particularly within the Asian group

particularly within the Asian group, which constituted 26% of the
control group and 0% of the MDD group. As such, whether the
DARS truly differs by ethnorace would need to be tested in a study
designed to address this question to be confirmed.
The MDD sample demonstrated a 27-point difference from the
healthy controls, and likewise, the TRD group demonstrated a 17-
point difference from the non-TRD group. These findings suggest
the potential sensitivity of the DARS in distinguishing groups, including
depressive subtypes. It also demonstrates a significant
association of anhedonia with TRD. TRD is characterized by high
levels of anhedonia, as well as psychomotor retardation (Malhi
and Berk, 2007). Both symptoms are strongly affected by dopaminergic
fluctuations (Dunlop andNemeroff, 2007), which supports
the role of a dopaminergic deficit in TRD.
In Study 3, both the SHAPS and the DARS were similarly able to
distinguish between healthy controls and a depressed group, with
the DARS only contributing an additional 4% improvement in the
model. A similar finding was observed for prediction of CESD total
scores. Where the two scales differed was in the ability to predict
BAS subscales and MDD subtypes. While the SHAPS did have
predictive value for all of the BAS subscales, the introduction of the
DARS into the model, rendered the SHAPS an insignificant unique
contributor. This was particularly evident for the drive subscale
where the DARS contributed to an additional 14% to the model,
which demonstrates the DARS is superior at estimating levels of
motivation than the SHAPS. A similar occurrence was observed
when predicting TRD status, where the SHAPS was no longer
significant when the DARS was entered into the model. The ability
to define MDD subgroups clinically and linking such a clinical
discriminator to neurobiology is particularly relevant in order to
improve strategies for treatment selection (Kennedy et al., 2012).
5. General discussion
The DARS reflects a refined measurement of anhedonia by including
aspects of interest, motivation, effort and consummatory
pleasure across reward domains, with additional predictive utility
over the SHAPS, and May be able to identify MDD subtypes (i.e.
TRD). the DARS demonstrated good internal consistency reliability
as well as convergent and divergent validity.
The subscale differences across studies in the “depressed”
groups are also revealing. Social anhedonia was the most prominent
dysfunction in Studies 1 and 2, whereas all domains were
affected in the participants with MDD in Study 3. However, research
suggests that social anhedonia declines with treatment in
depression (Blanchard et al. 2001). Nevertheless, considering that
the MDD sample in Study 3 was more severely depressed than in
the online study (mean CESD scores of 18 vs. 40, where above 16 is
the cutoff for clinical depression), this finding suggests that at
lower severities, social anhedonia is still present.
Several limitations across the DARS studies should be noted.
First, item selection was based entirely upon internal consistency
and structural analyses with no validity assessments. Second, the
cross-validation study was conducted online, precluding a fulsome
clinical characterization of participants. Third, Studies 2 and
3 were not of a sufficient size to confirm the factor structure of the
DARS. Yet, these studies provided convergent support for the internal
consistency for this measure, as well as crucial support for
concurrent, discriminant, and criterion validity. Fourth, Sample
3 included a self-report measure of depression severity. This may
yield inflated estimates of the association between anhedonia and
depression constructs due to their shared method variance and
potentially incongruent ratings between self-report and clinician
scales with higher depression severity (Corruble et al., 1999). Finally,
for some of the analyses the sample size may have been too

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภายในกลุ่มเอเชีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ทะลัก 26% ของการกลุ่มควบคุมและ 0% ของกลุ่ม MDD เช่น ว่าDARS แตกต่างอย่างแท้จริงโดย ethnorace จะต้องมีทดสอบในการศึกษาออกแบบมาเพื่อถามนี้ให้ได้รับการยืนยันตัวอย่าง MDD แสดง 27 จุดแตกต่างจากการควบคุมสุขภาพ และในทำนองเดียวกัน กลุ่ม TRD สาธิต 17 แบบจุดแตกต่างจากกลุ่มไม่ใช่ TRD แนะนำผลการวิจัยเหล่านี้ความไวเป็นของ DARS ในแยกกลุ่ม การรวมdepressive subtypes มันยังแสดงให้เห็นถึงความสำคัญสมาคม anhedonia กับ TRD TRD มีลักษณะสูงระดับของ anhedonia ปัญญา psychomotor (Malhiกงานกระบี่ เบิก 2007) อาการทั้งสองอย่างได้รับการผลกระทบจาก dopaminergicความผันผวน (ดันลอป andNemeroff, 2007), สนับสนุนบทบาทของดุล dopaminergic ใน TRDในการศึกษา 3, SHAPS ทั้ง DARS เคยในทำนองเดียวกันได้แยกความแตกต่างระหว่างการควบคุมสุขภาพและกลุ่มต่ำ กับDARS เท่านั้น สนับสนุนการปรับปรุง 4% เพิ่มเติมในการแบบจำลอง ค้นหาคล้ายถูกตรวจสอบสำหรับการคาดเดาของ CESD รวมคะแนน ที่สมดุลสองแตกต่างอยู่ในความสามารถในการทำนายBAS subscales และ MDD subtypes ในขณะ SHAPS ไม่มีมูลค่างานทั้งหมดของ BAS subscales แนะนำDARS เป็นแบบ แสดง SHAPS ใบสำคัญเฉพาะผู้สนับสนุน นี้เห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ subscale ไดรฟ์ที่ DARS ที่ส่วนเพิ่มเติม 14% การจำลองซึ่งแสดงให้เห็นถึง DARS ที่ได้ในการประเมินระดับแรงจูงใจกว่าการ SHAPS เป็นสังเกตเหตุการณ์คล้ายคลึงกันเมื่อคาดการณ์สถานะ TRD ที่ SHAPS จะได้ไม่อย่างมีนัยสำคัญเมื่อ DARS ที่ป้อนในแบบจำลอง ความสามารถในการกำหนดกลุ่มย่อย MDD ทางคลินิก และการเชื่อมโยงดังกล่าวกับทางคลินิกdiscriminator เพื่อ neurobiology เป็นที่เกี่ยวข้องเพื่อปรับปรุงกลยุทธ์ในการเลือกรักษา (เคนเนดี้ et al., 2012)5. ทั่วไปสนทนาDARS สะท้อนให้เห็นถึงวัด anhedonia กลั่น โดยรวมด้านแรงจูงใจ ความพยายาม ดอกเบี้ย และ consummatoryความสุขโดรางวัล กับอรรถประโยชน์คาดการณ์เพิ่มเติมผ่าน SHAPS และอาจสามารถระบุ MDD subtypes (เช่นTRD) DARS