มที่ศึกษา คือ ติดตามอย่างต่อเนื่องตั้งแต่เช้าถึงเย็นนอนเว็บไซต์ทุกวันสำหรับระยะเวลาทั้งหมดของฤดูการศึกษาของตน เราสังเกตว่าเหตุการณ์ทั้งหมดถือว่าอาจเคร่งเครียดรวมถึงปฏิกิริยาก้าวร้าวรุนแรงภายในกลุ่มและระหว่างกลุ่ม การบาดเจ็บทางกายภาพและพรีเดเตอร์เผชิญหน้า ( รวมทั้งล่า ; ) เห็นล้อ&แฮมเมอร์ชมิดต์ , 2013 ) ข้อมูลที่เกิดขึ้นทั้งหมดในการผลิต bouts ของบกนักล่าที่เรียกเก็บโดยผู้สังเกตการณ์ ( น้ำหนักตัว) ในช่วงประมาณ 593 ติดต่อชั่วโมงถูกใช้เพื่อวัดอัตราปลุกเท็จเรียกในบริบทของธรรมชาติ