Although parental deficit models do

Although parental deficit models dominated thought about child maltreatment throughout
the 1960s, critics have questioned the appropriateness of this model, stating, for example, that “it is
theoretically naïve to assume that the individual abuser, who is the focus of the psychiatric model,
exists independently of the society in which he is imbedded” (Belsky, 1978, p. 38). In part, this
criticism resulted from the failure of the model to adequately predict which parents would maltreat
their children. One of the main tenets of the psychiatric model is that parental psychopathology,
caused by parents’ own histories of inadequate parenting, is the main contributing cause of
maltreatment and leads to the intergenerational transmission of abusive or neglectful parenting
practices. However, many studies exploring this issue have concluded that the vast majority of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าผู้ปกครองขาดรูปแบบครอบงำความคิดเกี่ยวกับเด็ก maltreatment ตลอดทศวรรษ 1960 นักวิจารณ์มีถามความเหมาะสมของรูปแบบนี้ ระบุ เช่น ว่า "มันคือในทางทฤษฎีไร้เดียงสาคิดไปว่าผู้ละเมิดแต่ละ ที่เป็นจุดเน้นของแบบจำลองทางจิตเวชมีอยู่เป็นอิสระจากสังคมที่เขาถูกฝังอยู่" (Belsky, 1978, p. 38) ในส่วน นี้การวิจารณ์ผลจากความล้มเหลวของแบบจำลองการทำนายอย่างเพียงพอซึ่งผู้ปกครองจะทารุณเด็กของพวกเขา ความเชื่อหลักของแบบจำลองทางจิตเวชอย่างใดอย่างหนึ่งคือ psychopathology ที่ผู้ปกครองเกิดจากประวัติของพ่อแม่การเลี้ยงดูไม่เพียงพอ เป็นสาเหตุที่เอื้อต่อหลักของmaltreatment และนำไปสู่การเลี้ยงดูที่ไม่เหมาะสม หรือละเลยส่ง intergenerationalและวิธีปฏิบัติ อย่างไรก็ตาม หลายศึกษาสำรวจปัญหานี้ได้ข้อสรุปว่า ส่วนใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่ารูปแบบการขาดดุลของผู้ปกครองครอบงำความคิดเกี่ยวกับการกระทำผิดของเด็กตลอดทั้ง
ปี 1960 นักวิจารณ์ได้สอบถามความเหมาะสมของรูปแบบนี้ที่ระบุตัวอย่างเช่นว่า "มันเป็น
ไร้เดียงสาในทางทฤษฎีจะคิดว่าทำร้ายบุคคลที่เป็นจุดสำคัญของรูปแบบทางจิตเวชที่
มีอยู่ อิสระของสังคมในการที่เขาถูกฝัง "(Belsky 1978, น. 38) ในส่วนนี้
การวิจารณ์ผลมาจากความล้มเหลวของรูปแบบที่จะเพียงพอทำนายที่พ่อแม่จะทำไม่ดีต่อ
เด็กของพวกเขา หนึ่งในหลักคำสอนหลักของแบบจำลองทางจิตเวชคือการที่จิตของผู้ปกครอง
ที่เกิดจากประวัติศาสตร์ของตัวเองพ่อแม่ในการเลี้ยงดูไม่เพียงพอเป็นสาเหตุสาเหตุหลักของ
การกระทำผิดและนำไปสู่การส่งฝึกในการเลี้ยงดูที่ไม่เหมาะสมหรือละเลย
การปฏิบัติ อย่างไรก็ตามการศึกษาหลายการสำรวจปัญหานี้ได้ข้อสรุปว่าส่วนใหญ่ของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่ารูปแบบการทารุณเด็กขาดผู้ปกครองครอบงำคิดตลอด1960 นักวิจารณ์ได้ถามความเหมาะสมของรูปแบบนี้ระบุ ตัวอย่างเช่น ว่า " มันคือตามหลักวิชานาไตได้สันนิษฐานว่า บุคคลผู้ที่เน้นรูปแบบทางจิตมีอยู่อย่างอิสระ ในสังคมที่เขาฝัง " ( belsky , 2521 , หน้า 38 ) ในส่วนนี้การวิจารณ์ที่เกิดจากความล้มเหลวของทำนายอย่างเพียงพอ ซึ่งพ่อแม่จะกระทำทารุณเด็กของพวกเขา หนึ่งในหลักการหลักของแบบจำลองจิตเวชพยาธิวิทยาคือผู้ปกครอง ,เกิดจากพ่อแม่ประวัติเองเลี้ยงดูไม่เพียงพอเป็นหลัก สาเหตุเพราะของการทารุณและนำไปสู่การส่งระหว่างรุ่นวัยที่ไม่เหมาะสมหรือละเลยการเลี้ยงดูของการปฏิบัติ อย่างไรก็ตาม มีการศึกษาสำรวจปัญหานี้ได้สรุปว่า ส่วนใหญ่ของ