BeginningsFeminist art production b

Beginnings

Feminist art production began in the late 1960s, during the "second-wave" of feminism in the United States and England, but was preceded by a long history of feminist activism. The "first wave" of feminism began in the mid-nineteenth century with the women's suffrage movements and continued until women received the vote, shortly after the end of World War I. No feminist art was produced during this early period, but it laid the groundwork for the activism, and thus the art, of the 1960s and 1970s. Feminist organizing effectively ceased between 1920 and the late 1960s, but women's concern about their role in society remained. Some artists expressed this in their work and have been posthumously identified as proto-feminist. For example, Eva Hesse and Louise Bourgeois created works in that theme because much of their artwork contained imagery that dealt with the female body, personal experience, and ideas of domesticity, even if the artists did not explicitly identify with feminism. These subjects were later embraced by the Feminist art movement that began producing work during resurgence of the larger women's movement in the late 1960s, also referred to as the "second-wave" of feminism. The Feminist artists of the "second-wave" expanded on the themes of the proto-feminist artists by linking their artwork explicitly to the fight for gender equality and including a wider visual vocabulary to help describe their goals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดเริ่มต้นการผลิตศิลปะสตรีเริ่มในช่วงปลายทศวรรษ 1960 "สองคลื่น" ของสตรีนิยมในสหรัฐอเมริกาและอังกฤษ แต่ถูกนำ โดยประวัติศาสตร์การเคลื่อนไหวสตรี "เวฟแรก" สตรีนิยมเริ่มต้นขึ้นในกลางศตวรรษเคลื่อนไหวเจตจำนงของผู้หญิง และอย่างต่อเนื่องจนกว่าผู้หญิงได้รับการลงคะแนนเสียง หลังจากสิ้นสุดสงครามโลก ศิลปะไม่มีสตรีผลิตช่วงต้นเดือนนี้ แต่มันวางรากฐานสำหรับการทำกิจกรรม และศิลปะ ของปี 1960 และ 1970 สตรีการจัดระเบียบอย่างมีประสิทธิภาพหยุดระหว่างช่วงปลายทศวรรษ 1960 และ 1920 แต่ยังคงกังวลของผู้หญิงเกี่ยวกับบทบาทของตนในสังคม ศิลปินบางแสดงนี้ในงานของตนเอง และมีการระบุเรื่องเป็นสตรีที่โปรโต เช่น Eva เฮสส์และหลุยส์กลางสร้างงานในธีมที่ เพราะมากของงานศิลปะของพวกเขาประกอบด้วยภาพที่กระทำกับร่างกายหญิง ประสบการณ์ส่วนบุคคล และความคิดของเรียง แม้ว่าศิลปินไม่ได้ระบุกับสตรี ภายหลังวัตถุเหล่านี้ได้น้อมนำให้สตรีศิลปะการเคลื่อนไหวที่เริ่มผลิตงานในระหว่างการฟื้นตัวของการเคลื่อนไหวของผู้หญิงใหญ่ในปลายทศวรรษที่ 60 ยัง เรียกว่า "สองคลื่น" ของสตรี ศิลปินสตรีของ "สองคลื่น" ขยายธีมของศิลปินสตรีที่โปรโต โดยการเชื่อมโยงผลงานของตัวเองอย่างชัดเจนการต่อสู้ความเท่าเทียมกันทางเพศ และรวมถึงคำศัพท์ภาพที่กว้างขึ้นช่วยอธิบายเป้าหมายของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดเริ่มต้น

