Another limitation of the methods d

Another limitation of the methods described here results from the fact that the calculations have been performed for monodis-perse and perfectly spherical particles, whereas the experimental data are always collected over a distribution of particle sizes and shapes. As a result of that, the experimentally determined width and position of the surface plasmon resonance may be broadened and/or shifted as compared to the calculations. For example, the position of Aspr for oblate particles is shifted to larger wavelength, and hence the corresponding size calculated form eq 10 will be
too large, whereas the size calculated from eq 11 will be roughly consistent with the real size. For a broad distribution of particle sizes on the other hand, the size value calculated from eq 10 will be hardly influenced, whereas the size calculated from eq 11 will be too small. These considerations demonstrate that differences between the results of eqs 10 and 11 point to oblate particles and/ or to a broad size distribution, whereas consistency of the sizes calculated from eqs 10 and 11 can only be expected for fairly
spherical and monodisperse particles. However, the particles usedืhere were reasonably monodisperse and spherical exhibiting a standard deviation of particle sizes in the range from 10% to 20% of d and an average ratio of the longest to the shortest axis in the range of 1.1 to 1.2. These values are typical for the synthetic procedures described here, and the agreement between experi-ment and theory was quite good over the whole range of particle diameters (4-100 nm); hence, the particle sizes calculated from
eqs 10 and 11 were fairly consistent

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อีกข้อจำกัดของวิธีการอธิบายไว้ที่นี่ผลลัพธ์จากการที่ได้ดำเนินการการคำนวณสำหรับอนุภาค monodis perse และทรงกลมอย่างสมบูรณ์ ขณะรวบรวมข้อมูลทดลองผ่านการกระจายของขนาดอนุภาคและรูปร่างเสมอ จากที่ experimentally กำหนดความกว้างและตำแหน่งของการสั่นพ้อง plasmon ผิวอาจจะขยาย หรือเปลี่ยนเมื่อเทียบกับการคำนวณ ตัวอย่าง ตำแหน่งของ Aspr oblate อนุภาคได้จากความยาวคลื่นใหญ่ และดังนั้น ขนาดที่สอดคล้องกันคำนวณจะ eq แบบฟอร์ม 10ใหญ่เกินไป ในขณะที่ขนาดที่คำนวณจาก eq 11 จะประมาณสอดคล้องกับขนาดจริง แจกสิ่งของขนาดอนุภาค บนมืออื่น ๆ ค่าขนาดที่คำนวณจาก eq 10 จะมีแทบผลมา ในขณะที่ขนาดที่คำนวณจาก eq 11 จะเล็กเกินไป ข้อควรพิจารณาเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงที่ส่วนต่างระหว่างผลลัพธ์ของจุด eqs 10 และ 11 ให้อนุภาค oblate and/ or การ กระจายขนาดกว้าง ในขณะที่ความสม่ำเสมอของขนาดที่คำนวณจาก eqs 10 และ 11 สามารถเพียงคาดหวังในธรรมทรงกลม และ monodisperse อนุภาค อย่างไรก็ตาม usedืhere อนุภาคถูกสม monodisperse และทรงกลมอย่างมีระดับค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานของขนาดอนุภาคในช่วงตั้งแต่ 10% ถึง 20% ของ d และมีอัตราส่วนเฉลี่ยของยาวที่สุดกับแกนสั้นที่สุดในช่วง 1.1-1.2 ค่าเหล่านี้เป็นปกติสำหรับกระบวนการสังเคราะห์ที่อธิบายไว้ที่นี่ และข้อตกลงระหว่าง experi ติดขัดและทฤษฎีได้ดีทั้งช่วงของอนุภาคสมมาตร (4-100 nm); ดังนั้น ขนาดอนุภาคคำนวณได้จากeqs 10 และ 11 ได้ค่อนข้างสม่ำเสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีกข้อ จำกัด ของวิธีการที่อธิบายนี่เป็นผลมาจากความจริงที่ว่าการคำนวณที่ได้รับการดำเนินการสำหรับ monodis-ตูดและอนุภาคทรงกลมอย่างสมบูรณ์แบบในขณะที่ข้อมูลจากการทดลองจะถูกเก็บรวบรวมเสมอมากกว่าการกระจายตัวของขนาดอนุภาคและรูปร่าง อันเป็นผลมาจากการที่กำหนดความกว้างของการทดลองและตำแหน่งของพื้นผิวด้วยคลื่น plasmon อาจจะขยายและ / หรือขยับตัวเมื่อเทียบกับการคำนวณ ตัวอย่างเช่นตำแหน่งของ ASPR สำหรับอนุภาครูปไข่จะเลื่อนไปความยาวคลื่นขนาดใหญ่และด้วยเหตุนี้ขนาดที่สอดคล้องคำนวณ EQ รูปแบบ 10 จะมี
ขนาดใหญ่เกินไปในขณะที่ขนาดคำนวณจาก EQ 11 จะประมาณสอดคล้องกับขนาดจริง สำหรับการกระจายในวงกว้างของขนาดอนุภาคในมืออื่น ๆ , ค่าขนาดคำนวณจาก EQ 10 จะได้รับอิทธิพลแทบจะไม่ในขณะที่ขนาดคำนวณจาก EQ 11 จะมีขนาดเล็กเกินไป พิจารณาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าความแตกต่างระหว่างผลการ EQS 10 และ 11 ชี้ไปที่อนุภาครูปไข่และ / หรือการกระจายขนาดกว้างในขณะที่ความสอดคล้องของขนาดคำนวณจาก EQS 10 และ 11 เท่านั้นที่สามารถคาดธรรม
อนุภาคทรงกลมและ monodisperse อย่างไรก็ตามอนุภาคที่ใช้ืนี่เป็นเหตุผล monodisperse และทรงกลมจัดแสดงเบี่ยงเบนมาตรฐานของขนาดอนุภาคในช่วงจาก 10% เป็น 20% ของงและอัตราส่วนเฉลี่ยที่ยาวที่สุดกับแกนที่สั้นที่สุดในช่วง 1.1-1.2 ค่าเหล่านี้เป็นปกติสำหรับขั้นตอนการสังเคราะห์อธิบายไว้ที่นี่และข้อตกลงระหว่างประสบ-ment และทฤษฎีค่อนข้างดีกว่าทั้งช่วงของเส้นผ่าศูนย์กลางของอนุภาค (4-100 นาโนเมตร); ดังนั้นขนาดอนุภาคคำนวณจาก
EQS 10 และ 11 มีความสอดคล้องอย่างเป็นธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อีกข้อ จำกัด ของวิธีการที่อธิบายที่นี่ผลจากที่คำนวณได้แสดงให้ monodis เพอร์ซีและอนุภาคทรงกลมอย่างสมบูรณ์แบบ ในขณะที่ข้อมูลทดลองมักจะเก็บมากกว่าการกระจายของขนาดอนุภาคและรูปร่าง ผลที่ออกมาคือในการทดลองความกว้างและตำแหน่งของพื้นผิว PLASMON ( อาจจะพัฒนา และ / หรือเปลี่ยนเมื่อเทียบกับการคำนวณ เช่นตำแหน่งของอนุภาคซึ่งเป็นทรงกลมแบน aspr จะเปลี่ยนไปเป็นคลื่นขนาดใหญ่ และด้วยเหตุนี้ขนาดเดียวกันคำนวณรูปแบบ EQ 10 จะ
ขนาดใหญ่เกินไป ส่วนขนาดจะประมาณค่า EQ 11 สอดคล้องกับขนาดจริงสำหรับการกระจายของขนาดอนุภาคคร่าว ๆบนมืออื่น ๆมูลค่าคำนวณจากขนาดของ 10 จะไม่ค่อยอบอุ่น ในขณะที่ขนาดคำนวณจาก EQ 11 จะเล็กเกินไป การพิจารณาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่า ความแตกต่างระหว่างผล EQS 10 และ 11 จุดอนุภาคซึ่งเป็นทรงกลมแบน และ / หรือ มีการกระจายขนาดกว้างและความสม่ำเสมอของขนาดคำนวณจาก EQS 10 และ 11 สามารถคาดหวังค่อนข้าง
ทรงกลมและ monodisperse อนุภาค อย่างไรก็ตาม อนุภาคที่ใช้ืที่นี่พอสมควร monodisperse ทรงกลมและจัดแสดงเป็นส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของขนาดอนุภาคในช่วงจาก 10% เป็น 20% ของ D และอัตราส่วนเฉลี่ยของแกนสั้นที่สุดยาวที่สุดในช่วง 1.1 กับ 1.2ค่าเหล่านี้เป็นปกติสำหรับสังเคราะห์ขั้นตอนอธิบายไว้ที่นี่ และข้อตกลงระหว่างทฤษฎีประสบการติดขัดและค่อนข้างดี ทั้งในช่วงของขนาดอนุภาค ( 4-100 nm ) ดังนั้น ขนาดของอนุภาคคำนวณจาก
EQS 10 และ 11 ค่อนข้างสอดคล้องกัน