Culture isolationFive specimens wer

Culture isolation
Five specimens were selected for the isolation of Lichenodiplis
and Muellerella fungi: i) one sample of Caloplaca sp. infected
only by Muellerella lichenicola, ii) two specimens of Tephromela
atra infected by both Muellerella atricola and Lichenodiplis lecanorae,
iii) one specimen of T. atra infected only by L. lecanorae
and iv) one specimen of Lecanora saligna infected only by L.
lecanorae (Table 1). The axenic cultures were prepared from
freshly collected samples (up to one month old) using handcut
sections of pycnidia and perithecia. Where pycnidia and
perithecia were present on the same thallus, we sampled
both by selecting thallus parts where they were at least 2 cm
from each other (Fig 1J). The thallus areoles were washed by
pipetting once with sterile bi-distilled sterile water and three
times with Tween80 to remove any external bacteria and
yeast (Bubrick & Galun 1986). Pycnidia and perithecia were
then carefully sliced with a sterile razor blade and tiny fragments
of the hymenial and conidiomata tissue were inoculated
on agar plates. Up to six fragments were inoculated on
one agar plate and up to three agar plates were prepared for
each sample. The agar plates were sealed with parafilm to
avoid desiccation of the medium and were incubated in
a growth chamber at 20 C, with a lightedark regime of
14:10 h with light intensity of 60e100 mmol photons m2
s1
and 60 % humidity. Bold’s basal medium (BBM; Bold 1949;
Bishoff & Bold 1963), with added ampicillin to reduce contaminant
bacterial growth, was used for the first inoculation. For
the samples i) and iv) thin sections were made through perithecia
or pycnidia and the outer wall was removed with a sterile
razor blade to expose ascospores or conidia, which were
spread directly on petri plates. The cultures were kept at
room temperature in the laboratory of the Botanic Garden
Meise and exposed to a natural daylight regime. No culture
chambers were used to test whether different light or temperature
conditions could improve the growth rate. The inocula
were checked weekly for contamination. After three to five
months, cultures obtained from the thallus fragments and
spores which reached about 1e3 mm in diameter were subcultured
and prepared for DNA extraction and sequencing. The
subcultures were made on malt yeast media (MY,
Ahmadjian 1967), Lilly-Barnett’s (LBM, Lilly & Barnett 1951),
and Trebouxia (TM, Ahmadjian 1967). The cultured strains
are deposited at the University of Graz and at the Botanic Garden
Meise in the culture collection of the first (LM) and last
(DE) authors.
T

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แยกวัฒนธรรมเลือกไว้เป็นตัวอย่างที่ 5 การแยกของ Lichenodiplisและเชื้อรา Muellerella: ฉัน) อย่างหนึ่งของ Caloplaca sp.ที่ติดเชื้อโดย Muellerella lichenicola, ii) ไว้เป็นตัวอย่างที่สองของ Tephromelaatra เชื้อ Muellerella atricola และ Lichenodiplis lecanoraeiii) หนึ่งตัวอย่างของต. atra เชื้อ L. lecanorae เท่านั้นและ iv) ตัวอย่างหนึ่งของเฉพาะเชื้อ L. saligna Lecanoralecanorae (ตารางที่ 1) วัฒนธรรม axenic ถูกเตรียมจากตัวอย่างที่เก็บสด (ถึงหนึ่งเดือนเก่า) โดยใช้ handcutส่วนของ pycnidia perithecia ที่ pycnidia และperithecia ได้ปรากฏใน thallus เดียว เราความทั้งสอง โดยเลือกส่วน thallus ซึ่งพวกน้อย 2 ซม.จากกัน (ฟิก 1J) Thallus areoles ถูกล้างด้วยเมื่อ pipetting กระบอกน้ำกระบอกกลั่นสองและสามเท่ากับ Tween80 เอาแบคทีเรียใด ๆ ภายนอก และยีสต์ (Bubrick & Galun 1986) Pycnidia และ peritheciaแล้ว อย่างหั่นด้วยใบมีดโกนใส่ชิ้นส่วนเล็ก ๆของเนื้อเยื่อ hymenial และ conidiomata ได้ inoculatedบนแผ่น agar ถึง 6 ชิ้นส่วนมี inoculated บนจานหนึ่ง agar และถึง agar สาม แผ่นถูกเตรียมไว้สำหรับแต่ละอย่าง แผ่น agar ถูกปิดผนึก ด้วย parafilm เพื่อหลีกเลี่ยง desiccation กลาง และถูก incubated ในหอเจริญเติบโตที่ 20 C มีการปกครองระบอบ lightedarkh กับความเข้มแสงของ 60e100 mmol photons m2 14:10s1และความชื้น 60% หนาของโรคปานกลาง (BBM ตัวหนา 1949Bishoff และหนา 1963), แอมพิซิลลินเพิ่มการลดสารปนเปื้อนด้วยเชื้อแบคทีเรียเจริญเติบโต ใช้สำหรับ inoculation แรก สำหรับตัวอย่างผม) และ iv) ส่วนบางทำผ่าน peritheciaหรือ pycnidia และผนังภายนอกถูกเอาออก ด้วยการฆ่าเชื้อใบมีดโกนประจาน ascospores หรือ conidia ซึ่งกระจายบนจาน petri วัฒนธรรมที่ถูกเก็บไว้ที่อุณหภูมิห้องในห้องปฏิบัติการของสวนพฤกษศาสตร์Meise และสัมผัสกับระบอบการปกครองตามฤดูกาลของธรรมชาติ ไม่มีวัฒนธรรมหอที่เคยทดสอบว่าแตกต่างกันแสงหรืออุณหภูมิเงื่อนไขสามารถเพิ่มอัตราการเติบโต Inoculaได้ตรวจสอบรายสัปดาห์สำหรับการปนเปื้อน หลังจาก 3-5เดือน วัฒนธรรมที่ได้รับจากการกระจายตัว thallus และเพาะเฟิร์นซึ่งถึงเกี่ยวกับ 1e3 mm เส้นผ่านศูนย์กลางได้ subculturedและเตรียมพร้อมสำหรับการสกัดดีเอ็นเอและการจัดลำดับ ที่ทำเกี่ยวกับสื่อยีสต์ข้าวมอลต์ (MY, subculturesAhmadjian 1967), ลิลลี่บาร์เนตของ (LBM ลิลลี่แอนด์บาร์เนตที่ 1951),และ Trebouxia (TM, Ahmadjian 1967) สายพันธุ์อ่างฝากมหาวิทยาลัยกราซ และ ที่สวนพฤกษศาสตร์Meise ในชุดวัฒนธรรมครั้งแรก (LM) และสุดท้าย(DE) ผู้เขียนT

