>> 1.4 CONTEXT AND CONTOURS OF THE

>> 1.4 CONTEXT AND CONTOURS OF THE CREATIVE ECONOMY
Modified policy responses are needed when addressing the creative economy as it differs from other economic sectors. Policy-making in this field has tended to follow generic industrial models, despite the fact that the creative economy functions differently. There is still too much of a cookie-cutter approach in this field, which harms regional and local specificity.10 Hence, there are few current policy frameworks that are well positioned to encourage such an approach. The creative economy differs from other sectors through its organizational forms and the market risk associated with new products. Micro-enterprise is more common in this sector than in others, particularly in developing countries; Yet even there, three layers are to be found: small independent producers; quasi-independent subsidiaries serving larger firms; and very large companies (often mul tinationals) in fields, such as film-making and publishing.
The creative economy is simultaneously linked to the public, the not-for-profit and the informal sectors in ways that make it a complex hybrid. Moreover, only one aspect of the creative economy is expressed in price information and income, while other critical parameters of its success are more bound up with intrinsic values and identities. Its governance, then, requires an awareness of a kind of complexity that cuts across a range of policy concerns.
It also requires new approaches to the loosely configured, emergent networks of cultural producers and consumers that drive innovation. All of these are very different from the large-scale and highly visible institutions and interests that most cultural policies still tend to focus on, and which continue to be the source of subsidies and support.
Because the creative economy is difficult to manage and highly risky, larger organizations that can spread risk across a portfolio of products and services will find it easier to flourish. With physical goods, huge economies of scale are afforded to production and to the control of distribution systems, and are a significant barrier to entry. In most creative economy activities, real income comes from bulk selling and smaller and new entrants find it very difficult to break into established markets. Given the first-mover advantage enjoyed by the global North, this presents daunting challenges to any new entrant, especially in the global South, but it is also true that markets are created around goods and services that embody local idioms and motifs. In other words, the cultural and creative industries are naturally idiosyncratic, and benefit from the dynamics of imperfect competition. Yet, across all developing country settings, historical links, relationships and path dependencies are all crucially significant factors of success.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

