Inference is the act or process of

Inference is the act or process of deriving logical conclusions from premises known or assumed to be true.[1] The conclusion drawn is also called an idiomatic. The laws of valid inference are studied in the field of logic.
Alternatively, inference may be defined as the non-logical, but rational means, through observation of patterns of facts, to indirectly see new meanings and contexts for understanding. Of particular use to this application of inference are anomalies and symbols. Inference, in this sense, does not draw conclusions but opens new paths for inquiry. (See second set of Examples.) In this definition of inference, there are two types of inference: inductive inference and deductive inference. Unlike the definition of inference in the first paragraph above, meaning of word meanings are not tested but meaningful relationships are articulated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อคือ การกระทำหรือกระบวนการบริษัทฯ สรุปตรรกะจากสถานที่ทราบ หรือถือว่าเป็นความจริง[1] บทสรุปที่ออกจะเรียกว่าเป็นสำนวนการ มีศึกษากฎหมายของข้อที่ถูกต้องในฟิลด์ของตรรกะ
อาจกำหนดข้อเป็นที่ไม่ใช่ตรรกศาสตร์ แต่หมายความว่าเชือด ผ่านการสังเกตรูปแบบของข้อเท็จจริง หรือ อ้อมเห็นความหมายใหม่และบริบทในการทำความเข้าใจ ข้อนี้ประยุกต์ใช้เฉพาะเป็นความผิดและสัญลักษณ์ ข้อ ความรู้สึก วาดบทสรุป แต่เปิดเส้นทางใหม่สำหรับการสอบถาม (ดูตัวอย่างชุดที่สอง) ในข้อกำหนดนี้ มีอยู่สองชนิดของข้อ: เหนี่ยวข้อและข้อ deductive ซึ่งแตกต่างจากนิยามของข้อในย่อหน้าแรกข้างบน ความหมายของคำ ความหมายจะไม่มีทดสอบ แต่ความสัมพันธ์ที่มีความหมายพูดชัดแจ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอนุมาน คือ พระราชบัญญัติหรือขั้นตอนการใช้ตรรกะข้อสรุปจากสถานที่ที่รู้จักกันหรืออาจจะจริง [ 1 ] สรุปวาดจะเรียกว่าเป็นสำนวน . กฎของการอนุมานที่ศึกษาในด้านตรรกะ
หรือข้อสรุปอาจจะหมายถึงไม่ใช่ตรรกะ แต่เหตุผล หมายถึง ผ่านการสังเกตของรูปแบบของข้อเท็จจริงอ้อมเห็นความหมายใหม่และบริบทเพื่อความเข้าใจ โดยเฉพาะใช้โปรแกรมของการอนุมานมีมิติและสัญลักษณ์ การอนุมานในความรู้สึกนี้ไม่ได้ข้อสรุป แต่จะเปิดเส้นทางใหม่เพื่อสอบถาม ( เห็นตั้งสองตัวอย่าง ) ในความหมายนี้ อนุมาน มีอยู่สองชนิดของการอนุมาน : การอนุมานเชิงอุปนัยและการอนุมานแบบนิรนัยซึ่งแตกต่างจากความหมายของการสรุปในย่อหน้าแรกข้างต้น หมายถึง ความหมายของคำจะไม่ได้ทดสอบ แต่ความสัมพันธ์จะพูดชัดแจ้ง .