“Milord, please appease your anger,

“Milord, please appease your anger, please appease your anger!” Shouted Cheng Yu who immediately knelt and hold Lu Bu's thigh. He really afraid that Lu Bu may kill Liu Mang. Right now, he is Lu Bu's subordinate but also Liu Mang's subordinate. If Lu Bu killed Liu Mang, he will unable to exact his revenge at Cao Cao.

“General, please, admit to Milord that you made mistakes! I beg of you!”

“Cheng Yu, do not block his way! If he want to kill me, then kill me! I am fed-up with living already!” Liu Mang also do not back down even an inch, but instead he become crazier.

“Cheng Yu, do you not understand what he just said?! Your general order you to give way, you must give way!” Lu Bu's tone become more plain. On one glance, it is hinting any indication, but Cheng Yu knows that this is when Lu Bu's anger is already max, when Lu Bu want to kill people.

“Milord, the general was ignorant for a while, he did not want to offense Milord. Please, Milord. Forgive the general!” Cheng Yu asked for Lu Bu's mercy.

“Stay here and do not move!” Lu Bu said it lightly, when Cheng Yu want to prevent Lu Bu again, Lu Bu said “Do you want to disobey my orders?!”

In army, one must obey an order from his superiors. If one question or even disobey order, then the punishment is death.

Cheng Yu bite his teeth. If Milord want to kill general, then I, Cheng Yu, will disobey order to prevent Milord.

Lu Bu approached Liu Mang and then he lift both his hands toward Liu Mang
“You want to directly choke me?!” Said Liu Mang sneering.

“Milord.....!” Cheng Yu want to disobey orders to prevent Lu Bu, but he could not voice those words. Because Lu Bu did not choke or harm Liu Mang, but he patted Liu Mang's shoulder and smiling “Good, very good! These 432 soldiers, no, these 432 heroes were not a fool and did not sacrifice themselves for protecting a garbage, a coward. Their sacrifice have values!”

“Eh?!” Liu Mang really shocked. He himself have hit Lu Bu, everyone here can clearly saw that. At the Lu Bu's mouth corner there is red. If compared with Cao Mengde in terms of anger, Lu Bu is really incomparable, because this man is a fierce tiger. Seeing Liu Mang doubts, Lu Bu smiled “Are you thinking why this fierce tiger have not shred you apart right?”

Subconsciously Liu Mang nodded at his question.

“Ha-ha-ha, Oh Liu Hanyang, Liu Hanyang. Sometimes you are really smart like a god, sometimes you are stupid like a dog. Yes, this fierce tiger eat people, but have you ever seen a tiger eat his child?!”