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัฒนธรรมแยกห้าตัวอย่างที่ได้รับการคัดเลือกในการแยกของ Lichenodiplis และเชื้อรา Muellerella i) ตัวอย่างหนึ่งของ Caloplaca SP การติดเชื้อโดยเฉพาะ Muellerella lichenicola ii) สองตัวอย่างของ Tephromela atra ติดเชื้อโดยทั้ง Muellerella atricola และ Lichenodiplis lecanorae, iii) หนึ่งในตัวอย่างของ T. atra ติดเชื้อโดยเฉพาะแอล lecanorae และ iv) หนึ่งในตัวอย่างของ Lecanora saligna ติดเชื้อโดยเฉพาะแอลlecanorae (ตารางที่ 1). วัฒนธรรม axenic ที่เตรียมจากตัวอย่างที่เก็บรวบรวมสด(ไม่เกินหนึ่งเดือนเก่า) โดยใช้ handcut ในส่วนของ pycnidia และ perithecia ที่ไหน pycnidia และperithecia อยู่ในปัจจุบันใน thallus เดียวกันเราเก็บตัวอย่างทั้งโดยการเลือกthallus ส่วนที่พวกเขาอย่างน้อย 2 ซม. จากกัน (รูป 1J) areoles thallus ถูกล้างโดยปิเปตครั้งเดียวกับน้ำหมันสองกลั่นผ่านการฆ่าเชื้อและสามครั้งด้วยTween80 เพื่อกำจัดเชื้อแบคทีเรียภายนอกใด ๆ และยีสต์(Bubrick และ Galun 1986) Pycnidia และ perithecia ถูกแล้วหั่นบางๆ อย่างระมัดระวังด้วยใบมีดโกนผ่านการฆ่าเชื้อและเศษเล็ก ๆของเนื้อเยื่อ hymenial และ conidiomata ถูกเชื้อบนจานอาหารเลี้ยงเชื้อ ได้ถึงหกเศษถูกเชื้อในจานเลี้ยงเชื้อหนึ่งถึงสามแผ่นวุ้นถูกเตรียมไว้สำหรับแต่ละตัวอย่าง แผ่นวุ้นถูกปิดผนึกด้วย parafilm ที่จะหลีกเลี่ยงการผึ่งให้แห้งของกลางและถูกบ่มในห้องการเจริญเติบโตที่20 C ที่มีระบอบการปกครองของ lightedark 14:10 ชั่วโมงกับความเข้มของแสง 60e100 มิลลิโมลโฟตอน m2 s1 และความชื้น 60% กลางหนาของฐาน (BBM; Bold 1949; Bishoff และ Bold 1963) มี ampicillin เพิ่มเพื่อลดการปนเปื้อนเจริญเติบโตของแบคทีเรียถูกนำมาใช้สำหรับการฉีดวัคซีนครั้งแรก สำหรับตัวอย่าง i) และ iv) การบางส่วนได้ทำผ่าน perithecia หรือ pycnidia และผนังด้านนอกจะถูกลบออกผ่านการฆ่าเชื้อด้วยใบมีดโกนที่จะเปิดเผยascospores หรือสปอร์ซึ่งได้รับการแพร่กระจายโดยตรงบนจานเพาะเชื้อ วัฒนธรรมที่ถูกเก็บไว้ที่อุณหภูมิห้องในห้องปฏิบัติการของสวนพฤกษศาสตร์Meise และสัมผัสกับระบอบการปกครองที่เป็นธรรมชาติในเวลากลางวัน ไม่มีวัฒนธรรมห้องถูกนำมาใช้เพื่อทดสอบว่าแสงที่แตกต่างกันหรืออุณหภูมิเงื่อนไขสามารถปรับปรุงอัตราการเจริญเติบโต inocula ถูกตรวจสอบรายสัปดาห์สำหรับการปนเปื้อน หลังจาก 3-5 เดือนวัฒนธรรมที่ได้รับจากเศษ thallus และสปอร์ซึ่งถึงประมาณมม1e3 เส้นผ่าศูนย์กลางถูกเลี้ยงและเตรียมพร้อมสำหรับการสกัดดีเอ็นเอและลำดับ วัฒนธรรมที่ถูกสร้างขึ้นในสื่อยีสต์ข้าวมอลต์ (ของฉันAhmadjian 1967), ลิลลี่-บาร์เน็ตต์ (LBM ลิลลี่แอนด์บาร์เน็ตต์ 1951) และ Trebouxia (TM, Ahmadjian 1967) สายพันธุ์ที่เพาะเลี้ยงจะฝากที่มหาวิทยาลัยกราซและในสวนพฤกษศาสตร์Meise ในการเก็บรวบรวมวัฒนธรรมแรก (LM) และครั้งสุดท้าย(DE) ผู้เขียน. T

