The chief implication of existentia

The chief implication of existentialism with respect to human conduct is this: What you choose to do, how you choose to spend your life, is not as important as the way you choose it. Whatever the choice, it is at least valuable insofar as it is made in good faith. This means it is made in full recognition of the freedom and responsibility that attach to all human choice.
But necessarily, to recognize our freedom to determine for ourselves what we shall be places no constraints on possible choices. This means that any choice might be made in good faith. To choose to be a vicious criminal could be as much an expression of good faith as choosing to devote your life to those who suffer. The question then arises as to whether the fact that a vicious life is chosen in good faith makes that life any better.
It is difficult to know how this disagreement might be resolved. One line of thought we might adopt on behalf of the existentialist says that the life of the sincere Nazi is objectively bad but subjectively good. If this means that, though her life was bad, it embodied those things that were values for her, we can hardly deny it. She did indeed choose those values; that is what is mean by calling her “sincere.” But this does not advance matters. We know what she freely chose. We want to know whether the fact that she choose freely made it any better or not.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี่คือความหมายของอัตถิภาวนิยมเกี่ยวกับพฤติกรรมมนุษย์หัวหน้า: อะไรที่คุณเลือกที่จะทำ วิธีเลือกที่จะใช้ชีวิตของคุณ ไม่สำคัญเท่าวิธีคุณเลือก ทางเลือกใด มันมีค่าน้อยตราบเท่าที่มันทำสุจริต ซึ่งหมายความว่า จะทำในการเต็มของเสรีภาพและความรับผิดชอบที่แนบให้มนุษย์ทั้งหมด แต่จำเป็นต้อง เสรีภาพของเราเพื่อตรวจสอบตัวเราเองอะไรที่เราจะจดจำสถานไม่มีข้อจำกัดทางเลือก ซึ่งหมายความ ว่า ทางเลือกใด ๆ อาจทำสุจริต เลือกเป็น อาชญากรชั่วร้ายอาจจะมากที่สุดการแสดงความสุจริตเป็นการเลือกที่จะอุทิศชีวิตเพื่อผู้ที่ประสบ คำถามแล้วขึ้นว่าความจริงที่ว่าชีวิตชั่วร้ายคือเลือกที่สุจริตทำให้ชีวิตที่ได้ดีกว่า มันยากที่จะรู้ว่าความขัดแย้งนี้อาจสามารถแก้ไขได้ บรรทัดหนึ่งของความคิดที่เราอาจนำมาใช้ในนามของ existentialist ที่บอกว่า ชีวิตของนาซีจริงใจเป็นวัตถุที่ไม่ดีแต่จิตใจดี ถ้าหมายความ ว่า ว่าชีวิตของเธอไม่ดี มันรวบรวมสิ่งเหล่านั้นที่มีค่าสำหรับเธอ เราสามารถแทบจะปฏิเสธมัน แน่นอนเธอไม่เลือกค่าเหล่านั้น นั่นคืออะไรหมายถึงอะไร โดยการเรียกเธอ "จริงใจ" แต่ไม่ได้ล่วงหน้าเรื่อง เรารู้ว่าสิ่งที่เธอเลือกได้อย่างอิสระ เราอยากรู้ว่า ความจริงที่ว่าเธอเลือกได้อย่างอิสระทำให้มันมีดีกว่า หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความหมายหัวหน้าของอัตถิภาวนิยมที่เกี่ยวกับความประพฤติของมนุษย์คือ: สิ่งที่คุณเลือกที่จะทำวิธีที่คุณเลือกที่จะใช้ชีวิตของคุณไม่ได้ที่สำคัญเป็นวิธีการที่คุณเลือกได้ เลือกสิ่งนั้นมันเป็นสิ่งที่มีคุณค่าอย่างน้อยตราบเท่าที่มันจะทำในความเชื่อที่ดี ซึ่งหมายความว่ามันจะทำในการรับรู้เต็มรูปแบบของเสรีภาพและความรับผิดชอบที่แนบไปกับทางเลือกของมนุษย์.
แต่จำเป็นที่จะยอมรับเสรีภาพของเราเพื่อตรวจสอบสำหรับตัวเองในสิ่งที่เราจะต้องมีสถานที่ จำกัด ไม่เกี่ยวกับทางเลือกที่เป็นไปได้ ซึ่งหมายความว่าทางเลือกใด ๆ ที่อาจจะเกิดขึ้นในความเชื่อที่ดี การเลือกที่จะเป็นความผิดทางอาญาหินอาจจะมากการแสดงออกของความเชื่อที่ดีการเลือกที่จะอุทิศชีวิตของคุณกับผู้ที่ประสบ คำถามที่เกิดขึ้นนั้นเป็นไปได้ว่าความจริงที่ว่าชีวิตของหินที่ถูกเลือกในความเชื่อที่ดีที่จะทำให้ชีวิตที่ดีกว่า.
มันเป็นเรื่องยากที่จะรู้ว่าความขัดแย้งนี้อาจได้รับการแก้ไข สายหนึ่งของความคิดเราอาจจะนำมาใช้ในนามของอัตถิภาวนิยมบอกว่าชีวิตของนาซีจริงใจไม่ดีวัตถุ แต่จิตใจดี ถ้าสิ่งนี้หมายความว่าแม้ว่าชีวิตของเธอก็ไม่ดีมันเป็นตัวเป็นตนสิ่งเหล่านั้นที่มีค่าสำหรับเธอที่เราแทบจะไม่สามารถปฏิเสธมัน เธอไม่แน่นอนเลือกค่าเหล่านั้น; นั่นคือสิ่งที่เป็นค่าเฉลี่ยโดยการเรียกเธอว่า "จริงใจ." แต่ไม่ได้เรื่องความก้าวหน้า เรารู้ว่าสิ่งที่เธอได้อย่างอิสระเลือก เราต้องการที่จะทราบว่าข้อเท็จจริงที่ว่าเธอเลือกที่ทำให้มันได้อย่างอิสระใด ๆ ที่ดีกว่าหรือไม่