Toward the end of the 1970s, Christ

Toward the end of the 1970s, Christina Kubisch began to use the technique of electromagnetic induction for her sound installations. As a principle of acoustic transmission, it is based on the sounds resulting from the mutual interaction of magnetic fields. These fields arise on the one hand from electrical wires traversing the room, in which sounds circulate, and on the other from headphones with magnetic coils, which Kubisch developed herself. This system, which she have constantly refined technically as well as artistically, was the starting point of numerous sound installations realized all over the world since 1980.
The basic idea of these sound spaces is to provide the viewer/listener access to his own individual spaces of time and motion. The musical sequences can be experienced in ever-new variations through the listener’s motion. The visitor becomes a “mixer” who can put his piece together individually and determine the time frame for himself.
In the first installations, the visitors still had small cubes with built-in loudspeakers that had to be held up to their ears when they approached the fields of wires. Later Kubisch fundamentally improved the freedom of movement and tone quality by developing wireless headphones, with which one can move freely in space. Every movement, even a slight turn of the head, results in different sequences of tones.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงท้ายของปี 1970 คริสติ Kubisch เริ่มที่จะใช้เทคนิคของการเหนี่ยวนำแม่เหล็กไฟฟ้าสำหรับการติดตั้งเสียงของเธอ เป็นหลักการของการส่งผ่านอะคูสติกก็จะขึ้นอยู่กับเสียงที่เกิดจากการมีปฏิสัมพันธ์ร่วมกันของสนามแม่เหล็ก ฟิลด์เหล่านี้เกิดขึ้นบนมือข้างหนึ่งจากสายไฟฟ้าภายในห้องพักซึ่งในเสียงหมุนเวียนและอื่น ๆ จากหูฟังที่มีขดลวดแม่เหล็กซึ่ง Kubisch การพัฒนาตัวเอง ระบบนี้ซึ่งเธอได้ขัดเกลาอย่างต่อเนื่องในทางเทคนิคเช่นเดียวกับศิลปะที่เป็นจุดเริ่มต้นของการติดตั้งเสียงจำนวนมากตระหนักทั่วโลกตั้งแต่ปี 1980.
ความคิดพื้นฐานของพื้นที่เสียงเหล่านี้คือการให้ผู้ชมเข้า / ผู้ฟังไปที่ช่องว่างของแต่ละบุคคลของเขาเอง ของเวลาและการเคลื่อนไหว ลำดับดนตรีสามารถมีประสบการณ์ในรูปแบบใหม่ที่เคยผ่านการเคลื่อนไหวของผู้ฟัง ผู้เข้าชมจะกลายเป็น "ผสม" ที่สามารถนำชิ้นส่วนของเขาร่วมกันเป็นรายบุคคลและกำหนดกรอบเวลาสำหรับตัวเอง.
ในการติดตั้งครั้งแรกที่ผู้เข้าชมยังมีก้อนขนาดเล็กที่มีลำโพงในตัวที่จะต้องจัดขึ้นถึงหูของพวกเขาเมื่อพวกเขาเดินเข้ามาใกล้ สาขาของสาย ต่อมา Kubisch พื้นฐานที่ดีขึ้นเสรีภาพในการเคลื่อนไหวและคุณภาพเสียงโดยการพัฒนาหูฟังไร้สายที่มีที่หนึ่งที่สามารถย้ายได้อย่างอิสระในพื้นที่ ทุกการเคลื่อนไหวแม้เปิดเล็กน้อยของหัวส่งผลในลำดับที่แตกต่างของเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไปยังจุดสิ้นสุดของทศวรรษ คริสติน่า คูบิชเริ่มใช้เทคนิคของแม่เหล็กไฟฟ้าสำหรับการติดตั้งเสียงของเธอ เป็นหลักของการส่งผ่านเสียง มันขึ้นอยู่กับเสียงที่เกิดจากการมีปฏิสัมพันธ์กันของสนามแม่เหล็ก เขตข้อมูลเหล่านี้เกิดขึ้นบนมือข้างหนึ่งจากสายไฟฟ้าที่เดินทางไปรอบห้อง ซึ่งเสียงที่ไหลเวียนและบนอื่น ๆจากหูฟังกับขดลวดแม่เหล็กซึ่งคูบิช พัฒนาตัวเอง ระบบนี้ ซึ่งเธอได้ตลอดเวลาการกลั่นในทางเทคนิคเป็นสวย เป็นจุดเริ่มต้นของการติดตั้งเสียงมากมายตระหนักทั่วโลกตั้งแต่ 1980
แนวคิดพื้นฐานของการเป็นเสียงเหล่านี้คือเพื่อให้ผู้ชม / ผู้ฟังเข้าถึงเป็นของตัวเองส่วนบุคคลของเวลาและการเคลื่อนไหวลำดับเพลงที่สามารถมีประสบการณ์ในรูปแบบใหม่ที่เคยผ่านการเป็นผู้ฟังที่เคลื่อนไหว ผู้เข้าชมจะกลายเป็น " เครื่องผสม " ที่สามารถวางชิ้นของเขากันเป็นรายบุคคล และกำหนดกรอบเวลาสำหรับตัวเอง .
ในการติดตั้งครั้งแรก ผู้เข้าชมยังเป็นก้อนเล็ก ๆ ที่มีในตัวลำโพงที่ต้องจัดขึ้นจนถึงหูของพวกเขาเมื่อพวกเขาเข้าใกล้เขตของสายไฟต่อมาคูบิชภาระเพิ่มเสรีภาพในการเคลื่อนไหวและเสียงที่มีคุณภาพ โดยการพัฒนา หูฟังไร้สาย ซึ่งสามารถย้ายได้อย่างอิสระในพื้นที่ ทุกการเคลื่อนไหว แม้แต่เล็กน้อยเปิดของหัว , ผลในลำดับต่าง ๆเสียงของ