Resolution of non-restructurable NP

Resolution of non-restructurable NPLs relies on efficient forclosure and liquidation processes, both of which take years. Nonetheless, there are signs of progress. The BOT reported that NPLs of financial institutions as of March 2000 amounted to Bt 1.99 trillion (37percent of total loans). In the first quarter of year 2000 new NPLs continued to enter into system, but at a slower pace (1.8 percent of total loans) than in the previos quarter (2.5percent of total loans).
A draft of the ‘Financial institutional law’ was approved by cabinet and the Council of State during the first quarter of year 2000. The emphasis of the draft law includes financial liberalization, strengthened supervision, prompt corrective action, and improvement in disclosure and corporate governance. The draft law is awaiting final cabinet endorsement, after which it will be submitted to the lower House for the first reading
It seems that Thailand will continue with its slow ‘voluntary’ way for restructuring, whereby the public authority has a ‘stimulus’ rather than an executive role. A report of the Executive board of the IMF seems to stand by this view. It warned,however, of extra caution in order for the restructuring not to slow further down and also to press ahead with the restructuring of state owned banks, which account for more than half of the system-wide NPLs.
Reform measures for the corporate sector
Thailand’s strategy for corporate restructuring, like that of the other countries, consisted of new institions, better incentives, and improvements in the legal framework. In August 1998, the government created the corporate debt restructuring advisory committee and attempted to create an effective legal framework for recovering debt through bankruptly legislation, while providing tax and other incentives to encourage corporations and banks to restructure bad debt.
In Thailand, more than in other countries, corporate restructuring has been hindered by delays in the reform of bankruptly laws. Such delays were often due to the fact that some political figures, particularly senators, were closely involved in some of the failing businesses.
Reform of the bankruptly process had been a condition of the second letter of intent with the IMF in November 1997, but legislation proposed by the government ran into strong objections from senators who would be adversely affected by the legislation, including particularly the heads of two heavily indebted groups, Thai Petrochemical and NTS steel. When bankruptly reform was first examined in early 1998, objections centred on the relative powers granted to creditors and debtors in the new process, including the ability to appoint administrators to appoint administrator who would influence the restructuring plan, and the absence of provisions that would allow debtors to remain in possession. Opponents