Overall, the superoxide anion gener

Overall, the superoxide anion generation rate in control banana fruit increased during storage. The oxalic acid-treated fruit exhibited a significantly (P = 0.05) lower level of superoxide anion generation rate in peel tissues of banana fruit by the end of storage compared with the control fruit ( Fig. 3A). Similarly, the oxalic acid treatment markedly reduced H2O2 content of banana fruit at the later storage ( Fig. 3B). Fig. 3C presents the inhibition of lipid peroxidation of banana fruit by exogenous oxalic acid treatment, which was associated with lower superoxide generation rate and H2O2 content. As ROS can induce the formation of several oxidative byproducts such as MDA ( Duan et al., 2011), imbalance between ROS production and the ROS scavenging capacity enhanced lipid peroxidation and membrane injury, which could account for accelerated fruit ripening and senescence ( Marangoni et al., 1996 and Wang et al., 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยรวม อัตราการสร้าง anion ซูเปอร์ออกไซด์ในผลไม้กล้วยควบคุมเพิ่มขึ้นระหว่างการเก็บรักษา จัดแสดงผลไม้ถือว่ากรดออกซาลิกเป็นอย่างมีนัยสำคัญ (P = 0.05) ลดระดับของอัตราการสร้าง anion ซูเปอร์ออกไซด์ในเนื้อเยื่อของเปลือกกล้วยผลไม้ โดยเปรียบเทียบกับผลไม้ควบคุม (Fig. 3A) จัดเก็บ ในทำนองเดียวกัน การรักษากรดออกซาลิกอย่างเด่นชัดลดลงเนื้อหา H2O2 กล้วยผลไม้ที่เก็บในภายหลัง (Fig. 3B) Fig. 3C แสดงยับยั้งกระบวนการ peroxidation ของผลไม้กล้วย ด้วยกรดออกซาลิกบ่อยการรักษา ซึ่งเกี่ยวข้องกับอัตราการสร้างซูเปอร์ออกไซด์ต่ำกว่าและเนื้อหา H2O2 เป็น ROS สามารถก่อให้เกิดการก่อตัวของสาร oxidative หลายเช่น MDA (Duan et al., 2011), ความไม่สมดุลระหว่างการผลิต ROS และ ROS scavenging กำลังการผลิตเพิ่ม peroxidation ของไขมันและบาดเจ็บเมมเบรน สามารถบัญชีสำหรับผลไม้เร่ง ripening และ senescence (Marangoni et al., 1996 และวัง et al., 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยรวมแล้วอัตราการเกิด superoxide ไอออนในการควบคุมผลไม้กล้วยที่เพิ่มขึ้นระหว่างการเก็บรักษา ผลไม้ที่ได้รับการรักษากรดออกซาลิกแสดงอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.05) ระดับที่ต่ำกว่าอัตราการเกิดที่ superoxide anion ในเนื้อเยื่อเปลือกของผลไม้กล้วยในตอนท้ายของการจัดเก็บเมื่อเทียบกับผลไม้การควบคุม (รูปที่ 3A.) เนื้อหา H2O2 ในทำนองเดียวกันการรักษากรดออกซาลิกลดลงอย่างเห็นได้ชัดของผลไม้กล้วยที่จัดเก็บในภายหลัง (รูป. 3B) มะเดื่อ 3C นำเสนอยับยั้งการเกิด lipid peroxidation ของผลไม้กล้วยภายนอกโดยการรักษากรดออกซาลิกซึ่งมีความสัมพันธ์กับอัตราการเกิดที่ลดลง superoxide และเนื้อหา H2O2 เป็น ROS สามารถเหนี่ยวนำให้เกิดการก่อตัวของสารอนุมูลอิสระหลายอย่างเช่นภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (ด้วน et al., 2011), ความไม่สมดุลระหว่างการผลิตและ ROS ROS ไล่กำลังการผลิตที่เพิ่มขึ้นเกิด lipid peroxidation และได้รับบาดเจ็บเยื่อซึ่งอาจบัญชีสำหรับผลไม้สุกและเร่งการเสื่อมสภาพ (Marangoni เอ al., 1996 และวัง et al., 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รวม , Superoxide anion อัตราการเกิดในกล้วยผลไม้สามารถเพิ่มในระหว่างการเก็บรักษา กรดซาลิกผลไม้ถือว่ามีความแตกต่างทางสถิติ ( P = 0.05 ) ระดับล่างของอัตราการเกิด Superoxide anion ในเนื้อเยื่อของเปลือกกล้วย ผลไม้ โดยจุดสิ้นสุดของกระเป๋าเมื่อเทียบกับผลไม้ควบคุม ( รูปที่ 3 ) ในทํานองเดียวกันการรักษากรดซาลิก อย่างเห็นได้ชัด ลดปริมาณแบตเตอรี่ของผลกล้วยหอมทองที่กระเป๋าหลัง ( รูปที่ 3B ) รูปที่ 3 แสดงการยับยั้ง lipid peroxidation ของกล้วยไม้ โดยการขจัดกรดออกซาลิ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการลดอัตราการเกิดและออกไซด์ H2O2 เนื้อหา ขณะที่รอส สามารถกระตุ้นการเกิดสารต่าง ๆเช่น MDA ( ต้วน et al . , 2011 )ความไม่สมดุลกันระหว่างการผลิต และผลตอบแทนผลตอบแทนความจุที่เพิ่มขึ้นและการเกิด lipid peroxidation เยื่อบาดเจ็บ ซึ่งอาจบัญชีสำหรับการเร่งการสุก ( marangoni et al . , 1996 และ Wang et al . , 2004 ) .