ในช่วงกลางเดือนเมษายนที่ผ่านมาฉันได

ในช่วงกลางเดือนเมษายนที่ผ่านมาฉันได้มีโอกาสได้ไปต่างประเทศเป็นครั้งแรก ประเทศที่ฉันไปคือประเทศญี่ปุ่น ซึ่งไปในโครงการ Jenesys 2.0 เป็นโครงการที่พาเด็กไทยไปแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมไทยกับวัฒนธรรมญี่ปุ่น ซึ่งจังหวัดที่ฉันไปคือ จังหวัดชิบะ เมืองเคียวนัน
ความทรงจำที่ฉันจะไม่มีวันลืม เริ่มจากฉันได้มีโอกาสไปเยี่ยมชมโรงเรียนมัธยมเคียวนัน เด็กที่นั่นน่ารักมาก แม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่ได้ทำกิจกรรมร่วมกัน แต่มันก็ทำให้ฉันไม่อยากจากมาเลย ต่อมาฉันได้พบกับhost family คุณพ่อเป็นชาวเกาหลีที่มีอายุถึง70ปี คุณแม่เป็นคนญี่ปุ่นอายุ60ปี พวกเขาน่ารักมาก พวกเขาไม่มีลูกสาว พวกเขาบอกกับฉันว่า พวกเขาดีใจมากที่ได้มีลูกสาว พวกเขาเลี้ยงดูและดูแลฉันเป็นอย่างดี เมื่อถึงวันที่ต้องเดินทางกลับโตเกียว พวกท่านมาคอยส่งฉันก่อนที่ฉันจะขึ้นรถ พร้อมทั้งเอาจดหมายมาให้ มันเป็นจดหมายที่เขียนถึงฉัน มันทำให้ฉันถึงกับหลั่งน้ำตา อีกเรื่องที่น่าจดจำสำหรับฉันคือ วัฒนธรรมและความรักชาติของคนญี่ปุ่น การใช้ชีวิตประจำวันที่ไม่วุ่นวาย รวมทั้งการมีวินัยของคนญี่ปุ่นทุกคน และที่สำคัญคือมิตรภาพที่ฉันได้จากเพื่อนๆพี่ๆต่างสถาบัน ต่างจังหวัดที่ไปรู้จักกันจากการไปโครงการนี้ ฉันตั้งใจกับตัวเองไว้แล้วว่า ฉันจะต้องกลับไปที่ประเทศญี่ปุ่นอีกครั้งให้ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วงกลางเดือนเมษายนที่ผ่านมาฉันได้มีโอกาสได้ไปต่างประเทศเป็นครั้งแรกประเทศที่ฉันไปคือประเทศญี่ปุ่นซึ่งไปในโครงการ Jenesys 2.0 เป็นโครงการที่พาเด็กไทยไปแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมไทยกับวัฒนธรรมญี่ปุ่นซึ่งจังหวัดที่ฉันไปคือจังหวัดชิบะเมืองเคียวนัน ความทรงจำที่ฉันจะไม่มีวันลืมเริ่มจากฉันได้มีโอกาสไปเยี่ยมชมโรงเรียนมัธยมเคียวนันเด็กที่นั่นน่ารักมากแม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่ได้ทำกิจกรรมร่วมกันแต่มันก็ทำให้ฉันไม่อยากจากมาเลย ต่อมาฉันได้พบกับhost คุณพ่อเป็นชาวเกาหลีที่มีอายุถึง70ปี ครอบครัว คุณแม่เป็นคนญี่ปุ่นอายุ60ปี พวกเขาน่ารักมากพวกเขาไม่มีลูกสาวพวกเขาบอกกับฉันว่าพวกเขาดีใจมากที่ได้มีลูกสาวพวกเขาเลี้ยงดูและดูแลฉันเป็นอย่างดีเมื่อถึงวันที่ต้องเดินทางกลับโตเกียวพวกท่านมาคอยส่งฉันก่อนที่ฉันจะขึ้นรถพร้อมทั้งเอาจดหมายมาให้มันเป็นจดหมายที่เขียนถึงฉันมันทำให้ฉันถึงกับหลั่งน้ำตาอีกเรื่องที่น่าจดจำสำหรับฉันคือวัฒนธรรมและความรักชาติของคนญี่ปุ่นการใช้ชีวิตประจำวันที่ไม่วุ่นวายรวมทั้งการมีวินัยของคนญี่ปุ่นทุกคนและที่สำคัญคือมิตรภาพที่ฉันได้จากเพื่อนๆพี่ๆต่างสถาบันต่างจังหวัดที่ไปรู้จักกันจากการไปโครงการนี้ฉันตั้งใจกับตัวเองไว้แล้วว่าฉันจะต้องกลับไปที่ประเทศญี่ปุ่นอีกครั้งให้ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเทศที่ฉันไปคือประเทศญี่ปุ่นซึ่งไปในโครงการ JENEsys 2.0 ซึ่งจังหวัดที่ฉันไปคือจังหวัดชิบะ
เด็กที่นั่นน่ารักมาก แต่มันก็ทำให้ฉันไม่อยากจากมาเลยต่อมาฉันได้พบกับครอบครัว คุณแม่เป็นคนญี่ปุ่นอายุ 60 ปีพวกเขาน่ารักมากพวกเขาไม่มีลูกสาวพวกเขาบอกกับฉันว่าพวกเขาดีใจมากที่ได้มีลูกสาว พร้อมทั้งเอาจดหมายมาให้มันเป็นจดหมายที่เขียนถึงฉันมันทำให้ฉันถึงกับหลั่งน้ำตาอีกเรื่องที่น่าจดจำสำหรับฉันคือ การใช้ชีวิตประจำวันที่ไม่วุ่นวาย ฉันตั้งใจกับตัวเองไว้แล้วว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงกลางเดือนเมษายนที่ผ่านมาฉันได้มีโอกาสได้ไปต่างประเทศเป็นครั้งแรกประเทศที่ฉันไปคือประเทศญี่ปุ่นซึ่งไปในโครงการและ 20 เป็นโครงการที่พาเด็กไทยไปแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมไทยกับวัฒนธรรมญี่ปุ่นซึ่งจังหวัดที่ฉันไปคือจังหวัดชิบะเมืองเคียวนัน
ความทรงจำที่ฉันจะไม่มีวันลืมเริ่มจากฉันได้มีโอกาสไปเยี่ยมชมโรงเรียนมัธยมเคียวนันเด็กที่นั่นน่ารักมากแม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่ได้ทำกิจกรรมร่วมกันแต่มันก็ทำให้ฉันไม่อยากจากมาเลยต่อมาฉันได้พบกับโฮสต์คุณพ่อเป็นชาวเกาหลีที่มีอายุถึง 70 . คุณแม่เป็นคนญี่ปุ่นอายุ 60 พวกเขาน่ารักมากพวกเขาไม่มีลูกสาวพวกเขาบอกกับฉันว่าพวกเขาดีใจมากที่ได้มีลูกสาวพวกเขาเลี้ยงดูและดูแลฉันเป็นอย่างดี .