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แยกวัฒนธรรม 5 ตัวอย่างมีวัตถุประสงค์เพื่อแยกและ lichenodiplis
muellerella รา : ผม ) ตัวอย่างหนึ่งของ caloplaca sp . ที่ติดเชื้อ
โดยเฉพาะ muellerella lichenicola II ) สองตัวอย่างของ tephromela
ภัทรติดเชื้อทั้ง muellerella atricola และ lichenodiplis lecanorae
3 ) , ตัวอย่างหนึ่งของ ต. ภัทรที่ติดเชื้อโดยเฉพาะ lecanorae
Lและ 4 ) ตัวอย่างหนึ่งของ lecanora saligna ติดเชื้อเท่านั้น โดย L .
lecanorae ( ตารางที่ 1 ) วัฒนธรรม axenic เตรียมจาก
สดๆ ได้เก็บตัวอย่าง ( ถึง 1 เดือน ) ใช้ handcut
ส่วนของพิกนิเดีย และเพอริทิเชีย . ที่พิกนิเดียและ
เพอริทีเซียอยู่ในแทลลัสเหมือนกัน เราเก็บตัว
ทั้งโดยการเลือกชิ้นส่วนทัลลัสที่พวกเขาเป็นอย่างน้อย 2 ซม.
จากแต่ละอื่น ๆ ( รูปที่ 1j )การ areoles แทลลัสถูกล้างด้วย
pipetting อีกครั้งกับบีเป็นหมันน้ำกลั่นปลอดเชื้อและสามครั้งกับ tween80 ลบ

ยีสต์และแบคทีเรียภายนอกใด ๆ ( bubrick & galun 1986 ) เพอริทีเซียถูก
แล้วอย่างพิกนิเดีย และซอยด้วยใบมีดที่เป็นหมันและเศษเล็ก ๆของเนื้อเยื่อและ hymenial

conidiomata ปลูกเชื้อบนอาหารวุ้นแผ่น ถึงหกชิ้นส่วนปลูกเชื้อบน
หนึ่งถึงสามจานวุ้นและวุ้นแผ่นเตรียมไว้สำหรับ
แต่ละตัวอย่าง การใช้แผ่นถูกผนึกด้วยพาราฟิล์ม

ส่วนของตัวกลางและหลีกเลี่ยง )
การเจริญเติบโตไม่มี ที่ 20 C กับระบอบการปกครองของ lightedark
14 : 10 H กับความเข้มแสง 60e100 mmol โฟตอน m2
s1
และความชื้น 60% Bold basal medium ( BBM ; หนา 1949 ;
bishoff &หนา 2506 )ด้วยการเพิ่มการลดการเจริญเติบโตของแบคทีเรียที่ปนเปื้อน ampicillin
, ถูกนำมาใช้สำหรับการฉีดวัคซีนครั้งแรก สำหรับ
ตัวอย่าง I ) และ 4 ) ส่วนบางทำเพอริทีเซีย
หรือพิกนิเดียและกำแพงชั้นนอกถูกลบออกด้วยใบมีดโกนเป็นหมัน
เปิดเผย ascospores หรือ conidia ที่
แพร่โดยตรงบนจาน Petri . วัฒนธรรมที่ถูกเก็บไว้ที่อุณหภูมิในห้องปฏิบัติการ

สวนพฤกษศาสตร์ไมเซ่ ์ และสัมผัสกับแสงธรรมชาติมากขึ้น ไม่มีห้องวัฒนธรรม
ถูกใช้เพื่อทดสอบว่าแสงที่แตกต่างกันหรืออุณหภูมิ
อาจเพิ่มอัตราการเจริญเติบโต การ inocula
ดูรายสัปดาห์สำหรับการปนเปื้อน หลังจากที่สามถึงห้า
เดือน วัฒนธรรมที่ได้จากเศษแทลลัสและ
สปอร์ซึ่งถึงประมาณ 1e3 มม. มี subcultured
และเตรียมไว้สำหรับการสกัดดีเอ็นเอและลำดับ .
subcultures ที่ทําในมอลยีสต์สื่อ ( ของฉัน
ahmadjian 1967 ) , ลิลลี่ บาร์เนตต์ ( lbm ลิลลี่& Barnett และ 1951 ) ,
trebouxia ( TM ahmadjian 1967 ) สายพันธุ์เลี้ยง
จะฝากที่มหาวิทยาลัยกราซและที่ไมเซ่ ์สวน
ชมในวัฒนธรรมชุดแรก ( LM ) และสุดท้าย

T ( de ) ผู้เขียน