“Why?”“Because I don’t like him.”“T

“Why?”

“Because I don’t like him.”

“This reason…..”

“What about this reason?”

“It’s a good one.”

Chen Chang Sheng was speechless, he knew there was probably a deeper reason for Tang Thirty Six to challenge Zhuang Huan Yu, but since this guy wasn’t willing to tell him, he had no way of forcing him.

“I used half of the night to break through the seal of the school but by the time I arrived at the festival, the event had already ended.”

Tang Thirty Six thought about what happened last night and was silent for a while, “I was kind of disgusted by the smell of the school and didn’t want to stay there for a while. But I’m not familiar with the capital and had no where else to go, so I came to find you.”

Chen Chang Sheng realized that he was wounded from forcefully breaking the seal that the teachers of Heavenly Academy had set up.

The Heavenly Academy was prestigious and serious, but it wasn’t suited for Tang Thirty Six.

Although the capital was vast, he couldn’t even find a single place to go and stay.

He walked around aimlessly in the streets before the sunrise and noticed that he only knew only one person, Chen Chang Sheng.

Chen Chang Sheng walked to him and folded up the sheet of thin blanket. Then he sat down next to him under the window. He didn’t speak.

They didn’t look at each other or converse, but Tang Thirty Six knew what he was thinking.

“Do not sympathize or pity me…..I’m a genius on the Honor Roll of Green Cloud.”

“Being a genius doesn’t mean you don’t need sympathy.”

“But you are in the same situation as me. In the entire capital, you only know me.”

Tang Thirty Six mocked. Upon remembering this fact, he felt a little better about the situation.

Just this moment, Luo Luo and Xuan Yuan Po walked in from the front door of the library.

Xuan Yuan Po held a much bigger lunch box than normal.

Luo Luo walked toward Chen Chang Sheng and said, “Master, it’s time for lunch.”

Chen Chang Sheng looked at Tang Thirty Six and opened his palm to show that this wasn’t intentional.

Tang Thirty Six always though Chen Chang Sheng’s personality problem was worse than his. He didn’t make any friend in the Heavenly Academy but this guy has already made two and one of them was a pretty, young girl. It landed a large impact in his heart.

Then he remembered what the vice principal told him after the first night of the Ivy Festival.

“You are the one who handicapped Tian Hai Ya Er?” Tang Thirty Six looked at Luo Luo and asked.

It was even hard for him to compete with the little monster of the Academy of Priests in the amount of qi in their body, speak less of handicapping him just from collision of their qi. This young girl of the Tradition Academy surely was no ordinary character. In addition, after the incident, the Tradition Academy was untouched which proved that this girl’s background was extremely powerful.

Now a lot of people in the capital was guessing the background of the Tradition Academy and how it was untouched after the incident. Some people were suspicious of Chen Chang Sheng’s background, but Tang Thirty Six knew that he was just a rural youngster who came from Xi Ning Village. Then it only could be this young girl.

Therefore his expression was serious and sincere when asking this question.

Luo Luo didn’t pay attention to him. Instead, she walked toward Chen Chang Sheng and opened the lunch box and wiped the chopsticks clean. Then she handed them to Chen Chang Sheng.