>> 1.4 บริบทและรูปทรงของเศรษฐกิจสร้างสรรค์ตอบสนองนโยบายแก้ไขเป็นเมื่อแก้ปัญหาเศรษฐกิจสร้างสรรค์ที่แตกต่างจากภาคอื่น ๆ Policy-making ในฟิลด์นี้ได้มีแนวโน้มไป ตามทั่วไปรุ่นอุตสาหกรรม แม้ว่า เศรษฐกิจสร้างสรรค์ทำงานแตกต่างกัน ยังมีมากเกินไปวิธีตัดคุกกี้ในฟิลด์นี้ ซึ่ง harms ภูมิภาค และท้องถิ่น specificity.10 ดังนั้น มีบางกรอบนโยบายปัจจุบันที่ให้สนับสนุนวิธีการดังกล่าว เศรษฐกิจสร้างสรรค์ที่แตกต่างจากภาคอื่น ๆ โดยรูปแบบขององค์กรและความเสี่ยงของตลาดที่เกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์ใหม่ ไมโครองค์กรมีทั่วไปในภาคนี้มากกว่าคนอื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศกำลังพัฒนา แต่ยังมี ชั้นสามจะพบ: ผู้ผลิตอิสระขนาดเล็ก บริษัทกึ่งอิสระที่ให้บริการบริษัทใหญ่ และบริษัทขนาดใหญ่ (มักจะ tinationals มูล) ในฟิลด์ เช่นฟิล์มทำ และเผยแพร่เศรษฐกิจสร้างสรรค์พร้อมเชื่อมโยงกับประชาชน ไม่สำหรับกำไร และภาคเป็นวิธีที่ทำให้ลูกผสมที่ซับซ้อน นอกจากนี้ ด้านเดียวของเศรษฐกิจสร้างสรรค์แสดงข้อมูลราคาและรายได้ ในขณะที่พารามิเตอร์สำคัญของความสำเร็จมีมากผูกค่ากับค่า intrinsic และรหัสประจำตัว การกำกับดูแล แล้ว ต้องการรับรู้ประเภทของความซับซ้อนที่ตัดข้ามช่วงของความกังวลนโยบายยังต้องมีเครือข่ายซึ่งกำหนด โผล่ออกมาของวัฒนธรรมผู้ผลิตและผู้บริโภคที่ขับนวัตกรรมแนวใหม่ ทั้งหมดนี้มีความแตกต่างจากสถาบันขนาดใหญ่ และความเห็นและผลประโยชน์ที่สุดวัฒนธรรมนโยบายยังคงมีแนวโน้มเน้น และที่ยังคงเป็นแหล่งที่มาของเงินอุดหนุนและสนับสนุนเนื่องจากเศรษฐกิจสร้างสรรค์เป็นเรื่องยากในการจัดการ และมีความเสี่ยงสูง องค์กรขนาดใหญ่ที่สามารถกระจายความเสี่ยงในพอร์ตโฟลิโอของผลิตภัณฑ์และบริการ จะง่ายกว่ามันงอกงาม กับสินค้าทางกายภาพ เศรษฐกิจขนาดใหญ่ของขนาดที่นี่ใน การผลิต และการควบคุมระบบจำหน่าย และ อุปสรรคสำคัญของรายการ ในกิจกรรมเศรษฐกิจสร้างสรรค์มากที่สุด รายได้จริงมาขายจำนวนมาก และ entrants ใหม่ขนาดเล็ก และหายากมากที่จะแบ่งตลาดขึ้น รับประโยชน์ mover แรกด้วยเหนือโลก นี้นำเสนอความท้าทายที่ยุ่งยาก entrant ใด ๆ ใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโลก แต่ก็ยังมีสร้างตลาดสินค้าและบริการที่รวบรวมสำนวนท้องถิ่นและความเป็นจริง ในคำอื่น ๆ อุตสาหกรรมวัฒนธรรม และความคิดสร้างสรรค์เป็นธรรมชาติ idiosyncratic และได้รับประโยชน์จากการเปลี่ยนแปลงของการแข่งขันไม่สมบูรณ์ ยัง ข้ามการตั้งค่าทั้งหมดของประเทศกำลังพัฒนา การอ้างอิงการเชื่อมโยง ความสัมพันธ์ และเส้นทางประวัติศาสตร์เป็นปัจจัยสำคัญอำนาจทั้งหมดของความสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

>> 1.4
บริบทและรูปทรงของเศรษฐกิจสร้างสรรค์ดัดแปลงการตอบสนองนโยบายที่มีความจำเป็นเมื่ออยู่กับเศรษฐกิจสร้างสรรค์ในขณะที่มันแตกต่างจากภาคเศรษฐกิจอื่นๆ การทำนโยบายในด้านนี้มีแนวโน้มที่จะทำตามรูปแบบอุตสาหกรรมทั่วไปแม้จะมีความจริงที่ว่าฟังก์ชั่นที่แตกต่างกันเศรษฐกิจสร้างสรรค์ ยังคงมีมากเกินไปของวิธีการตัดคุกกี้ในด้านนี้ซึ่งเป็นอันตรายต่อ specificity.10 ภูมิภาคและระดับท้องถิ่นจึงมีไม่กี่กรอบนโยบายปัจจุบันที่อยู่ในตำแหน่งที่ดีที่จะส่งเสริมให้วิธีการดังกล่าว เศรษฐกิจสร้างสรรค์ที่แตกต่างจากภาคอื่น ๆ ผ่านรูปแบบขององค์กรและความเสี่ยงด้านตลาดที่เกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์ใหม่ Micro-องค์กรพบมากในภาคนี้มากกว่าคนอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศกำลังพัฒนา แต่แม้มีสามชั้นจะพบ: ผู้ผลิตอิสระขนาดเล็ก บริษัท ย่อยกึ่งอิสระที่ให้บริการ บริษัท ขนาดใหญ่; และ บริษัท ที่มีขนาดใหญ่มาก (มัก tinationals มัล) ในสาขาเช่นภาพยนตร์ทำและเผยแพร่.
