Remote Sensing and GIs forUrban Gro

Remote Sensing and GIs for
Urban Growth Analysis in China
Shupeng Chen, Shan Zeng, and Chuangjle Xle
Abstract
The progress of urban remote sensing and GIS in China since
the early 1980s is reviewed. The first section introduces the
early applications of remote sensing to environmental monitoring
and resources investigation, and outlines its achievements.
The second section focuses on further analysis of urban
expansion from the point of view of spatial distribution patterns
and temporal change, taking Beijing, Shanghai, and
Dongguan as examples. Urban GIS is discussed in the third
section. The regional differences of uGIS development in China
are detailed from south to north. As remote sensing and GIs
technologies develop, they will be combined for use in urban
planing and management.
Development of Urban Remote Sensing In the 20th Century
A city can be regarded as a hinged center of material flows,
energy flows, and information flows within a region. In other
words, it is a mixed complex of social and economic development,
and regional resources exploitation, continuously promoting
productivity levels and the standard of living in the
region. We may describe this as similar to the working of the
human kidney, which constantly outputs waste products and
replaces them with fresh products. Processes of urbanization
reflect not only the progress and development of regions, but
also mark regional cultures and civilizations of an epoch. Fating
rapid change and a complicated urban system, we undoubtedly
need to apply 20th century space and aerial techniques for
dynamic monitoring. Furthermore, only cities can meet the
needs of the high input-and-output talents and funds for GIs
and remote sensing applications.
In 1800, the number of urban residents represented only 2
percent of the total population of the world, while the number
had reached 10 percent by the beginning of 20th century.
Almost two-hundred years later, the urban population has
grown to over 3.2 billion, equally half of the global population,
and it increases by an average of 1,000,000 people per week.
Between 1970 and 1985, the number of people below the poverty
line in urban areas increased by 22 percent, so that the
problem was more serious for those in urban areas.
In 1993, about 330-million urban residents lived in urban
areas of 16,000 km2 in China, the numbers of urban residents
having doubled from those of the 1970s. Today there are over
660 cities with residential populations of more than 500,000.
China is both a country with a huge population and an Asian-
Pacific country with a rapidly developing economy. As urbanization
processes are being accelerated and more and more
mega-cities are appearing, the Chinese population will increase
from 1.2 billion to 1.6 billion in the 21st century. Correspondingly,
the urban population will reach 29 percent in 2020
and 47 percent in 2050 (Yang, 1996). We will then have to face a
series of environmental problems, such as a water resource crisis,
increased air pollution, and waste treatment problems. We
will have to make a series of decisions, such as construction
planning and land management. All of these situations will
stimulate the promotion of geographic information systems
(GIS) and remote sensing monitoring to deal with present and
future urban problems.
Under China's extended open-door policy and the establishment
of special economic regions, development zones, and
bonded duty zones throughout the country, regional development
in coastal areas has advanced rapidly since the 1980s.
Four highly dense urban regions have gradually formed in the
Shandong Peninsula, the Liaodong (eastern Liaoning) Peninsula,
the Beijing-Tianjing-Tangshan region, the Yangtse River
Delta, and the Pearl River Delta. Sixteen mega-cities are distributed
along 18,000 kilometers of China's coastline, including
the Special Administrative Region of Hong Kong, along with
102 large-and medium-size cities and 278 small-size towns.
Meanwhile, four huge, densely populated urban areas are scattered
along the 6,300-kilometer Yangtse River. These include
Shanghai, Nanjing, Wuhan, and Chongqing. There are, however,
few cities of such size in the wider western and middle
inland areas of China, with the exception of Zhengzhou, Xian,
and Harbin. The trend of urban distribution mentioned above
further enlarges the gap between both sides along the Tengchong-
Aihui population distribution line.
