To our knowledge, this study is the

To our knowledge, this study is the first to describe the complete loss
of these gastric mill ossicles within the stomach at molting for a species
of decapod crustacean. It seems likely that this phenomenon applies to
many other species of decapod. The investment in decapods used for
growth and ageing studies that are successfully reared and that molt
in captivity, may be a reasonwhy fewstudies have sacrificed individuals
directly aftermolting. Though Huner et al. (1978) present a studywhere
captive subadult red swamp crayfish (Procambarus clarkii) were
sacrificed at the following postmolt intervals: 0, 24, 48, 72 and 96 h.
The study investigated calcification of the exoskeleton following
molting. If P. clarkii also lose these ossicles within their stomach at
molting, it seems the stomach contents of the individuals sacrificed
were either not analysed, or the presence of lost ossicles within the
stomach was simply not described in publication. It may be the case
that this phenomenon of ossicle loss is limited to a minority of decapod
species including N. norvegicus and A. pallipes. Chaisemartin (1967) and
Greenaway (1985) states that following molting, crustaceans cannot
commence feeding until the animal has recalcified the mouthparts
and stomach ossicles to process food,with the former study referring directly
to A. pallipes. It has never been clearly stated that themesocardiac,
zygocardiac, and pterocardiac ossicles of a species of decapod crustacean
need to be recalcified postmolt. These references to the
recalcification of stomach ossicles most likely refer to the individual's

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อความรู้ของเรา การศึกษาครั้งนี้เป็นครั้งแรกเพื่ออธิบายการสูญเสียที่สมบูรณ์ของกระดูกเหล่านี้บดกระเพาะอาหารภายในกระเพาะที่ molting สำหรับสายพันธุ์ของครัสเตเชียน decapod เหมือนมีแนวโน้มว่า ปรากฏการณ์นี้มีผลกับหลายสายพันธุ์อื่น ๆ ของ decapod การลงทุนใน decapods ที่ใช้สำหรับเจริญเติบโตและศึกษาที่จะเลี้ยงดูเรียบร้อย และที่ molt อายุในเชลย อาจเป็น fewstudies reasonwhy ยอมสละบุคคลaftermolting โดยตรง ปัจจุบันแม้ว่า Huner et al. (1978) studywhereได้เชลย subadult แดงบึงกุ้ง (กุ้งแดง)เสียสละในช่วงเวลาที่ postmolt ต่อไปนี้: 0, 24, 48, 72 และ 96 ชั่วโมงปูนศึกษาตรวจสอบโครงกระดูกภายนอกต่อไปนี้molting ถ้าแดง P. สูญเสียกระดูกเหล่านี้ภายในท้องที่ของตนmolting เหมือนเนื้อกระเพาะอาหารของคนที่เสียสละถูกหรือไม่วิเคราะห์ การปรากฏตัวของกระดูกหายไปภายในหรือการกระเพาะอาหารถูกก็ไม่ได้อธิบายไว้ในสิ่งพิมพ์ มันอาจเป็นกรณีปรากฏการณ์นี้ขาดทุน ossicle ว่าชนกลุ่มน้อยของ decapod จำกัดสายพันธุ์รวมถึง N. norvegicus และ A. pallipes Chaisemartin (1967) และอเมริกา Greenaway (1985) ที่ต่อไปนี้ molting กุ้งไม่เริ่มให้อาหารจนกว่าสัตว์มี recalcified รอบ ๆ ตัวและกระเพาะอาหารกระดูกการประมวลผลอาหาร กับการศึกษาอดีตที่อ้างอิงโดยตรงการ A. pallipes มันไม่มีระบุไว้อย่างชัดเจนว่า themesocardiaczygocardiac และ pterocardiac กระดูกของสายพันธุ์ของครัสเตเชียน decapodจำเป็นต้อง recalcified postmolt อ้างอิงเหล่านี้เพื่อการrecalcification ของกระดูกกระเพาะอาหารส่วนใหญ่มักอ้างถึงของแต่ละบุคคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรู้ของเราการศึกษาครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่จะอธิบายสูญเสียที่สมบูรณ์
