The rainfall characteristics over I

The rainfall characteristics over Indonesia were investigated using the GSOD precipitation data for
a 26-year period from January 1985 to August 2010. Based on the spatial correlations between the
five-month running mean of the precipitation and regional climate indices, the rainfall characteristics
in eastern Indonesia, including the Papua region, the Maluku Islands, Sulawesi Island, eastern
Kalimantan Island, and eastern Java Island, were highly correlated with the ENSO and PDO indices,
with high rainfall during strong La Niña episodes and cool PDO phases when the western Pacific
Ocean is relatively warmer. In central Indonesia, the Malaysian-Australian monsoon plays a dominant
role in the rainfall characteristics and results in distinctive seasonal variations, similar to the findings
of Aldrian and Djamil [53]. In western Indonesia, the rainfall in the southern and southeastern portions
of Sumatra Island and southern Java Island that face the Indian Ocean was negatively correlated with
the DMI, indicating high rainfall during negative IOD periods when the eastern Indian Ocean is
relatively warmer. Interestingly, the rainfall in northwestern Sumatra Island was positively correlated
with the DMI, in contrast to the finding for southern Sumatra.

The role of Indonesian seas was investigated to determine the effects of the ocean on rainfall
characteristics based on four scenarios related to the hydraulic head difference between the Pacific
Ocean and the Indian Ocean. The analysis showed that the SST-related hydraulic head difference
between the Pacific and Indian Oceans could affect the rainfall characteristics along the ITF pathway
regions via temporal differences in the seawater evaporation exposure. For instance, during a strong
La Niña episode and a negative IOD period (i.e., warm water in the western Pacific Ocean and warm
water in the eastern Indian Ocean; the PW-IW scenario), the prolonged residence time of the warm
water in the Pacific Ocean significantly affected the rainfall intensity in the pathway regions due to the
increased duration of seawater evaporation, which increased cumulus cloud formation over the warm
seas. From March 1995 to February 2000, the PW-IW, PW-IC, and PW-IW scenarios occurred
consecutively (Figure 7) and illustrated the effects of Indonesian seas on rainfall intensities along the
ITF pathway. In particular, the rainfall intensity during the first PW-IW scenario was greater than that
of the second PW-IW because the residence time in the Indonesian seas is significant, according to the
assumptions of this study.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะฝนเหนืออินโดนีเซียถูกตรวจสอบโดยใช้ข้อมูลฝน GSOD26 ปีระยะเวลาจากปี 1985 มกราคมถึง 2553 สิงหาคม ตามความสัมพันธ์พื้นที่ระหว่างหมายความว่าทำงานเดือนห้าฝนและภูมิอากาศภูมิภาคดัชนี ลักษณะฝนในอินโดนีเซียตะวันออก รวมถึงภูมิภาคปาปัว หมู่เกาะโมลุกกะ เกาะ Sulawesi ตะวันออกเกาะกาลิมันตัน และเกาะชวาตะวันออก อยู่สูง correlated กับดัชนี ENSO และ PDOมีปริมาณน้ำฝนสูงระหว่างแข็ง La Niña ตอนและเย็น PDO เฟสเมื่อแปซิฟิคตะวันตกทะเลจะค่อนข้างอุ่น กลางอินโดนีเซีย