When we have an experience that we

When we have an experience that we find painful or difficult, and are either unable to cope with the pain, or just afraid of it, we often dismiss this emotion and either get busy, exercise more, drink or eat a bit more, or just pretend it has not happened. When we do this we do not feel the emotion and this results in what is called repressed, suppressed or buried emotions. These feelings stay in our muscles, ligaments, stomach, midriff, auras. These emotions remain buried within us until we bring that emotion up and feel the emotion, thus releasing it. Emotions that are buried on the long-term are the emotions that normally cause physical illness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเรามีประสบการณ์ที่เราพบว่าความเจ็บปวด หรือ ยาก และจะไม่สามารถรับมือกับความเจ็บปวด หรือกลัวมัน เรามักจะบอกเลิกอารมณ์นี้ และอาจได้รับว่าง ออกกำลังกายมากขึ้น ดื่มกินเล็กน้อย หรือเพียงแค่ทำเป็นไม่เกิดการ เมื่อเราทำเราไม่รู้สึก อารมณ์และผลนี้เรียกว่าอะไร repressed ถูกระงับ หรือฝังอารมณ์ ความรู้สึกเหล่านี้อยู่ในของกล้ามเนื้อ เอ็น กระเพาะอาหาร midriff, auras อารมณ์เหล่านี้ยังคงฝังอยู่ในตัวเราจนกระทั่งเราชุบที่อารมณ์ และความรู้สึกอารมณ์ จึง ปล่อยมัน อารมณ์ที่ฝังอยู่ในระยะยาวการมีอารมณ์ที่ปกติทำให้เกิดการเจ็บป่วยจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเรามีประสบการณ์ที่เจ็บปวด หรือเราหายาก และอาจจะไม่สามารถที่จะรับมือกับความเจ็บปวด หรือกลัวมัน เรามักจะไล่ความรู้สึกนี้และรับไม่ว่าง ออกกำลังกายให้มากขึ้น ดื่มหรือกินนิดหน่อย หรือแค่แกล้งทำเป็นว่ามันไม่ได้เกิดขึ้น เมื่อเราทำเช่นนี้เราไม่ได้รู้สึกถึงอารมณ์ และผลลัพธ์ที่ได้ในสิ่งที่เรียกว่า repressed ปราบปรามหรือฝังอยู่ในอารมณ์ความรู้สึกเหล่านี้อยู่ในกล้ามเนื้อ , เอ็น , กระเพาะอาหาร , กะบังลม Auras , . อารมณ์เหล่านี้ยังคงฝังอยู่ภายในเรา จนกว่าเราจะเอาอารมณ์และความรู้สึกอารมณ์จึงปล่อยมัน อารมณ์ที่ฝังอยู่ในระยะยาวเป็นอารมณ์ที่มักทำให้เกิดการเจ็บป่วยทางกาย .