Social disability affects the indiv

Social disability affects the individual’s occupational and school performance,
impacts on self-care, and hinders family relationships and interpersonal
interactions. Social skills interventions are the treatment of choice to improve this
disability. Although there are a wide variety of programs that aim to improve social
functioning in people suffering from schizophrenia, it seems clear that these
programs must address directly the essential components of both pillars of
functional outcome: social cognition and social competence. Furthermore,
depression and social anxiety are common concomitants of schizophrenia that
have been treated almost exclusively with medication. However, by integrating
social skills training procedures into evidence-based psychological treatments for
these comorbid disorders, mood and anxiety disorders will be more effectively
treated (Kopelowicz et al., 2006). This integration should take into account the
stage of the illness: family interventions and psychoeducation for crisis therapy; the
pure behavioural approaches (token economy) for negative symptoms in chronic
patients; and CBT for positive symptoms, poor insight and poor compliance, in the
early stages of the disorder. Thus, a pragmatic combination of psychosocial
interventions, such us SST plus CBT or SST plus psychoeducation, could clearly
enhance the treatment outcomes and the patient’s recovery process.
Although the fifth edition of the Diagnostic and statistical manual of mental
disorders introduces no change on the diagnostic B criteria (social/occupational
dysfunction) for schizophrenia, some changes made in the A criteria should be
taken into consideration when planning to offer SST to a person presenting
negative symptoms and poor social functioning. Experts have found that avolition
and diminished emotional expression are key aspects of negative symptoms; and
they consider that diminished emotional expression describes better the nature of
the affect abnormality in schizophrenia than the affective flattening. Thus, the A
criteria’s fifth characteristic is now negative symptoms, i.e. diminished emotional
expression and avolition (Tandon et al., 2013).
Finally, the generalization of social skills to clients’ natural environments is
clearly one of the main challenges for clinicians when applying SST interventions.
In fact, they can be further supplemented by community-based in vivo skills
training (Glynn et al., 2002) and by enlisting “indigenous supporters” to prompt
Social skills training for people with schizophrenia 473
the use of skills in real-life situations (Tauber et al., 2000), as well as by the use of
advanced technologies like VR (Rus-Calafell et al., 2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Social disability affects the individual’s occupational and school performance,impacts on self-care, and hinders family relationships and interpersonalinteractions. Social skills interventions are the treatment of choice to improve thisdisability. Although there are a wide variety of programs that aim to improve socialfunctioning in people suffering from schizophrenia, it seems clear that theseprograms must address directly the essential components of both pillars offunctional outcome: social cognition and social competence. Furthermore,depression and social anxiety are common concomitants of schizophrenia thathave been treated almost exclusively with medication. However, by integratingsocial skills training procedures into evidence-based psychological treatments forthese comorbid disorders, mood and anxiety disorders will be more effectivelytreated (Kopelowicz et al., 2006). This integration should take into account thestage of the illness: family interventions and psychoeducation for crisis therapy; thepure behavioural approaches (token economy) for negative symptoms in chronicpatients; and CBT for positive symptoms, poor insight and poor compliance, in theearly stages of the disorder. Thus, a pragmatic combination of psychosocialinterventions, such us SST plus CBT or SST plus psychoeducation, could clearlyenhance the treatment outcomes and the patient’s recovery process.