Marriage, also called matrimony or

Marriage, also called matrimony or wedlock, is a socially or ritually recognized union or legal contract between spouses that establishes rights and obligations between them, between them and their children, and between them and their in-laws,[1] as well as society in general. The definition of marriage varies according to different cultures, but it is principally an institution in which interpersonal relationships, usually sexual, are acknowledged. In some cultures, marriage is recommended or considered to be compulsory before pursuing any sexual activity. When defined broadly, marriage is considered a cultural universal.


Nepali wedding party in traditional dress
Individuals may marry for several reasons, including legal, social, libidinal, emotional, financial, spiritual, and religious purposes. Whom they marry may be influenced by socially determined rules of incest, prescriptive marriage rules, parental choice and individual desire. In some areas of the world, arranged marriage, child marriage, polygamy, and sometimes forced marriage, may be practiced as a cultural tradition. Conversely, such practices may be outlawed and penalized in parts of the world out of concerns for women's rights and because of international law.[2] In developed parts of the world, there has been a general trend towards ensuring equal rights within marriage for women and legally recognizing the marriages of interfaith or interracial, and same-sex couples. These trends coincide with the broader human rights movement.

Marriage can be recognized by a state, an organization, a religious authority, a tribal group, a local community or peers. It is often viewed as a contract. Civil marriage, which does not exist in some countries, is marriage without religious content carried out by a government institution in accordance with the marriage laws of the jurisdiction, and recognised as creating the rights and obligations intrinsic to matrimony. Marriages can be performed in a secular civil ceremony or in a religious setting via a wedding ceremony. The act of marriage usually creates normative or legal obligations between the individuals involved, and any offspring they may produce. In terms of legal recognition, most sovereign states and other jurisdictions limit marriage to opposite-sex couples and a diminishing number of these permit polygyny, child marriages, and forced marriages. Over the twentieth century, a growing number of countries and other jurisdictions have lifted bans on and have established legal recognition for interracial marriage, interfaith marriage, and most recently, same-sex marriage.[3] Some cultures allow the dissolution of marriage through divorce or annulment. In some areas, child marriages and polygamy may occur in spite of national laws against the practice.

Since the late twentieth century, major social changes in Western countries have led to changes in the demographics of marriage, with the age of first marriage increasing, fewer people marrying, and more couples choosing to cohabit rather than marry. For example, the number of marriages in Europe decreased by 30% from 1975 to 2005.[4]

