Cryptic species are defined as two

Cryptic species are defined as two or more
morphologically indistinguishable species that are incapable
of interbreeding (Bickford et al., 2007). Such species likely
arise through interespecific reproductive isolation, which
can be caused by pre-zygotic means, such as gametic
incompatibility and/or ecological isolation (Miyatake et
al., 1999; Landry et al., 2003), or by post-zygotic means,
such as hybrid inviability and/or sexual selection against
hybrids (Orr, 1995; Noor et al., 2001; Presgraves et al.,
2002). Generally, these types of speciation events occur in
organisms with little or no motility, making certain plants
(Presgraves et al., 2002), insects (Campbell et al., 1994),
fungi (Theodoro et al., 2008), small mammals (Green
et al., 1980), amphibians (Kozak et al., 2006) and fishes
(Moreira-Filho & Bertollo, 1991) suitable model organisms
for studying this phenomenon. Although morphological
differences between cryptic species are minimal, other
traits can be used to detect these species complexes,
including behaviour (Crossley, 1986), karyotype structure
(Moreira-Filho & Bertollo, 1991; Dobigny et al., 2002;
Amaro et al., 2012) and protein (Nakamoto et al., 1986;
Fong & Garthwaite, 1994) and DNA (Kazan et al., 1993;
Hebert et al., 2004) sequences.
Neotropical fishes are excellent models for studying
cryptic species, as they are distributed widely across
continents and have a propensity to form endemic and
isolated populations, often culminating in allopatric
differentiation (Lundberg et al., 1998; Ribeiro, 2006).
In addition, natural or unnatural random events, such as
headwater capture or changes in watercourses, can lead to
secondary contacts between previously separated species
(Blanco et al., 2009; Peres et al., 2009), providing ideal
scenarios to study novel species complexes. Indeed, such
complexes have already been studied in a variety of fish
orders, including Characiformes, Synbranchiformes, and
Gymnotiformes (Moreira-Filho & Bertollo, 1991; Torres et
al., 2005; Milhomem et al., 2008).
Fishes belonging to the genus Synbranchus
(Synbranchiformes, Synbranchidae) are currently divided
into three recognized species: (1) S. madeirae Rosen &
Rumney, 1972, which is restricted to the Madeira River
basin; (2) S. lampreia Favorito, Zanata & Assumpção, 2005,
which is restricted to Marajó Island; and (3) S. marmoratus
Bloch, 1795, which is widely distributed throughout
South and Central America (Rosen & Rumney, 1972).
Although S. marmoratus specimens appear to belong to a
single taxonomic group, some populations may display an
extensive karyotype diversity, with diploid numbers ranging
from 42 to 46 chromosomes; furthermore, variations in
chromosome morphology as well as in the distribution of
constitutive heterochromatin and rDNA genes have also
been observed (Foresti et al., 1992; Melilo et al., 1996;
Sanchez & Fenocchio, 1996; Torres et al., 2005). Although
distinguishing the intraspecific S. marmoratus groups
is relatively easy with cytogenetic tools, distinguishing
between these groups based solely on morphology is
often impossible (Rosen & Rumney, 1972), making the
identification of new species difficult. Furthermore, one
must say that karyotypic structural analyses are limited
in their utility; for example, whereas these analyses can
identify chromosomal diversity and suggest possible
rearrangements leading to this diversity, the chronological
order in which such events occurred and the evolutionary
relationships among the karyomorphs cannot be directly
determined.
Considering the wide distribution of S. marmoratus
throughout the waters of South and Central America, the
purpose of this study was to characterize the karyotypes of
distinct groups within this species and determine whether
divergent species exist within the current S. marmoratus
grouping, to analyze the relationships between the sampled
