2. Treating undesirable effects as

2. Treating undesirable effects as inputs (costs): Dyckhoff and Allen (2001) consider DEA as a multicriteria approach, modelling the undesirable output as an input. The model is applied to measure the environmental efficiency of the Dutch dairy farms (Reinhard et al, 2000), and compare it against the permissible quota of CO2emissions stipulated in the Kyoto Protocol (Paul, 2005). However, as regards Indian dry ports, treating undesirable outputs as inputs fails to reflect true production. Also, the present regulations do not impose apenalty to encourage the minimization of carbon emissions by way of a carbon tax or usage of better fuels. In general, there is a lack of political will to implement suitable policies to reduce carbon emissions. Hence, it is difficult to consider carbon emissions as an input which the dry port operator would naturally try to minimize in an effort to improve operational efficiency. On the contrary, when a dry port tries to improve efficiency by increasing throughput, it is also increasing the quantity of emitted CO2.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. รักษาระวังผลกระทบที่เป็นปัจจัยการผลิต (ต้นทุน): Dyckhoff และอัลเลน (2001) พิจารณา DEA เป็นวิธี multicriteria สร้างแบบจำลองผลไม่พึงปรารถนาเป็นอินพุต มีใช้แบบจำลองเพื่อวัดประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อมของฟาร์มโคนมดัตช์ (Reinhard et al, 2000), และเปรียบเทียบกับโควต้าอนุญาตของ CO2emissions ตามที่กำหนดในเกียวโต (Paul, 2005) อย่างไรก็ตาม สำหรับพอร์ตแห้งอินเดีย รักษาแสดงผลที่ไม่พึงปรารถนาเป็นอินพุตเหลวเพื่อสะท้อนถึงการผลิตจริง ยัง ระเบียบปัจจุบันไม่กำหนด apenalty เพื่อส่งเสริมให้ลดภาระของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกโดยใช้ภาษีคาร์บอนหรือใช้เชื้อเพลิงดีขึ้น ทั่วไป มีการขาดของเมืองที่จะดำเนินนโยบายที่เหมาะสมเพื่อลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ดังนั้น มันจะยากที่จะพิจารณาการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเป็นอินพุตซึ่งตัวพอร์ตแห้งจะธรรมชาติพยายามลดในความพยายามที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพการดำเนินงาน ดอก เมื่อพอร์ตแห้งพยายามปรับปรุงประสิทธิภาพ โดยการเพิ่มอัตราความเร็ว มันยังเพิ่มปริมาณของ CO2 ที่ออกมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. ผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์การรักษาเป็นปัจจัยการผลิต (ค่าใช้จ่าย): Dyckhoff และอัลเลน (2001) พิจารณา DEA เป็นวิธี multicriteria, การสร้างแบบจำลองการส่งออกที่ไม่พึงประสงค์เป็นอินพุท รูปแบบที่ถูกนำไปใช้ในการวัดประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อมของฟาร์มโคนมดัตช์ (ฮาร์ด, et al, 2000) และเปรียบเทียบมันกับโควต้าที่ได้รับอนุญาตของ CO2emissions กำหนดไว้ในพิธีสารเกียวโต (พอล, 2005) แต่เป็นเรื่องพอร์ตแห้งอินเดีย, การรักษาผลที่ไม่พึงประสงค์เป็นปัจจัยการผลิตล้มเหลวในการสะท้อนให้เห็นถึงการผลิตที่แท้จริง นอกจากนี้กฎระเบียบในปัจจุบันไม่ได้กำหนด apenalty เพื่อส่งเสริมให้ลดปริมาณการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์โดยวิธีการของภาษีคาร์บอนหรือการใช้เชื้อเพลิงที่ดีขึ้น โดยทั่วไปจะมีการขาดเจตจำนงทางการเมืองที่จะดำเนินการตามนโยบายที่เหมาะสมในการลดการปล่อยก๊าซคาร์บอน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่จะต้องพิจารณาการปล่อยก๊าซคาร์บอนเป็น input ซึ่งผู้ประกอบการท่าเรือแห้งตามธรรมชาติจะพยายามที่จะลดในความพยายามที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพการดำเนินงาน ในทางตรงกันข้ามเมื่อพอร์ตแห้งพยายามที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพโดยการเพิ่มความเร็วก็ยังเพิ่มปริมาณของ CO2 ที่ปล่อยออกมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . การรักษาผลที่ไม่พึงประสงค์เป็นปัจจัยการผลิต ( ต้นทุน ) : dyckhoff อัลเลน ( 2001 ) และพิจารณาว่าจะเป็นวิธีการแบบหลายหลักเกณฑ์ การสร้างผลผลิตที่ไม่พึงประสงค์ เช่น การป้อนข้อมูล แบบจำลองการวัดประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อมของฟาร์มโคนมเดนมาร์ก ( Reinhard et al , 2000 ) และเปรียบเทียบกับโควต้า ได้รับอนุญาตจาก co2emissions ระบุในพิธีสารเกียวโต ( พอล , 2005 ) อย่างไรก็ตามส่วนอินเดียพอร์ต , การรักษาผลที่ไม่พึงประสงค์ เช่น กระผมไม่สามารถสะท้อนถึงการผลิตที่แท้จริง นอกจากนี้ กฎหมายปัจจุบันไม่ได้กำหนด apenalty เพื่อสนับสนุนการลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนโดยวิธีของคาร์บอน ภาษี หรือ การใช้เชื้อเพลิงที่ดีขึ้น โดยทั่วไปมีการขาดของความมุ่งมั่นทางการเมืองที่จะใช้นโยบายที่เหมาะสมเพื่อลดการปล่อยก๊าซคาร์บอน ดังนั้นมันเป็นเรื่องยากที่จะต้องพิจารณาการปล่อยคาร์บอนเป็น input ซึ่งผู้ประกอบการท่าเรือแห้ง ก็คงพยายามลดในความพยายามเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพการดำเนินงาน ในทางตรงกันข้าม เมื่อพอร์ตบริการพยายามที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพโดยการเพิ่มอัตราความเร็ว นอกจากนี้ยังเพิ่มปริมาณของการปล่อย CO2