เหล่านี้กระดูกโรงงานในกระเพาะอาหารที่อยู่ในกระเพาะอาหารที่ลอกคราบสำหรับสายพันธุ์
ของกุ้ง Decapod มันดูเหมือนว่าปรากฏการณ์นี้นำไปใช้กับ
สายพันธุ์อื่น ๆ ของ Decapod การลงทุนใน decapods ใช้สำหรับ
การเจริญเติบโตและริ้วรอยการศึกษาที่ได้รับการเลี้ยงดูและประสบความสำเร็จที่ลอกคราบ
ในกรงอาจจะเป็น fewstudies reasonwhy ได้เสียสละบุคคล
aftermolting โดยตรง แม้ว่า Huner et al, (1978) นำเสนอ studywhere
เชลย subadult บึงสีแดงกุ้ง (กุ้งแดง) ได้รับการ
เสียสละในช่วงเวลาดังต่อไปนี้ postmolt:. 0, 24, 48, 72 และ 96 ชั่วโมง
การศึกษาตรวจสอบการกลายเป็นปูนของรพต่อไป
ลอกคราบ ถ้าพี clarkii ยังสูญเสียกระดูกเหล่านี้ภายในกระเพาะอาหารของพวกเขาที่
ลอกคราบดูเหมือนว่าในกระเพาะอาหารของบุคคลที่เสียสละ
ทั้งไม่ได้วิเคราะห์หรือการปรากฏตัวของกระดูกหายไปภายในที่
ท้องก็แค่ไม่ได้อธิบายไว้ในสิ่งพิมพ์ มันอาจจะเป็นกรณีที่
ว่าปรากฏการณ์ของการสูญเสีย ossicle นี้จะถูก จำกัด ให้ชนกลุ่มน้อยของ Decapod
สายพันธุ์รวมทั้งเอ็นและเอ norvegicus pallipes Chaisemartin (1967) และ
กรีน (1985) กล่าวว่าต่อไปนี้ลอกคราบกุ้งไม่สามารถ
เริ่มให้อาหารสัตว์จนได้ recalcified ปาก
และกระดูกกระเพาะอาหารในการประมวลผลที่มีการศึกษาในอดีตหมายโดยตรง
เพื่อ pallipes A. มันไม่เคยมีการระบุไว้ชัดเจนว่า themesocardiac,
กระดูก zygocardiac และ pterocardiac ของสายพันธุ์ของกุ้ง Decapod
จะต้องมีการ recalcified postmolt อ้างอิงเหล่านี้ไป
recalcification ของกระดูกกระเพาะอาหารส่วนใหญ่มีแนวโน้มอ้างถึงของแต่ละบุคคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความรู้ การศึกษานี้เป็นครั้งแรก เพื่ออธิบายถึงการสูญเสียที่สมบูรณ์ของเหล่านี้ในกระเพาะอาหารในกระเพาะอาหารที่โรงสีกรีนเดย์ลอกคราบเป็นชนิดของ decapod ครัสเตเชีย . ดูเหมือนว่าปรากฏการณ์นี้ใช้กับชนิดอื่น ๆของ decapod . การลงทุนใน decapods ใช้สำหรับการเจริญเติบโตและอายุ การศึกษาที่ประสบความสำเร็จเลี้ยงและที่ลอกคราบในการเป็นเชลย อาจจะ reasonwhy fewstudies ได้ถวายบุคคลโดยตรง aftermolting . แม้ว่า huner et al . ( 1978 ) ปัจจุบัน studywhereตัวเต็มวัยเป็นแดงหนองกุ้ง ( procambarus clarkii ) ได้แก่สละที่ postmolt ช่วงเวลาต่อไปนี้ : 0 , 24 , 48 , 72 และ 96 ชั่วโมงศึกษามาตราฐานของโครงสร้างต่อไปนี้ลอกคราบ . ถ้าหน้า clarkii ต้องเสียกระดูกหูเหล่านี้ภายในกระเพาะอาหารของพวกเขาที่ลอกคราบ เหมือนท้องของบุคคลที่เสียสละแต่ก็ไม่มีข้อมูลหรือการปรากฏตัวของกระดูกหูหายไปภายในท้องก็ไม่ได้อธิบายไว้ในสิ่งพิมพ์ มันอาจเป็นกรณีที่ซึ่งปรากฏการณ์นี้ของ ossicle การสูญเสียจะถูก จำกัด ไปยังผู้ถือหุ้นส่วนน้อยของ decapodชนิดรวมทั้งเอ็น norvegicus และ A . pallipes . chaisemartin ( 1967 ) และกรีนเนอเวย์ ( 1985 ) ระบุว่า ต่อไปนี้ไม่ลอกคราบ กุ้ง ,เริ่มเลี้ยงจนถึงสัตว์ได้ recalcified ที่ mouthpartsและกระเพาะอาหาร กรีนเดย์ อาหารประมวลผล กับอดีตศึกษาอ้างอิงโดยตรงA . pallipes . มันไม่เคยมีการระบุไว้อย่างชัดเจนว่า themesocardiac ,zygocardiac และ pterocardiac กรีนเดย์ของชนิดของ decapod ครัสเตเชียนต้อง recalcified postmolt . การอ้างอิงเหล่านี้ไปrecalcification ท้องกรีนเดย์ส่วนใหญ่อ้างถึงแต่ละคน