“Apparently you still have not vent

“Apparently you still have not vented all the anger in your heart girl.” Nangong Liuyun looked at her while smiling. He saw her expression continued to change, and his eyes were gentle, flirtatious and compelling. “Is it still not enough? Then do you want to try again? Will you stab it in from here? Or there? Or maybe here?”

“Nangong Liuyun, stop acting crazy! Hurry up and release my hand! Do you hear me!” Su Luo stared at him with a complicated look. If he was not so weak and pale, she would have definitely slapped him like how she did before.

Why was he using his own life to pressure her?!

If it was possible, she really wanted to turn around and leave. To abandon this man who dettached any value from his own life. Let him fend for himself, self-destruct through madness and then perish.

But she couldn’t, because she had saddled herself with the guilt of causing him to go into Recoil of Madness in the first place.

“Do you forgive me now?” Nangong Liuyun was panting. His handsome countenance was sweating profusely, but he still looked at her seriously.

“I…….” Su Luo glared at him coldly. Her eyes swept across the bloody dagger, the blood color emitted a strange cold light under the sun. Su Luo’s heart throbbed in an unexpected coincidence, she roared at him. “Forgive! I forgive you!”

She knew, if she dared to say “I never blamed you” those words, next time, if it wasn’t him strangling her, then it would be her forcefully strangling him.

Because those two sentences, the meaning contained within was not the same. “I never blamed you,” meant, “I never cared about you in the first place,” which is why she wouldn’t blamed him.

This man, in regards to reading people’s intent through language, was likely to nitpick her answer down to the tiniest details.

“Then….that’s….good…” A trace of satisfaction flashed through Nangong Liuyun’s waning but smiling expression. It seem as if he was forcefully enduring everything until this moment. He finally relaxed and afterwards immediately collapsed to the ground.

“Nangong Liuyun!” Su Luo hastily caught and held on to him while frantically shouting out loud.

Cold sweat covered Nangong Liuyun’s face who had collapsed into her embrace. His lips were purple and black. His entire body appeared to have been immersed in icy water and was covered in a layer of sweat. Su Luo was clearly able to sense he had already lost consciousness. However his body still repeatedly shivered from head to toe and remained unable to suppress the repeated trembles.

Just now, even though he was in this condition he had still stubbornly propped himself up to compel her to kill him!

Su Luo was not afraid to meet a fiercely cruel person. However a person who could be so fiercely cruel to such an extent, even on themselves was a person worth dreading!

“It’s all because of you! If it was not for you, his highness would never end up this way!” When Ling Feng saw Nangong Liuyun faint, he ran to his side without delay. While scrambling to snatch Nangong Liuyun’s body from her he was also raised his head and loudly bellowed at Su Luo.

Su Luo’s blood and qi was boiling from being yelled by him, a mouthful of blood almost bursted out.

She clenched her teeth and was finally able to swallow the sweet and metallic taste. Coldly responded to Ling Feng. “What’s the point of yelling at me now! The most important thing is to think of a way to save him! I’m not familiar with this ! Now it all depends on you!”

Ling Feng’s pair of eyes were crimson and bloodshot, similar to a trapped ferocious beast. He threw a deadly glare at Su Luo. Hugging Nangong Liuyun’s body, he got on the Dragon Scaled Horse. He sat on top of the carriage, raised his horsewhip and was just about to leave.

He thought about it, still in the end his patience he shouted towards Su Luo. “Time is running out. Quickly, get in the carriage!”

If he considered only his original desires, he would naturally want to abandon Su Luo. The further he left her the bett