“Child?!” Liu Mang chewing these words slowly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Milord โปรดทำความโกรธของคุณ โปรดทำความโกรธของคุณ" ตะโกนเทียหยกที่ knelt ทันที และเก็บสะโพก Lu Bu เขากลัวจริง ๆ ว่า Lu Bu อาจฆ่าหลิว Mang ตอนนี้ เขาเป็นน้อง Lu Bu แต่น้องหลิว Mang ถ้า Lu Bu ฆ่าหลิว Mang เขาจะไม่แน่นอนของเขาแก้แค้นที่ Cao Cao"ทั่วไป กรุณา ยอมรับว่า Milord ว่า คุณทำผิดพลาด ผมขอของคุณ""เทียหยก บล็อคเขา ถ้าอยากฆ่าฉัน แล้วฆ่าฉัน ผมกำลังเลี้ยงขึ้นกับอยู่แล้ว" Mang หลิวยัง ไม่กลับลงแม้นิ้ว แต่เขาเป็น crazier แทน "เทียหยก คุณไม่เข้าใจเขาแค่พูด ทั่วไปของใบสั่งคุณจะให้ทาง คุณต้องให้ทาง" เสียง Lu Bu เป็นมากกว่าธรรมดา ชำเลือง มันมีนัยบ่งชี้ใด ๆ แต่เทียหยกรู้ว่า นี้คือเมื่อโกรธ Lu Bu อยู่สูงสุด เมื่อ Lu Bu ต้องฆ่าคน"Milord ทั่วไปได้ซะหนึ่ง เขาไม่ได้ต้องการกระทำความผิด Milord กรุณา Milord ให้ทั่วไป" เทียหยกขอความเมตตา Lu Bu"อยู่ที่นี่ และย้าย" Lu Bu กล่าวเบา ๆ เมื่อเทียหยกต้อง Lu Bu อีก Lu Bu กล่าวว่า "คุณต้องขัดใบสั่งของฉัน!"กองทัพ หนึ่งต้องฟังสั่งจากเรียร์ของเขา หนึ่งคำถาม หรือแม้ขัดสั่ง แล้วโทษคือ ความตายเทียหยกกัดฟันของเขา ถ้า Milord ต้องฆ่าทั่วไป ฉัน เทียหยก จะขัดสั่งให้ MilordLu Bu ประดับ Mang เล่าแล้ว เขายกมือทั้งสองไปทางหลิว Mang"คุณต้องการโดยตรงหายใจติดขัดฉัน!" กล่าวว่า Mang หลิว sneering"Milord..." เทียหยกต้องขัดใบสั่งป้องกัน Lu Bu แต่เขาไม่ได้เสียงคำเหล่านั้น เนื่องจาก Lu Bu ไม่ได้หายใจติดขัด หรือเสียหาย Mang หลิว แต่เขา patted หลิว Mang ไหล่และยิ้ม "ดี ดีมาก ทหารเหล่านี้ 432 ไม่ วีรบุรุษเหล่านี้ 432 ไม่คนโง่ และไม่ได้ไม่เสียสละตัวเองป้องกันขยะ คนขี้ขลาด เสียสละของพวกเขามีค่า""เอ๊ะ!" Mang หลิวตกใจจริง ๆ เขาเองได้ตี Lu Bu ทุกคนที่นี่อย่างชัดเจนสามารถเห็นที่ ที่มุมปากของ Lu Bu ได้สีแดง หากเทียบกับเกา Mengde ในความโกรธ Lu Bu เป็นเข้าจริง ๆ เพราะคนนี้เป็นเสือที่ดุร้าย เห็นข้อสงสัยหลิว Mang, Lu Bu ยิ้ม "จะคิดทำไมเสือนี้รุนแรงได้ไม่ฉีกคุณขวาห่างกัน"Subconsciously Mang หลิวพยักหน้าในคำถามของเขา" Ha-ha-ฮา โอ้ วูชางหลิว หลิวนยาง บางครั้งคุณมีสมาร์ทจริง ๆ เช่นพระเจ้า บางครั้งคุณจะโง่เหมือนสุนัข ใช่ นี้เสือดุร้ายกินคน แต่คุณเคยเห็นเสือกินลูก!""เด็ก!" Mang หลิวเคี้ยวพูดช้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"พระเดชพระคุณโปรดเอาใจความโกรธของคุณโปรดเอาใจความโกรธของคุณ!" ตะโกนเฉิงหยูที่คุกเข่าทันทีและถือต้นขาบูลูของ เขากลัวจริงๆที่บูลูอาจฆ่าหลิวมั่ง ตอนนี้เขาเป็นบูลูของผู้ใต้บังคับบัญชา แต่ยังหลิว Mang ของผู้ใต้บังคับบัญชา