Observing this scene, Tang Thirty Six couldn’t help but raise his eyebrows.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ทำไม""เพราะฉันไม่ชอบเขาเลย""...ด้วยเหตุนี้""อะไรคือเหตุผลนี้""มันเป็นดีอย่างหนึ่ง"Chen Sheng ช้างพูด เขารู้ว่า เป็นอาจจะมีเหตุผลลึกสำหรับถังสามสิบหกจะท้าทาย Huan Yu จ้วง แต่เนื่องจากเขาไม่ยอมบอกเขา เขาได้วิธีการบังคับให้เขา"ผมใช้ครึ่งหนึ่งของกลางคืนตัดผ่านตราโรงเรียน แต่ โดยเวลาที่ผมมาถึงที่งานเทศกาล กิจกรรมได้สิ้นสุดลงแล้ว"ถังสามสิบหกคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน และถูกเงียบครู่ "ผมคือชนิดของเบื่อหน่าย ด้วยกลิ่นของโรงเรียน และไม่ต้องการอยู่ในขณะนั้น แต่ผมไม่คุ้นเคยกับเมืองหลวง และไม่มีอื่นไป ก็เลยมาหาคุณ "Chen Sheng ช้างตระหนักว่าเขาได้รับบาดเจ็บจากการทำลายตราที่อาจารย์ของสถาบันแห่งสวรรค์ได้กำหนดประสถาบันแห่งสวรรค์อันทรงเกียรติ และจริงจัง แต่มันไม่เหมาะสำหรับถังสามสิบหกแม้ว่าเมืองหลวงใหญ่ เขาไม่แม้แต่จะหาเดียวไป และพักเขาเดินรอบ ๆ โต๋เต๋ในถนนก่อนอาทิตย์ขึ้น และสังเกตเห็นว่า เขารู้ว่าคนเดียวเท่านั้น Chen Sheng ช้างเท่านั้นChen Sheng ช้างเดินเขา และพับแผ่นของผ้าห่มบาง ๆ แล้ว เขานั่งลงกับเขาภายใต้หน้าต่าง ไม่ได้พูดพวกเขาไม่ได้มองกันหรือสนทนา แต่ถังสามสิบหกรู้ว่าสิ่งที่เขาคิด"เห็นอกเห็นใจ หรือสงสารฉัน. ... ผมเป็นอัจฉริยะบนเกียรติม้วนของเขียวคลาวด์""การเป็นอัจฉริยะไม่ได้หมายความ คุณไม่จำเป็นเห็นใจ""แต่คุณอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับผม ในเมืองหลวงทั้งหมด คุณเท่านั้นรู้ฉันนั้น"การเยาะเย้ยทังสามสิบหก เมื่อระลึกถึงความจริงข้อนี้ เขารู้สึกดีขึ้นเกี่ยวกับสถานการณ์เพียงขณะนี้ Luo Luo และซวนหยวนปอเดินเข้าจากประตูหน้าของห้องสมุดมาPo ซวนหยวนถือเป็นมากใหญ่กว่ากล่องอาหารกลางวันมากกว่าปกติเดินเข้าไปหาเฉินช้าง Sheng Luo Luo และกล่าว ว่า "มาสเตอร์ มันเป็นเวลาสำหรับมื้อกลางวัน"Chen Sheng ช้างมองถังสามสิบหก และเปิดปาล์มของเขาจะแสดงที่นี่ไม่ได้ตั้งใจถังสามสิบหกเสมอแม้ว่า ปัญหาบุคลิกภาพเฉินช้าง Sheng เลวกว่าเขา เขาไม่ได้ทำให้เพื่อนทุกคนในสถาบันการศึกษาแห่งสวรรค์ แต่ผู้ชายคนนี้ได้ทำแล้วสอง และหนึ่งในนั้นคือสาวสวย หนุ่ม มันที่ดินผลกระทบใหญ่ในหัวใจของเขาแล้ว เขาจำอะไรรองหลักบอกเขาหลังจากคืนแรกของเทศกาลไอวี่"คุณเป็นคนที่พิการเทียนไฮยา Er" ถังสามสิบหก Luo Luo และถามมันก็ยังยากสำหรับเขาที่จะแข่งขันกับมอนสเตอร์น้อยของสถาบันสงฆ์เป็นเงิน qi ในร่างกายของพวกเขา พูดน้อยของ handicapping เขาเพียงจากการชนของชิของพวกเขา นี้สาวสถาบันประเพณีก็คือ อักขระที่ไม่ธรรมดา นอกจากนี้ หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น สถาบันประเพณีถูกแตะต้องซึ่งพิสูจน์แล้วว่าพื้นหลังสาวนี้ว่ามีประสิทธิภาพมากขึ้นตอนนี้ หลายคนในเมืองหลวงคือทายพื้นหลังของสถาบันประเพณีและวิธีก็แตะต้องหลังเหตุการณ์ บางคนสงสัยพื้นหลังเฉินช้าง Sheng แต่ถังสามสิบหกรู้ว่า เขาเพียง youngster ที่ชนบทที่มาจากหมู่บ้านซีหนิง แล้วมันอาจจะสาวนี้ดังนั้น นิพจน์ของเขาถูกจริงจัง และจริงใจเมื่อถามคำถามนี้Luo Luo ไม่ต้องใส่ใจกับเขา แทน เธอเดินเข้าไปหาเฉินเซิ่งช้าง และเปิดกล่องอาหาร และเช็ดสะอาดตะเกียบ แล้วเธอมอบพวกเขาให้ Chen Sheng ช้างสังเกตฉากนี้ ถังสามสิบหกไม่สามารถช่วย แต่คิ้วของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ทำไม?" "เพราะฉันไม่ชอบเขา." "ด้วยเหตุนี้ ... .. " "สิ่งที่เกี่ยวกับเหตุผลนี้หรือไม่?" "มันเป็นหนึ่งในดี." เฉินช้าง Sheng ก็พูดเขารู้ว่ามีก็อาจจะเป็นเหตุผลที่ลึก ถังสามสิบหกที่จะท้าทายจ้วง Huan Yu แต่เนื่องจากผู้ชายคนนี้ก็ยังไม่เต็มใจที่จะบอกเขาเขาก็มีวิธีการบังคับให้เขาไม่มี. "ผมเคยครึ่งของคืนที่จะตัดผ่านประทับตราของโรงเรียน แต่เมื่อผมมาถึง ในงานเทศกาลเหตุการณ์ได้สิ้นสุดลงแล้ว. " Tang สามสิบหกคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนที่ผ่านมาและก็เงียบในขณะที่" ฉันรู้สึกขยะแขยงชนิดของด้วยกลิ่นของโรงเรียนและไม่ต้องการที่จะอยู่ที่นั่นในขณะที่ . แต่ฉันไม่คุ้นเคยกับเมืองหลวงและไม่มีที่อื่นที่จะไปดังนั้นฉันมาหาคุณ. " เฉินช้าง Sheng ตระหนักว่าเขาได้รับบาดเจ็บจากการแข็งขันที่จะหมดประทับตราว่าครูของสถาบันการศึกษาบนสวรรค์ได้ตั้ง. สวรรค์ สถาบันการศึกษาที่มีชื่อเสียงเป็นและจริงจัง แต่มันก็ไม่เหมาะกับถังสามสิบหก. แม้ว่าเงินทุนเป็นใหญ่เขาไม่สามารถที่จะหาสถานที่เดียวที่จะไปและอยู่. เขาเดินไปรอบ ๆ อย่างไม่มีจุดหมายในถนนก่อนพระอาทิตย์ขึ้นและสังเกตเห็นว่า เขาเท่านั้นที่รู้เพียงคนเดียวเฉินช้าง Sheng. เฉินช้าง Sheng เดินไปที่เขาและพับแผ่นผ้าห่มบาง ๆ จากนั้นเขาก็นั่งลงข้าง ๆ เขาภายใต้หน้าต่าง เขาไม่ได้พูด. พวกเขาไม่ได้มองไปที่แต่ละอื่น ๆ หรือการสนทนา แต่ถังสามสิบหกรู้ว่าสิ่งที่เขาคิด. "ไม่เห็นอกเห็นใจหรือสงสารฉัน ... ..I'm อัจฉริยะในเกียรติของกรีนเมฆ " " การเป็นอัจฉริยะไม่ได้หมายความว่าคุณไม่จำเป็นต้องเห็นอกเห็นใจ. " " แต่คุณอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับผม ในเมืองหลวงของทั้งคุณจะรู้ว่าฉัน. " Tang สามสิบหกเยาะเย้ย เมื่อความทรงจำของความเป็นจริงนี้เขารู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยเกี่ยวกับสถานการณ์. รอสักครู่นี้ Luo Luo และ Xuan หยวน Po เดินเข้ามาจากประตูด้านหน้าของห้องสมุด. Xuan หยวน Po จัดกล่องอาหารกลางวันที่มีขนาดใหญ่กว่าปกติ. Luo Luo เดินไปยัง เฉินช้าง Sheng และกล่าวว่า "ท่านอาจารย์ก็ถึงเวลาสำหรับมื้อกลางวัน." เฉินช้าง Sheng มองไปที่ถังสามสิบหกและเปิดปาล์มของเขาที่จะแสดงให้เห็นว่านี้ไม่ได้เจตนา. Tang สามสิบหกเสมอแม้ว่าปัญหาบุคลิกภาพเฉินช้าง Sheng ก็เลวร้ายยิ่งกว่าเขา . เขาไม่ได้ทำให้เพื่อน ๆ ในสถาบันการศึกษาบนสวรรค์ แต่ผู้ชายคนนี้ได้ทำแล้วสองคนและหนึ่งในนั้นคือสวยหนุ่มสาว ที่มันร่อนลงผลกระทบมากในหัวใจของเขา. แล้วเขาก็จำได้ว่าสิ่งที่รองอาจารย์ใหญ่บอกเขาหลังจากคืนแรกของเทศกาลไอวี. "คุณเป็นคนหนึ่งที่พิการ Tian Hai Ya Er?" ถังสามสิบหกมองที่ Luo Luo และถามมันก็ยิ่งยากสำหรับเขาที่จะแข่งขันกับมอนสเตอร์เล็ก ๆ น้อย ๆ ของสถาบันการศึกษาของพระสงฆ์ในจำนวนฉีในร่างกายของพวกเขาพูดน้อยแต้มต่อเขาเพียง แต่จากการปะทะกันของฉีของพวกเขา นี้เด็กสาวคนหนึ่งของสถาบันการศึกษาประเพณีก็ไม่ได้เป็นตัวอักษรธรรมดา นอกจากนี้หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสถาบันการศึกษาประเพณีแตะต้องซึ่งพิสูจน์ให้เห็นว่าพื้นหลังของผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่มีประสิทธิภาพมาก. ตอนนี้จำนวนมากของผู้คนในเมืองหลวงถูกคาดเดาพื้นหลังของประเพณีสถาบันการศึกษาและวิธีการที่มันเป็นแตะต้องหลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น บางคนกำลังสงสัยของพื้นหลังเฉินช้าง Sheng แต่ถังสามสิบหกรู้ว่าเขาเป็นเพียงเด็กหนุ่มชนบทที่มาจากหนิงจินวิลเลจ จากนั้นก็อาจจะเป็นเพียงเด็กสาวคนนี้. ดังนั้นการแสดงออกของเขาเป็นอย่างจริงจังและจริงใจเมื่อถามคำถามนี้. Luo Luo ไม่ได้ใส่ใจกับเขา แต่เธอเดินไปยังเฉินช้าง Sheng และเปิดกล่องอาหารกลางวันและเช็ดทำความสะอาดตะเกียบ จากนั้นเธอก็ส่งพวกเขาไปยังเฉินช้าง Sheng. สังเกตฉากนี้รสสามสิบหกไม่สามารถช่วย แต่ยกคิ้วของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ทำไม ? "" เพราะฉันไม่ชอบเขา "" เหตุผลนี้ . . . . "" แล้วเหตุผลนี้ ? "" มันเป็นเรื่องที่ดี "เฉินฉาง เซิง พูดไม่ออก เขารู้ว่ามันอาจมีเหตุผลลึกสำหรับตั้งสามสิบหกท้าทายซวงหวน ยู แต่เนื่องจากเขาไม่ได้เต็มใจที่จะบอกเขา เขาก็ไม่มีทางบังคับให้เขา" ผมใช้ครึ่งคืนเข้าไปประทับตราของโรงเรียน แต่เมื่อผมมาถึงที่งานเทศกาล เหตุการณ์ได้จบลงไปแล้ว "ตั้งสามสิบหกคิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน และก็เงียบไปสักพัก ฉันก็ขยะแขยงกลิ่นของโรงเรียน และไม่อยากจะอยู่ตรงนั้นสักพัก