feared that the lack of Thai insolvency professionals, who would have less of an interest in reviving the company. The changes introduced by the enate contributed to a bill discouraged its use; moreover, accompanying legislation governing foreclosure was not passed. Between May, when the bill was passed, and August only five business rehabilitation plans had been filed with the courts. When the amended bills were reintroduced in the fall, the criticism in the senate widened to include a range of new issues and changes that would have weekened the legislation. In the end, the changes brought forward in the examination process were mostly pushed aside, and the bankruptly and forclosure laws passed with procedural concessions to the senate. But the process had taken the government over fifteen months to complete, and even then concerns remained that the procedural concessions with respect to the appeals process made the bankruptly process unwieldy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของ restructurable ไม่ก่อให้เกิดขึ้นมีประสิทธิภาพ forclosure และชำระกระบวนการ ซึ่งทั้งสองใช้ปี กระนั้น มีสัญญาณของความคืบหน้า ธปท.รายงานว่า ก่อให้เกิดของสถาบันการเงิน ณ 2000 มีนาคมมี 1.99 ล้านล้านบาท (37percent ของสินเชื่อรวม) ในไตรมาสแรกของปี 2000 ก่อให้เกิดใหม่อย่างต่อเนื่องเพื่อป้อนเข้า สู่ระบบ แต่ ที่เป็นช้าก้าว (1.8 ร้อยละของสินเชื่อรวม) ในไตรมาส previos (2.5percent ของสินเชื่อรวม) ร่างของ 'เงินสถาบันกฎหมาย' ได้รับการอนุมัติจากคณะรัฐมนตรี และสภารัฐในช่วงไตรมาสแรกของปี 2000 ความสำคัญของร่างกฎหมายรวมถึงเปิดเสรีทางการเงิน ดูแลความเข้มแข็ง การดำเนินการแก้ไขที่รวดเร็ว และปรับปรุงในการเปิดเผยข้อมูลและการกำกับดูแลกิจการ ร่างกฎหมายรอสุดท้ายตู้สลักหลัง หลังจากนั้นจะถูกส่งไปบ้านล่างอ่านครั้งแรก ดูเหมือนว่า ประเทศไทยจะทำช้า "สมัครใจ" ทางโครงสร้าง โดยหน่วยงานราชการมี 'กระตุ้น' แทนที่จะมีบทบาทบริหาร รายงานของคณะกรรมการบริหารของ IMF ดูเหมือนว่าจะ ยืนตามมุมมองนี้ เตือน อย่างไรก็ตาม ของความระมัดระวังพิเศษในการปรับโครงสร้างไม่ลงช้าอีก และเดินหน้า ด้วยการปรับโครงสร้างรัฐที่เป็นเจ้าของธนาคาร บัญชีที่มากกว่าครึ่งหนึ่งของการก่อให้เกิดระบบการ มาตรการปฏิรูปภาคธุรกิจประเทศกลยุทธ์โครงสร้างองค์กร เช่นที่ประเทศอื่น ประกอบด้วย institions ใหม่ ดีกว่าแรงจูงใจ และการปรับปรุงในกรอบทางกฎหมาย ในเดือน 1998 สิงหาคม รัฐบาลสร้างหนี้ของบริษัทที่ปรับโครงสร้างคณะกรรมการที่ปรึกษา และพยายามสร้างกรอบทางกฎหมายมีประสิทธิภาพสำหรับการกู้คืนหนี้ผ่าน bankruptly กฎหมาย ในขณะที่ภาษีและสิ่งจูงใจอื่น ๆ เพื่อส่งเสริมให้บริษัทและธนาคารจะปรับโครงสร้างหนี้เสีย ในประเทศไทย มากกว่าประเทศอื่น ๆ การปรับโครงสร้างองค์กรได้ถูกผู้ที่ขัดขวาง โดยความล่าช้าในการปฏิรูปกฎหมาย bankruptly ความล่าช้าดังกล่าวมักจะถูกเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าบางตัวเลขทางการเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง senators เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดในบางธุรกิจล้มเหลว ปฏิรูปของกระบวนการ bankruptly ได้เงื่อนไขของเจตนาของตัวอักษรที่สองกับ IMF ในเดือน 1997 พฤศจิกายน