มาเลเซียออสเตรเลียมรสุมเล่นเป็นหลักบทบาทในลักษณะฝนและผลพิเศษตามฤดูกาลเปลี่ยนแปลง คล้ายกับที่พบAldrian และ Djamil [53] ในอินโดนีเซียตะวันตก ฝนในภาคใต้ และตะวันออกเฉียงใต้ส่วนเกาะสุมาตรา และภาคใต้เกาะชวาที่เผชิญมหาสมุทรถูกส่ง correlated กับDMI แสดงปริมาณน้ำฝนสูงช่วงลบ IOD เมื่อเป็นมหาสมุทรอินเดียตะวันออกค่อนข้างอุ่น เป็นเรื่องน่าสนใจ ปริมาณน้ำฝนในเกาะสุมาตราตะวันตกเฉียงเหนือถูกบวก correlatedกับ DMI ตรงข้ามค้นหาสำหรับภาคใต้เกาะสุมาตราบทบาทของทะเลอินโดนีเซียถูกสอบสวนเพื่อพิจารณาในผลของปริมาณน้ำฝนลักษณะตามสี่สถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับไฮดรอลิกหัวข้อแตกต่างระหว่างแปซิฟิคทะเลและมหาสมุทร การวิเคราะห์พบว่าเกี่ยวข้อง SST ไฮดรอลิกหัวต่างกันแปซิฟิกและมหาสมุทรอินเดียอาจมีผลต่อลักษณะฝนตามทางเดินของ ITFภูมิภาคผ่านความแตกต่างชั่วคราวในน้ำทะเลระเหยสัมผัส ตัวอย่าง ระหว่างแรงตอน la Niña และลบ IOD ระยะเวลา (เช่น เครื่องทำน้ำอุ่นในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกและความอบอุ่นน้ำในมหาสมุทรอินเดียตะวันออก รหัส IW สถานการณ์), เวลาพำนักนานอบอุ่นน้ำในมหาสมุทรแปซิฟิกความเข้มฝนในภูมิภาคทางเดินเนื่องรับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญระยะเวลาที่เพิ่มขึ้นของน้ำทะเลระเหย ซึ่งเพิ่มลัสเมฆก่อตัวเหนืออบอุ่นทะเล จาก 2000 เดือนกุมภาพันธ์ 1995 มีนาคม PW IW, PW-IC และ PW IW สถานการณ์เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง (รูปที่ 7) และแสดงผลของทะเลอินโดนีเซียการปลดปล่อยก๊าซปริมาณน้ำฝนตามแบบITF ทางเดิน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความเข้มฝนในระหว่างสถานการณ์ PW IW แรกถูกมากกว่าของ IW PW ที่สองเนื่องจากเวลาอาศัยในทะเลอินโดนีเซียเป็นสำคัญ ตามสมมติฐานของการศึกษานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะปริมาณน้ำฝนมากกว่าอินโดนีเซียถูกตรวจสอบโดยใช้ข้อมูลการเร่งรัด GSOD สำหรับ
ระยะเวลา 26 ปีนับจากมกราคม 1985 ถึงเดือนสิงหาคม 2010 อยู่บนพื้นฐานของความสัมพันธ์เชิงพื้นที่ระหว่าง
ห้าเดือนวิ่งเฉลี่ยของดัชนีภูมิอากาศปริมาณน้ำฝนและระดับภูมิภาคลักษณะปริมาณน้ำฝน
ในภาคตะวันออก อินโดนีเซียรวมทั้งภูมิภาคปาปัวโมเกาะสุลาเวสีเกาะทางตะวันออกของ
กาลิมันตันไอส์แลนด์และภาคตะวันออก Java เกาะมีความสัมพันธ์อย่างมากกับ ENSO และดัชนี PDO,
ที่มีปริมาณน้ำฝนสูงในช่วงตอนที่แข็งแกร่งลานีญาและขั้นตอนเย็นเมื่อ PDO แปซิฟิกตะวันตก
มหาสมุทร ค่อนข้างอุ่น ในภาคกลางของอินโดนีเซีย, มาเลเซียมรสุมออสเตรเลียเล่นที่โดดเด่น
มีบทบาทในลักษณะปริมาณน้ำฝนและส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลที่โดดเด่นคล้ายกับผลการวิจัย
ของ Aldrian และ Djamil [53] ในภาคตะวันตกของอินโดนีเซียปริมาณน้ำฝนในส่วนภาคใต้และทิศตะวันออกเฉียงใต้
ของเกาะสุมาตราและภาคใต้ของเกาะชวาที่ต้องเผชิญกับมหาสมุทรอินเดียมีความสัมพันธ์เชิงลบกับ
DMI แสดงให้เห็นปริมาณน้ำฝนสูงในช่วงระยะเวลา IOD เชิงลบเมื่อมหาสมุทรอินเดียตะวันออกเป็น
ที่ค่อนข้างอุ่น ที่น่าสนใจปริมาณน้ำฝนในตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะสุมาตราความสัมพันธ์เชิงบวก