ที่แสดงความสอดคล้องภายในที่ดีมีผลบังคับเช่นเป็น convergent และขันติธรรมSubscale ความแตกต่างระหว่างการศึกษาในแบบ "หดหู่"กลุ่มยังมีการเปิดเผย Anhedonia สังคมโดดเด่นที่สุดในการศึกษา 1 และ 2 ความผิดปกติในขณะที่โดเมนทั้งหมดได้ผลในผู้ที่เข้าร่วมกับ MDD ในการศึกษา 3 อย่างไรก็ตาม วิจัยแนะนำว่า anhedonia สังคมปฏิเสธ ด้วยการรักษาในภาวะซึมเศร้า (Blanchard et al. 2001) อย่างไรก็ตาม พิจารณาที่ตัวอย่าง MDD ใน 3 ศึกษาตกต่ำอย่างรุนแรงมากขึ้นกว่าในการศึกษาออนไลน์ (หมายถึง CESD คะแนน 18 เทียบกับ 40, 16 กล่าวคือการตัดสำหรับภาวะซึมเศร้าทางคลินิก), ค้นหานี้แนะนำที่severities ล่าง anhedonia สังคมจะยังคงมีอยู่ควรบันทึกข้อจำกัดหลายประการทั้งศึกษา DARSครั้งแรก เลือกสินค้าได้ตามทั้งความสอดคล้องภายในและวิเคราะห์โครงสร้าง ด้วยการประเมินผลไม่มีผลบังคับใช้ สอง การตรวจสอบระหว่างการวิจัยออนไลน์ precluding เป็น fulsomeคุณสมบัติทางคลินิกของผู้เรียน ศึกษาที่ 3, 2 และ3 ไม่ได้ขนาดที่พอจะยืนยันโครงสร้างสัดส่วนของการDARS ยัง ศึกษาเหล่านี้ให้สนับสนุน convergent ภายในความสอดคล้องนี้วัด รวมทั้งการสนับสนุนที่สำคัญมีผลบังคับพร้อมกัน discriminant และเกณฑ์ สี่ ตัวอย่าง3 รวมการรายงานตนเองวัดความรุนแรงของภาวะซึมเศร้า พฤษภาคมนี้ผลผลิตความสัมพันธ์ระหว่าง anhedonia ประเมินสูงเกินจริง และสร้างภาวะซึมเศร้าจากผลต่างของวิธีการใช้ร่วมกัน และจัดอันดับอาจ incongruent ระหว่างรายงานตนเอง และ clinicianปรับขนาด ด้วยความรุนแรงภาวะซึมเศร้าสูง (Corruble et al., 1999) สุดท้ายสำหรับการวิเคราะห์ ขนาดตัวอย่างอาจได้รับมากเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มเอเชียซึ่งประกอบด้วย 26%
ของกลุ่มควบคุมและ0% ของกลุ่ม MDD เช่นนี้ไม่ว่าจะเป็นdørsอย่างแท้จริงแตกต่างจาก ethnorace จะต้องมีการทดสอบในการศึกษาที่ออกแบบมาเพื่อคำถามนี้ได้รับการยืนยัน. ตัวอย่าง MDD แสดงให้เห็นถึงความแตกต่าง 27 จุดจากการควบคุมที่ดีต่อสุขภาพและเช่นเดียวกันกลุ่มTRD แสดงให้เห็นถึง 17 - ความแตกต่างจากจุดที่ไม่ได้ TRD กลุ่ม การค้นพบนี้แสดงให้เห็นความไวศักยภาพของdørsในกลุ่มที่แตกต่างกันรวมทั้งเชื้อซึมเศร้า นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นถึงความหมายของสมาคม anhedonia กับ TRD TRD เป็นลักษณะสูงระดับของ anhedonia เช่นเดียวกับการชะลอจิต (Malhi และ Berk, 2007) อาการทั้งสองจะได้รับผลกระทบอย่างมากจากมิเนอร์จิผันผวน (Dunlop andNemeroff 2007) ซึ่งสนับสนุนบทบาทของการขาดดุลdopaminergic ใน TRD. ในการศึกษา 3 ทั้ง Shaps และdørsเป็นทำนองเดียวกันสามารถที่จะแยกแยะความแตกต่างระหว่างการควบคุมที่ดีต่อสุขภาพและกลุ่มมีความสุขด้วยdørsเพียงเอื้อต่อการปรับปรุงเพิ่มอีก 4% ในรูปแบบ การค้นพบที่คล้ายกันพบว่าการทำนาย CESD รวมคะแนน ที่ทั้งสองเครื่องชั่งน้ำหนักที่แตกต่างกันอยู่ในความสามารถในการคาดการณ์subscales BAS เชื้อและโรคซึมเศร้า ในขณะที่ Shaps ก็มีค่าพยากรณ์สำหรับทุกsubscales BAS, การแนะนำของdørsในรูปแบบการแสดงผลShaps ไม่ซ้ำกันที่ไม่มีนัยสำคัญมีส่วนร่วม นี้เห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ subscale ไดรฟ์ที่dørsส่วนร่วมในการเพิ่มอีก14% เป็นรูปแบบที่แสดงให้เห็นถึงdørsเป็นที่เหนือกว่าในการประเมินระดับของแรงจูงใจกว่าShaps เกิดขึ้นคล้ายกันพบว่าเมื่อคาดการณ์สถานะ TRD ที่ Shaps ก็ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญเมื่อdørsถูกป้อนเข้าสู่รูปแบบ ความสามารถในการกำหนดกลุ่มย่อย MDD ทางคลินิกและการเชื่อมโยงดังกล่าวทางคลินิก discriminator ชีววิทยาที่จะมีความเกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการที่จะปรับปรุงกลยุทธ์สำหรับการเลือกการรักษา(เคนเนดี้ et al., 2012). 