Self-efficacy and goal orientation

Self-efficacy and goal orientation are important variables which affect student learning behaviour. To investigate the relationship between these variables and their effect on learning behaviour over time, a pretest–posttest non-equivalent group design with three repeated measures was used. During an 8-week period, student self-efficacy, goal orientation, and learning behaviour were measured using validated questionnaires among first-year higher education, mixed-nationality (Dutch and German) students in a problem- based learning context. Goal orientations were significantly related to deep learning, and self-efficacy was significantly related to a specific goal orientation, namely the mastery- approach. Mastery goal orientations decreased over time, while the surface learning behaviour increased. Significant differences were found between nationalities with respect to learning behaviour and goal orientation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประสิทธิภาพในตนเองและเป้าหมายเป็นตัวแปรสำคัญซึ่งมีผลต่อพฤติกรรมการเรียนรู้ของนักเรียน การตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรเหล่านี้และผลกระทบของการเรียนรู้พฤติกรรมตลอดเวลา ใช้แบบกลุ่มไม่ใช่เทียบเท่าแล็ปว่า – posttest มาตรการซ้ำสาม ในช่วงระยะเวลา 8 สัปดาห์ ประสิทธิภาพในตนเองนักเรียน วางเป้าหมาย และพฤติกรรมการเรียนรู้ถูกวัดโดยใช้การตรวจแบบสอบถามในปีแรกศึกษา นักศึกษาสัญชาติผสม (ดัตช์ และเยอรมัน) ในบริบทการเรียนรู้ปัญหา-ตาม ทิศทางเป้าหมายอย่างมีนัยสำคัญเกี่ยวข้องกับการเรียนรู้ลึก และประสิทธิภาพในตนเองอย่างมีนัยสำคัญเกี่ยวข้องกับการปฐมนิเทศเฉพาะเป้าหมาย คือเรียนรู้วิธีการ เรียนรู้ทิศทางเป้าหมายลดลงตลอดเวลา ในขณะที่พฤติกรรมการเรียนรู้พื้นผิวเพิ่มขึ้น พบความแตกต่างที่สำคัญระหว่างชาติเกี่ยวกับการเรียนรู้พฤติกรรมและเป้าหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรับรู้ความสามารถตนเองและการวางแนวเป้าหมายเป็นตัวแปรสำคัญที่มีผลต่อพฤติกรรมการเรียนรู้ของนักเรียน เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรเหล่านี้และผลกระทบต่อการเรียนรู้พฤติกรรมในช่วงเวลาที่มีการออกแบบเป็นกลุ่มก่อนการทดลองหลังการทดลอง-ไม่ใช่เทียบเท่ากับสามวัดซ้ำถูกนำมาใช้ ในช่วงระยะเวลา 8 สัปดาห์, นักเรียนรู้ความสามารถของตนปฐมนิเทศเป้าหมายและพฤติกรรมการเรียนรู้ที่ถูกวัดโดยใช้แบบสอบถามการตรวจสอบในหมู่ศึกษาที่สูงขึ้นครั้งแรกในปีผสมสัญชาตินักเรียน (ดัตช์และภาษาเยอรมัน) ในบริบทของการเรียนรู้ตามญหา ทิศทางเป้าหมายที่เกี่ยวข้องอย่างมีนัยสำคัญต่อการเรียนรู้ลึกและการรับรู้ความสามารถตนเองมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญในการปฐมนิเทศเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจงคือวิธี mastery- ทิศทางเป้าหมายการเรียนรู้ลดลงเมื่อเวลาผ่านไปในขณะที่พฤติกรรมการเรียนรู้ของพื้นผิวที่เพิ่มขึ้น ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างเชื้อชาติที่เกี่ยวกับพฤติกรรมการเรียนรู้และการวางแนวเป้าหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตนเองและมุ่งเป้าหมายเป็นตัวแปรสำคัญที่มีผลต่อพฤติกรรมการเรียนรู้ของนักเรียน . เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปร และผลกระทบ ที่มีต่อพฤติกรรมการเรียนรู้ตลอดเวลา ก่อนเรียน–หลังไม่เทียบเท่ากลุ่มกับสามวัดซ้ำ คือใช้ ในระหว่างช่วงระยะเวลา 8 สัปดาห์ นักศึกษาของตนเอง การวางเป้าหมายและพฤติกรรมการเรียนรู้ของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 โดยใช้แบบสอบถามวัดความรู้อุดมศึกษา สัญชาติผสม ( ดัตช์และภาษาเยอรมัน ) นักเรียนในการเรียนการสอนแบบใช้ปัญหาบริบท เป้าหมายของการอบรม มีความสัมพันธ์กับการเรียนรู้ที่ลึก และการรับรู้ความสามารถของตนเองมีความสัมพันธ์กับทิศทางเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจงคือการเรียนรู้วิธีการ . การเรียนรู้เป้าหมายการปรับตัวลดลงตลอดเวลา ในขณะที่พื้นผิวของพฤติกรรมการเรียนรู้เพิ่มขึ้น พบว่ามีความแตกต่างระหว่างเชื้อชาติ ที่มีต่อพฤติกรรมการเรียนรู้ และการวางเป้าหมาย