แต่กฎหมายที่เสนอ โดยรัฐบาลประสบอุปสรรคที่แข็งแกร่งจาก senators ซึ่งจะมีผลกระทบ โดยกฎหมาย รวมทั้งหัวของใครหนักสองกลุ่ม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เหล็กปิโตรเคมีไทยและสุด เมื่อ bankruptly ปฏิรูปถูกต้องตรวจสอบในช่วงปี 1998 ศูนย์กลางบนอำนาจสัมพันธ์มอบให้กับเจ้าหนี้และลูกหนี้ในกระบวนการใหม่ ความสามารถในการแต่งตั้งผู้ดูแลแต่งตั้งผู้ดูแลระบบซึ่งจะมีผลกระทบต่อแผนการโครงสร้าง และขาดบทบัญญัติที่จะช่วยให้ลูกหนี้อยู่ในครอบครอง รวมทั้งการคัดค้าน ฝ่ายตรงข้ามกลัวที่ขาดล้มละลายไทยผู้เชี่ยวชาญ ผู้มีความสนใจในบริษัทการฟื้นฟูกล้ามน้อยลง การเปลี่ยนแปลงที่แนะนำ โดย enate ส่วนรายการกำลังใจใช้ นอกจากนี้ พร้อมกฎหมายควบคุม foreclosure ไม่ผ่าน ระหว่างพฤษภาคม เมื่อรายการถูกส่งผ่าน และมีการยื่นแผนฟื้นฟูธุรกิจเพียงห้าเดือนสิงหาคมกับศาล เมื่อใบแก้ไขถูกผลิตใหม่ในในฤดูใบไม้ร่วง widened วิจารณ์ในวุฒิสภาไปรวมถึงปัญหาใหม่และการเปลี่ยนแปลงที่จะมี weekened ที่กฎหมาย ในสุด การเปลี่ยนแปลงที่นำไปข้างหน้าในการตรวจสอบได้ส่วนใหญ่ผลักดันไว้ และ bankruptly และ forclosure กฎหมายกับสัมปทานขั้นตอนผ่านวุฒิสภา แต่การได้มารัฐบาลกว่าห้าเดือนให้เสร็จสมบูรณ์ และแม้แต่แล้ว ความกังวลยังคง ว่า สัมปทานขั้นตอนเกี่ยวกับการอุทธรณ์ทำกระบวนการ bankruptly unwieldy

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความละเอียดของสินเชื่อด้อยคุณภาพที่ไม่ restructurable อาศัย forclosure ที่มีประสิทธิภาพและกระบวนการชำระบัญชีซึ่งทั้งสองใช้เวลาหลายปี อย่างไรก็ตามมีสัญญาณของความคืบหน้า ธ ปทรายงานว่าสินเชื่อด้อยคุณภาพของสถาบันการเงิน ณ มีนาคม 2000 จํานวน 1990000000000 (37percent ของสินเชื่อรวม) ในช่วงไตรมาสแรกของปี 2000 สินเชื่อด้อยคุณภาพใหม่อย่างต่อเนื่องที่จะเข้าสู่ระบบ แต่ในอัตราที่ชะลอลง (ร้อยละ 1.8 ของสินเชื่อรวม) มากกว่าในไตรมาส previos (2.5percent ของสินเชื่อรวม).
ร่างของ 'กฎหมายสถาบันการเงินเป็น ได้รับการอนุมัติจากคณะรัฐมนตรีและคณะกรรมการกฤษฎีกาในช่วงไตรมาสแรกของปี 2000 ความสำคัญของร่างกฎหมายรวมถึงการเปิดเสรีทางการเงินมีความเข้มแข็งการกำกับดูแลการดำเนินการแก้ไขรวดเร็วและการปรับปรุงในการเปิดเผยข้อมูลและการกำกับดูแลกิจการ ร่างกฎหมายอยู่ระหว่างรอการอนุมัติคณะรัฐมนตรีครั้งสุดท้ายหลังจากที่มันจะถูกส่งไปที่ต่ำกว่าบ้านสำหรับการอ่านครั้งแรกดูเหมือนว่าประเทศไทยจะยังคงมีวิธีที่ช้า 'โดยสมัครใจ' สำหรับการปรับโครงสร้างโดยผู้มีอำนาจประชาชนมี 'กระตุ้น' มากกว่า บทบาทของผู้บริหาร
รายงานของคณะกรรมการบริหารของกองทุนการเงินระหว่างประเทศดูเหมือนจะยืนโดยมุมมองนี้ มันเตือน แต่ของความระมัดระวังเป็นพิเศษเพื่อให้การปรับโครงสร้างไม่ได้ที่จะชะลอตัวลงและยังกดไปข้างหน้าด้วยการปรับโครงสร้างของเจ้าของธนาคารของรัฐซึ่งคิดเป็นสัดส่วนมากกว่าครึ่งหนึ่งของสินเชื่อด้อยคุณภาพทั้งระบบ.
มาตรการปฏิรูปสำหรับภาคธุรกิจ
กลยุทธ์ของประเทศไทยในการปรับโครงสร้างขององค์กรเช่นนั้นของประเทศอื่น ๆ ประกอบด้วย institions ใหม่แรงจูงใจที่ดีขึ้นและการปรับปรุงในกรอบของกฎหมาย ในเดือนสิงหาคมปี 1998 รัฐบาลสร้างการปรับโครงสร้างหนี้ขององค์กรคณะกรรมการที่ปรึกษาและพยายามที่จะสร้างกรอบกฎหมายที่มีประสิทธิภาพสำหรับการกู้คืนหนี้โดยการออกกฎหมาย bankruptly ในขณะที่ให้ภาษีและสิทธิประโยชน์อื่น ๆ ที่จะส่งเสริมให้ บริษัท และธนาคารเพื่อการปรับโครงสร้างหนี้ที่ไม่ดี.