taxa and to investigate the history of chromosomal
rearrangements in this species as a whole.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สายพันธุ์ที่เป็นความลับจะถูกกำหนดเป็นสองคนหรือมากกว่า
morphologically
แยกไม่ออกว่าสายพันธุ์ที่มีความสามารถในการผสมพันธ์ุ(Bickford et al., 2007) สายพันธุ์ดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นผ่านการแยกสืบพันธุ์ interespecific ซึ่งอาจเกิดจากวิธีการก่อนZygotic เช่น gametic เข้ากันไม่ได้และ / หรือการแยกทางนิเวศวิทยา (Miyatake et al, 1999;. Landry et al, 2003.) หรือโดยวิธีการโพสต์ Zygotic , เช่น inviability ไฮบริดและ / หรือการเลือกเพศกับไฮบริด(ออร์ 1995; นู et al, 2001;.. Presgraves, et al, 2002) โดยทั่วไปประเภทนี้ของเหตุการณ์ speciation เกิดขึ้นในสิ่งมีชีวิตที่มีการเคลื่อนไหวน้อยหรือไม่มีเลยทำให้พืชบางชนิด(Presgraves et al., 2002) แมลง (แคมป์เบล et al., 1994) เชื้อรา (Theodoro et al., 2008) เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก (สีเขียว., et al, 1980) ครึ่งบกครึ่งน้ำ (Kozak et al., 2006) และปลา(อิ-Filho และ Bertollo, 1991) สิ่งมีชีวิตรูปแบบที่เหมาะสมสำหรับการศึกษาปรากฏการณ์นี้ แม้ว่าก้านแตกต่างระหว่างสายพันธุ์ที่คลุมเครือน้อยอื่น ๆ ลักษณะสามารถนำมาใช้ในการตรวจสอบเหล่านี้เชิงซ้อนชนิดรวมทั้งพฤติกรรม (รอสเล่ย์, 1986) โครงสร้างโครโมโซม (อิ-Filho และ Bertollo 1991. Dobigny et al, 2002; อามาโร่, et al 2012) และโปรตีน (Nakamoto et al, 1986;. ฟงและ Garthwaite, 1994) และ DNA (Kazan et al, 1993;... เบิร์ต, et al, 2004) ลำดับปลาNeotropical มีรูปแบบที่ดีเยี่ยมสำหรับการศึกษาสายพันธุ์ที่เป็นความลับที่พวกเขามีการกระจายอย่างกว้างขวางทั่วทั้งทวีปและมีแนวโน้มที่จะสร้างถิ่นและประชากรเมืองมักจะสูงสุดในallopatric ความแตกต่าง (Lundberg, et al, 1998;. แบร์โต, 2006). นอกจากนี้เหตุการณ์สุ่มธรรมชาติหรือผิดธรรมชาติเช่นการจับภาพต้นน้ำหรือการเปลี่ยนแปลงในทางน้ำสามารถนำไปสู่รายชื่อรองระหว่างสายพันธุ์ที่แยกออกมาก่อนหน้านี้(Blanco et al, 2009;. เปเรส et al, 2009). ให้เหมาะสถานการณ์ที่จะศึกษาคอมเพล็กซ์ชนิดนวนิยาย อันที่จริงเช่นคอมเพล็กซ์ได้รับการศึกษาในความหลากหลายของปลาคำสั่งซื้อรวมทั้งCharaciformes, Synbranchiformes และGymnotiformes (อิ-Filho และ Bertollo 1991; อร์เรสและอัล, 2005.. Milhomem et al, 2008). ปลาที่อยู่ใน สกุล Synbranchus (Synbranchiformes, Synbranchidae) ปัจจุบันแบ่งออกเป็นสามสายพันธุ์ที่ได้รับการยอมรับ(1) เอส madeirae Rosen & Rumney 1972 ซึ่งจะมีการ จำกัด แม่น้ำมาเดราลุ่มน้ำ; (2) เอส lampreia Favorito, Zanata และAssumpção 2005 ซึ่งถูก จำกัด ให้เกาะมาราโจเกาะ และ (3) เอส marmoratus โบลช 1795 ซึ่งมีการกระจายอย่างกว้างขวางทั่วภาคใต้และอเมริกากลาง(Rosen & Rumney, 1972). แม้ว่าตัวอย่างเอส marmoratus ปรากฏอยู่ในกลุ่มการจัดหมวดหมู่เดียวประชากรบางส่วนอาจแสดงความหลากหลายkaryotype กว้างขวาง โดยมีตัวเลขซ้ำตั้งแต่42-46 โครโมโซม; นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงในลักษณะทางสัณฐานวิทยาของโครโมโซมเช่นเดียวกับในการกระจายของheterochromatin ส่วนประกอบและยีน rDNA ยังได้รับการปฏิบัติ(Foresti et al, 1992;. Melilo et al, 1996;. ซานเชซและ Fenocchio 1996. ตอร์เร et al, 2005) . แม้ว่าความแตกต่างในกลุ่มเอส marmoratus สำนวนค่อนข้างง่ายด้วยเครื่องมือทางcytogenetic แตกต่างระหว่างกลุ่มเหล่านี้ถือตามลักษณะทางสัณฐานวิทยาเป็นมักจะเป็นไปไม่ได้(Rosen & Rumney, 1972), การทำบัตรประจำตัวของสายพันธุ์ใหม่ยาก นอกจากนี้หนึ่งต้องบอกว่าการวิเคราะห์โครงสร้างสัณฐานจะถูก จำกัด ในยูทิลิตี้ของพวกเขา ตัวอย่างเช่นในขณะที่การวิเคราะห์เหล่านี้สามารถระบุความหลากหลายของโครโมโซมและแนะนำไปได้เรียบเรียงใหม่ที่นำไปสู่ความหลากหลายนี้ตามลำดับลำดับที่เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นและวิวัฒนาการความสัมพันธ์ระหว่างkaryomorphs ไม่สามารถโดยตรงกำหนด. พิจารณาการกระจายกว้างของ marmoratus เอสทั่วน่านน้ำของภาคใต้และอเมริกากลางที่วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการลักษณะ karyotypes ของกลุ่มที่แตกต่างภายในชนิดนี้และตรวจสอบว่าสายพันธุ์ที่แตกต่างกันอยู่ในปัจจุบันเอสmarmoratus จัดกลุ่มในการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างตัวอย่างแท็กซ่าและศึกษาประวัติความเป็นมาโครโมโซมเรียบเรียงใหม่ในสายพันธุ์นี้ในฐานะที่เป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สายพันธุ์ที่ถูกกำหนดเป็นสองหรือมากกว่า