In the early 1980s, aerial and satellite remote sensing techniques
were applied to environmental monitoring, land resources
investigation, and urban planning and management in
China. Tianjin was the first city to conduct an aerial remote sensing
experiment. Land-use and land-cover maps were produced,
based on false-color infrared images. Meanwhile, environmental
quality evaluation was conducted on air, water source and
float dust, and content of sulfur dioxide through aerosol Sampling
and monitoring data of air pollution. The research results
were published in the Tianjin Atlas of Environment Quality
(Chen, 1986). This achievement had a positive effect on municipal
engineering construction projects such as pollution protection
of the Haihe River, crossroad planning, planting survival
rate, harbor deposit monitoring, and coastal zone development
with remote sensing data and maps. It also supplied a scientific
basis for the application for a World Bank loan for municipal
infrastructure construction. In 1985, NOAA AVHRR and Landsat
MSS images were used to evaluate the Ecology and Environment
in the Beijing-Tianjin-Tangshan region (Fu and Cao,
1989).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แชมพูและ GIs สำหรับวิเคราะห์การเจริญเติบโตของเมืองในประเทศจีนเฉิน Shupeng เซนเซงชาน และ Chuangjle Xleบทคัดย่อความคืบหน้าของเมืองแชมพูและ GIS ในจีนนับตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1980 เป็นทาน แนะนำส่วนแรกใช้ช่วงการตรวจวัดระยะไกลเพื่อตรวจสอบสิ่งแวดล้อมและการ สำรวจทรัพยากร และสรุปความสำเร็จของการส่วนที่สองเน้นวิเคราะห์ของเมืองขยายจากมุมมองของรูปแบบการกระจายและการเปลี่ยน แปลงชั่วคราว การปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้ และกวนเป็นตัวอย่าง GIS เขตเมืองจะกล่าวถึงในส่วนการ ความแตกต่างภูมิภาคของ uGIS ในประเทศจีนมีรายละเอียดจากใต้ไปเหนือ เป็นแชมพูและ GIsพัฒนาเทคโนโลยี พวกเขาจะรวมสำหรับการใช้งานในเมืองplaning และการจัดการพัฒนาเมืองแชมพูในศตวรรษ 20สามารถถือเป็นเมืองที่เป็นศูนย์ hinged ของไหลวัสดุกระแสพลังงาน และกระแสข้อมูลภายในภูมิภาค ในที่อื่น ๆคำ มันเป็นการผสมที่ซับซ้อนของการพัฒนาสังคม และเศรษฐกิจและใช้ประโยชน์ จากทรัพยากรในภูมิภาค การส่งเสริมอย่างต่อเนื่องระดับประสิทธิภาพและมาตรฐานการครองชีพในการภูมิภาค เราอาจอธิบายนี้เป็นคล้ายกับการทำงานของการไตมนุษย์ ซึ่งให้ผลผลิตเสียอย่างต่อเนื่อง และแทนที่ ด้วยอาหารสด กระบวนการของความเป็นเมืองสะท้อนให้เห็นถึงความคืบหน้าและการพัฒนาภูมิภาค ไม่เพียง แต่นอกจากนี้ยัง ทำเครื่องหมายระดับภูมิภาควัฒนธรรมและอารยธรรมของยุค Fatingเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและระบบการเมืองมีความซับซ้อน เราไม่ต้องสงสัยจำเป็นต้องใช้พื้นที่ศตวรรษและเทคนิคทางอากาศสำหรับตรวจสอบแบบไดนามิก นอกจากนี้ เฉพาะเมืองสามารถตอบสนองการความต้องการของอินพุต และเอาท์พุตสูงพรสวรรค์และเงินสำหรับ GIsและใช้งานไร้สายระยะไกลใน 1800 จำนวนคนแสดง 2 เท่านั้นเปอร์เซ็นต์ของประชากรของโลก ในขณะที่หมายเลขมีถึงร้อยละ 10 จากจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 20มีประชากรเมืองเกือบสอง - ร้อยปีเติบโตขึ้นกว่า 3.2 พันล้าน เท่า ๆ กันครึ่งหนึ่งของประชากรโลกและมันเพิ่ม โดยเฉลี่ยคน 1000000 คนต่อสัปดาห์ระหว่างปี 1970 และปี 1985 จำนวนของคนด้านล่างยากจนบรรทัดในเขตเมืองเพิ่มขึ้นร้อยละ 22 เพื่อให้การปัญหารุนแรงมากขึ้นในเขตเมืองในปี 1993 ประมาณ 330 - ล้านคนเมืองที่อาศัยอยู่ในเมืองพื้นที่ของ 16000 จุด km2 ในจีน จำนวนคนมีสองเท่าจากบรรดาสาว ๆ วันนี้มีมากกว่าเมือง 660 มีประชากรอยู่อาศัยของมากกว่า 500000จีนเป็นทั้งประเทศ มีประชากรมากและมีเอเชีย-ประเทศแปซิฟิกกับเศรษฐกิจกำลังพัฒนาอย่างรวดเร็ว เป็นเป็นกระบวนเป็นการเร่ง และมากขึ้นปรากฏเมือง ประชากรจีนจะเพิ่มขึ้นจาก 1.2 พันล้านกับ 1.6 พันล้านในศตวรรษที่ 21 เรียบประชากรเมืองจะถึงร้อยละ 29 ใน 2020และร้อย ละ 47 ใน 2050 (ยาง 1996) แล้วเราจะไปหน้าเป็นชุดของปัญหาสิ่งแวดล้อม เช่นวิกฤตทรัพยากรน้ำมลพิษทางอากาศที่เพิ่มขึ้น และรักษาปัญหา เราจะต้องทำการตัดสินใจ เช่นก่อสร้างการจัดการที่ดินและการวางแผน ของสถานการณ์เหล่านี้จะกระตุ้นส่งเสริมระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์(GIS) และรีโมทไร้สายตรวจสอบจัดการกับปัจจุบัน และปัญหาการเมืองในอนาคตภายใต้นโยบายการเปิดขยายของจีนและก่อตั้งพิเศษเศรษฐกิจภูมิภาค พัฒนาโซน และผูกหน้าที่เขตทั่วประเทศ ภูมิภาคพัฒนาในพื้นที่ชายฝั่งทะเลมีสูงอย่างรวดเร็วนับตั้งแต่ทศวรรษ 1980ค่อย ๆ มีขึ้น 4 ภาคเมืองหนาแน่นสูงในการคาบสมุทรชานตง เพนนินซูล่า Liaodong (Liaoning ตะวันออก)ภูมิภาคปักกิ่ง Tianjing ถางซาน แม่น้ำยังทเสนานคิงเดลต้า และสามเหลี่ยมปากแม่น้ำเพิร์ล กระจายสิบหกเมืองตามชายฝั่งของจีน 18000 กิโลเมตรรวมทั้งเขตปกครองพิเศษของ Hong Kong พร้อมใหญ่ 102- และเมืองขนาดกลางและขนาดเล็กหมด 278ในขณะเดียวกัน อย่างมาก มีประชากรหนาแน่นไปเมืองพื้นที่สี่อยู่กระจัดกระจายริมแม่น้ำยังทเสนานคิง 6,300 กิโลเมตร เหล่านี้รวมถึงเซี่ยงไฮ้ หนานจิง ฮั่น และชอง มี แต่ไม่กี่เมืองเช่นขนาดกว้างตะวันตกและกลางบริเวณพื้นที่ของประเทศจีน ยกเว้นเจิ้งโจว ซีอานและฮาร์บิน แนวโน้มของการกระจายที่เมืองดังกล่าวข้างต้นเพิ่มเติม ขยายช่องว่างระหว่างทั้งสองฝ่ายตามโรงแรมเตงชง-บรรทัดการกระจายประชากร Aihuiในต้นทศวรรษ 1980 ทางอากาศ และดาวเทียมระยะไกลไร้สายเทคนิคใช้การตรวจสิ่งแวดล้อม ทรัพยากรที่ดินตรวจ สอบ และเมืองการวางแผน และการจัดการในประเทศจีน เทียนจินเป็นเมืองแรกจะดำเนินการตรวจวัดระยะไกลทางอากาศการทดลอง ผลิตแผนที่การใช้ที่ดินและที่ดินครอบคลุมตามภาพอินฟราเรดสีเท็จ ในขณะเดียวกัน