Diabetic patients sometimes complai

Diabetic patients sometimes complain of having a dry
mouth (xerostomia), which can be due to thirst, a frecomplicaquent
manifestation of diabetes (16). In a study carried
out on 40 adult type 2 diabetic patients, it was possible
to assess objectively, using scintigraphy of the salivary
glands, that there was an actual alteration in the salivary
glands’ function (17). A different study revealed an alteration
in the secretory capacity of the salivary glands in
adults with poorly controlled diabetes, compared to well
controlled diabetic patients and nondiabetic patients,
although they did not refer xerostomia (18).
Sialadenosis is an asymptomatic bilateral parotid gland
enlargement quite common in diabetes (especially type
2). It has also been reported in alcoholism with liver pathology,
and in chronic malnutrition (19). It is considered
a metabolic or degenerative pathology (not inflammatory
or tumoral). The most accepted etiopathogenic theory
posits the existence of a disturbance in the autonomic
sympathetic innervation, that leads to a dysregulation
of protein synthesis and/ or its secretion. Cytoplasmic
swelling develops from engorgement of intracytoplasmic
zymogen granules. As a result, the parotid’s acini,
which normally measure 40 μm in diameter, increases to
as much as 100 μm. This enlargement causes the clinically
visible glandular hypertrophy (19). It has also been
reported that parotid enlargement in diabetic patients
could be a consequence of lipid infiltration, due to the
alteration in the lipidic metabolism in diabetes (20). In
any case, sialadenosis does not require treatment (19).
In diabetic patients, the presence of Candida species in
the oral cavity is greater than in non diabetic patients;
however, candidal infection –candidosis- may not be significantly
higher, not even in individuals with a poorly
controlled diabetes. The mechanism by which diabetes
predisposes a high oral presence of Candida is not yet
established (21), although it is believed that the reasons

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ป่วยเบาหวานบางครั้งบ่นมีความแห้งปาก (ทรมาน), ซึ่งอาจเกิดจากความกระหาย frecomplicaquent การยามหวาน (16) ในการศึกษาออกในผู้ป่วยเบาหวานที่ 40 ในชนิดผู้ใหญ่ 2 มันเป็นไปได้การประเมินเป็นกลาง ใช้ scintigraphy ของ salivaryต่อม ที่มีการดัดแปลงที่เกิดขึ้นจริงในการ salivaryฟังก์ชันของต่อม (17) การศึกษาต่าง ๆ พบว่า การดัดแปลงในต่อมน้ำลายในฐานะ secretoryผู้ใหญ่ที่ มีโรคเบาหวานควบคุมได้ไม่ดี เมื่อเทียบกับดีผู้ป่วยเบาหวานและผู้ป่วย nondiabeticถึงแม้ว่าพวกเขาไม่ได้อ้างถึงความทรมาน (18)Sialadenosis คือ ต่อม parotid ทวิภาคีการแสดงอาการขยายปกติในโรคเบาหวาน (โดยเฉพาะชนิด2) . นอกจากนี้ยังมีการรายงานในเรื้อรังกับตับพยาธิวิทยาและขาดสารอาหารเรื้อรัง (19) ก็ถือว่าการเผาผลาญ หรือเสื่อมพยาธิวิทยา (ไม่อักเสบหรือ tumoral) ทฤษฎี etiopathogenic ยอมรับมากที่สุดposits การดำรงอยู่ของไฟฟ้าในการอัตโนมัติเห็นอกเห็นใจปกคลุมด้วยเส้น ที่นำไปสู่การ dysregulationการสังเคราะห์โปรตีนและ/ หรือการหลั่ง รายการเลือกบวมที่พัฒนาจาก engorgement ของ intracytoplasmiczymogen เม็ด เป็นผล acini ของ parotidปกติวัด 40 ไมครอนเส้นผ่าศูนย์กลาง เพิ่มμ m 100 เท่านั้น ขยายนี้ทำให้การทางการแพทย์เห็นต่อม hypertrophy (19) นอกจากนี้มันยังได้รับรายงานที่ขยาย parotid ในผู้ป่วยเบาหวานอาจจะเป็นผลมาจากไขมันแทรกซึม การเปลี่ยนแปลงในการเผาผลาญ lipidic ในโรคเบาหวาน (20) ในกรณีใด ๆ sialadenosis ไม่ต้องรักษา (19)ในผู้ป่วยเบาหวาน การปรากฏตัวของสายพันธุ์ Candida ในช่องปากมีมากกว่าในผู้ป่วยเบาหวานไม่ใช่อย่างไรก็ตาม ติดเชื้อ candidal – candidosis-พฤษภาคมไม่มากสูงกว่า ไม่ได้อยู่ในบุคคลที่มีการกระทำควบคุมโรคเบาหวาน กลไกที่โรคเบาหวานซึ่งสูง predisposes Candida มีปากยังไม่ก่อตั้งขึ้น (21), แม้ว่าจะทำให้เชื่อว่าสาเหตุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ป่วยโรคเบาหวานบางครั้งบ่นของการมีแห้ง
ปาก (xerostomia) ซึ่งสามารถจะเป็นเพราะความกระหายที่ frecomplicaquent
สำแดงของโรคเบาหวาน (16) ในการศึกษาที่ดำเนินการ
ออกใน 40 ผู้ใหญ่ชนิดที่ 2 ผู้ป่วยโรคเบาหวานมันเป็นไปได้
ในการประเมินอย่างเป็นกลางโดยใช้ scintigraphy ของน้ำลาย
ต่อมที่มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นจริงในน้ำลาย
ฟังก์ชั่นต่อม '(17) การศึกษาที่แตกต่างกันเผยให้เห็นการเปลี่ยนแปลง
ในความสามารถในการหลั่งของต่อมน้ำลายใน
ผู้ใหญ่ที่มีโรคเบาหวานควบคุมได้ไม่ดีเมื่อเทียบกับดี
ผู้ป่วยโรคเบาหวานควบคุมและผู้ป่วยเบาหวาน,
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้หมาย xerostomia (18).
Sialadenosis เป็นไม่มีอาการทวิภาคีต่อมหู
ขยายตัวค่อนข้าง ที่พบบ่อยในผู้ป่วยโรคเบาหวาน (โดยเฉพาะพิมพ์
2) นอกจากนี้ยังได้รับรายงานในโรคพิษสุราเรื้อรังที่มีพยาธิสภาพของตับ
และการขาดสารอาหารเรื้อรัง (19) ก็ถือว่า
พยาธิวิทยาหรือการเผาผลาญเสื่อม (ไม่อักเสบ
หรือเก็บตัวอย่าง) ได้รับการยอมรับมากที่สุดทฤษฎี etiopathogenic
posits การดำรงอยู่ของความวุ่นวายในระบบประสาทส่วนกลางที่
ปกคลุมด้วยเส้นขี้สงสาร, ที่นำไปสู่ ​​dysregulation
ของการสังเคราะห์โปรตีนและ / หรือการหลั่งของมัน นิวเคลียส
บวมพัฒนามาจากการคัดตึงของ intracytoplasmic
เม็ด zymogen เป็นผลให้ acini หูที่
ซึ่งปกติขนาด 40 ไมครอนในเส้นผ่าศูนย์กลางเพิ่มขึ้น
มากที่สุดเท่าที่ 100 ไมครอน การขยายตัวนี้ทำให้ทางคลินิก
ยั่วยวนต่อมที่มองเห็นได้ (19) นอกจากนี้ยังได้รับ
รายงานว่าการขยายตัวหูในผู้ป่วยเบาหวาน
อาจจะเป็นผลมาจากการแทรกซึมไขมันเนื่องจากการ
เปลี่ยนแปลงในการเผาผลาญอาหารใน lipidic โรคเบาหวาน (20) ใน
กรณีใด ๆ sialadenosis ไม่จำเป็นต้องมีการรักษา (19).
ในผู้ป่วยเบาหวานการปรากฏตัวของสายพันธุ์ Candida ใน
ช่องปากมีค่ามากกว่าในผู้ป่วยเบาหวานที่ไม่ใช่;
อย่างไรก็ตามการติดเชื้อ candidal -candidosis- อาจจะไม่เป็นอย่างมีนัยสำคัญ
ที่สูงขึ้นไม่ได้ใน บุคคลที่มีไม่ดี
โรคเบาหวานควบคุม กลไกที่เป็นโรคเบาหวาน
predisposes การแสดงตนในช่องปากสูงของ Candida ยังไม่ได้
จัดตั้งขึ้น (21) แม้ว่ามันจะเป็นที่เชื่อกันว่าเหตุผลที่