กับ DMI ในทางตรงกันข้ามกับการค้นพบทางตอนใต้ของเกาะสุมาตราสำหรับ. บทบาทของทะเลอินโดนีเซียได้รับการตรวจสอบเพื่อตรวจสอบผลกระทบของมหาสมุทรในปริมาณน้ำฝนลักษณะขึ้นอยู่กับสี่สถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับหัวไฮดรอลิ ความแตกต่างระหว่างมหาสมุทรแปซิฟิกและมหาสมุทรมหาสมุทรอินเดีย การวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่า SST ที่เกี่ยวข้องกับความแตกต่างหัวไฮดรอลิระหว่างมหาสมุทรแปซิฟิกและมหาสมุทรอินเดียจะมีผลต่อลักษณะปริมาณน้ำฝนไปตามทางเดินไอทีภูมิภาคผ่านความแตกต่างชั่วคราวในการเปิดรับการระเหยน้ำทะเล ยกตัวอย่างเช่นในช่วงที่แข็งแกร่งตอน La Niñaและระยะเวลาการ IOD เชิงลบ (เช่นน้ำอุ่นในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกและอบอุ่นน้ำในมหาสมุทรอินเดียตะวันออก; สถานการณ์ PW-IW) เวลาที่อยู่อาศัยเป็นเวลานานของการอุ่นน้ำใน มหาสมุทรแปซิฟิกได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญความเข้มของปริมาณน้ำฝนในพื้นที่ทางเดินเนื่องจากการเพิ่มขึ้นในช่วงระยะเวลาของการระเหยน้ำทะเลที่เพิ่มขึ้นการก่อตัวของเมฆคิวมูลัสมากกว่าอบอุ่นทะเล จากมีนาคม 1995 ถึงเดือนกุมภาพันธ์ 2000 PW-IW, PW-IC และสถานการณ์ PW-IW ที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง (รูปที่ 7) และแสดงผลกระทบของทะเลอินโดนีเซียในความเข้มของปริมาณน้ำฝนไปตามทางเดินไอที โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเข้มของปริมาณน้ำฝนในช่วงแรกสถานการณ์ PW-IW สูงกว่าที่สองของ PW-IW เพราะเวลาที่อยู่อาศัยในทะเลอินโดนีเซียเป็นสำคัญตามสมมติฐานของการศึกษานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฝนลักษณะเหนืออินโดนีเซียถูกตรวจสอบการใช้ข้อมูล gsod
26 ปีตั้งแต่เดือนมกราคม 2528 ถึง สิงหาคม 2553 บนพื้นฐานของความสัมพันธ์เชิงพื้นที่ระหว่าง
5 เดือนวิ่งค่าเฉลี่ยของฝนและดัชนีภูมิอากาศระดับภูมิภาค ลักษณะฝน
ในภาคตะวันออกของอินโดนีเซีย รวมถึงเขตปาปัว , หมู่เกาะโมลุกกะ , เกาะ Sulawesi , ภาคตะวันออก
เกาะกาลิมันตัน และภาคตะวันออก Java เกาะ มีความสัมพันธ์กับปรากฏการณ์ PDO และดัชนี
ฝนสูงในระหว่างเมือง LA ผมแรงตอนเย็นระยะ PDO เมื่อมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก
ค่อนข้างอุ่น ในภาคกลางของอินโดนีเซีย ออสเตรเลีย มาเลเซีย มรสุมมีบทบาทเด่น
ในลักษณะฝนและผลในการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลที่โดดเด่นคล้ายกับผลของ aldrian และ djamil
[ 53 ] ในภาคตะวันตกของอินโดนีเซีย ปริมาณน้ำฝนในภาคใต้และตะวันออกเฉียงใต้ส่วน
ของเกาะสุมาตราและเกาะชวาภาคใต้ที่ใบหน้ามหาสมุทรอินเดีย มีความสัมพันธ์เชิงลบกับ
DMI แสดงปริมาณน้ำฝนสูงในระหว่างรอบระยะเวลาเมื่อลบ IOD มหาสมุทรอินเดียภาคตะวันออก
ค่อนข้างอุ่น น่าสนใจปริมาณน้ำฝนในเกาะทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือเกาะสุมาตรา มีความสัมพันธ์กันทางบวก
กับ DMI ในทางตรงกันข้ามกับการเกาะสุมาตราใต้ ทะเล

บทบาทของอินโดนีเซียที่ถูกตรวจสอบจะตรวจสอบผลกระทบของมหาสมุทรในลักษณะฝน
ตาม 4 สถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับไฮดรอลิกหัวความแตกต่างระหว่างมหาสมุทรแปซิฟิก
และมหาสมุทรอินเดียจากการวิเคราะห์พบว่ามีความแตกต่างระหว่างไฮโดรลิค หัวหน้า
มหาสมุทรอินเดีย และแปซิฟิกอาจมีผลต่อปริมาณน้ำฝน ลักษณะตามภูมิภาคผ่านทางไอที
ความแตกต่างชั่วคราวในน้ำทะเล การระเหย การเปิดรับแสง ตัวอย่างเช่น ในเมือง LA ผมแข็งแรง
ตอนและระยะเวลา IOD ลบ ( เช่น น้ำอุ่นในแปซิฟิกตะวันตกและมหาสมุทรอบอุ่น
น้ำในมหาสมุทรอินเดียตะวันออก ; pw-iw สถานการณ์ ) , ระยะเวลานานของน้ำอุ่น
ในมหาสมุทรแปซิฟิกที่มีผลต่อปริมาณน้ำฝน ความเข้มในเส้นทางภูมิภาค เนื่องจากระยะเวลาของน้ำทะเลระเหย
เพิ่มขึ้น ซึ่งเพิ่มขึ้น Cumulus เมฆก่อตัวเหนือท้องทะเลอบอุ่น

มีนาคม 2538 ถึงกุมภาพันธ์ 2000 , pw-iw pw-ic , และ pw-iw
สถานการณ์ที่เกิดขึ้นตามลำดับ ( รูปที่ 7 ) และแสดงผลของทะเลของอินโดนีเซียในฝนเข้มตาม
ไอทีเส้นทาง โดยเฉพาะฝน ความรุนแรงในช่วงสถานการณ์ pw-iw แรกสูงกว่า
ของ pw-iw ที่สองเพราะเวลาที่อยู่ในทะเลอินโดนีเซียเป็นสำคัญ ตาม
สมมติฐานของการศึกษานี้