สิ่งแวดล้อมวิธีประเมินคุณภาพอากาศ แหล่งน้ำ และลอยฝุ่น และเนื้อหาของซัลเฟอร์ไดออกไซด์โดยใช้ขวดเก็บตัวอย่างและตรวจสอบข้อมูลของมลพิษทางอากาศ ผลการวิจัยในเทียนจิน Atlas ของระบบคุณภาพ(Chen, 1986) ความสำเร็จนี้มีผลดีต่อเทศบาลโครงการก่อสร้างทางวิศวกรรมเช่นการป้องกันมลพิษสูงเวอร์ วางแผน ครอสโรดปลูกรอดอัตรา ท่าฝากตรวจสอบ และการพัฒนาชายฝั่งมีข้อมูลการตรวจวัดระยะไกลและแผนที่ มันยังให้เป็นวิทยาศาสตร์พื้นฐานสำหรับโปรแกรมประยุกต์สำหรับเงินกู้ธนาคารโลกสำหรับเทศบาลก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐาน ในปี 1985, NOAA AVHRR และ LandsatMSS ภาพใช้ในการประเมินระบบนิเวศและสิ่งแวดล้อมในภูมิภาคปักกิ่งเทียนสินถางซาน (ฟูและ Cao1989)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสำรวจระยะไกลและระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์เพื่อ
การวิเคราะห์การเจริญเติบโตของเมืองในประเทศจีน
Shupeng เฉินฉาน Zeng และ Chuangjle Xle
บทคัดย่อ
ความคืบหน้าของการสำรวจระยะไกลและระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ในเขตเมืองในประเทศจีนตั้งแต่
ช่วงต้นทศวรรษ 1980 มีการทบทวน ส่วนแรกจะแนะนำ
การใช้งานเริ่มต้นของระยะไกลเพื่อการตรวจสอบด้านสิ่งแวดล้อม
และการตรวจสอบทรัพยากรและสรุปความสำเร็จของตน.
ส่วนที่สองมุ่งเน้นไปที่การวิเคราะห์ต่อไปของเมือง
ขยายตัวจากจุดของมุมมองของรูปแบบการกระจาย
และการเปลี่ยนแปลงชั่วขณะการกรุงปักกิ่ง, เซี่ยงไฮ้, และ
ตงกวนเป็นตัวอย่าง ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ในเขตเมืองจะกล่าวถึงในสาม
ส่วน ความแตกต่างในระดับภูมิภาคของการพัฒนา Ugis ในประเทศจีน
มีรายละเอียดจากทางทิศใต้ไปทางทิศเหนือ ขณะที่การสำรวจระยะไกลและระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์
ในการพัฒนาเทคโนโลยีที่พวกเขาจะนำมารวมกันเพื่อใช้ในเมือง
การวางแผนและการจัดการ.
การพัฒนาของการตรวจวัดในเมืองที่ห่างไกลในศตวรรษที่ 20
เมืองที่ถือได้ว่าเป็นศูนย์บานพับกระแสวัสดุ
กระแสพลังงานและกระแสข้อมูลภายใน ภูมิภาค ในอื่น ๆ
คำพูดมันเป็นเรื่องที่ซับซ้อนผสมของการพัฒนาทางสังคมและเศรษฐกิจ
และทรัพยากรในระดับภูมิภาคการใช้ประโยชน์การส่งเสริมอย่างต่อเนื่อง
ในระดับการผลิตและมาตรฐานการครองชีพใน
ภูมิภาค เราอาจจะอธิบายเรื่องนี้เป็นคล้ายกับการทำงานของ
ไตของมนุษย์ซึ่งเอาท์พุทอย่างต่อเนื่องของเสียและ
แทนที่พวกเขาด้วยผลิตภัณฑ์สด กระบวนการของการขยายตัวของเมือง
สะท้อนให้เห็นไม่เพียง แต่ความคืบหน้าและการพัฒนาของภูมิภาค แต่
ยังทำเครื่องหมายวัฒนธรรมในระดับภูมิภาคและอารยธรรมของยุค Fating
การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและเป็นระบบที่มีความซับซ้อนในเมืองเราไม่ต้องสงสัย
ต้องใช้พื้นที่ศตวรรษที่ 20 และเทคนิคทางอากาศสำหรับ
การตรวจสอบแบบไดนามิก นอกจากนี้เมืองเดียวที่สามารถตอบสนอง
ความต้องการของความสามารถสูงอินพุทและเอาท์พุทและเงินทุนสำหรับจีไอ
และการใช้งานระยะไกล.
