d worldwide because of its taste an

d worldwide because of its taste and low maintenance
technology. There are different substrates that have already been identified that can be utilized for the cultivation
of oyster mushroom. The possible substrates include rice straw, coffee pulps, sawdust, and even paper. Most of
these are types of low-value lignocellulosic wastes that are primarily derived from agricultural practices or the
agro-industry. (J.A. Buswell et. al., 1996) The bioconversion of these wastes is one reason why the cultivation of
edible mushrooms is an appropriate practice for a society that depends on its agriculture.
In the early 1990s, ‘coco lumber’ was given a great attention in the
province as a substitute for hardwood. Sawmills producing lumber from
coconut trees bloomed in reaction to the increasing demand for this low
cost constructional material. Though beginners in mushroom cultivation
are usually persuaded not to use sawdust from softwoods, sawdust from
coco lumber (Fig. 1) is another possible substrate for P. ostreatus and has
shown great results. Growers living near a coco lumber sawmill can make
use of this waste product in order to start their own cultivation of oyster
mushroom species.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

d ทั่วโลกเนื่องจากรสชาติความบำรุงรักษาต่ำเทคโนโลยี มีพื้นผิวต่าง ๆ ที่มีการระบุที่สามารถใช้สำหรับการเพาะปลูกของเห็ดหอยนางรม พื้นผิวเป็นไปได้ได้แก่ฟางข้าว กาแฟ pulps ขี้เลื่อย และแม้กระทั่งกระดาษ ส่วนใหญ่นี่คือชนิดของค่าต่ำเสีย lignocellulosic ที่มาจากการปฏิบัติทางการเกษตรเป็นหลักหรือเกษตรอุตสาหกรรม (โรงแรมเจเอ Buswell et. al., 1996) Bioconversion ของเสียเหล่านี้เป็นเหตุผลหนึ่งว่าทำไมเพาะปลูกเห็ดที่กินเป็นการฝึกที่เหมาะสมสำหรับสังคมที่ขึ้นอยู่กับการเกษตร ในช่วงปี 1990 'โคโค่ไม้' ได้รับความสนใจมากในการจังหวัดเป็นไม้เนื้อแข็ง มีโปรโมชั่นที่ผลิตไม้จากมะพร้าวบัวบานในปฏิกิริยาเพื่อเพิ่มความต้องการต่ำนี้ต้นทุนวัสดุโรงส่วน แม้ว่า เริ่มต้นในเห็ดเพาะปลูกมักจะได้เกลี้ยกล่อมไม่ให้ใช้ขี้เลื่อยจาก softwoods ขี้เลื่อยจากไม้โคโค่ (Fig. 1) เป็นพื้นผิวเป็นไปได้อื่นสำหรับ P. ostreatus และมีแสดงผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยม ทำให้เกษตรกรที่อาศัยอยู่ใกล้โรงเลื่อยไม้โคโค่ใช้ของผลิตภัณฑ์นี้เสียเพื่อเริ่มการเพาะปลูกของตนเองของหอยนางรมสายพันธ์เห็ด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

D ทั่วโลก เนื่องจากรสชาติและเทคโนโลยีการบำรุงรักษา
ต่ำของ มีแตกต่างกันพื้นผิวที่ได้รับการระบุว่าสามารถใช้ประโยชน์เพื่อการเพาะปลูก
เห็ดนางรม . สารอาหารที่เป็นไปได้ ได้แก่ ฟางข้าว กาแฟ ขี้เลื่อย และเยื่อกระดาษ ส่วนใหญ่ของเหล่านี้เป็นชนิดที่มีค่า
lignocellulosic ของเสียที่เป็นหลักที่ได้มาจากการปฏิบัติทางการเกษตรหรือ
คณะอุตสาหกรรมเกษตร . ( j.a. บุ วลล์ et al . , 1996 ) การของเสียเหล่านี้เป็นเหตุผลหนึ่งที่เพาะเห็ด
เป็นการปฏิบัติที่เหมาะสมสำหรับสังคมที่ขึ้นอยู่กับการเกษตร
ในช่วงต้นทศวรรษ 1990 ' โกโก้ไม้ ' ได้รับความสนใจที่ดีใน
จังหวัดแทนไม้ โรงงานผลิตไม้แปรรูปจาก
มะพร้าวต้นไม้ออกดอกในการรับมือกับความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับต่ำ
ราคาวัสดุก่อสร้าง . แม้ว่าผู้เริ่มต้นใน
เพาะเห็ดมักจะชักชวนไม่ใช้ขี้เลื่อยจากไม้เนื้ออ่อน ขี้เลื่อยจากไม้
โคโค่ ( รูปที่ 1 ) เป็นอีกหนึ่งสารอาหารเป็นไปได้สำหรับหน้าปากมดลูกและมี
แสดงผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยม ผู้ที่อาศัยอยู่ใกล้มะพร้าวไม้โรงเลื่อยทำให้
การใช้ของเสียนี้เพื่อเริ่มการเพาะปลูกของตัวเองชนิดของเห็ดสกุลนางรม