For over a decade, the need for a s

For over a decade, the need for a sustainability assessment of the
built environment has driven the development of methods and
tools [4] for assessing different types of residential, commercial and
institutional buildings. These methods and tools emphasize the
environmental impacts related to the life cycle of buildings; however,
a building can only be considered sustainable after accounting
for its economic, social and cultural dimensions [5]. Furthermore,
these methods assess buildings against a set of predesigned criteria
and are thus not useful for selecting optimal project options [6].
International efforts to measure sustainability have been conducted,
but a multidimensional approach has only been considered in a
fewcases. Most cases focus on environmental aspects and overlook
other aspects, such as economic, social, or cultural aspects [7]. The
investigation of these aspects is hindered by methodological limitations
and insufficient stakeholder integration [8]. Although the
different dimensions of sustainability are usually considered complementary,
it can be argued that connections and dynamics exist

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับกว่าทศวรรษ ต้องมีการประเมินความยั่งยืนของการสภาพแวดล้อมที่สร้างขึ้นได้ขับเคลื่อนการพัฒนาวิธีการ และเครื่องมือ [4] สำหรับการประเมินแตกต่างกันของที่อยู่อาศัย ธุรกิจ และอาคารสถาบัน วิธีการและเครื่องมือเหล่านี้เน้นการสิ่งแวดล้อมผลกระทบที่เกี่ยวข้องกับวงจรชีวิตของอาคาร อย่างไรก็ตามอาคารเท่านั้นถือได้ว่ายั่งยืนหลังจากบัญชีสำหรับของทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรมมิติ [5] นอกจากนี้วิธีประเมินอาคารกับชุดของเงื่อนไขออกและดังไม่มีประโยชน์สำหรับการเลือกตัวเลือกโครงการที่เหมาะสมที่สุด [6]ได้ดำเนินความพยายามระหว่างประเทศในการวัดความยั่งยืนแต่เป็นวิธีการหลายในเท่ากับfewcases ส่วนใหญ่เน้นด้านสิ่งแวดล้อม และมองเห็นด้านอื่น ๆ เช่นด้านเศรษฐกิจ สังคม หรือวัฒนธรรม [7] ที่การตรวจสอบด้านเหล่านี้เป็นผู้ที่ขัดขวาง โดย methodological จำกัดและมาตรการที่ไม่เพียงพอรวม [8] แม้ว่าการมิติต่าง ๆ ของความยั่งยืนมักจะพิจารณาเสริมสามารถโต้เถียงที่ เชื่อมต่อและ dynamics อยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มานานกว่าทศวรรษที่จำเป็นสำหรับการประเมินความยั่งยืนของการสร้างสภาพแวดล้อมที่มีการขับเคลื่อนการพัฒนาวิธีการและเครื่องมือ[4] สำหรับการประเมินที่แตกต่างกันของการอยู่อาศัยเชิงพาณิชย์และอาคารสถาบัน วิธีการเหล่านี้และเครื่องมือที่เน้นผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับวงจรชีวิตของอาคาร; แต่อาคารที่สามารถได้รับการพิจารณาอย่างยั่งยืนหลังจากการบัญชีสำหรับเศรษฐกิจของมิติทางสังคมและวัฒนธรรม[5] นอกจากนี้วิธีการเหล่านี้ประเมินอาคารกับชุดของเกณฑ์ที่ออกแบบไว้ล่วงหน้าและจึงไม่ได้มีประโยชน์สำหรับการเลือกตัวเลือกที่ดีที่สุดโครงการ[6]. ความพยายามของนานาชาติในการวัดการพัฒนาอย่างยั่งยืนที่ได้รับการดำเนินการแต่วิธีการหลายมิติมีเพียงการพิจารณาในfewcases ผู้ป่วยส่วนใหญ่มุ่งเน้นด้านสิ่งแวดล้อมและสามารถมองเห็นด้านอื่น ๆ เช่นเศรษฐกิจสังคมหรือวัฒนธรรม [7] สอบสวนของลักษณะเหล่านี้ถูกขัดขวางโดยข้อ จำกัด ของวิธีการและบูรณาการผู้มีส่วนได้เสียไม่เพียงพอ[8] แม้ว่าขนาดที่แตกต่างกันของการพัฒนาอย่างยั่งยืนได้รับการพิจารณามักจะเสริมก็สามารถจะแย้งว่าการเชื่อมต่อและการเปลี่ยนแปลงที่มีอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มานานกว่าทศวรรษ , ต้องประเมินความยั่งยืนของ
สร้างสภาพแวดล้อมที่มีการขับเคลื่อนการพัฒนาวิธีการและ
เครื่องมือ [ 4 ] เพื่อตรวจสอบชนิดของที่อยู่อาศัย , เชิงพาณิชย์และ
อาคารสถาบัน วิธีการและเครื่องมือเหล่านี้เน้น
ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับวงจรชีวิตของอาคาร โดยอาคารที่สามารถเท่านั้นถือว่า

หลังจากบัญชีอย่างยั่งยืนของเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม มิติ [ 5 ] นอกจากนี้
วิธีการเหล่านี้ประเมินอาคารกับชุดของเกณฑ์ predesigned
และดังนั้นจึงไม่ได้เป็นประโยชน์สำหรับการเลือกตัวเลือกที่เหมาะสมโครงการ [ 6 ] .
ความพยายามระหว่างประเทศเพื่อวัดความยั่งยืนได้รับการดำเนินการ
แต่วิธีการหลายมิติได้ถูกพิจารณาใน
fewcases . กรณีส่วนใหญ่มุ่งเน้นในด้านสิ่งแวดล้อม และมองข้าม
ด้านอื่น ๆเช่น เศรษฐกิจ สังคม หรือวัฒนธรรม [ 7 ]
ตรวจสอบแง่มุมเหล่านี้จะถูกขัดขวางโดยข้อ จำกัด และไม่เพียงพอในการบูรณาการร่วมกัน
[ 8 ] แม้ว่า
ต่างมิติของความยั่งยืนมักจะถือว่าเสริม ,
มันสามารถจะแย้งว่า การเชื่อมต่อและการเปลี่ยนแปลงอยู่