bined sample values from the smalle

bined sample values from the smallest to the
largest value, irrespective of the population each
value came from. The relevant test statistic then is
the sum of the rank numbers of one sample. A
very small (or very large) rank sum may indicate
that the values from that population tend to be
smaller (or larger) than the values from the other
population.
Over 50 years ago, Wilcoxon [1] introduced
such a nonparametric two sample test for samples
of equal size. Seven years after Wilcoxon’s publication,
White [2] and Van der Reyden [3] extended
the test to two samples of unequal size. A
test similar to Wilcoxon’s was published by Festinger
[4]. Two years after Wilcoxon’s first publication,
however, Mann and Whitney [5] were the
first to explore the case of unequal sample sizes
and to provide tables of critical rank sums for
relatively small sample sizes. It is predominantly
their publication which has been the basis for the
widespread use of the nonparametric two-sample

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่าง bined ค่าจากน้อยที่สุดเพื่อการค่าที่ใหญ่ที่สุด แก่ประชากรแต่ละค่ามาจาก แล้วเป็นสถิติทดสอบที่เกี่ยวข้องผลรวมของอันดับของอย่างหนึ่ง Aอาจแสดงผลอันดับดีมาก (หรือมาก)ค่าจากประชากรที่มีแนวโน้มที่ จะขนาดเล็ก (หรือใหญ่) มากกว่าค่าจากอื่นประชากรกว่า 50 ปีที่ผ่านมา นำ Wilcoxon [1]เช่น nonparametric สองตัวอย่างทดสอบตัวอย่างขนาดเท่ากัน เจ็ดปีหลังจากประกาศของ Wilcoxonสีขาว [2] และ Van der Reyden [3] ขยายทดสอบกับตัวอย่างที่สองขนาดไม่เท่ากัน Aทดสอบคล้ายกับของ Wilcoxon ถูกเผยแพร่ โดย Festinger[4] สองปีหลังจากตีพิมพ์ครั้งแรกของ Wilcoxonอย่างไรก็ตาม มานน์และวิทนีย์ [5] ได้แรกการสำรวจกรณีขนาดตัวอย่างไม่เท่ากันและ เพื่อให้ตารางสำคัญอันดับผลรวมขนาดของตัวอย่างที่ค่อนข้างเล็ก เป็นส่วนใหญ่การเผยแพร่ซึ่งมีพื้นฐานสำหรับการใช้อย่างแพร่หลายของ nonparametric สองอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แบบผสมค่าตัวอย่างจากที่เล็กที่สุดไปยังค่าที่มากที่สุดโดยไม่คำนึงถึงของประชากรแต่ละค่าจากมา สถิติการทดสอบที่เกี่ยวข้องแล้วเป็นผลรวมของตัวเลขอันดับหนึ่งตัวอย่าง ขนาดเล็กมาก (หรือมีขนาดใหญ่มาก) ผลรวมอันดับที่อาจบ่งชี้ว่าค่าจากประชากรที่มีแนวโน้มที่จะมีขนาดเล็กลง(หรือใหญ่กว่า) ค่าจากอื่น ๆประชากร. นานกว่า 50 ปีที่ผ่านมา Wilcoxon [1] แนะนำดังกล่าวไม่อิงพารามิเตอร์สองการทดสอบตัวอย่างสำหรับตัวอย่างที่มีขนาดเท่ากัน เจ็ดปีหลังจากที่ตีพิมพ์ Wilcoxon ของสีขาว[2] และแวนเดอร์ Reyden [3] ขยายการทดสอบเพื่อสองตัวอย่างที่มีขนาดไม่เท่ากัน ทดสอบ Wilcoxon คล้ายกับได้รับการตีพิมพ์โดย Festinger [4] สองปีหลังจากที่ตีพิมพ์ Wilcoxon แรกของแต่แมนน์และวิทนีย์ [5] เป็นครั้งแรกในการสำรวจกรณีของขนาดตัวอย่างที่ไม่เท่ากันและเพื่อให้ตารางการจัดอันดับของผลบวกที่สำคัญสำหรับการมีขนาดค่อนข้างเล็กขนาดตัวอย่าง มันเป็นส่วนใหญ่สิ่งพิมพ์ของพวกเขาที่ได้รับพื้นฐานสำหรับใช้งานอย่างแพร่หลายของอิงพารามิเตอร์สองตัวอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

bined ตัวอย่างค่าจากที่เล็กที่สุดเพื่อที่ใหญ่ที่สุด
ค่าโดยไม่คำนึงถึงประชากรแต่ละ
ค่ามาจาก การทดสอบทางสถิติที่เกี่ยวข้องแล้ว
ผลรวมของตัวเลขอันดับหนึ่งอย่าง มีขนาดเล็กมากหรือขนาดใหญ่มาก

) สรุปอันดับอาจระบุว่าค่าที่ได้จากประชากรมีแนวโน้มที่จะ
ขนาดเล็ก ( หรือใหญ่กว่า ) มากกว่าค่าที่ได้จากประชากรอื่น ๆ
.
กว่า 50 ปีที่ผ่านมา สถิติ [ 1 ] แนะนำ
เช่นตัวสองตัวอย่างทดสอบตัวอย่าง
ขนาดเท่ากัน เจ็ดปีหลังจากสถิติของสิ่งพิมพ์
สีขาว [ 2 ] และ ฟาน เดอร์ reyden [ 3 ] ขยาย
ทดสอบสองตัวอย่างที่มีขนาดไม่เท่ากัน เป็นสถิติทดสอบคล้ายกับ
ถูกตีพิมพ์โดยเฟสติงเกอร์
[ 4 ] สองปีหลังจากที่ตีพิมพ์ครั้งแรกของ Wilcoxon Mann Whitney
แต่และ [ 5 ]
เริ่มสำรวจกรณีขนาดตัวอย่างไม่เท่ากัน
และเพื่อให้ตารางของผลรวมอันดับที่สำคัญสำหรับ
ตัวอย่างมีขนาดค่อนข้างเล็ก มันคือเด่น
ของสิ่งพิมพ์ซึ่งได้รับการพื้นฐานสำหรับการใช้อย่างแพร่หลายของ 3
2 .