ของนักสตรีนิยมศิลปะการผลิตเริ่มขึ้นในปลายปี 1960 ในช่วง "สองคลื่น" ของสตรีในประเทศสหรัฐอเมริกาและอังกฤษ แต่ถูกนำหน้าด้วยประวัติศาสตร์อันยาวนานของการเคลื่อนไหวเรียกร้องสิทธิสตรี "คลื่นลูกที่ครั้งแรก" ของสตรีเริ่มต้นขึ้นในช่วงกลางศตวรรษที่สิบเก้ากับสตรีเคลื่อนไหวอธิษฐานและต่อเนื่องจนถึงผู้หญิงที่ได้รับการโหวตไม่นานหลังจากการสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่หนึ่งไม่มีศิลปะเรียกร้องสิทธิสตรีที่ถูกผลิตในช่วงแรกนี้ แต่มันวาง รากฐานสำหรับการเคลื่อนไหวและทำให้ศิลปะของปี 1960 และ 1970 การจัดระเบียบสตรีได้อย่างมีประสิทธิภาพหยุดระหว่างปี 1920 และช่วงปลายทศวรรษ 1960 แต่ความกังวลของผู้หญิงเกี่ยวกับบทบาทของพวกเขายังคงอยู่ในสังคม ศิลปินบางคนแสดงนี้ในการทำงานของพวกเขาและได้รับการระบุต้อโปรสตรี ยกตัวอย่างเช่นอีวาเฮสส์และหลุยส์กลางสร้างผลงานในรูปแบบที่เพราะมากของงานศิลปะของพวกเขาที่มีภาพที่เกี่ยวข้องกับร่างกายของสตรีประสบการณ์ส่วนตัวและความคิดของภายในบ้านแม้ว่าศิลปินไม่แน่ชัดระบุกับสตรี วิชาเหล่านี้ได้รับการกอดในภายหลังโดยศิลปะการเคลื่อนไหวสตรีที่เริ่มผลิตงานในช่วงการฟื้นตัวของการเคลื่อนไหวของผู้หญิงที่มีขนาดใหญ่ในช่วงปลายปี 1960 นอกจากนี้ยังเรียกว่า "สองคลื่น" ของสตรี ศิลปินสตรีของ "สองคลื่น" ขยายในรูปแบบของศิลปินโปรสตรีโดยการเชื่อมโยงงานศิลปะของพวกเขาอย่างชัดเจนที่จะต่อสู้เพื่อความเสมอภาคทางเพศและรวมถึงคำศัพท์ภาพที่กว้างขึ้นเพื่อช่วยอธิบายเป้าหมายของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดการผลิตศิลปะสตรีเริ่มขึ้นในปลายทศวรรษที่ 1960 ใน " คลื่นลูกที่สอง " ของสตรีนิยมในสหรัฐอเมริกาและอังกฤษ แต่ตามมาด้วยประวัติศาสตร์ที่ยาวนานของการเคลื่อนไหวสตรีนิยม . " คลื่น " ครั้งแรกของสตรีนิยมเริ่มขึ้นในศตวรรษที่สิบเก้ากลาง กับการเคลื่อนไหวของสิทธิของผู้หญิงและต่อเนื่องจนผู้หญิงที่ได้รับคะแนน หลังจากสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 1 ไม่มีสตรีศิลปะที่ผลิตในช่วงแรก แต่จะวางรากฐานสำหรับการเคลื่อนไหวและดังนั้นจึงเป็นศิลปะของทศวรรษที่ 1960 และ 1970 . สตรีจัดได้อย่างมีประสิทธิภาพหยุดระหว่างปี 1920 และ 1960 ล่าช้า แต่ความกังวลเกี่ยวกับบทบาทของผู้หญิงในสังคมดีขึ้น ศิลปินบางคนแสดงนี้ในงานของพวกเขาและได้รับการระบุว่าเป็น โปรโตนักสิทธิสตรี ตัวอย่างเช่น เอวา และ หลุยส์ เฮสชนชั้นกลางสร้างผลงานในรูปแบบเพราะมากงานศิลปะของพวกเขามีภาพที่จัดการกับศพ หญิง ประสบการณ์ส่วนตัว และความคิดของภายในประเทศ แม้ว่าศิลปินไม่ได้อย่างชัดเจนระบุกับสตรีนิยม วิชาเหล่านี้ก็กอดด้วยสตรีศิลปะการเคลื่อนไหวที่เริ่มผลิตงานในระหว่างการเคลื่อนไหวใหญ่ของผู้หญิงในปลายทศวรรษที่ 1960 ก็เรียกว่า " คลื่นลูกที่สอง " ของสตรีนิยม ศิลปินสตรีของคลื่น " ที่สอง " ขยายในรูปแบบของ Proto สตรีศิลปินโดยการเชื่อมโยงงานศิลปะของตนเองอย่างชัดเจน เพื่อการต่อสู้เพื่อความเสมอภาคระหว่างเพศ และรวมถึงภาพและคำศัพท์ที่กว้างขึ้นเพื่อช่วยในการอธิบายเป้าหมายของพวกเขา