1800 ในจำนวนของผู้อยู่อาศัยในเมืองที่เป็นตัวแทนเพียง 2
เปอร์เซ็นต์ของประชากรทั้งหมดของโลกในขณะที่จำนวน
มี ถึงร้อยละ 10 โดยจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 20.
เกือบ 2-100 ปีต่อประชากรในเมืองที่มี
การเติบโตถึงกว่า 3.2 พันครึ่งเท่าเทียมกันของประชากรโลก
และมันจะเพิ่มขึ้นเฉลี่ย 1,000,000 คนต่อสัปดาห์.
ระหว่างปี 1970 และ 1985 จำนวนคนยากจนด้านล่าง
บรรทัดในเขตเมืองเพิ่มขึ้นร้อยละ 22 เพื่อให้
ปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องร้ายแรงมากขึ้นสำหรับผู้ที่อยู่ในพื้นที่เขตเมือง.
ในปี 1993 ประมาณ 330 ล้านชาวเมืองที่อาศัยอยู่ในเขตเมือง
พื้นที่ 16,000 กิโลเมตร 2 ในประเทศจีน หมายเลขของผู้อยู่อาศัยในเมือง
ที่มีสองเท่าจากบรรดาของปี 1970 วันนี้มีกว่า
660 เมืองที่มีประชากรอยู่อาศัยมากกว่า 500,000.
จีนเป็นทั้งประเทศที่มีประชากรมากและ Asian-
ประเทศแปซิฟิกที่มีการพัฒนาเศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว ในฐานะที่เป็นเมือง
กระบวนการที่มีการเร่งตัวขึ้นและอื่น ๆ อีกมากมาย
เมกะเมืองจะปรากฏประชากรจีนจะเพิ่มขึ้น
1200000000-1600000000 ในศตวรรษที่ 21 ตามลําดับ
ประชากรในเมืองจะถึงร้อยละ 29 ในปี 2020
และร้อยละ 47 ในปี 2050 (Yang, 1996) จากนั้นเราจะต้องเผชิญกับ
ชุดของปัญหาสิ่งแวดล้อมเช่นวิกฤตทรัพยากรน้ำ
มลพิษทางอากาศที่เพิ่มขึ้นและปัญหาการกำจัดของเสีย เรา
จะต้องทำชุดของการตัดสินใจเช่นการก่อสร้าง
การวางแผนและการจัดการที่ดิน ทุกสถานการณ์เหล่านี้จะ
กระตุ้นให้เกิดการส่งเสริมการขายของระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์
(GIS) และการตรวจสอบระยะไกลที่จะจัดการกับปัจจุบันและ
ปัญหาเมืองในอนาคต.
ภายใต้ของจีนขยายนโยบายเปิดประตูและสถานประกอบการ
ในภูมิภาคเศรษฐกิจพิเศษโซนการพัฒนาและการ
ผูกมัดโซนหน้าที่ ทั่วประเทศ, การพัฒนาภูมิภาค
ในพื้นที่ชายฝั่งทะเลได้สูงอย่างรวดเร็วตั้งแต่ปี 1980.
สี่ภูมิภาคเมืองหนาแน่นสูงได้ค่อยๆก่อตัวขึ้นใน
คาบสมุทรซานตง, Liaodong (ตะวันออกมณฑลเหลียวหนิง) คาบสมุทร
ปักกิ่ง Tianjing-Tangshan ภูมิภาคแม่น้ำ Yangtse
เดลต้า และแม่น้ำเพิร์ลเดลต้า สิบหกล้านเมืองที่มีการกระจาย
ไปตาม 18,000 กิโลเมตรของชายฝั่งของจีนรวมถึง
เขตปกครองพิเศษของฮ่องกงพร้อมกับ
102 ขนาดใหญ่และเมืองขนาดกลางและ 278 เมืองเล็ก ๆ ขนาด.
