Deep-fat frying is one of the most

Deep-fat frying is one of the most commonly used procedures
for the preparation and production of foods. However, deep-fat
frying produces both desirable and undesirable flavour compounds,
and it can change the flavour stability and quality, the
colour and texture, and the nutritional quality of the fried foods.
Hydrolysis, oxidation and polymerisation are common chemical
reactions during the use of frying oil, with the production of volatile
and non-volatile compounds, some of which are potentially toxic
(Choe & Min, 2007). Volatile compounds are lost from hot frying oil,
while non-volatile compounds steadily increase in concentration.
The non-volatile compounds are often of high molecular weight
and/or polarity, and their presence has been used in several studies
to indicate the quality of used or reprocessed oil (Lumley, 1988).
From the nutritional point of view, the non-volatile degradation
products of used frying fats and oils are of particular relevance, as
these can remain in the oil, and they can be retained in the food,
and subsequently ingested. Such non-volatile products include

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไขมันลึกทอดเป็นหนึ่งในขั้นตอนที่ใช้บ่อยที่สุดสำหรับการเตรียมและผลิตอาหาร อย่างไรก็ตาม ไขมันลึกทอดผลิตสารประกอบทั้งสองปรารถนา และไม่พึงปรารถนารสและสามารถเปลี่ยนแปลงความมั่นคงรสชาติและคุณภาพ การสี และพื้นผิว และคุณภาพทางโภชนาการของอาหารทอดไฮโตรไลซ์ ออกซิเดชัน และ polymerisation เป็นสารเคมีทั่วไปปฏิกิริยาระหว่างการใช้งานของทอดน้ำมัน ระเหยด้วยและสารประกอบที่ไม่ระเหย ซึ่งอาจเป็นพิษ(ลชเวและ Min, 2007) สารระเหยหายจากน้ำมันทอดร้อนในขณะที่สารประกอบที่ไม่ระเหยเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในความเข้มข้นสารประกอบไม่ระเหยมักมีน้ำหนักโมเลกุลสูงหรือขั้ว และพวกได้ถูกใช้ในการศึกษาหลายเพื่อบ่งชี้คุณภาพของการประมวลผล หรือใช้น้ำมัน (Lumley, 1988)จากโภชนาการมอง ย่อยสลายไม่ระเหยผลิตภัณฑ์ของใช้ทอดไขมันและน้ำมันมีความเกี่ยวข้องเฉพาะเหล่านี้สามารถอยู่ในน้ำมัน และสามารถสะสมในอาหารและติดเครื่องแล้วในเวลาต่อมา ผลิตภัณฑ์ดังกล่าวไม่ระเหยประกอบด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทอดไขมันเป็นหนึ่งในขั้นตอนการใช้กันมากที่สุด
สำหรับการเตรียมการและการผลิตอาหาร แต่ลึกไขมัน
ทอดผลิตสารประกอบทั้งรสชาติที่พึงประสงค์และไม่พึงประสงค์
และมันสามารถเปลี่ยนความมั่นคงรสชาติและคุณภาพของ
สีและพื้นผิวและคุณภาพทางโภชนาการของอาหารทอด.
ไฮโดรไลซิเดชั่นและโพลิเมอร์เป็นสารเคมีที่พบ
ปฏิกิริยาระหว่างการใช้งาน ของน้ำมันทอดกับการผลิตสารระเหย
และสารที่ไม่ระเหยบางส่วนที่อาจเป็นพิษ
(โช & Min 2007) สารระเหยจะหายไปจากน้ำมันทอดร้อน
ในขณะที่สารที่ไม่ระเหยอย่างต่อเนื่องเพิ่มขึ้นในความเข้มข้น.
สารที่ไม่ระเหยมักจะมีน้ำหนักโมเลกุลสูง
และ / หรือขั้วและการปรากฏตัวของพวกเขาได้ถูกนำมาใช้ในการศึกษาหลาย
ที่จะบ่งบอกถึงคุณภาพของการใช้ หรือน้ำมัน reprocessed (ลัมลีย์, 1988).
จากจุดทางโภชนาการในมุมมองของการย่อยสลายไม่ระเหย
ผลิตภัณฑ์ของไขมันที่ใช้ทอดและน้ำมันที่มีความเกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะที่
เหล่านี้จะยังคงอยู่ในน้ำมันและพวกเขาสามารถได้รับการเก็บรักษาไว้ในอาหาร
และกินภายหลัง ผลิตภัณฑ์ที่ไม่ใช่ความผันผวนดังกล่าวรวมถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทอดเป็นหนึ่งที่ใช้บ่อยที่สุดขั้นตอน
สำหรับการเตรียม และผลิตอาหาร อย่างไรก็ตาม ลึกไขมันทอดทั้งที่พึงประสงค์และไม่พึงประสงค์ผลิต

กลิ่นสารประกอบและมันสามารถเปลี่ยนกลิ่นเสถียรภาพและคุณภาพ
สีและเนื้อสัมผัสและคุณค่าทางโภชนาการของอาหารทอด
โดยใช้ปฏิกิริยาออกซิเดชันและพอลิเมอไรเซชันมี
เคมีทั่วไปปฏิกิริยาในการใช้น้ำมันทอดซ้ำ กับการผลิตสารระเหยและไม่ระเหย
สารบางอย่างที่เป็นพิษที่อาจเกิดขึ้น
( เช&มิน , 2007 ) ระเหยหายไปจากน้ำมันทอดร้อน
ในขณะที่ไม่ระเหยสารเพิ่มความเข้มข้น .
สารไม่ระเหยมัก
น้ำหนักโมเลกุลสูงและ / หรือจและการแสดงตนของพวกเขาถูกใช้ใน
การศึกษาหลายบ่งบอกถึงคุณภาพของน้ำมันที่ใช้ หรือแปรสภาพ ( ลูมลีย์ , 1988 ) .
จากมุมมองทางโภชนาการของมุมมอง , ไม่ระเหยการย่อยสลาย
ผลิตภัณฑ์ไขมันและน้ำมันที่ใช้ทอดบางส่วนของความเกี่ยวข้อง เช่น
เหล่านี้สามารถอยู่ในน้ำมัน และจะถูกเก็บไว้ใน อาหาร
และถูกกลืนกิน ผลิตภัณฑ์ไม่ระเหยเช่นรวม