ถ้าบูลูฆ่าหลิวมั่งเขาจะไม่สามารถที่จะแก้แค้นของเขาที่โจโฉ. "นายพลโปรดยอมรับกับพระเดชพระคุณที่คุณทำผิดพลาด! ผมขอให้คุณ! "" เฉิงหยูไม่ปิดกั้นทางของเขา! ถ้าเขาต้องการที่จะฆ่าฉันฆ่าฉันแล้ว! ผมเลี้ยงขึ้นกับชีวิตอยู่แล้ว! "หลิวมั่งยังไม่กลับลงมาแม้แต่นิ้ว แต่เขากลายเป็น crazier." เฉิงหยูที่คุณไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาเพียงแค่กล่าวว่า ?! การสั่งซื้อทั่วไปของคุณที่จะให้วิธีการที่คุณจะต้องให้ทาง! "เสียงบูลูกลายเป็นธรรมดามากขึ้น ในอีกด้านหนึ่งได้อย่างรวดเร็วมันเป็นนัยบ่งชี้ใด ๆ แต่ Cheng Yu รู้ว่านี้คือเมื่อความโกรธบูลูของที่มีอยู่แล้วสูงสุดเมื่อบูลูต้องการที่จะฆ่าคน. "พระเดชพระคุณทั่วไปไม่รู้ในขณะที่เขาไม่ต้องการที่จะกระทำผิดกฎหมาย ใต้เท้า กรุณาพระเดชพระคุณ ยกโทษให้นายพล "เฉิงหยูขอความเมตตาบูลูของ." อยู่ที่นี่และไม่ย้าย! "บูลูกล่าวว่ามันเบา ๆ เมื่อ Cheng Yu ต้องการป้องกันไม่ให้บูลูอีกครั้งบูลูกล่าวว่า" คุณต้องการที่จะไม่เชื่อฟังคำสั่งของฉันได้อย่างไร "ในกองทัพหนึ่งต้องปฏิบัติตามคำสั่งจากผู้บังคับบัญชาของเขา หากหนึ่งในคำถามหรือแม้กระทั่งการฝ่าฝืนคำสั่งแล้วลงโทษคือความตาย. Cheng Yu กัดฟันของเขา พระเดชพระคุณหากต้องการที่จะฆ่าโดยทั่วไปแล้วผมเฉิงหยูจะฝ่าฝืนคำสั่งเพื่อป้องกันไม่ให้พระเดชพระคุณ. บูลูเข้าหาหลิว Mang และแล้วเขาก็ยกมือทั้งสองข้างของเขาที่มีต่อหลิวมั่ง"คุณต้องการที่จะสำลักโดยตรงฉัน ?!" หลิวกล่าวว่ามังซึ่งเยาะเย้ย"พระเดชพระคุณ ..... !" เฉิงหยูต้องการที่จะเชื่อฟังคำสั่งเพื่อป้องกันไม่ให้บูลู แต่เขาไม่สามารถเสียงคำพูดเหล่านั้น เพราะบูลูไม่สำลักหรือเป็นอันตรายต่อหลิวมั่ง แต่เขาตบไหล่หลิว Mang และรอยยิ้ม "ดีดีมาก! เหล่าทหาร 432 ไม่มีเหล่านี้ 432 วีรบุรุษเขาไม่ได้เป็นคนโง่และไม่ได้เสียสละตัวเองสำหรับการปกป้องขยะเป็นคนขี้ขลาด เสียสละของพวกเขามีค่า! "" เอ๊ะ ?! "หลิว Mang ตกใจจริงๆ ตัวเขาเองได้ตีบูลู, ทุกคนที่นี่อย่างชัดเจนสามารถเห็นว่า ที่มุมปากบูลูมีสีแดง หากเทียบกับเฉา Mengde ในแง่ของความโกรธบูลูที่เปรียบมิได้จริงๆเพราะชายคนนี้เป็นเสือที่รุนแรง เห็นหลิวสงสัยมั่งลูบุยิ้ม "คุณคิดว่าทำไมเสือดุนี้ยังไม่ได้ฉีกออกจากกันคุณได้?" คืหลิวงพยักหน้าในคำถามของเขา. "ฮ่าฮ่าโอฮันยางหลิวหลิวฮันยาง บางครั้งคุณเป็นจริงสมาร์ทเหมือนพระเจ้าบางครั้งคุณจะโง่เหมือนสุนัข ใช่นี้เสือดุร้ายกินคน แต่มีคุณเคยเห็นเสือกินลูกของเขา ?! "" เด็ก ?! "หลิว Mang เคี้ยวช้า ๆ คำเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" นายท่าน โปรดระงับความโกรธของคุณ โปรดระงับความโกรธของคุณ ! " ตะโกนแคมฟรอกที่ทันทีคุกเข่าและถือเป็นลูบู ต้นขา เขาล่ะกลัวจริงๆ ว่า ลูบูอาจจะฆ่าเล่าปี่มัง . ตอนนี้ เขาเป็นลูกน้อง ลูบูแต่ยังเป็นหลิว มัง ผู้ใต้บังคับบัญชา ถ้าลูบูฆ่าหลิวมัง เขาจะไม่สามารถที่จะแก้แค้นที่โจโฉ

