Some Years ago, When my father beca

Some Years ago, When my father became partially paralyzed, I bought him a motorized Wheelchair. In nice weather, he enjoyed riding it around the Hague, where he lired, but in the winter he stored it in my brother-in-law's garage several miles away .

One spring day I decided to my father's house, so a friend took me to the garage on his motorcycle and waited to lead me home. I practiced with the wheelchair for a few minutes, 2nd, when I had the hang of it, we started down a road that had a canal on each side. Thing went well for the first half mile, but when I came off abridge, I encountered and oncoming car and panicked. I lost control of the wheelchair and plunged into a canal, where I ended up standing in waist-deep water beside the wheelchair, which was stark in the mud.

As I turned around, I saw my friend waving tome. About 20 cars had stopped, and people were running my way. They started to pull the wheelchair free, and, when I began to Walk out of the water, I heard cries of, "where's the invalid?" and ''H's a miracle!" we told my father that his wheelchair had nearly been famous for finding mud that heals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางปีที่ผ่านมา เมื่อพ่อกลายเป็นบางส่วนอัมพาต ฉันซื้อรถเข็นเครื่องเขา ในสภาพอากาศที่ดี เขาชอบขี่รอบเดอะเฮก ที่เขา lired แต่ในฤดูหนาวที่เขาเก็บของฉันพี่ชายในกฎหมายของโรงรถออกไปหลายไมล์ ฤดูใบไม้ผลิวันหนึ่งฉันตัดสินใจไปที่บ้านของพ่อ เพื่อนเอาฉันไปจอดรถบนรถจักรยานยนต์ของเขา และมาทำบ้านให้ฉันรอ ฉันฝึกฝนนั่งรถเข็นไม่กี่นาที 2 เมื่อมีการแขวนของมัน เราเริ่มถนนมีคลองในแต่ละด้าน ได้สิ่งที่ดีสำหรับไมล์ครึ่งแรก แต่เมื่อผมมาปิดย่อ ฉันพบรถที่กำลังมาถึง และพอ รถเข็นที่สูญ และลดลงในคลอง ที่ฉันสิ้นสุดขึ้นยืนในน้ำลึกเอวข้างรถเข็น ซึ่งสิ้นเชิงในโคลนขณะที่ฉันเปิดสถาน ฉันเห็นเพื่อนโบกประเทศเซาตูเม หยุดประมาณ 20 คัน และคนทำวิธีของฉัน พวกเขาเริ่มที่จะดึงรถเข็นฟรี และ เมื่อเริ่มเดินออกน้ำ ผมได้ยินเสียงร้อง "ซึ่งคือการไม่ถูกต้อง และ '' H ของเป็นอัศจรรย์" เราบอกพ่อว่า รถเข็นของเขาเกือบได้เรื่องโคลนหาที่รักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปีที่ผ่านมาตอนที่พ่อของฉันกลายเป็นอัมพาตบางส่วนผมซื้อเขามอเตอร์รถเข็นคนพิการ ในสภาพอากาศที่ดีเขามีความสุขขี่ไปรอบ ๆ กรุงเฮกซึ่งเขา lired แต่ในช่วงฤดูหนาวที่เขาเก็บไว้ในโรงรถของพี่ชายในกฎหมายของฉันออกไปหลายไมล์. วันฤดูใบไม้ผลิหนึ่งฉันตัดสินใจไปที่บ้านพ่อของฉันเพื่อให้เพื่อนเอาฉัน ไปที่โรงรถในรถจักรยานยนต์ของเขาและรอคอยที่จะนำฉันกลับบ้าน ผมมีประสบการณ์กับรถเข็นไม่กี่นาทีที่ 2 เมื่อฉันมีการแขวนของมันเราเริ่มลงที่ถนนที่มีคลองในแต่ละด้าน สิ่งที่เป็นไปด้วยดีสำหรับไมล์ครึ่งแรก แต่เมื่อฉันออกมาตัดทอนผมพบและรถกำลังจะมาถึงและตื่นตระหนก ฉันได้สูญเสียการควบคุมของรถเข็นและกระโจนเข้าสู่คลองที่ฉันจบลงด้วยการยืนอยู่ในน้ำลึกเอวข้างรถเข็นซึ่งเป็นสิ้นเชิงในโคลน. ขณะที่ผมหันไปรอบ ๆ ผมเห็นเพื่อนของฉันโบกเล่ม เกี่ยวกับ 20 คันได้หยุดและคนที่กำลังวิ่งทางของฉัน พวกเขาเริ่มต้นที่จะดึงรถเข็นฟรีและเมื่อฉันเริ่มที่จะเดินออกมาจากน้ำผมได้ยินเสียงร้องของ "ที่เป็นที่ไม่ถูกต้องหรือไม่" และ '' เอชมหัศจรรย์! "เราบอกพ่อของฉันที่รถเข็นของเขาได้รับเกือบที่มีชื่อเสียงสำหรับการค้นหาโคลนที่เยียวยา