Historically, in most cultures, married women had very few rights of their own, being considered, along with the family's children, the property of the husband; as such, they could not own or inherit property, or represent themselves legally (see for example coverture). In Europe, the United States, and other places in the developed world, beginning in the late 19th century and lasting through the 21st century, marriage has undergone gradual legal changes, aimed at improving the rights of the wife. These changes included giving wives legal identities of their own, abolishing the right of husbands to physically discipline their wives, giving wives property rights, liberalizing divorce laws, providing wives with reproductive rights of their own, and requiring a wife's consent when sexual relations occur. These changes have occurred primarily in Western countries. In the 21st century, there continue to be controversies regarding the legal status of married women, legal acceptance of or leniency towards violence within marriage (especially sexual violence), traditional marriage customs such as dowry and bride price, forced marriage, marriageable age, and criminalization of consensual behaviors such as premarital and extramarital sex.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่งงาน เรียกว่าพันธะหรือสมรส เป็นสังคม หรือ ritually รู้จักสหภาพหรือสัญญาระหว่างสมรสที่กำหนดสิทธิและหน้าที่ ระหว่างกัน ระหว่างพวกเขาและลูกของพวกเขา และ ระหว่างพวกเขาและของพวกเขาในกฎหมาย, [1] เช่นเดียวกับสังคมทั่วไป คำนิยามของการแต่งงานแตกต่างกันไปตามวัฒนธรรมที่แตกต่าง แต่มันเป็นหลักการสถาบันซึ่งเป็นที่ยอมรับความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล เพศปกติ ในบางวัฒนธรรม การแต่งงานจะแนะนำ หรือถือว่าเป็นการบังคับก่อนที่จะใฝ่หากิจกรรมทางเพศใด ๆ เมื่อกำหนดอย่างกว้างขวาง การแต่งงานเป็นสากลวัฒนธรรมเนปาลแต่งในการแต่งกายบุคคลที่สมรสด้วยเหตุผลหลายประการ รวมทั้งวัตถุประสงค์ทางกฎหมาย สังคม libidinal อารมณ์ การเงิน จิตวิญญาณ และศาสนา พวกเขาแต่งงานกับคนที่อาจมีผลมาจากกฎสังคมกำหนดเพศ แต่งงานเหมาะกับกฎ เลือกผู้ปกครอง และความต้องการแต่ละ ในบางพื้นที่ของโลก จัดงานแต่งงาน แต่งงานเด็ก สามี และบางครั้งบังคับแต่ง งาน อาจปฏิบัติเป็นวัฒนธรรมประเพณี ตรงกันข้าม แนวทางปฏิบัติดังกล่าวอาจ outlawed และโดนโทษในส่วนของโลกจากความกังวลเกี่ยวกับสิทธิสตรี และเนื่อง จากกฎหมายระหว่างประเทศ [2] ในส่วนพัฒนาของโลก มีการให้สิทธิที่เท่าเทียมกันในการแต่งงานสำหรับผู้หญิงและการจดจำตามกฎหมายแต่งงาน interfaith หรือเชื้อชาติโน้มทั่วไป และคู่รักเพศเดียวกัน แนวโน้มเหล่านี้ตรงกับการเคลื่อนไหวของมนุษย์กว้างขึ้นแต่งงานสามารถรับรู้ โดยรัฐ องค์กร หน่วยงานทางศาสนา กลุ่มชนเผ่า ชุมชนท้องถิ่น หรือเพื่อน มักดูเป็นสัญญา แต่งงานโยธา ซึ่งไม่มีอยู่ในบางประเทศ การแต่งงานไม่ มีศาสนาเนื้อหาโดยสถาบันรัฐบาลตามกฎหมายการแต่งงานของเขตอำนาจ และเป็นการสร้างสิทธิและหน้าที่ลักษณะพันธะ สามารถดำเนินการแต่งงาน ในพิธีฆราวาสแพ่ง หรือในทางศาสนาผ่านพิธีแต่งงาน การกระทำของการแต่งงานมักจะสร้างกฎเกณฑ์ หรือกฎหมายหน้าที่ระหว่างบุคคลที่เกี่ยวข้อง และลูกใด ๆ ที่พวกเขาอาจผลิต ในแง่ของการรับรู้ทางกฎหมาย สุดประเทศและเขตอำนาจศาลอื่น ๆ จำกัดตรงข้ามเพศคู่และจำนวนลดลงใบอนุญาต polygyny แต่งงานเด็ก และถูกบังคับแต่งงานแต่งงาน กว่าศตวรรษยี่สิบ การเพิ่มจำนวนประเทศและเขตอำนาจศาลอื่น ๆ ได้ยกเรย์แบนบน และสร้างการรับรู้กฎหมายสมรสเชื้อชาติ interfaith สมรส และล่าสุด การแต่งงานเพศเดียวกัน [3] บางวัฒนธรรมให้การล่มสลายของการแต่งงานหย่าร้างหรือการทำลายล้าง ในบางพื้นที่ แต่งงานลูกและสามีอาจเกิดขึ้นแม้ว่ากฎหมายแห่งชาติว่าด้วยการปฏิบัติตั้งแต่ศตวรรษที่ยี่สิบปลาย การเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่สำคัญในประเทศตะวันตกได้นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงประชากรของแต่งงาน อายุการแต่งงานครั้งแรกเพิ่มขึ้น แต่งงานคนน้อยลง และเลือก cohabit มากกว่าที่แต่งงานกับคู่รักมากกว่า ตัวอย่างเช่น ของแต่งงานในยุโรปลดลง 30% จากปี 1975 2005 [4]อดีต วัฒนธรรม ผู้หญิงที่แต่งงานมีสิทธิน้อยมากของตนเอง การพิจารณา กับครอบครัวเด็ก ทรัพย์สินของสามี เช่นนี้ พวกเขาไม่สามารถเป็นเจ้าของ หรือสืบทอดคุณสมบัติ หรือแทนตัวเองตามกฎหมาย (ดูตัวอย่าง coverture) ในยุโรป สหรัฐอเมริกา สถานอื่น ๆ ในโลกพัฒนา จุดเริ่มต้นในปลายศตวรรษที่ 19 และตลอดศตวรรษที่ 21 แต่งงานได้รับการเปลี่ยนแปลงกฎหมายที ที่มุ่งพัฒนาสิทธิของภรรยา เปลี่ยนแปลงเหล่านี้ให้รวมภรรยาตัวตนทางกฎหมายสิทธิของตัวเอง การผ่อนคลายกฎระเบียบด้านขวาของสามีเพื่อวินัยร่างกายภรรยาของพวกเขา ให้ภรรยาคุณสมบัติ liberalizing หย่ากฎหมาย ให้ภรรยา มีสิทธิสืบพันธุ์ของตนเอง และต้องยินยอมเป็นภรรยาเมื่อมีเพศสัมพันธ์เกิดขึ้น เปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะเกิดขึ้นในประเทศตะวันตกเป็นหลัก ในศตวรรษที่ 21 มียังมี controversies เกี่ยวกับสถานะทางกฎหมายของผู้หญิงที่แต่งงาน ยอมรับกฎหมาย หรือผุ้ต่อความรุนแรงภายในแต่งงาน (โดยเฉพาะทางเพศความรุนแรง), ประเพณีการแต่งงานแบบดั้งเดิมเช่นสินสอดทองหมั้นและเจ้าสาวราคา แต่งงาน อายุแต่งงาน และ criminalization ของพฤติกรรม consensual เช่นก่อนการสมรส และ extramarital เพศที่ถูกบังคับนั้น