5 ทั่วไปอภิปรายdørsสะท้อนให้เห็นถึงการวัดการกลั่นของ anhedonia โดยรวมทั้งแง่มุมที่น่าสนใจ, แรงจูงใจ, ความพยายามและ consummatory ความสุขในโดเมนรางวัลยูทิลิตี้ที่มีการคาดการณ์ที่เพิ่มขึ้นมากกว่า Shaps และอาจจะสามารถระบุชนิดย่อย MDD (เช่น TRD) แสดงให้เห็นถึงความน่าเชื่อถือdørsความมั่นคงภายในที่ดีเช่นเดียวกับการมาบรรจบกันและความถูกต้องที่แตกต่างกัน. ความแตกต่าง subscale ทั่วศึกษาใน "ความสุข" กลุ่มนอกจากนี้ยังมีการเปิดเผย anhedonia สังคมเป็นที่โดดเด่นที่สุดความผิดปกติในการศึกษาที่1 และ 2 ในขณะที่โดเมนทั้งหมดได้รับผลกระทบในผู้เข้าร่วมกับMDD ในการศึกษา 3. อย่างไรก็ตามการวิจัยแสดงให้เห็นว่าสังคมanhedonia ลดลงตามการรักษาในภาวะซึมเศร้า(Blanchard et al. 2001) อย่างไรก็ตามการพิจารณาว่ากลุ่มตัวอย่างในการศึกษา MDD 3 ได้มากขึ้นตกต่ำอย่างรุนแรงกว่าในการศึกษาออนไลน์(หมายถึงคะแนน CESD 18 เทียบกับ 40 ที่ดังกล่าวข้างต้น 16 เป็นทางลัดสำหรับภาวะซึมเศร้าทางคลินิก) การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าในความรุนแรงที่ต่ำกว่าทางสังคม anhedonia จะยังคงอยู่. ข้อ จำกัด หลายทั่วศึกษาdørsควรสังเกต. ครั้งแรกที่ได้รับการเลือกรายการทั้งหมดขึ้นอยู่กับความสอดคล้องภายในและการวิเคราะห์โครงสร้างมีการประเมินผลความถูกต้องไม่มี ประการที่สองการศึกษาข้ามการตรวจสอบได้ดำเนินการออนไลน์ precluding เหลือหลายลักษณะทางคลินิกของผู้เข้าร่วม ประการที่สามการศึกษาที่ 2 และ3 ไม่ได้มีขนาดเพียงพอที่จะยืนยันโครงสร้างปัจจัยของdørs แต่การศึกษาเหล่านี้ให้การสนับสนุนมาบรรจบสำหรับภายในสอดคล้องสำหรับวัดนี้ตลอดจนการสนับสนุนที่สำคัญสำหรับพร้อมกันจำแนกและความถูกต้องเกณฑ์ ประการที่สี่ตัวอย่าง3 รวมมาตรการรายงานตนเองของภาวะซึมเศร้ารุนแรง นี้อาจให้ผลการประมาณการที่สูงขึ้นของความสัมพันธ์ระหว่าง anhedonia และภาวะซึมเศร้าเนื่องจากการสร้างความแตกต่างของพวกเขาวิธีการที่ใช้ร่วมกันและการจัดอันดับสอดคล้องกันที่อาจเกิดขึ้นระหว่างการรายงานตนเองและผู้เชี่ยวชาญในการรักษาเครื่องชั่งที่มีความรุนแรงภาวะซึมเศร้าสูงกว่า(Corruble et al., 1999) สุดท้ายสำหรับบางส่วนของการวิเคราะห์ขนาดของกลุ่มตัวอย่างอาจได้รับมากเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มอาเซียนซึ่งบัญญัติ 26 %
0 % ของกลุ่มควบคุมและกลุ่มเต็ม . เช่น ไม่ว่า
เพิ่มขึ้นอย่างแท้จริงแตกต่างจาก ethnorace จะต้องถูกทดสอบในการศึกษา
ออกแบบมาเพื่อที่อยู่คำถามนี้จะได้รับการยืนยัน ตัวอย่างแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างเต็ม

27 จุด จากการควบคุม มีสุขภาพดี และในทำนองเดียวกัน กลุ่ม TRD 17 -
แสดงจุดแตกต่างจากโนน TRD ) ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็น
ไวศักยภาพของเพิ่มขึ้นในลักษณะกลุ่ม ได้แก่
โรคซึมเศร้าชนิดย่อย . มันยังแสดงให้เห็นความสัมพันธ์
ของน้อยกับ TRD . TRD เป็นลักษณะสูง
ระดับน้อย รวมทั้งด้านพุทธิพิสัย ( malhi
และ เบิร์ก ( 2007 ) ทั้งสองอาการจะมีผลต่อเกี่ยวกับโดปามีน
โดยความผันผวน ( Dunlop andnemeroff , 2007 ) ซึ่งรองรับ
บทบาทของดุลเกี่ยวกับโดปามีนใน TRD .