แต่ผมไม่คุ้นเคยกับเมืองหลวงและไม่มีที่อื่นที่จะไป ฉันมาเพื่อพบคุณ "เฉินฉาง เซิง ตระหนักว่าเขาได้รับบาดเจ็บจากแรงทำลายผนึกของครูโรงเรียนสวรรค์มีตั้งขึ้นโรงเรียนสวรรค์เป็นที่น่าเกรงขาม และรุนแรง แต่มันก็ไม่เหมาะสำหรับตั้งสามสิบหกถึงแม้ว่าเงินทุนมากมาย เขาไม่พบแม้แต่สถานที่เดียวที่จะไปพักด้วยเขาเดินเรื่อยเปื่อยตามถนน ก่อนพระอาทิตย์ขึ้น และสังเกตว่า เขารู้แต่เพียงว่า คนๆ เดียว ฉางเฉิน เช็งเฉินฉาง เซิง เดินเขา และพับแผ่นบาง ผ้าห่ม จากนั้นก็นั่งลงข้างๆ เขาอยู่ภายใต้หน้าต่าง เขาไม่ได้พูดพวกเขาไม่ได้มองที่แต่ละอื่น ๆหรือการสนทนา แต่ตั้งสามสิบหก รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่" อย่าเห็นใจหรือสงสารฉัน . . . ฉันเป็นอัจฉริยะในหอเกียรติยศของเมฆเขียว" การเป็นอัจฉริยะที่ไม่ได้หมายความว่าคุณไม่ได้ต้องการความเห็นใจ "" แต่เราอยู่ในสถานการณ์เดียวกับผม ในเมืองหลวง คุณเท่านั้นที่รู้ว่าฉัน " .ตั้งสามสิบหกล้อเลียนนะ เมื่อนึกถึงความจริงข้อนี้ เขารู้สึกเล็ก ๆน้อย ๆที่ดีเกี่ยวกับสถานการณ์เวลานี้ หลัวหลัว และซวนหยวนโปเดินเข้ามาจากประตูด้านหน้าของห้องสมุดซวนหยวนโปจัดใหญ่กว่ากล่องอาหารมากกว่าปกติหลัวหลัวเดินต่อเฉินฉาง เซิง กล่าวว่า " อาจารย์ ได้เวลาอาหารกลางวันแล้ว”เฉินฉาง เซิง มองตั้งสามสิบหกและเปิดฝ่ามือของเขาเพื่อแสดงให้เห็นว่านี้ไม่ได้ตั้งใจตั้งสามสิบหกเสมอ แม้ว่าปัญหาบุคลิกภาพของเฉินฉาง เซิง แย่กว่าเขา เขาไม่ได้ให้เพื่อนๆในโรงเรียนสวรรค์แต่คนๆนี้ได้ สอง และหนึ่งในนั้นคือสาวสวย . มันลงมีผลกระทบขนาดใหญ่ในจิตใจของเขาแล้วเขาก็นึกได้ว่า ครูใหญ่บอกว่า หลังจากคืนแรกของเทศกาลที่ไอวี่" คุณเป็นคนหนึ่งที่พิการ เถียนไห่นี่เอ๋อ ? " ตั้งสามสิบหกมอง Luo หลัว และถามมันก็ยากสำหรับเขาที่จะแข่งขันกับสัตว์ประหลาดตัวน้อยของโรงเรียนของนักบวชในจํานวนของ Qi ในร่างกายของพวกเขา พูด น้อย ของ แต้มต่อเขาจากการชนกันของชิของพวกเขา สาวสาวของประเพณีโรงเรียนย่อมไม่มีตัวอักษรธรรมดา นอกจากนี้ หลังจากเหตุการณ์ ประเพณีโรงเรียนถูกแตะต้องซึ่งพิสูจน์แล้วว่า ความเป็นมาของผู้หญิงคนนี้มีอำนาจมากตอนนี้ผู้คนในเมืองหลวงถูกคาดเดาความเป็นมาของประเพณีของโรงเรียนแล้วมันจับต้องไม่ได้ หลังจากเหตุการณ์นั้น บางคนสงสัยของเฉินฉาง เซิง พื้นหลัง แต่ตั้งสามสิบหก รู้ว่าเขาเป็นแค่เด็กที่มาจากชนบท ซีหนิง วิลเลจ แล้วมันก็เป็นสาวนี้ดังนั้น สีหน้าของเขาจริงจังและจริงใจ เมื่อถามคำถามนี้หลัวหลัวไม่ได้สนใจเขา แทน เธอเดินตรงไปยังเฉินฉาง เซิง และเปิดกล่องอาหารกลางวันและเช็ดตะเกียบที่สะอาด แล้วเธอก็ยื่นให้เฉินชางเชง .ดูฉากนี้ตั้งสามสิบหกไม่สามารถช่วย แต่ยกคิ้วของเขา