2.2. Proximate analysisSome biochem

2.2. Proximate analysis
Some biochemical parameters such as starch content,
fibre
content, protein content and total carbohydrate of the cellulosic
cassava waste was determined. The protein content was deter-
mined using Bradford reagent [18]. Protein standards were used to
get a plot and the quantity of the protein in the sample was
extrapolated from the graph. The
fibre content was determined by
digesting the waste sample with two different acids (0.5 M HCl and
0.5 M H2SO4) and heated for four hours. After that the residual
fibrous material was washed,
filtered and dried. The
fibre content
was then calculated. The starch content was determined by
treatment with a-amylase which selectively digested the starch
and left the insoluble
fibre. The quantity was obtained by

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2. เคียงวิเคราะห์บางพารามิเตอร์ชีวเคมีเช่นแป้งเนื้อหาเส้นใยเนื้อหา โปรตีน และรวมคาร์โบไฮเดรตของที่ cellulosicกากมันสำปะหลังที่ถูกกำหนด โปรตีนถูกขัดขวาง-ขุดใช้รีเอเจนต์แบรดฟอร์ด [18] โปรตีนมาตรฐานที่ใช้ในการได้รับแผน และปริมาณของโปรตีนในตัวอย่างได้extrapolated จากกราฟ ที่เส้นใยเนื้อหาถูกกำหนดโดยdigesting ตัวอย่างเสีย ด้วยกรดทั้งสองแตกต่างกัน (0.5 M HCl และกำมะถัน 0.5 M) และความร้อน 4 ชั่วโมง หลังจากนั้นส่วนที่เหลือจากการวัสดุข้อถูกเครื่องซักผ้ากรอง และแห้ง ที่เนื้อหาของเส้นใยแล้วคำนวณ เนื้อหาแป้งถูกกำหนดโดยรักษา ด้วย a-amylase ซึ่งเลือกย่อยแป้งซ้ายไม่ละลายเส้นใย ปริมาณได้รับโดย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2
การวิเคราะห์ใกล้เคียงบางพารามิเตอร์ทางชีวเคมีเช่นปริมาณแป้ง, ใยเนื้อหาเนื้อหาโปรตีนและคาร์โบไฮเดรตทั้งหมดของเซลลูโลสเสียมันสำปะหลังที่ถูกกำหนด ปริมาณโปรตีนที่ได้รับการยับยั้งการทำเหมืองแร่โดยใช้น้ำยาแบรดฟอ [18] มาตรฐานโปรตีนถูกนำมาใช้เพื่อให้ได้รับการพล็อตและปริมาณของโปรตีนในกลุ่มตัวอย่างที่ได้รับการประเมินจากกราฟ ปริมาณเส้นใยถูกกำหนดโดยการย่อยตัวอย่างของเสียที่มีสองกรดที่แตกต่างกัน (0.5 M HCl และ 0.5 M H2SO4) และให้ความร้อนเป็นเวลาสี่ชั่วโมง หลังจากนั้นที่เหลือวัสดุเส้นใยถูกล้างกรองและแห้ง ปริมาณเส้นใยที่คำนวณได้แล้ว ปริมาณแป้งที่ได้รับการกำหนดโดยการรักษาที่มีอะไมเลสซึ่งคัดเลือกย่อยแป้งและซ้ายที่ไม่ละลายน้ำไฟเบอร์ ปริมาณที่ได้รับจาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2 . การวิเคราะห์โดยประมาณ
ชีวเคมีบางพารามิเตอร์เช่นเนื้อหาแป้ง

เนื้อหาเส้นใย ปริมาณโปรตีนและคาร์โบไฮเดรตรวมของกากมันสำปะหลัง เซลลูโลส
ถูกกำหนดไว้ ปริมาณโปรตีนถูกยับยั้ง -
ขุดใช้แบรดฟอร์ดรีเอเจนต์ [ 18 ] โปรตีนมาตรฐานที่ใช้

เอาพล็อตและปริมาณของโปรตีนในตัวอย่าง
คาดจากกราฟ
เส้นใยถูกกำหนดโดยเนื้อหาย่อยขยะ
ตัวอย่างสองชนิดที่แตกต่างกัน ( กรดไฮโดรคลอริก 0.5 M
0.5 m และกรดซัลฟิวริก ) และความร้อนสำหรับสี่ชั่วโมง หลังจากนั้นวัสดุประเภทใยที่เหลือ

คือ ล้างกรอง และแห้ง

แล้วเส้นใยเนื้อหาต่างๆ เนื้อหาแป้งถูกกำหนดโดย
รักษากับ a-amylase ที่เลือกย่อยแป้งและเส้นใยที่ไม่ละลายน้ำแล้ว

ปริมาณได้โดย