ในการศึกษา 3 ทั้ง shaps และเพิ่มขึ้นเป็นในทำนองเดียวกันสามารถ
แยกแยะระหว่างการควบคุมสุขภาพและกลุ่มหดหู่กับ
ให้เกิดการปรับปรุงเพิ่มขึ้นเพียง 4% เพิ่มเติมใน
นางแบบ การค้นหาที่คล้ายกันพบว่าพยากรณ์คะแนนรวม
cesd .ที่แตกต่างกัน 2 ระดับในความสามารถในการทำนาย
โดย Bas กับ MDD ชนิดย่อย . ในขณะที่ shaps มี
ค่าพยากรณ์สำหรับทั้งหมดของกิตติ บาส เปิด
เพิ่มขึ้นในรูปแบบ ให้ shaps ผู้สนับสนุนเฉพาะ
น้อย นี้เห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับไดรฟ์ (
ที่เพิ่มขึ้น ทำให้เพิ่มอีก 14% เป็นนางแบบ
ซึ่งแสดงให้เห็นเพิ่มขึ้นเป็นกว่าที่ประเมินระดับแรงจูงใจมากกว่า
shaps . เป็นเหตุการณ์ที่คล้ายกันพบว่า
เมื่อประมาณ TRD สภาพที่ shaps ไม่ใช่
อย่างมีนัยสำคัญเมื่อเพิ่มขึ้นเข้าไปในรูปแบบ ความสามารถในการกำหนดกลุ่มย่อย
เต็มทางการแพทย์และการเชื่อมโยงเช่นคลินิก
Discriminator จะประสาทชีววิทยาเกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อ
ปรับกลยุทธ์สำหรับการรักษา ( Kennedy et al . , 2012 )
5 สนทนาทั่วไป
เพิ่มขึ้นสะท้อนให้เห็นถึงวัดน้อย โดยรวม
ด้านความสนใจ แรงจูงใจ ความพยายาม และ consummatory
ความสุขข้ามโดเมนรางวัล ด้วยการเพิ่มอรรถประโยชน์มากกว่า shaps
ทำนายและอาจจะสามารถระบุ MDD ชนิดย่อย ( เช่น
TRD )ที่เพิ่มขึ้นแสดงดีความเที่ยงแบบความสอดคล้องภายใน ตลอดจนการลู่ออก

( และความถูกต้อง ความแตกต่างในการศึกษาใน " หดหู่ "
กลุ่มยังเปิดเผย เบื่อหน่ายสังคมที่โดดเด่นที่สุด
ความผิดปกติในการศึกษาที่ 1 และ 2 ในขณะที่โดเมนทั้งหมดถูก
ผลกระทบในผู้เข้าร่วมกับ MDD ในการศึกษา 3 . อย่างไรก็ตาม การวิจัย
บ่งบอกว่าเบื่อหน่ายสังคมปฏิเสธกับการรักษาภาวะซึมเศร้าใน
( ชาร์ด et al . 2001 ) อย่างไรก็ตาม การพิจารณาว่า
MDD ตัวอย่างในการศึกษา 3 มีมากขึ้นอย่างรุนแรงซึมเศร้ามากกว่า
การศึกษาออนไลน์ ( หมายถึง cesd คะแนน 18 vs . 40 ที่เหนือ 16
Cutoff สำหรับโรคซึมเศร้า ) การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าที่
severities ลดลง เบื่อหน่ายสังคมยังคงเป็นปัจจุบัน
หลายข้อ จำกัด ในการศึกษาเพิ่มขึ้นควรสังเกต .
ครั้งแรก เลือกสินค้าก็ขึ้นอยู่ทั้งหมดบน
ความสอดคล้องภายในและวิเคราะห์โครงสร้างที่ไม่มีการประเมินความถูกต้อง 2
ข้ามการตรวจสอบและศึกษาลักษณะเฉพาะทางออนไลน์ เลน่าคลื่นไส้
ของผู้เข้าร่วม ประการที่สาม การศึกษา 2
3 ไม่ได้มีขนาดเพียงพอที่จะยืนยันปัจจัยโครงสร้างของ
ะเฟ้ย แต่การศึกษาเหล่านี้ให้การสนับสนุนการความสอดคล้องภายใน
วัดนี้ รวมทั้งสนับสนุนสำคัญสำหรับ
การจำแนกและเกณฑ์ความ 4 ตัวอย่าง
3 รวม 5 วัดความรุนแรงของภาวะซึมเศร้า ผลผลิตนี้อาจ
พองประมาณความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้าซึมเศร้าและ
สร้างจากของที่ใช้ร่วมกันวิธีความแปรปรวน
ซึ่งไม่ลงรอยกันระหว่างตนเองและเกล็ดอาจจัดอันดับ clinician
กับความรุนแรงภาวะซึมเศร้าสูงกว่า ( corruble et al . , 1999 ) ในที่สุด
สำหรับบางส่วนของการวิเคราะห์ตัวอย่างอาจจะเกินไป