“It doesn’t matter where I hide in

“It doesn’t matter where I hide in the Milky Way Sea, it’s all the same,” replied Meng Hao coolly. “Even if I’m at the bottom of the sea, once the 10th Wang Clan Patriarch detects my aura, he’ll be able to find me. Since that’s the case, I might as well hide here. Who knows, I might even gain some unexpected benefits.” With that, he began to rotate his Cultivation base. Violet light gleamed underneath his eyelids as he began to treat his injuries.

Time passed by. On the morning of the second day, the young woman brought some local Milky Way Sea food products. She also gave him a jade slip that had information about Saint’s Island, as well as a sea map of the surrounding areas.

The map was the most valuable thing to Meng Hao. Although it seemed simple, it had actually been produced by information gathered by successive generations of the Zhang Clan.

The young woman wasn’t sure of Meng Hao’s origins, but just to be safe, she gave him the map as a show of good faith.

Meng Hao took the jade slip, looked it over, and then smiled. The young woman instantly felt a bit more at ease. She reached up to pull a strand of hair back over her ear. Her features were naturally beautiful, but the mixture of anxiety and relief caused her to look even more entrancing. Suppressing her own excitement, she respectfully left.

Meng Hao watched her leave. Based on his experiences, the reason she had asked him to stay was because she had experienced grave danger in the past. Thus, she had taken the risk to call out to him.

He then focused his attention on the jade slip. “So the Milky Way Sea is divided into four Rings…. The area outside the Fourth Ring is called the Outer Sea.

“Saint’s Island. State of Xiao. Footloose Sect.” After a bit of time, he put the jade slip away and then continued to treat his injuries.

Time passed by slowly….

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"มันไม่สำคัญซ่อนในทะเลทางช้างเผือก มันก็ทั้งหมด, " ตอบกลับเมงห้าวเฉย "แม้ว่าผมที่ด้านล่างของทะเล เมื่อกองทัพพระ 10 ของวังตรวจจับกลิ่นอายของฉัน เขาจะสามารถค้นหาฉัน เนื่องจากเป็นกรณีนี้ อาจเช่นซ่อนที่นี่ ใครรู้ว่า ฉันอาจได้รับผลประโยชน์บางอย่างไม่คาดคิด" กับที่ เขาเริ่มที่จะหมุนฐานการเพาะปลูกของเขา แสงสีม่วง gleamed ใต้เปลือกตาของเขาเขาเริ่มที่จะรักษาอาการบาดเจ็บของเขาเวลาผ่านไปโดย ในตอนเช้าของวันสอง หญิงสาวนำผลิตภัณฑ์อาหารทะเลทางช้างเผือกบางท้องถิ่น เธอยังให้ใบหยกที่มีข้อมูลเกี่ยวกับเกาะของเซนต์ เป็นแผนที่ทะเลของพื้นที่โดยรอบแผนที่เป็นสิ่งมีค่าที่สุดเพื่อเฮาเมง แม้ว่ามันดูเหมือนง่าย มันมีจริงถูกผลิต โดยข้อมูลที่รวบรวม โดยของกองทัพเตียวหญิงสาวไม่แน่ใจว่าของเมงเฮามา แต่เพื่อความปลอดภัย เธอเขามีแผนที่เป็นการแสดงความสุจริตเมงเฮาเอาใบหยก มองผ่าน และยิ้มแล้ว หญิงสาวทันทีรู้สึกเล็กน้อยที่ง่าย เธอถึงได้ถึงการดึงกลับของผมหูของเธอ คุณสมบัติของเธอถูกธรรมชาติ แต่ส่วนผสมของความวิตกกังวลและบรรเทาทำให้เธอต้องมองยิ่ง entrancing ระงับใจตัวเอง เธอกราบซ้ายเมงเฮาดูเธอออก ตามประสบการณ์ของเขา เหตุผลที่เธอถามเขาอยู่ก็ เพราะเธอมีประสบการณ์อันตรายในอดีต ดังนั้น เธอได้นำความเสี่ยงเรียกเขาเขาแล้วมุ่งเน้นความสนใจของเขาบนใบหยก "ดังนั้นช้างเผือกทางทะเลแบ่งออกเป็นสี่วง... นอกจากวงแหวนที่สี่เรียกว่าทะเลนอก"เกาะของเซนต์ สถานะของเสี่ยว Footloose นิกาย" หลังจากที่บิตของเวลา เขาเก็บใบหยก และยังคงรักษาอาการบาดเจ็บของเขาเวลาผ่านไปโดยช้า...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"มันไม่สำคัญที่ฉันซ่อนตัวอยู่ในทางช้างเผือกทะเลก็เหมือนกันทั้งหมด" ตอบเม้งเฮาเฉย "แม้ว่าฉันที่ด้านล่างของทะเลเมื่อวันที่ 10 วังแซ่สังฆราชตรวจพบกลิ่นอายของฉันเขาจะสามารถหาฉัน เนื่องจากเป็นกรณีที่ผมเช่นกันอาจจะซ่อนที่นี่ ใครจะรู้ว่าฉันก็อาจจะได้รับผลประโยชน์ที่ไม่คาดคิดบาง. "กับที่เขาเริ่มที่จะหมุนฐานการเพาะปลูกของเขา แสงสีม่วง gleamed ใต้เปลือกตาของเขาในขณะที่เขาเริ่มที่จะรักษาอาการบาดเจ็บของเขา.