ในประเทศไทยมากขึ้นกว่าใน ประเทศอื่น ๆ การปรับโครงสร้างองค์กรที่ได้รับการขัดขวางจากความล่าช้าในการปฏิรูปกฎหมาย bankruptly ความล่าช้าดังกล่าวมักจะเกิดจากความจริงที่ว่าบางตัวเลขทางการเมืองโดยเฉพาะอย่างยิ่งวุฒิสมาชิกมีส่วนร่วมอย่างใกล้ชิดในบางส่วนของธุรกิจที่ล้มเหลว.
การปฏิรูปของกระบวนการ bankruptly ได้รับสภาพของจดหมายฉบับที่สองของเจตนากับกองทุนการเงินระหว่างประเทศในเดือนพฤศจิกายนปี 1997 แต่การออกกฎหมาย ที่เสนอโดยรัฐบาลวิ่งเข้าไปในการคัดค้านอย่างรุนแรงจากสมาชิกวุฒิสภาที่จะได้รับผลกระทบจากการบังคับใช้กฎหมายรวมทั้งหัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งของทั้งสองกลุ่มเป็นหนี้บุญหนักปิโตรเคมีไทยและ NTS เหล็ก เมื่อการปฏิรูป bankruptly ถูกตรวจสอบเป็นครั้งแรกในช่วงต้นปี 1998 การคัดค้านศูนย์กลางอำนาจญาติที่ได้รับให้กับเจ้าหนี้และลูกหนี้ในกระบวนการใหม่ ๆ รวมทั้งความสามารถในการแต่งตั้งผู้บริหารที่จะแต่งตั้งผู้ดูแลระบบที่จะมีผลต่อแผนปรับโครงสร้างหนี้และกรณีที่ไม่มีบทบัญญัติที่จะช่วยให้ ลูกหนี้จะยังคงอยู่ในความครอบครอง ฝ่ายตรงข้ามกลัวว่าขาดผู้เชี่ยวชาญด้านการล้มละลายของไทยที่จะมีน้อยกว่าของความสนใจในการฟื้นฟู บริษัท การเปลี่ยนแปลงที่นำโดย Enate มีส่วนทำให้การเรียกเก็บเงินท้อแท้การใช้งาน; นอกจากนี้ยังมาพร้อมกับการออกกฎหมายว่าด้วยการยึดสังหาริมทรัพย์ไม่ผ่าน ระหว่างเดือนพฤษภาคมเมื่อบิลก็ผ่านไปและสิงหาคมเพียงห้าแผนฟื้นฟูกิจการที่ได้รับการยื่นต่อศาล เมื่อค่าการแก้ไขที่ถูกแนะนำในฤดูใบไม้ร่วงวิจารณ์ในวุฒิสภาที่กว้างขึ้นจะรวมถึงช่วงของปัญหาใหม่และการเปลี่ยนแปลงที่จะมีการออกกฎหมาย weekened ที่ ในท้ายที่สุดการเปลี่ยนแปลงที่นำไปข้างหน้าในขั้นตอนการตรวจสอบส่วนใหญ่ถูกผลักกันและ bankruptly และ forclosure กฎหมายผ่านการสัมปทานกับขั้นตอนการวุฒิสภา แต่การได้รัฐบาลกว่าสิบห้าเดือนที่จะเสร็จสมบูรณ์และได้แล้วยังคงกังวลว่าสัมปทานในการดำเนินการที่เกี่ยวกับกระบวนการอุทธรณ์ทำกระบวนการ bankruptly เทอะทะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความละเอียดของการไม่ restructurable NPL อาศัยกระบวนการ forclosure มีประสิทธิภาพและการชำระหนี้ ซึ่งทั้งสองใช้เวลาหลายปี อย่างไรก็ตาม มีสัญญาณของความคืบหน้า ธปท. รายงานว่า ธนาคารของสถาบันการเงิน ณ เดือนมีนาคม 2543 จำนวน 1.99 ล้านล้านบาท ( 37percent ของสินเชื่อรวม ) ในไตรมาสแรกของปี 2543 NPL ใหม่อย่างต่อเนื่องเพื่อป้อนเข้าไปในระบบ แต่ในจังหวะที่ช้าลง ( 18 ร้อยละของสินเชื่อรวม ) มากกว่าในไตรมาส previos ( 2.5percent ของสินเชื่อรวม )