ในขณะที่สี่ขนาดใหญ่พื้นที่ในเมืองที่มีประชากรหนาแน่นอยู่กระจัดกระจาย
พร้อม 6,300 กิโลเมตร Yangtse แม่น้ำ เหล่านี้รวมถึง
เซี่ยงไฮ้หนานจิง, หวู่ฮั่นและฉงชิ่ง มี แต่
ไม่กี่เมืองที่มีขนาดดังกล่าวในวงกว้างทางทิศตะวันตกและกลาง
พื้นที่น้ำจืดของประเทศจีนที่มีข้อยกเว้นของเจิ้งโจวซีอาน
และฮาร์บิน แนวโน้มของการกระจายในเมืองดังกล่าวข้างต้น
ต่อไปขยายช่องว่างระหว่างทั้งสองฝ่ายพร้อม Tengchong-
Aihui สายการกระจายของประชากร.
ในช่วงต้นทศวรรษที่ 1980, ทางอากาศและดาวเทียมเทคนิคการสำรวจระยะไกล
ถูกนำไปใช้ในการตรวจสอบด้านสิ่งแวดล้อมทรัพยากรที่ดิน
สอบสวนและการวางผังเมืองและการจัดการใน
ประเทศจีน เทียนจินเป็นเมืองแรกที่จะดำเนินการสำรวจระยะไกลทางอากาศ
การทดลอง การใช้ประโยชน์ที่ดินและแผนที่ที่ดินปกถูกผลิต
ขึ้นอยู่กับภาพอินฟราเรดเท็จสี ในขณะที่สิ่งแวดล้อม
การประเมินผลที่มีคุณภาพได้ดำเนินการในอากาศแหล่งน้ำและ
ฝุ่นละอองลอยและเนื้อหาของซัลเฟอร์ไดออกไซด์ผ่านการเก็บตัวอย่างละออง
และข้อมูลการตรวจสอบมลพิษทางอากาศ ผลการวิจัย
ที่ตีพิมพ์ในเทียนจิน Atlas คุณภาพสิ่งแวดล้อม
(Chen, 1986) ความสำเร็จนี้มีผลกระทบในเชิงบวกต่อเทศบาล
โครงการก่อสร้างทางวิศวกรรมเช่นการป้องกันมลพิษ
ของแม่น้ำ Haihe วางแผนทางแยกปลูกอยู่รอด
อัตราการตรวจสอบเงินฝากท่าเรือและการพัฒนาพื้นที่ชายฝั่ง
ที่มีข้อมูลการสำรวจระยะไกลและแผนที่ นอกจากนี้ยังจัดทางวิทยาศาสตร์
พื้นฐานสำหรับการประยุกต์ใช้สำหรับเงินกู้ธนาคารสำหรับเทศบาล
ก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐาน ในปี 1985 โอเอ AVHRR และ Landsat
MSS ภาพที่ถูกนำมาใช้ในการประเมินระบบนิเวศและสิ่งแวดล้อม
ในกรุงปักกิ่งเทียนจิน-Tangshan ภูมิภาค (Fu และเฉา
1989)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรับรู้จากระยะไกลและระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์เพื่อการวิเคราะห์การเจริญเติบโตของเมืองในประเทศจีน

shupeng เฉิน จะเซง และ chuangjle xle

สรุปความคืบหน้าของการรับรู้จากระยะไกลและระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์เมืองในประเทศจีนตั้งแต่
ต้นทศวรรษ 1980 จะตรวจทาน ส่วนแรกแนะนำการใช้งานจากระยะไกลก่อน

ติดตามตรวจสอบสิ่งแวดล้อมและการสำรวจทรัพยากร และการแสดงผลงานของ
ส่วนที่สองจะเน้นการวิเคราะห์ต่อไปของเมือง
ขยายจากจุดของมุมมองของการกระจายทางพื้นที่และเวลา การเปลี่ยนแปลงรูปแบบ
, ปักกิ่ง , เซี่ยงไฮ้และ
กวนเป็นตัวอย่าง เมืองระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์กล่าวถึงในส่วนที่ 3

ความแตกต่างในระดับภูมิภาคของการพัฒนา ugis ในประเทศจีน
มีรายละเอียดจากใต้สู่เหนือ ขณะที่การรับรู้จากระยะไกลและระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์
เทคโนโลยีพัฒนาพวกเขาจะรวมกันเพื่อใช้ในการวางแผนและการจัดการชุมชนเมือง
.