เศรษฐกิจสร้างสรรค์มีการเชื่อมโยงไปพร้อม ๆ กันให้ประชาชนที่ไม่แสวงหาผลกำไรและภาคทางการในรูปแบบที่ทำให้มันเป็นไฮบริดที่มีความซับซ้อน นอกจากนี้เพียงแง่มุมหนึ่งของเศรษฐกิจสร้างสรรค์จะแสดงข้อมูลราคาและรายได้ในขณะที่ค่าพารามิเตอร์ที่สำคัญอื่น ๆ ของความสำเร็จจะผูกพันเพิ่มเติมขึ้นมาด้วยค่าตัวตนที่แท้จริงและ การกำกับดูแลของมันแล้วต้องรับรู้ชนิดของความซับซ้อนที่ตัดในช่วงของความกังวลนโยบายหนึ่ง.
นอกจากนี้ยังต้องวิธีใหม่ในการกำหนดค่าอย่างอิสระเครือข่ายฉุกเฉินของผู้ผลิตและผู้บริโภคทางวัฒนธรรมที่ผลักดันนวัตกรรม ทั้งหมดเหล่านี้มีความแตกต่างจากขนาดใหญ่และสถาบันการมองเห็นและความสนใจว่านโยบายทางวัฒนธรรมส่วนใหญ่ยังคงมีแนวโน้มที่จะมุ่งเน้นและที่ยังคงเป็นแหล่งที่มาของเงินอุดหนุนและการสนับสนุน.
เพราะเศรษฐกิจสร้างสรรค์เป็นสิ่งที่ยากในการจัดการและมีความเสี่ยงสูง องค์กรขนาดใหญ่ที่สามารถกระจายความเสี่ยงทั่วทั้งผลงานของผลิตภัณฑ์และบริการที่จะพบว่ามันง่ายที่จะอวด ด้วยสินค้าทางกายภาพเศรษฐกิจขนาดใหญ่ของขนาดเป็น afforded กับการผลิตและการควบคุมของระบบการกระจายและเป็นอุปสรรคสำคัญในการเข้า ในกิจกรรมเศรษฐกิจสร้างสรรค์มากที่สุดรายได้ที่แท้จริงมาจากการขายจำนวนมากและมีขนาดเล็กและผู้เข้าใหม่พบว่ามันยากมากที่จะบุกเข้าไปในตลาดที่จัดตั้งขึ้น ได้รับการเปรียบผู้เสนอญัตติแรกความสุขโดยนอร์ททั่วโลกนี้มีความท้าทายที่น่ากลัวที่จะเข้าแข่งขันใหม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคใต้ทั่วโลก แต่ก็ยังเป็นความจริงที่ว่าตลาดจะถูกสร้างขึ้นรอบสินค้าและบริการที่รวบรวมสำนวนท้องถิ่นและลวดลาย ในคำอื่น ๆ ในอุตสาหกรรมทางวัฒนธรรมและความคิดสร้างสรรค์ที่มีนิสัยตามธรรมชาติและได้รับประโยชน์จากการเปลี่ยนแปลงของการแข่งขันที่ไม่สมบูรณ์ แต่ในทุกการพัฒนาประเทศการตั้งค่าการเชื่อมโยงทางประวัติศาสตร์ความสัมพันธ์และการพึ่งพาเส้นทางเป็นปัจจัยขับเคลื่อนที่สำคัญของความสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

> > 1.4 บริบทและรูปทรงของเศรษฐกิจสร้างสรรค์