" ทั่วไป โปรดยอมรับนายท่านว่าคุณทำผิด ผมขอร้อง ! "

" เฉิน ยู ไม่ขัดขวางทางของเขา ถ้าเขาต้องการฆ่าฉัน ฆ่าฉัน ! ฉันเบื่อกับชีวิตแล้ว " หลิว มัง ยังไม่ได้กลับลงมาสักนิ้ว แต่แทนที่เขาจะกลายเป็นบ้า .

" เทียหยก คุณไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด ! ของคุณทั่วไปสั่งให้คุณไป คุณต้องไป ! " ลูบูโทนกลายเป็นธรรมดามากกว่า หนึ่งอย่างรวดเร็ว มันเป็นนัยที่แสดงแต่เฉิงยูรู้ว่า นี้คือเมื่อ ลูบูความโกรธแล้ว แม็กซ์ เมื่อลูบู อยากฆ่าคน . .

" นายท่าน ท่านก็ไม่สนใจสักพัก เขาไม่ได้ต้องการที่จะรุก นายท่าน ได้โปรด ใต้เท้า ให้อภัยทั่วไป ! " เฉิงยูขอให้ลูบูเมตตา

" อยู่ที่นี่และไม่ย้าย ! " ลูบูพูดเบาๆ เมื่อเฉิงยูต้องการป้องกันลูบูอีกครั้งลูบู กล่าวว่า " คุณต้องการที่จะไม่เชื่อฟังคำสั่งของฉัน ! ! ! "

ในกองทัพ ต้องเชื่อฟังคำสั่งจากผู้บังคับบัญชาของเขา ถ้าถามหนึ่ง หรือแม้แต่ขัดคำสั่ง แล้วโทษคือ ความตาย

แคมฟรอกกัดฟันของเขา . ถ้าใต้เท้าต้องการจะฆ่านายพล แล้วฉัน แคมฟรอก จะขัดคำสั่งนายท่านเพื่อป้องกันไม่ให้

Lu Bu เข้าหาหลิว มัง แล้วเขาก็ยกทั้งสองมือของเขาที่มีต่อหลิวมัง
" ที่คุณต้องการโดยตรง ทำให้ฉันสำลัก ? !" บอกว่าหลิวมังกำลังยิ้มเยาะ นายท่าน

" . . . . . . ! " เฉิงยูต้องเชื่อฟังคำสั่งไม่ให้ลูบู แต่เขาอาจไม่ได้เสียงที่พูดนั้น เพราะลูบูไม่สำลัก หรือทำร้าย หลิว มัง แต่เขาลูบหัวของหลิว มัง ไหล่และยิ้ม " ดี ดีมาก ! เหล่านี้คุณทหาร ไม่ เหล่านี้ แต่วีรบุรุษก็ไม่โง่และไม่เสียสละตัวเองเพื่อปกป้อง ขยะ ขี้ขลาด การเสียสละของพวกเขาที่มีค่า ! "

" เอ๋ ? " หลิว มัง ตกใจมากจริงๆ เขาได้ตีลูบู ทุกคนที่นี่ก็จะเห็น ที่ลูบู คือ มุมปากมีสีแดง ถ้าเทียบกับโจโฉในแง่ของความโกรธ , Lu Bu เป็นหาตัวจับยากจริงๆ เพราะชายผู้นี้เป็นเสือที่ดุร้าย เห็นหลิว มัง สงสัย ลูบูยิ้ม " คุณคิดว่าทำไมเสือดุร้ายนี้ยังไม่ได้ฉีกนายเป็นชิ้นๆใช่มั้ย ? "

จิตใต้สำนึก หลิว มัง พยักหน้าตามคำถามนะ

" ฮ่า ฮ่า ฮ่า แหม หลิว ฮันยาง หลิว ฮันยาง บางครั้งคุณเป็นคนฉลาดจริงๆเหมือนพระเจ้า บางครั้งคุณจะโง่เหมือนหมา ใช่ เสือดุร้ายนี้กินคน แต่คุณเคยเห็นเสือกินลูกของเขา ? ! " เด็ก

" " หลิว มัง เคี้ยวคำเหล่านี้อย่างช้าๆ