การพัฒนาเมือง การรับรู้จากระยะไกล ในศตวรรษที่ 20
เมืองอาจถือได้ว่าเป็นบานพับศูนย์เคลื่อนย้ายวัสดุ
พลังงานไหลข้อมูลไหลภายในภูมิภาค ในคำอื่น ๆ
, มันซับซ้อนผสมของการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม และการใช้ประโยชน์ทรัพยากร

การส่งเสริมอย่างต่อเนื่องในภูมิภาคระดับผลผลิตและมาตรฐานการครองชีพใน
) เราอาจจะอธิบายนี้เป็นคล้ายกับการทำงานของ
ไตของมนุษย์ ซึ่งตลอดเวลาผลของเสียและ
แทนที่พวกเขาด้วยผลิตภัณฑ์ใหม่ กระบวนการของการกลายเป็นเมือง
สะท้อนไม่เพียง แต่ความก้าวหน้าและการพัฒนาของภูมิภาค แต่ยังเครื่องหมาย
วัฒนธรรมภูมิภาคและอารยธรรมของยุคสมัย fating
การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและระบบการเมืองที่ซับซ้อน เราไม่ต้องสงสัย
ต้องใช้พื้นที่ในศตวรรษที่ 20 และเทคนิค
ติดตามแบบไดนามิก โดยเฉพาะเมืองที่สามารถตอบสนองความต้องการของการป้อนข้อมูล
สูงและผลผลิตความสามารถและเงินทุนสำหรับระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์และการรับรู้จากระยะไกลโปรแกรม
.
ใน 1800 , จํานวนของชาวเมืองที่แสดงเพียง 2
เปอร์เซ็นต์ของประชากรทั้งหมดของโลก ในขณะที่ตัวเลข
ได้ถึง 10 เปอร์เซ็นต์ โดยจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 20 .
เกือบสองร้อยปีต่อมา ประชากรในเมืองมี
เติบโตกว่า 3.2 ล้าน เท่าครึ่งของประชากรทั่วโลก
และจะเพิ่มขึ้นโดยเฉลี่ยของ 1000000 คนต่อสัปดาห์
ระหว่างปี 1970 และปี 1985 , จำนวนคนใต้ยากจน
บรรทัด ในเขตเมืองเพิ่มขึ้น 22 เปอร์เซ็นต์ ดังนั้น
ปัญหาที่รุนแรงมากขึ้นสำหรับผู้ที่อยู่ในเขตเมือง
ในปี 1993 ประมาณ 330 ล้านคนอาศัยอยู่ในเมืองเขตเมือง
16 , 000 ตารางกิโลเมตร ในประเทศจีน จำนวนผู้อยู่อาศัยในเมือง
มีสองเท่าของทศวรรษ วันนี้มีกว่า
660 เมืองที่มีประชากรอยู่อาศัยมากกว่า 500000 .
จีนเป็นทั้ง ประเทศที่มีประชากรขนาดใหญ่และเอเชีย -
แปซิฟิก ประเทศที่มีการพัฒนาเศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว . ขณะที่กระบวนการความเป็นเมือง
ถูกเร่งและเมืองใหญ่มากขึ้น
จะปรากฏประชากรจีนจะเพิ่มจาก 1.2 พันล้าน
1.6 พันล้านในศตวรรษที่ 21 ต้องกัน ,
ประชากรเขตเมืองจะถึงร้อยละ 29 ในปี 2020
และ 47 เปอร์เซ็นต์ในปี 2050 ( Yang , 1996 ) จากนั้นเราจะต้องเผชิญ
ชุดของปัญหาสิ่งแวดล้อม เช่น ทรัพยากรน้ำ วิกฤต
เพิ่มขึ้น อากาศที่เป็นมลพิษ และปัญหาการรักษาเสีย เรา
จะต้องให้ชุดของการตัดสินใจ เช่น การวางแผนและการจัดการที่ดินก่อสร้าง

ทั้งหมดของสถานการณ์เหล่านี้จะกระตุ้นส่งเสริม

ของระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ ( GIS ) และการตรวจสอบระยะไกลที่จะจัดการกับปัจจุบัน และปัญหาของเมืองในอนาคต

.ใต้ของจีนขยายนโยบายเปิดประตูและสถานประกอบการ
ภูมิภาค การพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษโซนและ
ผูกมัดโซนหน้าที่ทั่วประเทศ
การพัฒนาภูมิภาคในพื้นที่ชายฝั่งทะเลมีขั้นสูงอย่างรวดเร็วตั้งแต่ปี 1980 .
