Andy hoped that he could avoid Eric

Andy hoped that he could avoid Eric while he worked on the landscaping, even though a small part in him was happy to see Eric again. Happy to be in his presence again, even though it reminded him constantly of what they had once been. And made him longed for Eric more and more.
 
But, Andy told himself, it was Eric’s own good that he left. It was for his sake.
 
Sorting through the paperwork before him, finalizing a few things and making a few minor adjustments. But he still found that his mind kept drifting back to Eric, no matter how hard he tried to distract himself. Even though they had seen each other, they barely spoken anymore after that terse exchange back in the office three days ago.
 
Andy wasn’t the brightest light on the Christmas tree, he knew that Eric was mad at him. No, not mad; bitter and resentful was probably more accurate.
 
Not that he could blame Eric. Andy has his reasons to left Eric, not that he could tell him though. He promised he wouldn’t.
 
Suddenly, the door of his office opened and Eric walked in, his business jacket under his arm and the sleeves of his shirt rolled up to his elbows. His hair was slightly messy, a bored expression on his face.
 
Andy couldn’t help but stared at him. Yeah, he was so handsome as ever.
 
 Andy snapped out of it when Eric turned to look at him, his once black peaceful eyes now fierce and sharp.
 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Andy หวังว่า เขาสามารถหลีกเลี่ยง Eric ในขณะเขาทำงานในภูมิทัศน์ แม้ว่าส่วนเล็ก ๆ ในพระองค์มีความสุขไปดู Eric อีก ยินดีที่จะอยู่ในสถานะของเขาอีกครั้ง แม้จะนึกถึงเขาตลอดเวลาพวกเขาเคยรับ และทำให้เขาปรารถนาสำหรับ Eric มาก แต่ Andy บอกตนเอง ก็ดีของ Eric ที่เขา ก็สำหรับสาเกของเขา เรียงลำดับผ่านเอกสารก่อนเขา สรุปบางสิ่ง และการปรับปรุงเล็กน้อย แต่เขายังพบว่า จิตใจของเขายังคงลอยไป Eric ไม่ยากเขาพยายามกวนใจตัวเอง ถึงแม้ว่าพวกเขาได้เห็นกัน พวกเขาแทบไม่พูดอีกต่อไปหลังจากที่แลกเปลี่ยน terse ในสำนักงานสามวันที่ผ่านมา Andy ไม่ได้แสงสว่างมากที่สุดบนต้นคริสต์มาส เขารู้ว่า Eric เป็นบ้าที่เขา ไม่ บ้าไม่ ขม และ resentful น่าจะถูกต้องมากขึ้น ไม่ว่าเขาจะตำหนิ Eric Andy มีเหตุผลของเขากับ Eric ซ้าย ไม่ว่าเขาจะบอกเขาว่า เขาสัญญาว่า เขาจะไม่ ทันใดนั้น เปิดประตูสำนักงานของเขา และ Eric เดินใน ธุรกิจเสื้อของเขาภายใต้แขนของเขา และแขนเสื้อของเขาสะสมการแต่งของเขา ผมของเขายุ่งเล็กน้อย นิพจน์เบื่อหน้ากัน Andy ไม่สามารถช่วย แต่จ้องไปที่เขา ใช่ เขาได้ดังนั้นหล่อเช่นเคย  Andy จัดชิดจากนั้นเมื่อ Eric หันไปมองเขา ตาเงียบสงบดำครั้งนี้รุนแรง และคมชัด 

