By the end of World War II, though,

By the end of World War II, though, these ideas had been culturally (although not necessarily individually) assimilated. After the atrocities of the war, it wasn't so hard to accept the idea that there was no benevolent God watching over every little sparrow,a nd life had been thrown away on too large a scale for people todeceive themselves that it had any real meaning. Even in the midst of their joy and relief that the war was over, the predominant attitude was disillusionment: "Okay, so God is dead and life is meaningless. Now what?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยจุดสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่สอง แม้ว่า ความคิดเหล่านี้ได้รับวัฒนธรรม (แต่ไม่จำเป็นต้องแยกกัน) ขนบธรรมเนียมประเพณี หลังจากในยามสงครามสงคราม มันไม่ได้ดังนั้นยากที่จะยอมรับความคิดที่ว่า มีพระไม่กลายชมทุกนกกระจอกน้อย ชีวิต nd ก็ถูกโยนไปบนมาตราส่วนขนาดใหญ่เกินไปสำหรับคน todeceive ตัวเองว่า มันมีความหมายที่แท้จริงใด ๆ แม้อยู่ท่ามกลางความสุขและบรรเทาที่สงครามได้ ทัศนคติกันได้ disillusionment: "ถูก เพื่อพระเจ้าจะตาย และชีวิตจะไม่ ตอนนี้คืออะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในตอนท้ายของสงครามโลกครั้งที่สอง แต่ความคิดเหล่านี้ได้รับวัฒนธรรม (แต่ไม่จำเป็นต้องเป็นรายบุคคล) หลอมรวม หลังจากที่ทารุณของสงครามมันก็ไม่ยากที่จะยอมรับความคิดที่ว่าไม่มีความเมตตาของพระเจ้าเฝ้าทุกนกกระจอกเล็ก ๆ น้อย ๆ ชีวิตครั้งที่ถูกโยนออกไปในระดับที่มีขนาดใหญ่เกินไปสำหรับคน todeceive ตัวเองว่ามันมีความจริงใด ๆ ความหมาย แม้จะอยู่ในท่ามกลางของความสุขและความโล่งใจของพวกเขาที่สงครามสิ้นสุดลงที่ทัศนคติที่โดดเด่นได้รับความท้อแท้ "เอาล่ะเพื่อให้พระเจ้าทรงเป็นความตายและชีวิตมีความหมายตอนนี้สิ่งที่.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยการสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่สองแม้ว่าความคิดเหล่านี้ได้รับวัฒนธรรม ( แม้ว่าไม่ได้แยก ) การหลอม . หลังความโหดร้ายของสงคราม มันไม่ได้ยากที่จะยอมรับความคิดที่ไม่มีเมตตา พระเจ้าเฝ้ามองทุกนกกระจอกน้อยครั้งที่ชีวิตถูกทิ้งไว้บนมาตราส่วนขนาดใหญ่เกินไปสำหรับคน todeceive ตัวเองว่ามันมีจริง ความหมายแม้ในท่ามกลางของพวกเขายินดีและโล่งอกที่สงครามจบลง ทัศนคติที่เด่นคือความท้อแท้ : " โอเค พระเจ้าตายแล้ว และชีวิตที่ไร้ความหมาย ตอนนี้อะไร ?