INTRODUCTIONMost hemiplegic patient

INTRODUCTION
Most hemiplegic patients who suffer from stroke experience restrictions on mobility at home and in the community, and they especially have difficulty with independent walking1). Turnbull et al.2) suggested that the recovery of gait ability is an important goal of physical therapy for a stroke patient, because gait is an important element of functional independence. With regard to this, Mumman3) suggest that the biggest loss after stroke is gait ability, and hemiplegic patients show disorders in the selective ability of regulated and coordinated movements, which results in a slow gait velocity and compensatory movements by the lower extremity of the unaffected side. Perry4) also suggested that hemiplegic patients show a short stride length and slow gait velocity for result of damage to the joint and to the regulatory function of the muscles that are necessary for normal gait. Furthermore, gait is closely connected with the environment, since gait adapts and is modified to overcome obstacles and the varied geography that are faced during walking5). Due to central nervous system damage, stroke patients show muscle weakness, abnormal muscle tone, and disorders of balance and posture control, which result in difficulty in the control of movement6). For these reasons, problems occur with the quality and adaptation of the gait pattern, resulting from imbalance in the low extremity stance phase of the affected side and of the low extremity stance phase of the unaffected side, a decline in cadence and gait velocity, asymmetrical weight distribution, and a difference between step length and stride length7, 8). In particular, gait disorder after stroke reduces the functional independence level and results in a negative prognosis, which is a reason why regaining gait ability is a critical element directly connected with patients’ independence and is one of the goals of rehabilitation9). Neurotherapy methods, which include Bobath therapy and proprioceptive neuromuscular facilitation, mainly focus on the control of abnormal muscle tone and of the asymmetrical movement which leads to gait disorder10). These methods require many therapists and time, because they mainly consist of muscle strengthening movements in a static position through manual handling by a therapist. However, studies on the effects of neurophysiotherapy performed by therapist handling are inconclusive. Therefore, we hypothesized that gait function would improve with pelvic control following a hip extensor strengthening exercise (HESE) program for the paretic lower extremity. We examined whether the HESE program promotes functional improvement of the paretic lower extremity of stroke patients.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำสุด hemiplegic ผู้ป่วยที่ทรมานจากโรคหลอดเลือดสมองพบข้อจำกัดในการเคลื่อนไหวที่บ้าน และ ในชุมชน และโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีปัญหากับ walking1 อิสระ) Turnbull et al.2) แนะนำว่า การฟื้นตัวของความสามารถในการเดินเป็นเป้าหมายสำคัญของกายภาพบำบัดสำหรับผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง เดินเป็นองค์ประกอบสำคัญของความเป็นอิสระที่ทำงาน มีสัมมาคารวะนี้ Mumman3) แนะนำว่า การสูญเสียที่ใหญ่ที่สุดหลังจากโรคหลอดเลือดสมองเป็นความสามารถในการเดิน และ hemiplegic ผู้ป่วยแสดงความผิดปกติสามารถเลือกของควบคุม และประสานงานการเคลื่อนไหว ผลในความเร็วเดินช้าและชดเชยการเคลื่อนไหว โดยที่ส่วนปลายของด้านผลกระทบ Perry4) นอกจากนี้ยังแนะนำว่า ผู้ป่วย hemiplegic แสดงก้าวสั้นยาวและความเร็วเดินช้าสำหรับผลของความเสียหายของข้อต่อ และทำงานกำกับดูแลของกล้ามเนื้อที่จำเป็นสำหรับการเดินปกติ นอกจากนี้ เดินใกล้ชิดเชื่อมโยงกับสิ่งแวดล้อม ตั้งแต่เดินปรับ และแก้ไขเพื่อเอาชนะอุปสรรคและภูมิศาสตร์แตกต่างกันที่กำลังประสบในระหว่าง walking5) เนื่องจากความเสียหายของระบบประสาทส่วนกลาง ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองกล้ามเนื้ออ่อนแอ กล้ามเนื้อผิดปกติเสียง แสดง และความผิดปกติของความสมดุลและท่า ควบคุม ผลที่ได้ในความยากลำบากในการควบคุมของ movement6) ด้วยเหตุนี้ ปัญหาเกิดขึ้นกับคุณภาพและการปรับตัวของรูปแบบเดิน เป็นผลมาจากความไม่สมดุลในระยะ ของด้านผลกระทบ และระยะท่าทางต่ำส่วนปลายของด้านผลกระทบ ปฏิเสธในลีลาและการเดินเร็ว น้ำหนัก asymmetrical กระจาย และความแตกต่างระหว่างขั้นตอนยาวท่าทางส่วนปลายต่ำ แล้วย่างกล length7, 8) โดยเฉพาะ เดินผิดปกติหลังจากลดระดับความเป็นอิสระที่ทำงาน และผลลัพธ์ที่เป็นค่าลบการคาดคะเน ซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำไมจึงสามารถเดินกลับคืนเป็นองค์ประกอบสำคัญที่เชื่อมต่อโดยตรงกับความเป็นอิสระของผู้ป่วย และเป็นหนึ่งในเป้าหมายของ rehabilitation9 จังหวะ) วิธีการ Neurotherapy การ Bobath รักษาและอำนวยความสะดวกกล้าม proprioceptive ส่วนใหญ่เน้นการควบคุมกล้ามเนื้อผิดปกติเสียง และการเคลื่อนไหว asymmetrical ซึ่งนำไปสู่การเดิน disorder10) วิธีการเหล่านี้ต้องบำบัดมากและเวลา เนื่องจากส่วนใหญ่ประกอบด้วยกล้ามเนื้อเสริมสร้างความเคลื่อนไหวในตำแหน่งคงที่โดยการจัดการด้วยตนเองโดยการบำบัดโรค อย่างไรก็ตาม การศึกษาผลกระทบของ neurophysiotherapy ดำเนินการ โดยนักบำบัดที่จัดการได้ inconclusive ดังนั้น เราตั้งสมมติฐานว่าเดินที่ฟังก์ชันจะปรับปรุงต่อเอกซ์ฮิที่เพิ่มโปรแกรมออกกำลังกาย (HESE) ปลายล่าง paretic ควบคุมอุ้งเชิงกราน เราตรวจสอบว่าโปรแกรม HESE ส่งเสริมปรับปรุงงานที่ paretic ส่วนปลายของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกส่วนใหญ่ที่ทนทุกข์ทรมานจากข้อ จำกัด ประสบการณ์จังหวะการเคลื่อนไหวที่บ้านและในชุมชนและโดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเขามีปัญหากับ walking1 อิสระ)
Turnbull et al.2) ชี้ให้เห็นว่าการฟื้นตัวของความสามารถในการเดินเป็นเป้าหมายที่สำคัญของการรักษาทางกายภาพสำหรับผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองเพราะการเดินเป็นองค์ประกอบสำคัญของความเป็นอิสระการทำงาน เกี่ยวกับการนี้ Mumman3) ชี้ให้เห็นว่าการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ที่สุดหลังจากที่จังหวะคือความสามารถในการเดินและผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกแสดงความผิดปกติในความสามารถในการเลือกของการเคลื่อนไหวที่มีการควบคุมและประสานงานซึ่งส่งผลให้ความเร็วการเดินช้าและการเคลื่อนไหวชดเชยโดยขาของผลกระทบ ด้าน Perry4) นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นว่าผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกแสดงความยาวกางเกงสั้นและความเร็วการเดินช้าผลมาจากการเกิดความเสียหายต่อร่วมกันและการทำงานของกล้ามเนื้อการกำกับดูแลที่มีความจำเป็นสำหรับการเดินปกติ นอกจากนี้การเดินเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดกับสภาพแวดล้อมที่ปรับให้เหมาะตั้งแต่การเดินและการแก้ไขที่จะเอาชนะอุปสรรคและสภาพทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกันที่จะต้องเผชิญในช่วง walking5) เนื่องจากความเสียหายที่ระบบประสาทส่วนกลางป่วยโรคหลอดเลือดสมองแสดงความอ่อนแอของกล้ามเนื้อกล้ามเนื้อผิดปกติและความผิดปกติของความสมดุลและการควบคุมท่าทางซึ่งส่งผลให้ในความยากลำบากในการควบคุมของ movement6) ที่ ด้วยเหตุผลเหล่านี้ปัญหาที่เกิดขึ้นกับคุณภาพและการปรับตัวของรูปแบบการเดินที่เกิดจากความไม่สมดุลในช่วงปลายต่ำจุดยืนด้านได้รับผลกระทบและขั้นตอนปลายท่าทางต่ำของด้านข้างได้รับผลกระทบที่ลดลงในจังหวะและความเร็วการเดินที่ไม่สมดุล