Classical thinking, which stressed

Classical thinking, which stressed international differences in technology in conjunction with international differences in real wage levels as a source of comparative advantage, dominated trade theory until the appearance of the Heckscher–Ohlin (H–O) theory which centred on resource endowments as the main factor explaining international trade patterns.2 Nevertheless, technological innovation once again came to the forefront of research into trade with the development of the technology gap (Posner 1961) and the product cycle theories (Vernon 1966). On the one hand and according to Posner’s assumptions (1961), trade is generated by differences in the rate and nature of innovation. On the other hand, Vernon (1966) places less emphasis on the comparative cost doctrine3 and more on the timing of innovation. Along these lines, Jones and Bhagwati (1970) considered the way in which the H–O model could be applied to Vernon's product cycle theory. Vernon argued that developed countries tend to have a comparative advantage in producing those commodities, that are newly developed, and suggested a three-factor model: capital, "ordinary" labour, and human skills. Developed countries have a relative abundance of the third factor and, due to the role this factor is assumed to play in the production of new combinations or innovations in particular, developed countries will tend to have a comparative advantage in producing new commodities at early stages of production. Jones (1970) also highlighted the view that technological innovation is improved because there is "learning-by-doing". According to this concept, the higher the level of production (or the more "experience" in the techniques gained by using them), the greater the rate at which these techniques become more productive.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คิดคลาสสิก ซึ่งเน้นความแตกต่างระหว่างประเทศเทคโนโลยีร่วมกับความแตกต่างระหว่างประเทศในระดับค่าจ้างที่แท้จริงเป็นแหล่งของความได้เปรียบเปรียบเทียบ ครอบงำทฤษฎีการค้าจนถึงลักษณะที่ปรากฏของทฤษฎี Heckscher – Ohlin (H – O) ซึ่งเป็นศูนย์กลางในด้านทุนทรัพยากรเป็นปัจจัยหลักที่อธิบาย patterns.2 การค้าระหว่างประเทศแต่ นวัตกรรมเทคโนโลยีอีกครั้งเพื่อการวิจัยเข้ามากับการพัฒนาเทคโนโลยีช่องว่าง (Posner 1961) และวงจรผลิตภัณฑ์ทฤษฎี (Vernon 1966) มือ และ ตามสมมติฐานของ Posner (1961), การค้าสร้างขึ้น โดยความแตกต่างในอัตราและลักษณะของนวัตกรรม บนมืออื่น ๆ เวอร์นอน (1966) สถานให้ความสำคัญน้อยกว่า บน doctrine3 เปรียบเทียบต้นทุน และเพิ่มเวลาของนวัตกรรม ตามบรรทัดเหล่านี้ โจนส์และ Bhagwati (1970) ถือว่าเป็นวิธีที่สามารถใช้รุ่น H – O การทฤษฎีวงจรผลิตภัณฑ์ของเวอร์นอน เวอร์นอนโต้เถียงว่า ประเทศพัฒนาแล้วมักจะ มีความได้เปรียบเปรียบเทียบในการผลิตสินค้าเหล่านั้น ที่พัฒนาขึ้นใหม่ และแบบจำลองปัจจัยที่สามที่แนะนำ: ทุน แรงงาน "ปกติ" และบุคคลทักษะ ประเทศที่พัฒนาแล้วมีตัวคูณที่สามมากมายเป็นญาติ และ เนื่องจากปัจจัยนี้จะถือว่าเล่นในการผลิตชุดใหม่หรือนวัตกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งบทบาท ประเทศพัฒนาจะมีแนวโน้มจะ มีความได้เปรียบเปรียบเทียบในการผลิตสินค้าใหม่ในระยะแรกของการผลิต โจนส์ (1970) ยังเน้นมุมมองว่า นวัตกรรมเทคโนโลยีดีขึ้นเนื่องจากมี "การเรียนรู้โดยการปฏิบัติ" ตามแนวคิดนี้ ระดับสูงของการผลิต (หรือการเพิ่มเติม "งานในเทคนิคได้รับจากการใช้), อัตราการซึ่งเทคนิคเหล่านี้กลายเป็นมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดที่คลาสสิกซึ่งเน้นความแตกต่างระหว่างประเทศในด้านเทคโนโลยีร่วมกับความแตกต่างระหว่างประเทศในระดับค่าจ้างที่แท้จริงเป็นแหล่งที่มาของการได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบทฤษฎีการค้าครอบงำจนลักษณะของทฤษฎี ในมือข้างหนึ่งและเป็นไปตามสมมติฐานของ บนมืออื่น ๆ พร้อมสายเหล่านี้โจนส์และ เวอร์นอนถกเถียงกันอยู่ว่าประเทศที่พัฒนาแล้วมีแนวโน้มที่จะมีความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบในการผลิตสินค้าเหล่านั้นที่ได้รับการพัฒนาขึ้นใหม่และแนะนำสามปัจจัย ประเทศที่พัฒนาแล้วมีความอุดมสมบูรณ์ของปัจจัยที่สามและเนื่องจากบทบาทของปัจจัยนี้จะถือว่าการเล่นในการผลิตชุดใหม่หรือนวัตกรรมใหม่โดยเฉพาะในประเทศที่พัฒนาแล้วจะมีแนวโน้มที่จะมีความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบในการผลิตสินค้าใหม่ในช่วงแรกของการ การผลิต โจนส์ ตามแนวคิดนี้สูงกว่าระดับของการผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คิดแบบคลาสสิก ที่เน้นความแตกต่างระหว่างประเทศในด้านเทคโนโลยีร่วมกับความแตกต่างระหว่างประเทศในระดับค่าจ้างที่แท้จริงในฐานะที่เป็นแหล่งของความได้เปรียบ , ครอบงำทฤษฎีการค้า จนกระทั่งการปรากฏตัวของ Heckscher โอลิน ( H ) O ) และทฤษฎีซึ่งเป็นศูนย์กลางทรัพยากรบริจาคเป็นหลัก ปัจจัยอธิบายรูปแบบการค้าระหว่างประเทศ 2 . อย่างไรก็ตาม , เทคโนโลยีนวัตกรรมใหม่อีกครั้งมา ไปแถวหน้าของงานวิจัยสู่การค้ากับการพัฒนาของเทคโนโลยีทำให้เกิดช่องว่าง ( พอสเนอร์ 1961 ) และทฤษฎีวงจรผลิตภัณฑ์ ( เวอร์นอน 1966 ) ในมือข้างหนึ่ง และตาม พอสเนอร์ของสมมติฐาน ( 1961 ) , การค้าที่เกิดจากความแตกต่างในอัตราและลักษณะของนวัตกรรม บนมืออื่น ๆ , เวอร์นอน ( 1966 ) ที่ไม่เน้น doctrine3 เปรียบเทียบค่าใช้จ่ายและข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับระยะเวลาของนวัตกรรม ตามบรรทัดเหล่านี้ โจนส์ และ ภัควาติ ( 2513 ) ถือว่าเป็นวิธีที่แบบ H - O สามารถใช้กับเวอร์นอนวงจรผลิตภัณฑ์ ทฤษฎี เวอร์นอนที่ถกเถียงกันว่าประเทศที่พัฒนาแล้วมักจะมีความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบในการผลิตสินค้าเหล่านั้น ที่ถูกพัฒนาขึ้นมาใหม่ และเสนอปัจจัยสามแบบ : ทุน " แรงงานสามัญ " และทักษะมนุษย์ ประเทศที่พัฒนาแล้วมีญาติมากมายของ 3 ปัจจัย เนื่องจากบทบาท ปัจจัยนี้จะถือว่าเล่นในการผลิตของชุดใหม่ หรือนวัตกรรมใหม่ ๆ โดยเฉพาะประเทศที่พัฒนาแล้วมักจะมีความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบในการผลิตสินค้าใหม่ในช่วงแรกของการผลิต โจนส์ ( 1970 ) ยังเน้นมุมมองนวัตกรรมเทคโนโลยีจะดีขึ้น เพราะมี " การเรียนรู้โดยการกระทำ " ตามแนวคิดนี้ สูงกว่าระดับของการผลิต ( หรือ " ประสบการณ์ " ในเทคนิคที่ได้รับโดยการใช้พวกเขา ) มากขึ้น อัตราที่ เทคนิคเหล่านี้กลายเป็นมีประสิทธิผลมากขึ้น