แก้ไขเป็นเมื่อกับการตอบสนองนโยบายเศรษฐกิจสร้างสรรค์ มันแตกต่างจากอื่น ๆ ของภาครัฐ การกำหนดนโยบายในด้านนี้ที่มีแนวโน้มที่จะปฏิบัติตามรูปแบบอุตสาหกรรมทั่วไป แม้จะมีความจริงที่ว่าเศรษฐกิจสร้างสรรค์การทำงานที่แตกต่างกัน ยังคงมีมากของเครื่องตัดคุกกี้วิธีการในฟิลด์นี้ซึ่งเป็นอันตรายต่อภูมิภาคและท้องถิ่น specificity.10 ดังนั้น มีไม่กี่กรอบนโยบายปัจจุบันที่เป็นตำแหน่งที่ดีเพื่อส่งเสริมวิธีการดังกล่าว . เศรษฐกิจสร้างสรรค์ที่แตกต่างจากภาคอื่น ๆขององค์กรผ่านรูปแบบและความเสี่ยงของตลาดที่เกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์ใหม่ บริษัท ไมโคร พบมากในภาคนี้มากกว่าคนอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศที่พัฒนา แต่แม้มี3 ชั้น จะพบผู้ผลิตอิสระขนาดเล็ก กึ่งอิสระ บริษัท ที่ให้บริการ บริษัท ขนาดใหญ่และ บริษัท ขนาดใหญ่มาก ( มักจะมุล tinationals ) ในสาขาเช่นการทำภาพยนตร์และสิ่งพิมพ์
เศรษฐกิจสร้างสรรค์พร้อมกันที่เชื่อมโยงกับประชาชน ที่ไม่หวังผลกำไรและภาคนอกระบบในวิธีที่ทำให้มันซับซ้อนขึ้น นอกจากนี้เพียงหนึ่งด้านของเศรษฐกิจสร้างสรรค์จะแสดงข้อมูลราคา และรายได้ ส่วนพารามิเตอร์ที่สำคัญอื่น ๆของความสำเร็จของมันจะยิ่งผูกพัน กับคุณค่า และเอกลักษณ์ การปกครองของตนแล้ว จะต้องมีความตระหนักในประเภทของความซับซ้อนที่ตัดข้ามช่วงของความกังวลเรื่องนโยบาย .
มันยังต้องมีแนวทางใหม่ๆ ให้หลวมๆ ปรับแต่งค่าเครือข่ายของผู้ผลิตและผู้บริโภค ซึ่งวัฒนธรรมที่ผลักดันนวัตกรรม ทั้งหมดเหล่านี้จะแตกต่างกันมากจากขนาดใหญ่ และสูงมองเห็นได้สถาบัน และผลประโยชน์ที่นโยบายทางวัฒนธรรมส่วนใหญ่ยังคงมีแนวโน้มที่จะมุ่งเน้นไปที่ และ ที่ยังคงเป็นแหล่งที่มาของเงินอุดหนุนและสนับสนุน .
เพราะเศรษฐกิจสร้างสรรค์เป็นเรื่องยากที่จะจัดการและมีความเสี่ยงองค์กรขนาดใหญ่ที่สามารถกระจายความเสี่ยงในพอร์ตโฟลิโอของผลิตภัณฑ์และบริการ จะพบว่ามันง่ายที่จะอวด กับสินค้าทางกายภาพขนาดใหญ่ , การประหยัดต่อขนาดเป็น afforded เพื่อการผลิตและการควบคุมของระบบการกระจายสินค้า และจะเป็นอุปสรรคสำคัญในรายการ ในกิจกรรมเศรษฐกิจสร้างสรรค์มากที่สุดรายได้ที่แท้จริงมาจากการขายขนาดใหญ่และเล็กและรายใหม่ หายากมาก จะเข้าไปสร้างตลาด ได้รับประโยชน์สุขโดยผู้เสนอญัตติแรกเหนือโลก นี้นำเสนอความท้าทายที่น่ากลัวเพื่อสมาชิกใหม่ โดยเฉพาะในประเทศยากจน แต่ก็ยังเป็นความจริงที่ถูกสร้างขึ้นรอบ ๆตลาด สินค้าและบริการ ที่รวบรวมสำนวนท้องถิ่นและลวดลาย ในคำอื่น ๆ