A type corresponds to the notion of

A type corresponds to the notion of an abstract data type (Atkinson and Buneman, 1989). In
programming languages, a variable is declared to be of a particular type. The compiler
can use this type to check that the operations performed on the variable are compatible
with its type, thus helping to ensure the correctness of the software. On the other hand, a
class is a blueprint for creating objects and provides methods that can be applied on the
objects. Thus, a class is referred to at runtime rather than compile time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนิดสอดคล้องกับแนวคิดของชนิดข้อมูลนามธรรม (อันดับและ Buneman, 1989) ใน
ภาษาการเขียนโปรแกรม ตัวแปรถูกประกาศเป็นชนิดหนึ่ง ๆ คอมไพเลอร์
สามารถใช้ชนิดนี้เพื่อตรวจสอบว่า การดำเนินการที่กระทำกับตัวแปรกัน
กับชนิด จึงช่วยให้ความถูกต้องของซอฟต์แวร์ บนมืออื่น ๆ การ
คลาสเป็นแบบพิมพ์เขียวสำหรับการสร้างวัตถุ และมีวิธีที่สามารถใช้กับ
วัตถุ ดังนั้น คลาจะอ้างถึงเวลาใช้งานจริงแทนที่คอมไพล์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเภทที่สอดคล้องกับความคิดของชนิดข้อมูลนามธรรม (แอตกินสันและ Buneman, 1989) ใน
การเขียนโปรแกรมภาษาตัวแปรที่มีการประกาศให้เป็นของประเภทใดประเภทหนึ่ง คอมไพเลอร์
สามารถใช้ชนิดนี้เพื่อตรวจสอบว่าการดำเนินงานดำเนินการเกี่ยวกับตัวแปรที่เข้ากันได้
กับประเภทของมันจึงช่วยให้เพื่อให้แน่ใจว่าถูกต้องของซอฟแวร์ ในทางตรงกันข้าม,
ชั้นเป็นพิมพ์เขียวสำหรับการสร้างวัตถุและมีวิธีที่สามารถนำมาใช้ใน
วัตถุ ดังนั้นชั้นจะเรียกที่รันไทม์มากกว่ารวบรวมเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเภทที่สอดคล้องกับความคิดของชนิดข้อมูลนามธรรม ( แอตกินสัน และ buneman , 1989 ) ใน
ภาษาโปรแกรมตัวแปรประกาศเป็นชนิดที่เฉพาะเจาะจง คอมไพเลอร์
สามารถใช้ชนิดนี้เพื่อตรวจสอบว่า การดำเนินการปฏิบัติในตัวแปรเข้ากันได้
กับชนิดของมันจึงช่วยให้ความถูกต้องของซอฟต์แวร์ บนมืออื่น ๆ ,
ชั้นเป็นพิมพ์เขียวสำหรับการสร้างวัตถุ และมีวิธีการที่สามารถใช้ใน
วัตถุ ดังนั้น ชั้นจะเรียกว่าไทม์มากกว่าการคอมไพล์