Aims: To determine chronic effects

Aims: To determine chronic effects of long term exposure to cotton dust and endotoxin on incidence of
respiratory symptoms and the effect of cessation of exposure.
Methods: Respiratory health in 429 Chinese cotton textile workers (study group) and 449 silk textile
workers (control group) was followed prospectively from 1981 to 1996. Byssinosis, chest tightness, and
non-specific respiratory symptoms were assessed by means of identical standardised questionnaires at
four time points. Exposures to cotton dust and endotoxin were estimated using area samples collected at
each survey. Incidence and persistence of symptoms were examined in relation to cumulative exposure
and exposure cessation using generalised estimating equations (GEE).
Results: Among cotton workers, the cumulative incidence of byssinosis and chest tightness was 24% and
23%, respectively, and was significantly more common in smokers than in non-smokers. A high proportion
of symptoms was found to be intermittent, rather than persistent. Among silk workers, no typical byssinosis
was identified; the incidence of chest tightness was 10%. Chronic bronchitis, cough, and dyspnoea were
more common and persistent in the cotton group than in the silk group. Significantly lower odds ratios for
symptoms were observed in cotton workers who left the cotton mills; risk was also related to years since last
worked. Multivariate analysis indicated a trend for higher cumulative exposure to endotoxin in relation to
a higher risk for byssinosis.
Conclusion: Chronic exposure to cotton dust is related to both work specific and non-specific respiratory
symptoms. Byssinosis is more strongly associated with exposure to endotoxin than to dust. Cessation of
exposure may improve the respiratory health of cotton textile workers; the improvement appears to
increase with time since last exposure.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาผลของการเปิดรับเรื้อรังระยะยาวฝุ่นฝ้ายและนโดท็อกซินในอุบัติการณ์ของ
อาการระบบทางเดินหายใจ และผลของการเปิดรับแสง
วิธีการ : สุขภาพระบบทางเดินหายใจใน 429 จีนสิ่งทอผ้าฝ้ายแรงงาน ( กลุ่มศึกษา ) และ 449 สิ่งทอผ้าไหม
คน ( กลุ่มควบคุม ) ตามการตั้งแต่ปีพ.ศ. 2524 ถึงปี 1996 บิสซิโนซิสความหนาแน่นหน้าอกและ
, ,อาการทางระบบหายใจชนิดมีการประเมินโดยใช้แบบสอบถามมาตรฐานเหมือนกันที่
สี่จุด แบบฝุ่นฝ้ายและรเ โดท็ ซิน โดยใช้พื้นที่ประมาณจำนวนที่
แต่ละแบบสำรวจ อุบัติการณ์และรักษาอาการถูกตรวจสอบเกี่ยวกับการสะสม และการเลิกใช้
สรุปประมาณการสมการ ( ว้าว ) .
ผลลัพธ์ :คนงานฝ้าย , การสะสมของสิทธิขั้นพื้นฐานและหน้าอกตึงเป็น 24% และ
23 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ และพบได้บ่อยในคนสูบบุหรี่มากกว่าผู้ไม่สูบบุหรี่ . สัดส่วนสูง
อาการอยู่เป็นระยะๆ มากกว่า แบบถาวร คนงานไหม ไม่มีปกติเห็นจะๆ
ถูกระบุ ; การเกิดความหนาแน่นหน้าอกคือ 10% โรคหลอดลมอักเสบเรื้อรัง ไอและ ทำเป็นเล่นอยู่
และถาวรที่พบมากในกลุ่มผ้าฝ้ายมากกว่าในกลุ่มผ้าไหม ราคาต่ำกว่าอัตราส่วน
อาการพบในคนงานที่ออกจากโรงงานฝ้ายฝ้าย ความเสี่ยงมีความสัมพันธ์กับปีตั้งแต่
ทำงาน การวิเคราะห์ตัวแปรพหุ พบว่า มีแนวโน้มสูงที่สะสมจากนโดท็อกซินในความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่สูงขึ้นสำหรับเห็นจะๆ
.
สรุป :เรื้อรังจากฝุ่นฝ้ายจะเกี่ยวข้องกับการทำงานที่เฉพาะเจาะจงและอาการทางระบบหายใจ
ที่ไม่เฉพาะเจาะจง . บิสซิโนซิสเป็นอย่างมากที่เกี่ยวข้องกับการสัมผัสกับนโดท็อกซินมากกว่าฝุ่น หยุด
อาจสัมผัสปรับปรุงสุขภาพระบบทางเดินหายใจของคนงานในอุตสาหกรรมสิ่งทอฝ้าย ; การปรับปรุงปรากฏ
เพิ่มขึ้นกับเวลาตั้งแต่การเปิดรับแสง