The time of truth arrives. I'm a ne

The time of truth arrives. I'm a new student and use life living away in dormitory. I remember that it is very exciting to alone living in a dormitory and do activities together to make new friends.

before turning to learning week 1 the family went to send me at university. Accept that as a really nice weather both the landscape plants flowers it looked down to complete and thing most impressive is the welcome from senior had very counselling, it makes me feel glad that everything it does not look very bad.
Then, The family must leave me home before and it just makes me feel sad again. I miss my family them, though.

After that, I had to tell them the name with the supervision officer Hall dormitory. His explanation for his small hostel with me and then took me to the room. Inside the dormitory, there is nothing different from the other. I have to live with a friend, another 3 people that I have not had the opportunity to meet and get to know some people. On the first night. I agree that it is a strange feeling it very quiet, there are no tv, I see there are no friends to talk, but I just have to endure in order to pass the time away.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถึงเวลาของความจริง ผมเป็นนักศึกษาใหม่ และใช้ชีวิตที่อาศัยอยู่ในหอพัก ผมจำได้ว่า มันจะน่าตื่นเต้นมากที่จะอยู่คนเดียวในหอพัก และทำกิจกรรมร่วมกันเพื่อสร้างเพื่อนใหม่ ก่อนการเปิดเรียน 1 สัปดาห์ ครอบครัวไปส่งที่มหาวิทยาลัย ยอมรับว่า เป็นทั้งภูมิทัศน์ต้นไม้ดอกไม้สภาพอากาศดีจริงๆ มันมองลงไปให้เสร็จสมบูรณ์ และสิ่งที่ประทับใจคือ การต้อนรับจากอาวุโสได้ให้คำปรึกษามาก มันทำให้ฉันรู้สึกดีใจที่ทุกอย่างมันไม่ดูดี ครอบครัวต้องทิ้งฉันบ้านก่อน แล้วมันก็ทำให้ฉันรู้สึกเศร้าอีก คิดถึงครอบครัวของพวกเขา แม้ว่า หลังจากนั้น ผมบอกว่าชื่อกับการดูแลเจ้าหน้าที่หอหอพัก คำอธิบายของเขาของเขาเล็กชิพ และก็พาฉันไปห้อง ภายในหอพัก ไม่มีอะไรแตกต่างจากอื่น ๆ ฉันต้องอยู่กับเพื่อน อีก 3 คนที่ผมไม่มีโอกาสที่จะตอบสนอง และได้รับรู้บางคน ในคืนแรก ฉันยอมรับว่า เป็นเป็น strange รู้สึกมันเงียบ มีทีวีไม่ เห็นมีเพื่อนไม่พูด แต่ฉันก็ต้องทนเพื่อให้ผ่านเวลาไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวลาแห่งความจริงมาถึง ฉันเป็นนักเรียนใหม่และใช้ชีวิตอยู่ในหอพัก ผมจำได้ว่ามันเป็นที่น่าตื่นเต้นมากกับการใช้ชีวิตอยู่คนเดียวในหอพักและทำกิจกรรมร่วมกันเพื่อให้เพื่อนใหม่. ก่อนจะหันไปเรียนรู้สัปดาห์ที่ 1 ครอบครัวไปส่งที่มหาวิทยาลัย ยอมรับว่าเป็นสภาพอากาศที่ดีจริงๆทั้งพืชภูมิทัศน์ดอกไม้มันมองลงไปให้เสร็จสมบูรณ์และสิ่งที่ประทับใจมากที่สุดคือการต้อนรับจากผู้บริหารระดับสูงมีการให้คำปรึกษามากมันทำให้ฉันรู้สึกดีใจที่ทุกอย่างมันไม่ได้ดูเลวร้ายมาก. จากนั้นครอบครัวต้องออกจาก ฉันกลับบ้านก่อนและมันก็ทำให้ผมรู้สึกเศร้าอีกครั้ง ฉันคิดถึงครอบครัวของฉันพวกเขา แต่. หลังจากนั้นผมต้องบอกพวกเขาชื่อกับเจ้าหน้าที่กำกับดูแลหอพักฮอลล์ คำอธิบายของเขาสำหรับหอพักเล็ก ๆ ของเขากับฉันแล้วพาฉันไปที่ห้องพัก ภายในหอพักมีอะไรที่แตกต่างจากที่อื่น ๆ ฉันต้องอยู่กับเพื่อนอีก 3 คนที่ฉันไม่ได้มีโอกาสที่จะพบและได้รับรู้บางคน ในคืนแรก ผมเห็นว่ามันเป็นความรู้สึกที่แปลก ๆ มันเงียบมากมีทีวีไม่มีผมเห็นมีเพื่อนที่จะพูดคุย แต่ฉันก็ต้องทนเพื่อที่จะผ่านเวลาไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช่วงเวลาแห่งความจริงมาถึง ฉันเป็นนักเรียนใหม่ และใช้ชีวิตในหอพัก ผมจำได้ว่ามันเป็นที่น่าตื่นเต้นมากที่จะโดดเดี่ยวอยู่ในหอพัก และทำกิจกรรมร่วมกัน เพื่อให้เพื่อนใหม่

ก่อนเปิดเรียน 1 สัปดาห์ ครอบครัวไปส่งที่มหาวิทยาลัยยอมรับว่าเป็นสภาพอากาศที่ดีจริงๆ ทั้งแนวต้นไม้ดอกไม้ก็ก้มลงมองที่สมบูรณ์ และสิ่งที่ประทับใจคือ การต้อนรับจากรุ่นพี่ได้ปรึกษามาก มันทำให้ผมรู้สึกดีใจที่ทุกอย่างมันไม่ได้ดูเลวร้ายมาก
จากนั้น ครอบครัวต้องปล่อยให้ฉันกลับบ้านก่อน และมันทำให้ผมรู้สึกเศร้าอีกแล้ว ฉันคิดถึงครอบครัวพวกเขา แม้ว่า

หลังจากนั้นฉันต้องไปบอกพวกเขาชื่อกับเจ้าหน้าที่ดูแลหอพัก . เขาอธิบาย หอพักเล็กๆของเขาฉันแล้วก็พาฉันมาที่ห้อง ภายในหอพักมีอะไรที่แตกต่างจากคนอื่น ๆ . ฉันต้องอยู่กับเพื่อนอีก 3 คน ที่ผมได้มีโอกาสได้เจอและรู้จักบางคน ในคืนแรกผมยอมรับว่า มันคือ ความรู้สึกแปลกๆ มันเงียบมาก ไม่มีทีวีดู ไม่มีเพื่อนที่จะพูดคุย แต่ฉันก็ต้องอดทนเพื่อให้ผ่านเวลาไป