ร่างของทางการเงินของสถาบันกฎหมายได้รับการอนุมัติโดยคณะรัฐมนตรีและสภาแห่งรัฐในช่วงไตรมาสแรกของปี 2000 ความสำคัญของกฎหมาย รวมถึงการเปิดเสรีทางการเงิน การร่าง , ความเข้มแข็ง , การดำเนินการแก้ไข และปรับปรุงในการเปิดเผยข้อมูลและบรรษัทภิบาลกฎหมายร่างรอ รับรองตู้สุดท้าย หลังจากนั้นก็จะถูกส่งไปบ้านที่ลดลงสำหรับการอ่านครั้งแรก
ดูเหมือนว่าประเทศไทยจะยังคงมีลักษณะของช้า ' สมัครใจ ' สำหรับการปรับโครงสร้าง ซึ่งอำนาจรัฐมี ' กระตุ้น ' มากกว่าบทบาทการเป็นผู้บริหาร รายงานของคณะกรรมการบริหารของไอเอ็มเอฟจะยืนมุมนี้ มันเตือน อย่างไรก็ตามข้อควรระวังพิเศษในการสั่งซื้อสำหรับการปรับโครงสร้างไม่ชะลอตัวลงเพิ่มเติม และยังกดไปข้างหน้าด้วยการปรับโครงสร้างของธนาคารรัฐเป็นเจ้าของ ซึ่งบัญชีมากกว่าครึ่งหนึ่งของระบบกว้างณ มาตรการภาค

ปฏิรูปประเทศไทย บริษัท กลยุทธ์สำหรับการปรับโครงสร้างองค์กร เหมือนที่ประเทศอื่น ๆ institions ) , งใหม่ดีกว่าและการปรับปรุงในกรอบกฎหมาย ในเดือนสิงหาคม 1998 รัฐบาลสร้างหนี้ การปรับปรุงโครงสร้างองค์กรกรรมการที่ปรึกษา และพยายามสร้างกรอบทางกฎหมายที่มีประสิทธิภาพสำหรับการกู้คืนหนี้ผ่านกฎหมาย bankruptly ในขณะที่ให้ภาษีและสิ่งจูงใจอื่น ๆเพื่อส่งเสริมให้ บริษัท และธนาคารเพื่อการปรับโครงสร้างหนี้ที่ไม่ดี .
ในประเทศไทย กว่าในประเทศอื่น ๆการปรับโครงสร้างองค์กรได้ถูกขัดขวางโดย bankruptly ความล่าช้าในการปฏิรูปกฎหมาย เช่นความล่าช้ามักจะเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าบางตัวเลขทางการเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งวุฒิสมาชิกเป็นอย่างใกล้ชิดที่เกี่ยวข้องในบางส่วนของความล้มเหลวของธุรกิจ .
การปฏิรูปกระบวนการ bankruptly ได้รับเงื่อนไขของตัวอักษรที่สองแสดงเจตจำนงกับ IMF ในเดือนพฤศจิกายน 1997แต่กฎหมายที่เสนอโดยรัฐบาลเจอคัดค้านอย่างรุนแรงจากวุฒิสมาชิกที่อาจได้รับผลกระทบจากกฎหมาย รวมถึงโดยเฉพาะอย่างยิ่งหัวสองเป็นหนี้หนักกลุ่ม เหล็ก ปิโตรเคมี และของคนไทย เมื่อปฏิรูป bankruptly ก่อนตรวจสอบในช่วงต้นปี 1998 คัดค้านที่มีญาติมีอำนาจให้เจ้าหนี้และลูกหนี้ในกระบวนการใหม่รวมทั้งความสามารถในการแต่งตั้งผู้บริหารเพื่อแต่งตั้งผู้ดูแลที่ทำให้แผนปรับโครงสร้าง และการขาดบทบัญญัติที่อนุญาตให้ลูกหนี้อยู่ในครอบครอง ฝ่ายตรงข้ามกลัวขาดผู้เชี่ยวชาญด้านการล้มละลายในไทย ซึ่งจะน้อยกว่าของความสนใจในการฟื้นฟูบริษัท