4 เมืองที่หนาแน่นสูงภูมิภาคได้ค่อยๆเกิดขึ้นในคาบสมุทรเหลียวตงตง
,
( ตะวันออกมณฑลเหลียวหนิง ) คาบสมุทร ปักกิ่งเทียนจิ่ง Tangshan ภูมิภาคเดลต้า Yangtse River
และ Pearl River Delta เมืองร็อคสิบหกกระจาย
ตาม 18 , 000 กิโลเมตรของชายฝั่งของจีน รวมทั้ง
เขตบริหารพิเศษฮ่องกงพร้อมกับ
เมืองขนาดใหญ่และขนาดกลางและขนาดเล็ก 102 278 เมือง .
ส่วนสี่ขนาดใหญ่ ประชากรหนาแน่นในพื้นที่เมืองมีอยู่
ตาม 6300 กิโลเมตร Yangtse River เหล่านี้รวมถึง
เซี่ยงไฮ้หนานจิงหวู่ฮั่นและฉงชิ่ง . มี , อย่างไรก็ตาม ,
ไม่กี่เมืองขนาดนั้นในที่กว้างตะวันตก และพื้นที่ทางบกกลาง
จีน ด้วยข้อยกเว้นของเฉินโจว , ซีอาน ,
และ ฮาร์บิน แนวโน้มของเมืองกระจายดังกล่าวข้างต้น
เพิ่มเติมขยายช่องว่างระหว่างทั้งสองฝ่ายไปเถิงชง -
aihui ประชากรสายการกระจาย .
ในต้นทศวรรษ 1980 , เครื่องบินและดาวเทียมระยะไกลเทคนิค
การตรวจจับเพื่อใช้ในการติดตามตรวจสอบทรัพยากรสิ่งแวดล้อม
ที่ดินและการวางผังเมืองและการจัดการ
จีน เทียนจินเป็นเมืองแรกที่จะดำเนินการทางอากาศระยะไกล
ทดลอง การใช้ที่ดินและแผนที่ครอบคลุมมีการผลิต
ตามเท็จสีภาพอินฟราเรด . โดยมีวัตถุประสงค์ในการประเมินคุณภาพสิ่งแวดล้อม

อากาศ แหล่งน้ำและฝุ่นลอยและปริมาณของก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ ผ่านการสุ่มตัวอย่าง
ละอองและการตรวจสอบข้อมูลจากมลพิษทางอากาศ ผลการวิจัยถูกตีพิมพ์ในเทียนจิน

คุณภาพ Atlas ของสิ่งแวดล้อม ( Chen , 1986 ) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนมีผลต่อการก่อสร้างวิศวกรรมเทศบาล
โครงการ เช่น การป้องกันมลพิษ
ของ haihe แม่น้ำทางแยกการวางแผนปลูกอัตราการรอดตาย
, การตรวจสอบเงินฝาก ฮาร์เบอร์และการพัฒนาพื้นที่ชายฝั่ง
กับข้อมูลระยะไกลและแผนที่ นอกจากนี้ยังให้พื้นฐานวิทยาศาสตร์
สำหรับโปรแกรมสําหรับโลกธนาคารสินเชื่อเพื่อการก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐานของเทศบาล

ในปี 1985 , NOAA และ avhrr
MSS จากภาพใช้ประเมินระบบนิเวศและสิ่งแวดล้อม
ใน ปักกิ่ง เทียนจิน ถังซาน ( Fu และเคา
1989 )