ที่ไม่สามารถแยกจากชนิดของการผสมข้ามสายพันธุ์ ( บิกเฟิร์ด et al . , 2007 ) แนวโน้มดังกล่าวเกิดขึ้นผ่าน interespecific การสืบพันธุ์
ชนิดแยกซึ่ง
อาจเกิดจากก่อนวันหมายถึง เช่น gametic
เข้ากันไม่ได้ และ / หรือ ระบบนิเวศ การแยก ( miyatake et
al . , 1999 ; แลนดรี้ et al . , 2003 ) , หรือโดยการโพสต์วัน
แปลว่าเช่นไฮบริด inviability และ / หรือการเลือกเพศกับ
ลูกผสม ( ออร์ , 1995 ; นัวร์ et al . , 2001 ;
presgraves et al . , 2002 ) โดยทั่วไปเหล่านี้ชนิดของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสิ่งมีชีวิตสปีชีย์
กับน้อยหรือไม่มีการเคลื่อนที่ ทำให้บางโรงงาน
( presgraves et al . , 2002 ) , แมลง ( Campbell et al . , 1994 ) ,
เชื้อรา ( theodoro et al . , 2008 ) , เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก ( สีเขียว
et al . , 1980 ) , สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ ( โค et al . ,2549 ) และปลา
( โมไรร่าลูกคิดว่า& bertollo , 1991 )
รูปแบบสิ่งมีชีวิต เหมาะสำหรับศึกษาปรากฏการณ์นี้ แม้ว่าความแตกต่างทางสัณฐานวิทยา
ระหว่างชนิดคลุมเครือน้อยที่สุด , ลักษณะอื่น
สามารถใช้ตรวจสอบเหล่านี้ชนิดเชิงซ้อน
รวมทั้งพฤติกรรม ( crossley , 1986 ) ,
โครงสร้างคาริโอไทป์ ( โมไรร่าลูกคิดว่า& bertollo , 1991 ; dobigny et al . , 2002 ;
Amaro et al . ,( 2012 ) และโปรตีน นะคะโมะโตะ et al . , 1986 ;
ฟง& garthwaite , 1994 ) และ DNA ( Kazan et al . , 1993 ;
Hebert et al . , 2004 ) ลำดับ ซึ่งอยู่ในเขตร้อนของทวีปอเมริกา ปลาเป็นแบบที่ดีสำหรับ

