One simple way to model a return mi

One simple way to model a return migration is to assume that migrants have a preference for consumption in their home country. In such a setting, migrants emigrate, because that increases their lifetime wealth (and, therefore, their lifetime consumption). At the same time, consumption abroad creates less pleasure than consumption at home. Under plausible assumptions, it is straightforward to show within this model that benefits of migration decrease over the migration cycle, while costs are positive, and may increase. This may lead eventually to a return migration. Below we provide a more formal discussion.

No migration, and permanent migration are special cases of this model. For a migration to take place, benefits must initially be higher than costs. Accordingly, if, despite a large wage differential, preferences for consumption in the home country (relative to the host country) are strong, no migration will take place. Permanent migration occurs if at the end of the migrant’s lifetime, benefits are still higher than costs. Again, this may depend on the preference of the immigrant for home country consumption.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการรุ่นย้ายกลับอย่างหนึ่งคือสมมติว่า อพยพมีค่าสำหรับการใช้ในประเทศของตน เช่นตั้ง อพยพ emigrate เนื่องจากที่เพิ่มขึ้นอีกมากมายให้ชีวิตของพวกเขา (และ จึง การใช้ชีวิตของพวกเขา) ในเวลาเดียวกัน การใช้ต่างประเทศสร้างความสุขน้อยกว่าปริมาณการใช้ที่บ้าน ภายใต้สมมติฐานที่เป็นไปได้ ตรงไปตรงมาเพื่อแสดงในรูปแบบนี้ที่ทรงย้ายลดผ่านวงจรการโยกย้าย ในขณะที่ต้นทุนมีค่าเป็นบวก และอาจเพิ่ม ได้ นี้อาจทำในที่สุดต้องย้ายกลับ ด้านล่างเรามีการเพิ่มเติมทางสนทนา

ไม่โยกย้าย และการย้ายถิ่นถาวรเป็นกรณีพิเศษรุ่นนี้ ย้ายขึ้น ประโยชน์ขั้นแรกต้องสูงกว่าต้นทุน ดังนั้น ถ้า แม้ มีความแตกต่างกันค่าจ้างขนาดใหญ่ การกำหนดลักษณะสำหรับการบริโภคในประเทศ (เมื่อเทียบกับประเทศเจ้าภาพ) มีความแข็งแรง โยกย้ายไม่จะใช้สถานที่ ย้ายถาวรเกิดขึ้นหากเมื่อสิ้นสุดอายุการใช้งานของแกรนท์ ประโยชน์จะยังคงสูงกว่าต้นทุน อีก นี้อาจขึ้นอยู่กับการกำหนดลักษณะการอพยพในประเทศใช้ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งวิธีง่ายๆในการจำลองการย้ายถิ่นกลับมาคือการคิดว่าแรงงานที่มีการตั้งค่าสำหรับการบริโภคในประเทศบ้านเกิดของพวกเขา ในการตั้งค่าดังกล่าวอพยพย้ายถิ่นเพราะความมั่งคั่งที่เพิ่มอายุการใช้งานของพวกเขา (และดังนั้นการใช้ชีวิตของพวกเขา) ในขณะเดียวกันการบริโภคในต่างประเทศสร้างความสุขน้อยกว่าการบริโภคที่บ้าน ภายใต้สมมติฐานที่เป็นไปได้ก็จะตรงไปตรงมาเพื่อแสดงให้เห็นในรุ่นนี้ที่ได้รับประโยชน์จากการลดลงของการย้ายถิ่นในช่วงวงจรการย้ายถิ่นในขณะที่ค่าใช้จ่ายที่เป็นบวกและอาจเพิ่มขึ้น นี้อาจนำไปในที่สุดการอพยพกลับ ด้านล่างเราให้การอภิปรายเป็นทางการมากขึ้นไม่มีการย้ายถิ่นและการย้ายถิ่นที่อยู่ถาวรเป็นกรณีพิเศษของรุ่นนี้ สำหรับการโยกย้ายที่จะใช้สถานที่ที่ได้รับประโยชน์ในขั้นแรกต้องสูงกว่าค่าใช้จ่าย ดังนั้นหากแม้จะมีความแตกต่างค่าจ้างที่มีขนาดใหญ่การตั้งค่าสำหรับการบริโภคในประเทศ (เทียบกับประเทศเจ้าภาพ) มีความแข็งแรงโยกย้ายไม่ที่จะเกิดขึ้น การย้ายถิ่นถาวรจะเกิดขึ้นหากเมื่อสิ้นสุดอายุการใช้งานข้ามชาติที่มีผลประโยชน์ยังคงสูงกว่าค่าใช้จ่าย อีกครั้งนี้อาจขึ้นอยู่กับการตั้งค่าของผู้อพยพเพื่อการบริโภคในประเทศบ้านเกิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีหนึ่งง่ายรูปแบบการอพยพกลับจะสมมติว่าแรงงานข้ามชาติมีความต้องการบริโภคในประเทศของตน ในการตั้งค่าแรงงานอพยพ เพราะที่เพิ่มความมั่งคั่งของชีวิต ( และดังนั้นพวกเขาอายุการบริโภค ) ในเวลาเดียวกัน การบริโภคในต่างประเทศสร้างความสุขน้อยกว่าการบริโภคที่บ้าน ภายใต้สมมติฐานที่สัมพันธ์มันเป็นตรงไปตรงมาเพื่อแสดงในรูปแบบนี้ว่า ประโยชน์ของการลดการย้ายถิ่นฐานผ่านวงจรการย้ายถิ่น ในขณะที่ค่าใช้จ่ายที่เป็นบวก และอาจเพิ่มขึ้น นี้อาจทำให้ในที่สุดก็ต้องกลับฐาน ด้านล่างนี้เรามีการอภิปรายอย่างเป็นทางการมากขึ้น

ไม่มีโยกย้าย และการย้ายถิ่นฐานถาวรเป็นกรณีพิเศษของรุ่นนี้ สำหรับการโยกย้ายเกิดขึ้น ผลประโยชน์จะต้องเริ่มต้นจะสูงกว่าต้นทุนดังนั้นหากมีความแตกต่างค่าจ้างขนาดใหญ่ , การตั้งค่าสำหรับบริโภคในประเทศ ( เทียบกับประเทศเจ้าภาพ ) จะแข็งแรง ไม่มีการโยกย้ายที่จะเกิดขึ้น การย้ายถิ่นฐานถาวรเกิดขึ้น ถ้าปลายของชีวิตแรงงาน ผลประโยชน์ยังสูงกว่าต้นทุน อีกครั้งนี้อาจขึ้นอยู่กับความชอบของผู้อพยพเพื่อการบริโภค
บ้านเกิด