Robert looked up at the number on t

Robert looked up at the number on the building and the pulled out a piece of paper from his briefcase. He glanced down at the paper in his hand and then looked back up to check the number again. With his hands shaking a bit, he put the paper back in the briefcase. He muttered a few words to himself and hesitated for a minute or so.Then Robert started to walk away from the building.He paused, slowly turned, and then walked back to the door. Seeing his reflection in the glass window, he patted down his hair and adjusted his tie. Finally, Robert took a deep breath, stood up straight, and walked through the door.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรเบิร์ตดูที่หมายเลขบนอาคารและดึงกระดาษออกจากกระเป๋าเอกสารของเขา เขา glanced ลงที่กระดาษในมือของเขาแล้ว มองกลับขึ้นตรวจสอบหมายเลขอีกครั้ง ด้วยมือของเขาสั่นบิต เขาใส่กระดาษใน briefcase เขาญี่ปุ่นกี่คำกับตัวเอง และไม่ลังเลสำหรับช้อปปิ้ง แล้ว โรเบิร์ตเริ่มเดินห่างจากอาคาร เขาหยุดชั่วคราว เปิดช้า และจากนั้น เดินกลับไปที่ประตู เขาเห็นเขาสะท้อนในกระจก ทำความสะอาดรุนแรงลงผม และปรับผูกเขา ในที่สุด โรเบิร์ตเอาลมหายใจลึก ยืนขึ้นตรง และเดินผ่านประตู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรเบิร์ตมองมาที่หมายเลขที่อยู่ในอาคารและดึงออกมาจากชิ้นส่วนของกระดาษจากกระเป๋าของเขา เขาเหลือบมองลงที่กระดาษในมือของเขาแล้วมองกลับขึ้นไปตรวจสอบหมายเลขอีกครั้ง ด้วยมือของเขาสั่นนิดเขาใส่กระดาษกลับมาอยู่ในกระเป๋าเอกสาร เขาพึมพำคำไม่กี่คำให้กับตัวเองและลังเลครู่หรือ so.Then โรเบิร์ตเริ่มที่จะเดินออกไปจาก building.He หยุดชั่วคราวช้าหันแล้วเดินกลับไปที่ประตู เห็นภาพสะท้อนของเขาในหน้าต่างกระจกที่เขาตบลงผมของเขาและปรับของเขาเสมอ สุดท้ายโรเบิร์ตเอาลมหายใจลึกลุกขึ้นยืนตรงและเดินผ่านประตู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรเบิร์ตมองตัวเลขบนอาคารและดึงออกชิ้นส่วนของกระดาษจากกระเป๋าของเขา เขาเหลือบมองไปที่กระดาษในมือ แล้วมองกลับขึ้นไปตรวจสอบหมายเลขอีกครั้ง มือสั่นเล็กน้อย เขาวางกระดาษในกระเป๋า เขาพึมพำบางอย่างกับตัวเองและลังเลสำหรับนาทีหรือดังนั้น แล้วโรเบิร์ตก็เริ่มเดินออกไปจากตึก เขาชะงัก ค่อยๆหันกลับ แล้วเดินกลับไปที่ประตู เห็นเงาตัวเองในกระจก เขา patted ลงผมของเขาและปรับเนคไทของเขา ในที่สุด โรเบิร์ต สูดหายใจลึกๆ ยืนตัวตรง แล้วเดินผ่านประตู