เรียนชนิดที่คลุมเครือเช่นที่พวกเขามีการกระจายอย่างกว้างขวางทั่วทั้งทวีป และมีความโน้มเอียง
แบบฟอร์มถิ่นและ
แยกประชากร มักจะ culminating ในการ allopatric
( Lundberg et al . , 1998 ; Ribeiro ,2006 ) .
นอกจากนี้ ธรรมชาติ หรือวิกฤตเหตุการณ์สุ่ม เช่น
ต้นน้ำจับหรือการเปลี่ยนแปลงในห้วย สามารถนํา
รองติดต่อระหว่างก่อนหน้านี้ แยกชนิด
( Blanco et al . , 2009 ; เปเร et al . , 2009 ) ให้สถานการณ์เหมาะ
ศึกษานวนิยายชนิดซับซ้อน แน่นอน เช่น
เชิงซ้อนได้ศึกษาความหลากหลายของปลาในอันดับปลาคาราซิน
คำสั่ง , รวมทั้ง ,อันดับปลาไหลนาและ
อันดับปลาไหลไฟฟ้า ( โมไรร่าลูกคิดว่า& bertollo , 1991 ; เฟร์นานโด ตอร์เรส และ
al . , 2005 ; milhomem et al . , 2008 ) .
ปลาที่อยู่ในสกุล synbranchus
( อันดับปลาไหลนาพอร์ตอาเทอร์ , ) ในปัจจุบันแบ่งออกเป็นสามชนิด :
ได้รับการยอมรับ ( 1 ) madeirae โรเซน&
rumney 2515 ซึ่ง ถูก จำกัด ไปยัง Madeira แม่น้ำ
ลุ่มน้ำ ( 2 ) lampreia ฟาโวริโต้ zanata & , assump çã O
2005ซึ่งถูกจำกัดเกาะฮาวแลนด์เกาะ และ ( 3 ) marmoratus
โบลช , , ซึ่งมีการกระจายอย่างกว้างขวางทั่วประเทศ
อเมริกากลางและใต้ ( โรเซน& rumney , 1972 )
ถึงแม้ว่าเอส marmoratus ตัวอย่างปรากฏเป็นของ
เดียวทางกลุ่ม ประชากรบางส่วนอาจแสดงความหลากหลายที่กว้างขวางใน
กับตัวเลข ชาวจีนตั้งแต่
จาก 42 46 โครโมโซม นอกจากนี้ การเปลี่ยนแปลงใน
สัณฐานวิทยาของโครโมโซม รวมทั้งในการกระจายของสปีชีส์และ rDNA ยีนและ

( ยังเห็นป่า et al . , 1992 ; melilo et al . , 1996 ;
ซานเชส& fenocchio , 1996 ; ตอร์เรส et al . , 2005 ) แม้ว่า
แตกต่าง . marmoratus เซ็นต์กลุ่ม
ค่อนข้างง่ายด้วยเครื่องมือการแยกแยะระหว่างกลุ่มเหล่านี้ แต่เพียงผู้เดียวใน

) คือมักจะเป็นไปไม่ได้ ( โรเซน& rumney , 1972 ) ทำให้
จำแนกชนิดใหม่ยาก นอกจากนี้หนึ่ง
ต้องบอกว่าการวิเคราะห์โครงสร้าง karyotypic กัด
ในยูทิลิตี้ของพวกเขา ตัวอย่างเช่น ในขณะที่การวิเคราะห์เหล่านี้สามารถระบุความหลากหลายของโครโมโซม และแนะนำ

rearrangements ที่สุดนำไปสู่ความหลากหลายนี้ ลำดับ ซึ่งเหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้น

และวิวัฒนาการความสัมพันธ์ระหว่าง karyomorphs ไม่สามารถโดยตรง

พิจารณากำหนด กว้างกระจาย . marmoratus
ตลอดน้ำของภาคใต้และอเมริกากลาง ,
ครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะทาง
กลุ่มแตกต่างกันภายในชนิดนี้และตรวจสอบว่า
อเนกชนิดมีอยู่ภายในปัจจุบัน . marmoratus
กลุ่มเพื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัย
แทกซา และศึกษาประวัติของโครโมโซม
rearrangements ชนิดนี้เป็นทั้ง