แม้ว่ารุ่นที่ห้าของคู่มือการวินิจฉัย และสถิติของจิตความผิดปกติแนะนำไม่เปลี่ยนแปลง B เกณฑ์วินิจฉัย (สังคม/อาชีวความผิดปกติ) โรคจิตเภท บางการเปลี่ยนแปลงในเงื่อนไข A ควรเป็นนำมาพิจารณาวางแผนให้ SST บุคคลที่นำเสนออาการเชิงลบและการทำงานทางสังคมไม่ดี ผู้เชี่ยวชาญพบว่า avolitionและแสดงออกทางอารมณ์ลดลงสำคัญของอาการเชิงลบ และพวกเขาพิจารณาว่า การแสดงออกทางอารมณ์ลดลงดีกว่าอธิบายลักษณะของความผิดปกติมีผลต่อในโรคจิตเภทมากกว่าราบตลอด ดังนั้น Aของเกณฑ์ห้าลักษณะคือตอนนี้ อาการเชิงลบ ลดน้อยลงเช่นอารมณ์นิพจน์และ avolition (Tandon et al. 2013)ในที่สุด เป็นลักษณะทั่วไปของสังคมกับสภาพแวดล้อมธรรมชาติของลูกค้าชัดเจนหนึ่งในความท้าทายหลักสำหรับแพทย์เมื่อใช้ SST แทรกแซงในความเป็นจริง พวกเขาสามารถเพิ่มเติมเสริม โดยชุมชนทักษะในร่างกายการฝึกอบรม (Glynn et al. 2002) และไทย "ชนพื้นเมืองผู้สนับสนุน" โดยให้ ทักษะทางสังคมการฝึกอบรมสำหรับผู้ที่มีโรคจิตเภท 473การใช้ทักษะ ในสถานการณ์ชีวิตจริง (Tauber et al. 2000), เช่นเดียว กับการใช้เทคโนโลยีขั้นสูงเช่น VR (Rus Calafell et al. 2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่งผลกระทบต่อความพิการทางสังคมของแต่ละบุคคลอาชีวอนามัยและโรงเรียนประสิทธิภาพ
ส่งผลกระทบต่อการดูแลตนเองและเป็นอุปสรรคต่อความสัมพันธ์ในครอบครัวและความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล
มีปฏิสัมพันธ์ การแทรกแซงทักษะทางสังคมที่มีการรักษาทางเลือกในการปรับปรุงนี้
ความพิการ แม้ว่าจะมีความหลากหลายของโปรแกรมที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อปรับปรุงทางสังคม
การทำงานในคนที่ทุกข์ทรมานจากอาการจิตเภทดูเหมือนว่าชัดเจนว่าสิ่งเหล่านี้
โปรแกรมต้องอยู่โดยตรงในองค์ประกอบที่สำคัญของทั้งสองเสาหลักของ
ผลการทำงาน: ความรู้ความเข้าใจทางสังคมและความสามารถทางสังคม นอกจากนี้
ภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลทางสังคมเป็น concomitants ทั่วไปของผู้ป่วยโรคจิตเภทที่
ได้รับการรักษาเกือบเฉพาะกับยา อย่างไรก็ตามโดยการบูรณาการ
ทักษะทางสังคมขั้นตอนการฝึกอบรมเข้าสู่การรักษาทางจิตวิทยาตามหลักฐานสำหรับ
ความผิดปกติเหล่านี้ comorbid อารมณ์และความวิตกกังวลความผิดปกติจะมีประสิทธิภาพมากขึ้น
ได้รับการรักษา (Kopelowicz et al., 2006) บูรณาการนี้ควรคำนึงถึง
ขั้นตอนของการเจ็บป่วย: การแทรกแซงครอบครัวและสุขภาพจิตศึกษาสำหรับการบำบัดวิกฤต;
วิธีบริสุทธิ์พฤติกรรม (เศรษฐกิจโทเค็น) สำหรับอาการเชิงลบในเรื้อรัง
ผู้ป่วย และ CBT สำหรับอาการบวกความเข้าใจที่ไม่ดีและการปฏิบัติที่ไม่ดีใน
ระยะแรกของโรค ดังนั้นการรวมกันในทางปฏิบัติของจิตสังคม
แทรกแซงเรา SST เช่นบวก CBT หรือ SST บวกสุขภาพจิตอย่างชัดเจนสามารถ
เพิ่มผลการรักษาและการกู้คืนของผู้ป่วย.
แม้ว่ารุ่นที่ห้าของคู่มือการวินิจฉัยและสถิติของจิต
ผิดปกติของการแนะนำการเปลี่ยนแปลงในการวินิจฉัยไม่ เกณฑ์ B (สังคม / การประกอบอาชีพ
ความผิดปกติ) สำหรับโรคจิตเภทการเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่เกิดขึ้นในเกณฑ์ที่ควรจะ
นำมาพิจารณาเมื่อมีการวางแผนที่จะนำเสนอ SST กับบุคคลที่นำเสนอ
อาการทางลบและการทำงานทางสังคมที่น่าสงสาร ผู้เชี่ยวชาญได้พบว่า avolition
และลดลงการแสดงออกทางอารมณ์มีลักษณะที่สำคัญของอาการทางลบ; และ
พวกเขาคิดว่าลดลงการแสดงออกทางอารมณ์ที่ดีกว่าอธิบายลักษณะของการ
ส่งผลกระทบต่อความผิดปกติในผู้ป่วยโรคจิตเภทกว่าแฟบอารมณ์ ดังนั้นต่อ A
เกณฑ์ของลักษณะที่ห้าในขณะนี้คืออาการทางลบลดลงเช่นอารมณ์
การแสดงออกและการ avolition (Tandon et al., 2013).
สุดท้ายทั่วไปของทักษะทางสังคมให้กับสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติของลูกค้าเป็น
อย่างหนึ่งในความท้าทายที่สำคัญสำหรับแพทย์เมื่อมีการใช้ SST แทรกแซง.