เวลาผ่านไปโดย ในตอนเช้าของวันที่สองหญิงสาวนำทางช้างเผือกผลิตภัณฑ์อาหารทะเลบางท้องถิ่น นอกจากนี้เธอยังทำให้เขามีใบหยกที่มีข้อมูลเกี่ยวกับเกาะเซนต์เช่นเดียวกับแผนที่ทะเลของพื้นที่โดยรอบ.

แผนที่เป็นสิ่งที่มีค่ามากที่สุดที่จะเม้งเฮา แม้ว่ามันจะดูเหมือนง่ายมันก็จริงที่ผลิตโดยข้อมูลที่รวบรวมโดยรุ่นต่อเนื่องของจางแซ่.

หญิงสาวก็ไม่แน่ใจว่าต้นกำเนิดของเม้งเฮา แต่เพียงเพื่อความปลอดภัยที่เธอทำให้เขามีแผนที่เพื่อแสดงถึงความเชื่อที่ดี .

เม้งเฮาเอาใบหยกมองมันไปแล้วยิ้ม หญิงสาวรู้สึกได้ทันทีอีกเล็กน้อยที่ง่าย เธอเอื้อมมือขึ้นไปดึงสาระของผมกลับไปหูของเธอ คุณสมบัติของเธอเป็นที่สวยงามตามธรรมชาติ แต่ส่วนผสมของความวิตกกังวลและบรรเทาทำให้เธอดูดียิ่งปิติมากขึ้น การระงับความตื่นเต้นของเธอเองเธอออกจากกราบ.

เม้งเฮาดูลาของเธอ ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของเขาเหตุผลที่ทำให้เธอได้ขอให้เขาอยู่เป็นเพราะเธอเคยมีประสบการณ์อันตรายร้ายแรงในอดีตที่ผ่านมา ดังนั้นเธอได้รับความเสี่ยงที่จะเรียกออกไปเขา.

จากนั้นเขาก็มุ่งเน้นความสนใจของเขาในใบหยก "ดังนั้นทางช้างเผือกทะเลแบ่งออกเป็นสี่แหวน ... พื้นที่นอกแหวนที่สี่เรียกว่าทะเลนอก.

"นักบุญเกาะ รัฐเสี่ยว Footloose นิกาย. "หลังจากบิตเวลาเขาใส่ใบหยกออกไปแล้วอย่างต่อเนื่องเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของเขา.

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆโดย ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" มันไม่สำคัญหรอกว่าฉันซ่อนในทางช้างเผือก ทะเล มันก็เหมือนกัน " ตอบ เมิ่งฮ่าวอย่างใจเย็น " แม้ว่าผมจะอยู่ที่ด้านล่างของทะเลเมื่อ 10 วังตระกูลประมุขตรวจจับออร่าของข้า เขาจะตามหาฉัน ในเมื่อเป็นอย่างนั้น ผมอาจจะซ่อนที่นี่ ใครจะรู้ ฉันอาจจะได้รับประโยชน์ที่ไม่คาดคิด " แล้วก็เริ่มหมุนฐานการเพาะปลูกของเขา แสงสีม่วงแสงสว่างใต้เปลือกตาของเขาเมื่อเขาเริ่มที่จะรักษาอาการบาดเจ็บของเขาเวลาผ่านไป ในเช้าของวันที่สอง หญิงสาวเอาท้องถิ่นทางช้างเผือกทะเลผลิตภัณฑ์อาหาร เธอยังให้เขาไปหยก มีข้อมูลเกี่ยวกับ เกาะเซนต์ เช่นเดียวกับทะเลแผนที่บริเวณโดยรอบแผนที่เป็นสิ่งที่มีคุณค่าที่สุด เมิ่งฮ่าว ถึงแม้ว่ามันดูเหมือนง่าย มันเคยถูกผลิต โดยข้อมูลที่รวบรวมโดยรุ่นต่อเนื่องของตระกูลจางหญิงสาวก็แน่ใจว่าของเมิงเฮาที่มาไม่ได้ แต่เพื่อความปลอดภัย เธอให้แผนที่แสดงความเชื่อที่ดีเมงเฮาเอาใบหยก มองมา แล้วยิ้ม หญิงสาวทันที รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ . เธอเอื้อมมือไปดึงเส้นผมกลับผ่านหูของเธอ คุณสมบัติของเธอที่สวยงามตามธรรมชาติ แต่ส่วนผสมของความวิตกกังวลและบรรเทา ทำให้เธอดูยิ่งส่งเสริมให้ . สะกดความตื่นเต้นของตัวเอง เธอกราบซ้ายเมิ่งฮ่าวดูเธอออก จากประสบการณ์ของเขา ที่เธอมีให้เขาอยู่ เพราะเขาเคยประสบอันตรายร้ายแรงในอดีต ดังนั้น เธอมีความเสี่ยงที่จะเรียกเขาจากนั้นเขาก็เน้นความสนใจของเขาในใบหยก " ดังนั้นทางช้างเผือกทะเลแบ่งออกเป็นสี่วง . . . . . . . พื้นที่นอกแหวนสี่เรียกว่าทะเลภายนอก" เกาะของนักบุญ สถานะเสี่ยว ชอบท่องเที่ยวนิกาย " หลังจากที่บิตของเวลา เขาใส่ใบหยกไป และยังคงรักษาอาการบาดเจ็บของเขาเวลาผ่านไปอย่างช้าๆ . . . . . . .