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แอนดี้หวังว่าเขาจะได้หลีกเลี่ยงการเอริคในขณะที่เขาทำงานเกี่ยวกับการจัดสวนแม้ว่าส่วนเล็ก ๆ ในตัวเขาก็มีความสุขที่จะเห็นเอริคอีกครั้ง มีความสุขที่จะอยู่ในการปรากฏตัวของเขาอีกครั้งแม้ว่ามันจะทำให้เขานึกถึงอย่างต่อเนื่องของสิ่งที่พวกเขาเคยเป็น และทำให้เขาอยากให้เอริคมากขึ้น. แต่แอนดี้บอกว่าตัวเองเป็นสิ่งที่ดีของตัวเองของเอริคที่เขาทิ้ง มันเป็นเพื่อประโยชน์ของเขา. ผ่านการจัดเรียงเอกสารก่อนที่เขาจบการบางสิ่งและทำให้การปรับเปลี่ยนเล็กน้อยไม่กี่ แต่เขาก็ยังพบว่าใจของเขาเก็บไว้ลอยกลับไปที่เอริคไม่ว่าวิธีการที่ยากเขาพยายามที่จะหันเหความสนใจของตัวเอง ถึงแม้ว่าพวกเขาได้เห็นกันพวกเขาแทบจะไม่พูดอีกต่อไปหลังจากที่การแลกเปลี่ยนสั้นกลับมาอยู่ในสำนักงานที่สามวันที่ผ่านมา. แอนดี้ไม่ได้แสงที่สว่างบนต้นคริสต์มาสเขารู้ว่าเอริคก็โกรธเขา ไม่มีไม่ได้บ้า; ขมและไม่พอใจก็อาจจะถูกต้องมากขึ้น. ไม่ว่าเขาจะตำหนิเอริค แอนดี้มีเหตุผลของเขาไปทางซ้ายเอริคไม่ได้ที่เขาจะบอกเขาว่า เขาสัญญาว่าเขาจะไม่. ทันใดนั้นประตูห้องทำงานของเขาเปิดและเอริคเดินเข้ามาในเสื้อธุรกิจของเขาภายใต้แขนของเขาและแขนเสื้อของเขารีดถึงข้อศอกของเขา ผมของเขาก็ยุ่งเล็กน้อยเบื่อการแสดงออกบนใบหน้าของเขา. แอนดี้ไม่สามารถช่วย แต่จ้องมองมาที่เขา ใช่เขาก็หล่อมากเลยทีเดียว.  แอนดี้ snapped ออกมาจากมันเมื่อเอริคหันไปมองเขาตาที่เงียบสงบของเขาอีกครั้งสีดำในขณะนี้รุนแรงและคมชัด
 

 

 

 

 

 

 

 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอนดี้ หวังว่าเขาจะหลีกเลี่ยง อีริค ในขณะที่เขาทำงานในภูมิทัศน์ แม้เป็นส่วนเล็ก ๆ เขาก็มีความสุขที่ได้เห็นเอริคอีก มีความสุขที่ได้อยู่ในสถานะของเขาอีกครั้ง แม้ว่าจะเตือนเขาตลอดเวลาที่พวกเขาเคยได้รับ และทำให้เขาโหยหาอีริคมากขึ้น ไหม

แต่แอนดี้บอกตัวเอง มันคือเอริคเองที่เขาจากไป มันก็เพื่อตัวของเขาเอง รึเปล่า

การเรียงลำดับผ่านเอกสารก่อนที่เขาจบสิ่งบางอย่างและการปรับเปลี่ยนเล็กน้อยไม่กี่ แต่เขายังพบว่า จิตใจของเขาก็ล่องลอยกลับไปเอริค ไม่ว่าเขาพยายามจะดึงความสนใจตัวเอง แม้ว่าพวกเขาได้เห็นแต่ละอื่น ๆ พวกเขาแทบจะไม่พูดอีกแล้ว หลังตราที่กะทัดรัดกลับในสำนักงาน เมื่อ 3 วันก่อน รึเปล่า

แอนดี้ไม่ได้แสงที่สว่างบนต้นไม้คริสต์มาสเขารู้ว่าเอริคโกรธเขา เปล่า ไม่ได้โกรธและไม่พอใจ ; ขมอาจจะถูกต้องกว่า รึเปล่า

ไม่ว่าเขาจะโทษคุณอีริค แอนดี้มีเหตุผลที่จะทิ้งเอริค ไม่ว่าเขาจะบอกกับเขา เขาสัญญาว่าเขาจะไม่ทำไหม

จู่ๆ ประตูออฟฟิศเปิด และอีริคก็เดินเข้ามา ธุรกิจเสื้อภายใต้แขนของเขาและแขนของเสื้อรีดถึงข้อศอกของเขาผมของเขาเล็กน้อยยุ่ง เบื่อการแสดงออกบนใบหน้าของเขา . . . . . .

ทำไมแอนดี้ไม่สามารถช่วย แต่มองไปที่เขา ใช่ เขาหล่อ เหมือนเดิม ไหม

ทำไมแอนดี้ตะคอกออกมา เมื่ออีริคหันมามองเขา ดวงตาสีดำของเขา เมื่อสงบแล้ว ดุและคม .
รึเปล่า