การกระจายน้ำหนักและความแตกต่างระหว่างความยาวขั้นตอนและ length7 ก้าวที่ 8) โดยเฉพาะอย่างยิ่งความผิดปกติของการเดินหลังจากที่จังหวะจะช่วยลดระดับความเป็นอิสระในการทำงานและผลลัพธ์ในการพยากรณ์โรคเชิงลบซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมการฟื้นความสามารถในการเดินเป็นองค์ประกอบที่สำคัญเชื่อมต่อโดยตรงกับความเป็นอิสระของผู้ป่วยและเป็นหนึ่งในเป้าหมายของ rehabilitation9) วิธีการ Neurotherapy ซึ่งรวมถึงการรักษาและการอำนวยความสะดวก Bobath proprioceptive ประสาทและกล้ามเนื้อส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่การควบคุมของกล้ามเนื้อผิดปกติและการเคลื่อนไหวที่ไม่สมดุลซึ่งนำไปสู่การเดิน disorder10) วิธีการเหล่านี้จำเป็นต้องมีการบำบัดจำนวนมากและเวลาเพราะพวกเขาส่วนใหญ่ประกอบด้วยการเสริมสร้างกล้ามเนื้อการเคลื่อนไหวอยู่ในตำแหน่งที่คงที่ผ่านการจัดการด้วยตนเองโดยการบำบัดโรค อย่างไรก็ตามการศึกษาเกี่ยวกับผลกระทบของ neurophysiotherapy ที่ดำเนินการโดยนักบำบัดที่มีการจัดการที่ค้างคา ดังนั้นเราจึงตั้งสมมติฐานว่าฟังก์ชั่นการเดินจะปรับปรุงที่มีการควบคุมเกี่ยวกับกระดูกเชิงกรานต่อไปนี้ยืดสะโพกเสริมสร้างความเข้มแข็งการออกกำลังกาย (HESE) โปรแกรมสำหรับอัมพาตขา เราตรวจสอบไม่ว่าจะเป็นโปรแกรม HESE ส่งเสริมการปรับปรุงการทำงานของอัมพาตขาของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
ครึ่งซีกส่วนใหญ่ผู้ป่วยที่ทุกข์ทรมานจากโรคหลอดเลือดสมองพบข้อจำกัดในการเคลื่อนไหว ที่บ้าน และในชุมชน และโดยเฉพาะมีปัญหากับอิสระ walking1 ) เทิร์นบูล et al . 2 ) ชี้ให้เห็นว่า การฟื้นตัวของความสามารถในการเดิน ที่สำคัญคือ เป้าหมายของกายภาพบำบัดสำหรับผู้ป่วยอัมพาต เพราะการเดินที่เป็นองค์ประกอบสำคัญของความเป็นอิสระในการทํางานเกี่ยวกับเรื่องนี้ mumman3 ) ชี้ให้เห็นว่า การสูญเสียที่ใหญ่ที่สุดหลังจังหวะในการเดิน และผู้ป่วยอัมพาตแสดงความผิดปกติในความสามารถในการควบคุมและประสานงานการเคลื่อนไหวซึ่งผลลัพธ์ในความเร็วการเดินช้าและการเคลื่อนไหวเป็นไปโดยส่วนปลายของด้านล่างเลยperry4 ) นอกจากนี้ยังพบว่าผู้ป่วยอัมพาตแสดงสั้นกางเกงความยาวและความเร็วการเดินช้าเพื่อผลของความเสียหายที่จะร่วมและฟังก์ชั่นการควบคุมของกล้ามเนื้อที่จำเป็นสำหรับการเดินปกติ นอกจากนี้ การเดินมีการเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดกับสิ่งแวดล้อม เนื่องจากไม่ปรับและแก้ไขเพื่อเอาชนะอุปสรรคและภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกันจะต้องเผชิญในระหว่าง walking5 )เนื่องจากระบบประสาทส่วนกลางในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองแสดงความอ่อนแอของกล้ามเนื้อ กล้ามเนื้อผิดปกติ และความผิดปกติของสมดุลและการควบคุมท่าทาง ซึ่งผลในความยากในการควบคุม movement6 ) เหตุผลเหล่านี้ ปัญหาที่เกิดขึ้นกับคุณภาพและการปรับตัวของการเดินแบบที่เกิดจากความไม่สมดุลในระดับสุดขีดระวังระยะของด้านผลกระทบและต่ำ ( ระวังระยะของด้านผลกระทบ , ลดลงในจังหวะและความเร็วการเดิน การกระจายน้ำหนักที่ไม่สมดุล และความแตกต่างระหว่างความยาวของก้าวและก้าว length7 , 8 ) โดยเฉพาะโรคตามจังหวะการเดิน ลดผลการทำงานอิสระระดับและในการคาดการณ์เชิงลบซึ่งเป็นเหตุผลที่ฟื้นความสามารถในการเดินเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่เชื่อมต่อโดยตรงกับความเป็นอิสระของผู้ป่วย และเป็นหนึ่งในเป้าหมายของ rehabilitation9 ) วิธีการ neurotherapy ซึ่งรวมถึงการรักษาและอำนวยความสะดวก bobath neuromuscular proprioceptive ส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่การควบคุมของกล้ามเนื้อและการเคลื่อนไหวผิดปกติของอสมมาตรซึ่งนำไปสู่การเดิน disorder10 )วิธีการเหล่านี้มีหลายหน้าที่และเวลา เพราะพวกเขาส่วนใหญ่ประกอบด้วยกล้ามเนื้อเสริมสร้างการเคลื่อนไหวในตำแหน่งคงที่ผ่านการจัดการด้วยตนเองโดยจิตแพทย์ อย่างไรก็ตาม การศึกษาผลของ neurophysiotherapy ดำเนินการโดยนักบำบัดการจัดการยังสรุปไม่ได้ ดังนั้น