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ดูเหมือนว่าคุณยังไม่ได้ระบายทุกความโกรธในสาวหัวใจของคุณ " นังก๊อก liuyun มองเธอขณะยิ้ม เขาเห็นสีหน้าเธอยังคงเปลี่ยนไป ดวงตาของเขาอ่อนโยน เย้ายวนและน่าดึงดูด " มันยังไม่พออีกเหรอ ? แล้วคุณต้องการจะลองใหม่อีกครั้งหรือไม่ ? คุณจะแทงมันจากที่นี่ หรือมี ? หรือบางที ที่นี่ "" นังก๊อก liuyun เลิกบ้า ! รีบปล่อยมือฉัน คุณได้ยินฉัน " ซู หลัว จ้องมองเขาด้วยสายตาที่ซับซ้อน ถ้าเขาไม่ได้อ่อนแอและอ่อน หล่อนจะต้องตบหน้าเขาอย่างที่เธอเคยทำทำไมเขาใช้ชีวิตของเขาเองเพื่อกดดันเธอ !ถ้าเป็นไปได้ เธออยากจะหันหลังกลับไป ทิ้งคนที่ dettached ค่าใด ๆจากชีวิตของเขาเอง ให้เขาดูแลตัวเอง ทำลายตัวเองผ่านบ้าแล้วตายแต่เธอทำไม่ได้ เพราะเธอเคยให้ตัวเองกับความรู้สึกผิดที่ทำให้เขาเข้าไปในการหดตัวของความบ้าในสถานที่แรก" คุณจะยกโทษให้ฉันได้ไหม " นังก๊อก liuyun เป็นหอบ ใบหน้าหล่อของเขา เหงื่อออกมาก แต่เขายังคงมองเธออย่างจริงจัง" ฉัน . . . . . . . " ซูหลัวถลึงตามองเขาอย่างเย็นชา ตาของเธอกวาดทั่วมีดที่เปื้อนเลือด เลือดที่ออกมาสีแปลกๆ แสงเย็นภายใต้ดวงอาทิตย์ หัวใจของซูหลอเต้นในความบังเอิญที่ไม่คาดคิด เธอคำรามใส่เขา " ยกโทษให้ ! ฉันยกโทษให้คุณ "เธอว่า ถ้าเธอกล้าที่จะบอกว่า " ผมไม่เคยโทษคุณเลย " คำพูดเหล่านั้นต่อไป ถ้าไม่ใช่เขาบีบคอเธอ มันก็จะถูกเธอบังคับบีบคอเขาเพราะไอ้สองประโยค ความหมายที่มีอยู่ภายในก็ไม่เหมือนเดิม " ผมไม่เคยโทษคุณ " หมายถึง " ผมไม่เคยสนใจคุณในสถานที่แรก " ซึ่งเป็นเหตุผลที่เธอไม่โทษเขานี่ เกี่ยวกับเรื่องที่อ่านเจตนาของประชาชนผ่านภาษามีแนวโน้มที่จะเลือกคำตอบของเธอลงในรายละเอียดที่เล็กที่สุด ." แล้ว . . . . . . . . . . . . . . . . " รอยความพึงพอใจแวบผ่านนังก๊อก liuyun เป็นข้างแรม แต่ยิ้มสีหน้า มันดูเหมือนเป็นถ้าเขาถูกบังคับให้อดทนทุกอย่าง จนขณะนี้ ในที่สุดเขาก็ผ่อนคลายและหลังจากนั้นก็ล้มลงกับพื้น" นังก๊อก liuyun ! " ซู หลัวรีบจับ และจับเขาในขณะที่ยังตะโกนเสียงดังเหงื่อเย็นที่ปกคลุมใบหน้าของนังก๊อก liuyun ที่ทรุดลงในอ้อมกอดของเธอ ริมฝีปากสีม่วงและสีดำ ทั้งร่างกายของเขาดูเหมือนจะถูกแช่ในน้ำแข็ง และน้ำถูกปกคลุมด้วยชั้นของเหงื่อ ซูหลัวชัดเจนสามารถสัมผัสเขาได้หมดสติไป แต่ร่างกายของเขายังซ้ำ ๆสั่นตั้งแต่หัวจรดเท้า และยังคงไม่สามารถที่จะปราบปรามกันสั่นตอนนี้ แม้ว่าเขาจะอยู่ในสภาพนี้เขาก็ยังตะแบง propped ขึ้นเองเพื่อบังคับให้เธอฆ่าเขา !ซู หลัวไม่กลัวที่จะเจอคนที่อย่างรุนแรงโหดร้าย แต่คนที่สามารถมากๆที่โหดร้ายขนาดนั้น แม้แต่ในตัวเอง เป็นคนที่น่าร้ายกาจ !" ทั้งหมดมันเป็นเพราะคุณ ถ้ามันไม่ได้สำหรับคุณ พระองค์จะไม่มีวันจบลงแบบนี้ ! " เมื่อหลิงฟงเห็นนังก๊อก liuyun เป็นลม เขาวิ่งไปที่ด้านข้างของเขาโดยไม่ชักช้า ในขณะที่ scrambling เพื่อแย่งศพนังก๊อก liuyun จากเธอเขาก็ยังยกศีรษะของเขาและภาพยนต์นั้นตะโกนเสียงดังที่ซูหลอ .ซู ฉีหลัวเลือดเดือดถูกตะโกนด่าเขา หยดเลือดเกือบ bursted ออกเธอกำฟันของเธอและในที่สุดก็สามารถกลืนรสชาติหวานและโลหะ . เสียงเย็นชาตอบหลิงฟง " แล้วตะคอกใส่ฉันเดี๋ยวนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือต้องคิดวิธีที่จะช่วยเขา ผมไม่คุ้นเคยกับนี้ ตอนนี้มันทั้งหมดขึ้นอยู่กับคุณ ! "หลิงฟงคู่ตาสีแดงเข้ม และแดงก่ำคล้ายกับติดดุร้ายของสัตว์ เขาสาดแสงจ้ามรณะที่ซูหลอ . กอดร่างของนังก๊อก liuyun เขาได้บนมังกรขนาดม้า เขานั่งอยู่บนด้านบนของตู้ เลี้ยงแส้ม้าของเขา และก็กำลังจะออกไปเขาคิดเกี่ยวกับมัน แต่ในที่สุดความอดทนของเขา เขาตะโกนต่อ ซู หลัว . " หมดเวลาแล้ว เร็วเข้า เข้าไปในรถ ! "ถ้าเขาถือว่าเป็นเพียงความปรารถนาเดิมของเขา เขาก็คงจะทิ้งซูหลอ . เพิ่มเติมที่เขาทิ้งเธอเบตต์