ในความเป็นจริงพวกเขาสามารถได้รับการเสริมต่อไปโดยชุมชนในทักษะร่างกาย
การฝึกอบรม (กลีนน์ et al., 2002) และโดยการสมัครเป็น "ผู้สนับสนุนพื้นเมือง" เพื่อให้
การฝึกอบรมทักษะทางสังคมสำหรับคนที่มีอาการจิตเภท 473
การใช้ทักษะในการจริง สถานการณ์ -Life (โตเบอร์ et al., 2000) เช่นเดียวกับการใช้
เทคโนโลยีขั้นสูงเช่น VR (Rus-Calafell et al., 2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความพิการทางสังคมมีผลต่อแต่ละอาชีพและโรงเรียนการแสดงผลกระทบต่อพฤติกรรมการดูแลตนเอง และเป็นอุปสรรคต่อความสัมพันธ์ในครอบครัว และบุคคลการมีปฏิสัมพันธ์ ทักษะทางสังคม โดยมีการรักษาทางเลือกในการปรับปรุงนี้พิการ แม้ว่ามีความหลากหลายของโปรแกรมที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อพัฒนาสังคมการทำงานในคนทุกข์ทรมานจากโรคจิตเภท ดูเหมือนว่าชัดเจนว่าเหล่านี้โปรแกรมจะต้องแก้ไขตรงส่วนประกอบสําคัญของทั้งสองเสาหลักของผลการทำงาน : ปัญญาทางสังคมและความสามารถทางสังคม นอกจากนี้ภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลทางสังคมอยู่ทั่วไป concomitants โรคจิตเภทที่ได้รับการรักษาเกือบเฉพาะกับยา อย่างไรก็ตาม โดยบูรณาการการฝึกทักษะทางสังคมตามขั้นตอนในการรักษาจิตใจความผิดปกติ comorbid เหล่านี้อารมณ์และความผิดปกติของความวิตกกังวลจะได้อย่างมีประสิทธิภาพการรักษา ( kopelowicz et al . , 2006 ) บูรณาการนี้ควรพิจารณาขั้นตอนของการเจ็บป่วย : การแทรกแซงในครอบครัวและสุขภาพจิตเพื่อบำบัดวิกฤต ;แนวทางพฤติกรรมบริสุทธิ์ ( เศรษฐกิจ Token ) อาการเป็นเรื้อรังผู้ป่วย และ CBT อาการบวก เข้าใจยากจนและยากจนตามในในระยะแรกของโรค ดังนั้น การปฏิบัติจิตการแทรกแซงดังกล่าวเรา SST บวก CBT หรือ SST บวกสุขภาพจิตได้ชัดเจนเพิ่มผลการรักษาและกระบวนการกู้คืนของคนไข้แม้ว่ารุ่นที่ห้าของการวินิจฉัยและคู่มือสถิติของจิตไม่มีการเปลี่ยนแปลงในการวินิจฉัยความผิดปกติของตัว B เกณฑ์ ( สังคม / อาชีพการ ) สำหรับโรคจิตเภท , การเปลี่ยนแปลงบางอย่างได้ในเกณฑ์ที่ควรพิจารณาเมื่อมีการวางแผนที่จะเสนอหน้าให้คนเสนออาการทางลบและการทำงานในสังคมที่ไม่ดี ผู้เชี่ยวชาญได้พบว่า avolitionและลดลงการแสดงออกทางอารมณ์เป็นลักษณะสำคัญของอาการทางลบ และพวกเขาพิจารณาว่าลดลงกว่าธรรมชาติของการแสดงออกทางอารมณ์ อธิบายมีผลต่อความผิดปกติจิตเภทมากกว่าทางราบ . ดังนั้น จึงเป็นเกณฑ์ห้าลักษณะคือตอนนี้อาการทางลบ ได้แก่ ทำให้อารมณ์การแสดงออกและ avolition ( แทนเดิ่น et al . , 2013 )ในที่สุด การแผ่ขยายของสังคมกับสภาพแวดล้อมธรรมชาติของลูกค้าเป็นชัดเจนว่า หนึ่งในความท้าทายที่สำคัญสำหรับแพทย์เมื่อใช้ SST คล้อยในความเป็นจริงพวกเขาสามารถเพิ่มเติมเสริมทักษะโดยชุมชนการฝึกอบรม ( กลิน et al . , 2002 ) โดย enlisting " ชนพื้นเมืองผู้สนับสนุน " พร้อมการฝึกทักษะทางสังคมสําหรับคนเป็นโรคจิตเภท 473การใช้ทักษะในสถานการณ์จริง ( เทาเบอร์ et al . , 2000 ) , เช่นเดียวกับการใช้เทคโนโลยีขั้นสูงเช่น VR ( รัสคาลาเฟล et al . , 2010 )