The 6MWT was conducted according to

The 6MWT was conducted according to a standardized protocol,
23 using an internal hallway with the 100-foot distance marked
by colored tape on the floor. Participants were told that “the
purpose of this test is to see how far you can walk in six minutes.”
They were then instructed to “walk from end to end of the
hallway at your own pace, in order to cover as much ground as
possible.” Each minute, technicians encouraged the participants
with the standardized statements “You’re doing well” or “Keep up
the good work,” but were asked not to use other phrases.
Participants were allowed to stop and rest during the test, but
were instructed to resume walking as soon as they were able to do
so. The technician used a mechanical lap counter to count the
number of laps completed, and an electronic timer with a buzzer
that sounded 6 min after the walk started. Before the walk started
and at the end of the 6-min walk, participants were shown a
modified Borg dyspnea scale24 printed on a card and asked to
“indicate your current degree of shortness of breath” on a scale of
“0
nothing at all” to “10
very, very severe.” At the end of the
walk, they were asked if they had experienced any of the
following specific symptoms: dyspnea, chest pain, light-headedness,
or leg pain, or any other symptoms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

6MWT การดำเนินตามโพรโทคอมาตรฐานทำเครื่องหมายใช้เป็นโถงทางเดินภายในระยะ 100 ฟุต 23โดยเทปสีชั้น คนที่บอกว่า "วัตถุประสงค์ของการทดสอบนี้คือการ ดูวิธีไกลคุณสามารถเดินได้ใน 6 นาที"จากนั้นพวกเขาถูกสั่งให้ "เดินจากจุดสิ้นสุดของการโถงทางเดินที่ก้าวของคุณเอง ข้างล่างมากเป็นได้" แต่ละนาที ผู้เข้าร่วมส่งเสริมช่างเทคนิครายงานมาตรฐาน "คุณกำลังทำดี" หรือ "ให้ทันทำงานดี แต่ขอใช้วลีอื่น ๆ ไม่ผู้ได้รับอนุญาตให้หยุด และหยุดพักในระหว่างการทดสอบ แต่ถูกสั่งให้กลับมาเดินเร็วที่สุดเท่าที่ทำได้เพื่อให้ ช่างใช้เคาน์เตอร์ตักกลการนับจำนวนรอบที่เสร็จสมบูรณ์ และการจับเวลา ด้วยเป็นเสียงสัญญาณเตือนที่ไพเราะ 6 นาทีหลังจากเริ่มเดิน ก่อนเริ่มต้นเดินและปลาย 6 นาที ผู้เข้าร่วมมีการแก้ไขบอร์ก dyspnea scale24 พิมพ์บนบัตร และขอให้"ระบุระดับปัจจุบันของหายใจถี่" บนสเกล"0 ตำแหน่งที่" เป็น "10 อย่างรุนแรงมาก มากขึ้น" เมื่อสิ้นสุดการเดิน พวกเขาถูกถามถ้า พวกเขามีประสบการณ์ของการอาการเฉพาะต่อไปนี้: dyspnea เจ็บหน้าอก light-headednessหรือขาเจ็บ หรืออาการอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

6MWT ได้ดำเนินการตามโปรโตคอลมาตรฐาน
ที่ 23 โดยใช้ห้องโถงภายในที่มีระยะทาง 100 ฟุตทำเครื่องหมาย
โดยเทปสีบนพื้น ผู้เข้าร่วมกิจกรรมได้บอกว่า "
จุดประสงค์ของการทดสอบนี้คือการดูว่าห่างไกลคุณสามารถเดินในหกนาที."
พวกเขาได้รับคำสั่งแล้ว "เดินตั้งแต่ต้นจนจบของ
ห้องโถงที่ก้าวของคุณเองเพื่อให้ครอบคลุมพื้นดินมากที่สุดเท่าที่
ไปได้. "แต่ละนาทีช่างเป็นกำลังใจให้ผู้เข้าร่วมประชุม
กับงบที่ได้มาตรฐาน" คุณกำลังทำดี "หรือ" ติดตาม
การทำงานที่ดี " แต่ถามว่าจะไม่ใช้วลีอื่น ๆ .
ผู้เข้าร่วมได้รับอนุญาตให้หยุดและพักผ่อนระหว่างการทดสอบ แต่
ได้รับคำสั่งให้กลับมาเดินเร็วที่สุดเท่าที่พวกเขาสามารถที่จะทำ
เช่นนั้น ช่างใช้เคาน์เตอร์ตักกลการนับ
จำนวนรอบเสร็จสมบูรณ์และจับเวลาอิเล็กทรอนิกส์ที่มีกริ่ง
ที่ฟัง 6 นาทีหลังจากเริ่มเดิน ก่อนที่จะเริ่มต้นการเดิน
และในตอนท้ายของการเดิน 6 นาทีผู้เข้าร่วมได้รับการแสดงให้เห็นถึง
การปรับเปลี่ยนแอนเดอ scale24 Dyspnea พิมพ์บนบัตรและขอให้
"บ่งบอกถึงระดับปัจจุบันของคุณหายใจถี่" ในระดับของ
"0? อะไรที่ทุกคน "กับ" 10? . มากที่รุนแรงมาก "ในตอนท้ายของ
การเดินเท้าพวกเขาถูกถามว่าพวกเขามีประสบการณ์ใด ๆ ของ
อาการเฉพาะต่อไปนี้: หายใจลำบากเจ็บหน้าอกเลินเล่อ,
หรือปวดขาหรือมีอาการอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การ 6mwt ดำเนินการตามขั้นตอนมาตรฐาน23 ใช้ทางเดินภายในด้วยเครื่องหมายระยะทาง 100 เท้าโดยเทปสีบนพื้น ผู้เข้าร่วมถูกบอกว่า "จุดประสงค์ของการทดสอบนี้เพื่อดูว่าไกลคุณสามารถเดินได้ใน 6 นาทีจากนั้นสั่งให้ " เดินจากสิ้นเพื่อวางของทางเดินที่ก้าวของคุณเอง เพื่อให้ครอบคลุมพื้นที่มาก เช่นเป็นไปได้ แต่ละนาทีช่างส่งเสริมให้เข้าร่วมกับงบ " มาตรฐานคุณสบายดี " หรือ " ติดตามงานที่ดี แต่ขอไม่ใช้วลีอื่น ๆผู้ได้รับอนุญาตให้หยุดและพักระหว่างสอบ แต่ถูกสั่งให้กลับมาเดินเร็วที่สุดเท่าที่พวกเขาสามารถที่จะทำดังนั้น ช่างใช้เครื่องตักเชิงกลนับหลายรอบแล้ว และตัวจับเวลาอิเล็กทรอนิกส์ด้วย .เสียง 6 นาทีหลังจากที่เดินเริ่ม ก่อนที่จะเริ่มเดินและในตอนท้ายของ 6-min เดิน ผู้เข้าร่วมแสดงแก้ไข scale24 Borg การศึกษาพิมพ์บนบัตร และถาม" แสดงระดับปัจจุบันของคุณของความกระชับของลมหายใจ " ในระดับของ" 0 ไม่มีอะไรเลย " " 10 มากที่รุนแรงมาก . " ในตอนท้ายของเดิน พวกเขาถูกถามว่าพวกเขามีประสบการณ์ใด ๆของตามอาการที่เฉพาะเจาะจง : หายใจลำบาก เจ็บหน้าอก , headedness แสงหรือปวดขาหรืออาการอื่น ๆ